Morgunblaðið - 11.01.2018, Qupperneq 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. JANÚAR 2018
✝ Inga ValdísPálsdóttir
fæddist 24.
september 1937 í
Reykjavík. Hún
andaðist á
Hjúkrunar-
heimilinu Mörk 1.
janúar 2018.
Foreldrar Ingu
Valdísar voru Páll
Guðbjartsson, f.
28. júní 1904, d. 12.
apríl 1994, og Jakobína Bjarna-
dóttir f. 5. október 1904, d. 6.
nóvember 1993. Inga Valdís
átti einn bróður, Guðbjart Páls-
son, f. 24. september 1935, d.
21. júlí 2008. Inga Valdís sleit
barnsskónum vestast í Vestur-
bænum. 16. júní 1959 giftist
hún Ingibergi Brynjólfi Þor-
valdssyni, f. 20. janúar 1932, d.
22. apríl 1992. Foreldrar hans
voru Þorvaldur Brynjólfsson, f.
15. ágúst 1907, d. 12. október
1987, og Sigurást Guðvarð-
ardóttir, f. 14. maí 1910, d.
1978. Inga Valdís
og Ingibergur
eignuðust þrjár
dætur. 1) Jakobína,
f. 30. ágúst 1956.
Börn hennar eru
Axel Ingi, f. 17.
mars 1988, og Jak-
ob Fannar, f. 10.
desember 1993. 2)
Ásta Brynja, f. 2.
september 1959,
maki Guðjón Örn
Benediktsson, f. 10. september
1954. Börn þeirra eru Ingi Val-
ur, f. 11. ágúst 1984, Þorvaldur
Páll, f. 10. ágúst 1991, og Ellý,
f. 14. ágúst 1992. 3) Kolbrún, f.
12. september 1963.
Barnabarnabörn Ingu Valdísar
eru orðin tvö.
Inga Valdís starfaði lengst af
í umönnum, fyrst á leikskóla og
síðar á hjúkrunarheimilinu
Seljahlíð þar sem hún nam sér-
hæfingu í umönnun aldraðra.
Útför Ingu Valdísar fórfram
í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Inga Valdís móðir mín er látin
og finn ég fyrir miklum missi og
tómleikatilfinningu.
Mamma mín hafði mikinn per-
sónuleika, hún var sterk kona með
góða kímnigáfu. Klettur fyrir fjöl-
skyldu sína.
Mamma gerði allt sem í hennar
valdi stóð til þess að styðja fjöl-
skyldu sína með ráðum og dáð.
Við leituðum til hennar í gegnum
öll árin ef við þurftum og leysti
hún oft málin og kom með skyn-
samlegar athugasemdir, sem
virkuðu. Barnabörnum sínum
fylgdist hún vel með og studdi þau
og er erfitt fyrir þau að sjá á eftir
henni.
Hvar sem mamma var, hvort
sem var hjá fjölskyldu, vinum,
félagsstarfi, spítala, og síðast á
Hjúkrunarheimilinu Mörk, var
hún einstaklega vel liðin og hafa
margir sagt að hún hafi verið eft-
irminnileg persóna, skemmtileg,
hláturmild og þakklát.
Mamma átti við erfið veikindi
að stríða til margra ára og margir
komu að aðhlynningu hennar, til
að mynda heimaþjónusta í Árbæ.
Þar lögðu sig allir fram um að láta
henni líða sem best og sumir
gengu skrefinu lengra. Við systur
og aðstandendur hennar erum
þakklát öllu þessu fólki sem komu
að umönnun hennar.
Móðir okkar var elskuð af öllu
hjarta. Ég og drengirnir mínir vit-
um að hún hefur það betra núna
eftir harða sjúkdómabaráttu.
Ég elska og þakka henni
mömmu fyrir allt.
Jakobína (Bíbí).
Þau voru tregafull áramótin að
þessu sinni er hún elskuleg móðir
mín, Inga Valdís Pálsdóttir, gaf
upp öndina að morgni nýársdags.
Mamma hafði glímt við erfið veik-
indi undanfarin ár en með húm-
orinn að leiðarljósi sigldi hún í
gegnum þetta með ótrúlegum
styrk.
Mamma var hláturmild kona
sem gat ávallt brosað í gegnum
tárin en þau voru nokkur tíma-
mótin þar sem reyndi mikið á
hana þegar hún á þremur árum
missti eiginmann sinn, móður og
föður.
Á sama tíma greindist hún með
MS-sjúkdóm. Aldrei lét hún deig-
an síga, kvartaði ekki heldur hélt
ótrauð áfram.
Það hefur myndast mikið tóma-
rúm hjá mér við fráfall mömmu.
Við vorum mjög nánar, töluðum
daglega saman og þær voru ófáar
stundirnar sem ég sat með henni.
Minning mömmu mun lifa með
mér allt mitt æviskeið og ég vona
að verða þeirrar gæfu aðnjótandi
að standa jafn keik og hún sama
hverju lífið ákveður að kasta í átt-
ina til mín.
Elsku mamma mín, hvíldu í
friði og við hittumst á ný í Sumar-
landinu græna.
