Skátablaðið Faxi - 01.12.1998, Qupperneq 10

I þusundvatna landinu
Skátafélagið Landnemar fór í ferð til
Finnlands 7.-14. ágúst síðastliðinn og
var svo rausnarlegt að bjóða okkur
syskinunum með ásamt Armanni
Fossbúa og Stefaníu frá „Vera-hvergi“.
Þema ferðarinnar voru finnskir skógar,
við áttum sem sagt að fá að kynnast
þeim vel eins og hægt var. Mummi fékk
einnig að kynnast finnska flugfélaginu
vel því farangurinn hans týndist á leið-
inni og var hann farangurslaus fyrstu
þrjá dagana.
Þá daga vorum við á 300 manna
skátamóti á eyjunni Kemiö. Þetta var
alveg ný reynsla fyrir okkur þar sem við
höfum ekki tækifæri að halda skátamót
út í skógi sem þessum og nýta okkur
hann líkt og Finnarnir sýndu okkur
hvernig á að gera. Sem dæmi má nefna
að tjöldin voru einfaldir dúkar, stagaðir
niður með tálguðum hælum og súlumar
voru einungis úr trjágreinum. Ofan á allt
saman var tjaldið botnlaust sem gerði
þetta alveg ógurlega ofurskátalegt. En
það sem okkur fannst enn merkilegra
voru kamrarnir sem eins og sjá má á
meðfylgjandi mynd að þeir voru mjög
náttúrulegir eða eins og gerðist á ská-
tamótum hér áður en kröfur um þægindi
eins og Grænu Byltinguna (vatnsrenn-
andi salerni á Ulfljótsvatni) komu upp á
borðið. Dagskrá mótsins var fjölbreytt
og mjög skátaleg! Það voru haldnir
Olympíuleikar milli skátafélaga, farið í
„stríðsleiki“ og við fórum í siglingu út í
eyju en til marks um hve lítil hún var tók
það Mumma tæpar 2 mínútur að hlaupa
í kringum hana. Þar hentum við okkur í
sjóinn í kring, fórum ýmist í sólbað eða
skýldum okkur fyrir rigningunni. Veðrið
var mjög lljótt að breytast. Við
þetta breytilega veður tóku
öldurnar á sjónum einn-
ig að ýfast og gerði
það erfiðara að
komast aftur út
Kemiö. Sú leið
er sem betur
fer ekki nema
um 500 m
löng því á
1 e i ð i n n i
h v o 1 f d i
kænunni sem
við sigldum
á. Það var nú
bara ævintýri
útaf fyrir sig en
versta var að
myndavélin mín
og ferðadagbókin
drukknaði og því er
frásögnin kannski
svolítið loðin því ég er
gleymin! Þó man ég að öll kvöld
kveiktum við varðeld og skelltum
okkur í „sauna“ en eins og flestir vita er
mikil „saunamenn-ing“ í Finnlandi. Það
var hörku-stuð, sérstaklega er við synt-
um í ísköldum sjónum undir stjörnu-
björtum himni og hoppuðum svo í gegn-
um skóginn og upp í saununa aftur.
Mjög hressandi!!
Á 4. degi fórum við í heimsókn í
pappírsverksmiðju og lærðum þar allan
þann feril sem pappír tekur að búa til,
eða svona næstum því. Næsta dag
fengum við að sjá margt af hinni fallegu
borg Helsinki. Við fórum á markaðstorg
og í risastórt „mall“ eða kringlu. Við
fórum einnig út
fræga eyju sem á stendur 250 ára gamalt
virki, Suomelinna eða Svegeborg, sem
var einnig einskonar bær. Á 6. degi
litum við inn á skátaskrifstofurnar í
Helsinki og vorum frædd um finnsku
skáta-hreyfinguna...mjög athyglivert og
margt þar sem nota mætti til fyrirmynd-
ar í íslensku skátastarfi. Þá næst fórum
við að eyða peningum fyrir alvöru, við
fórum í skátabúðir. Um kvöldið skellt-
um við okkur í skemmtigarð með
tilheyrandi tryllitækjum og skemmti-
húsum. Skemmtilegast þótti okkur samt
svokallað „fun house“ en maður kom
alveg kolringlaður út úr því. Ármann og
Mummi gerðu líka misheppnaða tilraun
til að drepa Freydísi með því að setja
hana í eitthvað sem átti víst að vera raf-
magnsstóll en væri frekar réttnefnt
titringsstóll! Til 7. dags hlökkuðu marg-
ir en þá var nammiverksmiðja heimsótt
og mátti éta eins og maður gat í sig látið
og svo ofan á allt að kaupa á ótrúlega
lágu verði úr lagernum. Ef sú för var
farin í þeim tilgangi að láta mann fá
ógeð af nammi með því að sjá fram-
leiðsluna þá held ég að þeim tilgangi
hafi ekki verið framgengt. Onefndir
komu þaðan með fullt fang af nammi
eða réttara sagt marga kassa af „Turkis
peber“ og þess má geta að einn kassi
inniheldur að mig minnir 40 poka af
„góðgætinu“! Ekki get ég sagt að
nammiátið hafi verið góð undirstað
næringafræðilega séð fyrir næsta
SKÁTABLAÐI0 FAXI