Þín elskandi dóttir,
Kolbrún Ingibergsdóttir.
Elsku Lilla amma.
Nú ertu farin á betri stað.
Á þessari stundu kemur upp í
huga minn þakklæti fyrir að hafa
notið þess að hafa þig í mínu lífi.
Ekki sorg. Þakklæti.
Það vakti ætíð ómælda aðdáun
mína hvernig þú tókst á við öll þau
áföll sem urðu í lífi þínu. Þú varðst
ekkja langt fyrir aldur fram og
svo batt illvígur MS-sjúkdómur-
inn þig á endanum í hjólastól.
Þrátt fyrir allt var hins vegar allt-
af stutt í beinskeyttan húmor og
kaldhæðnislegt viðhorf þitt til lífs-
ins. Alltaf var hægt að brosa. Allt-
af hafðir þú tíma og áhuga á
okkur.
Nú stendur þú upprétt ein-
hvers staðar ásamt Inga afa og
horfir til okkar.
Njóttu!
Axel Ingi.
Inga Valdís
Pálsdóttir
✝ Matta Friðriks-dóttir fæddist í
Hörgsdal á Síðu í
Skaftárhreppi 11.
júlí 1940. Hún lést
á Hrafnistu í
Reykjavík 30. des-
ember 2017.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Friðrik Bjarnason,
f. 4.7. 1910 í
Hörgsdal á Síðu, d.
6.11. 2004, og Sigríður Matt-
híasdóttir, f. 14.5. 1922 á Fossi
á Síðu, d. 17.7. 2004.
Matta var elst þriggja systra
en þær eru Helga, f. 23.9. 1941,
og Bára Sigríður, f. 24.7. 1944.
Hinn 21. apríl 1962 giftist
Haukur Camillus, f. 22.2. 1972,
maki Hjördís Sigurðardóttir,
börn þeirra eru Arnar, f. 2002,
Bjarni, f. 2004, og Helgi, f.
2009.
Matta ólst upp á Hraunbóli á
Síðu, Skaftárhreppi, þar sem
hún gekk í skóla og aðstoðaði
foreldra sína við búskapinn.
Matta flutti til Reykjavíkur 1957
og starfaði þá fyrst á Hvíta-
bandinu. Hún bjó öll hjúskap-
arár sín í Kópavogi. Matta
gegndi ýmsum umönnunar-
störfum utan heimilisins og þeg-
ar börnin voru komin á legg
vann hún hjá Kópavogsbæ bæði
við gæslu barna og svo við
umönnun aldraðra.
Útför Möttu fór fram frá
Kópavogskirkju í gær, 10. jan-
úar 2018.
Vegna mistaka birtust minn-
ingargreinar um Möttu ekki í
Morgunblaðinu á útfarardeg-
inum. Morgunblaðið biðst vel-
virðingar á þeim mistökum.
Matta Benedikt
Bjarnarsyni, f. 7.1.
1936. Foreldrar
hans voru Camillus
Wich Bjarnarson, f.
24.9. 1905, d. 12.9.
1976, og Þuríður T.
Bjarnarson, f. 1.12.
1901, d. 31.5. 1995.
Börn Möttu og
Benedikts eru: 1)
Þuríður Helga, f.
10.2. 1961, maki
Birgir Teitsson, börn þeirra eru
Benedikt Orri, f. 1988, og Tinna
Björk, f. 1994. 2) Sigurður Frið-
rik, f. 2.7. 1964, maki Ingibjörg
Helga Helgadóttir, börn þeirra
eru Bryndís Arna, f. 1994, og
Matthías Helgi, f. 2000. 3)
Mamma var hæglát kona sem
hugsaði alltaf fyrst um velferð
annarra. Hún ólst upp á Hraun-
bóli á Síðu og var sveitin henni
alltaf hugleikin. Við systkinin fór-
um öll í sveit sumarlangt hjá afa
og ömmu og var mamma stolt af
því að geta boðið okkur upp á það
einstaka veganesti. Mamma var
handlagin kona og hagsýn. Hún
prjónaði ófáar peysurnar og
saumaði jafnvel föt á okkur systk-
inin. Ekki munum við bræðurnir
eftir því að nokkurn tíma hafi fall-
ið niður máltíð í æsku okkar jafn-
vel þótt mamma hafi unnið fullan
vinnudag. Stórbakstur var fyrir
öll jól og gat maður maulað smá-
kökur fram eftir nýja árinu. Í
mörg ár var tekið slátur og þegar
mamma og pabbi fluttu í Vall-
hólmann ræktuðu þau kartöflur í
garðinum heima sem dugðu fram
á vorið. Mamma var líka með
græna fingur og var það oft haus-
verkur hjá okkur bræðrunum að
finna og vökva öll blómin hennar
þegar þau pabbi brugðu sér af
bæ.
Mamma og pabbi ferðuðust
mikið innanlands á sumrin en
alltaf fóru þau líka í sveitina
hennar þar sem gripið var í hey-
skap. Mamma fór í fyrsta skipti
til útlanda þegar hún og pabbi
heimsóttu systur okkar árið 1987
sem þá bjó í Danmörku. Þegar
nær dró starfslokum hjá mömmu
fóru þau pabbi að ferðast meira
út fyrir landsteinana og jafnvel á
framandi slóðir og nutu þau þess
mikið.
Margar góðar minningar eig-
um við bræðurnir um mömmu en
upp úr stendur hvað hún hugsaði
vel um okkur. Alltaf vakti hún
eftir okkur þegar eitthvert útstá-
elsi var á okkur og sama var
hversu seint var komið heim,
aldrei kvartaði hún heldur var
bara ánægð að sjá okkur og var
þá jafnvel langt komin með ein-
hverja peysuna. Hún hugsaði líka
vel um tengdamóður sína og sá til
þess að pabbi færi með kvöldmat
til hennar þegar hún var hætt að
geta séð um sig sjálf. Mamma var
einnig alltaf boðin og búin að
passa barnabörnin og hjálpa til.
Þau mamma og pabbi ætluðu
sér að njóta eftirlaunaáranna.
Fljótlega eftir að mamma fór á
eftirlaun fórum við að taka eftir
því að hún var ekki lengur eins og
hún átti að sér að vera og á árinu
2011 var mamma greind með Alz-
heimer. Þetta lagðist þungt á fjöl-
skylduna og sérstaklega pabba
sem sá lífsförunaut sinn smám
saman hverfa inn í annan heim.
Pabbi hugsaði mjög vel um
mömmu, tók að sér öll heimilis-
verk og annaðist um hana að öllu
leyti og gerði henni kleift að búa
eins lengi heima hjá sér og hægt
var. Það voru því mikil viðbrigði
fyrir hann þegar hún fór á Hrafn-
istu í Reykjavík vorið 2014.
Mamma starfaði á heimili fyrir
heilabilaða síðustu starfsárin sín
og sá maður að hún tók nærri sér
aðstæður fólksins og sagði oft við
okkur fjölskylduna að svona
myndi hún aldrei vilja enda. Þeim
mun sárara er að hugsa til þess
að þetta hafi orðið hlutskipti
hennar.
Við viljum koma á framfæri
kærum þökkum til starfsfólks
Hrafnistu fyrir þá góðu umönnun
sem mamma fékk og missirinn
verður aðeins léttbærari vitandi
að hún hefur loksins fengið lang-
þráða hvíld.
Sigurður og Haukur.
Elsku mamma mín, þá er kom-
ið að þínum leiðarlokum og vil ég
þakka kærlega alla okkar sam-
veru og samfylgd, bæði hérlendis
og erlendis. Við systkinin nutum
þess sem börn í dag horfa öfund-
araugum á – mamma heimavinn-
andi og tók á móti okkur alla
daga úr skólanum, nutum sam-
vista við hana, matseldar og
gífurlegrar færni í öllu handverki.
Ófá voru fatasettin eftir þig hvort
sem það var fyrir dótturina eða
synina og hvort sem það var
prjónað, saumað eða heklað.
Yndislega sveitin þín sem alltaf
var þér hjartfólgin, var okkur líka
snemma kær, þar sem við systk-
inin öll áttum okkar Hraunbóls-
sumur með móðurforeldrum okk-
ar við hefðbundin gamaldags
sveitastörf. Starfsferill mömmu
eftir að vera búin að koma okkur
systkinunum á legg, var mikið til
gæsla barna og umönnun aldr-
aðra hjá Kópavogsbæ í rúmlega
25 ár. Að hennar starfsævi yrði
að fást við þessa hlið manneskj-
unnar – lýsti líka vel hennar innri
manni. Hið mikla jafnaðargeð og
að geta aðlagað sig að öllum að-
stæðum og gera gott úr öllu, sam-
viskusöm með mikla ábyrgðartil-
finningu fyrir öllu sem hún tók
sér fyrir hendur. Náttúrubarnið
sem blundaði í mömmu líka fékk
sína útrás í allri hennar garð- og
blómarækt heima í Víðihvamm-
inum og Vallhólma og allslags
föndri úr hinum ýmsu náttúru-
efnum. Ferðalög og útivist með
pabba hvort sem var á láglendi
eða hálendi Íslands og utanlands-
ferðum þeirra til hinna ýmsu
heimshorna, þar sem margt var
skoðað og upplifað. Þessu nátt-
úrubarni hefur hún skilað til allra
sinna barna og barnabarna, sem
stolt munu njóta og passa elsku
sveitina þína, elsku mamma. Þér
þakka ég allar mínar tilraunir við
handverk, blóm og garðrækt,
allavega gaman á meðan á þeim
hefur staðið þó að afraksturinn
hafi kannski ekki alltaf verið jafn-
góður og úr þínum höndum.
Fegurðina í öllum steinum
náttúrunnar, trjávið og rekavið,
íslensku flórunni og mosanum hef
ég alla lært að meta í gegnum
þig, elsku mamma.
Ég geymi allar minningarnar
um okkar góðu stundir og hugsa
til þín með létti að hinn grimmi
Alzheimer hafi nú sleppt tökum á
þér. Hafðu þökk fyrir allt og allt,
þín dóttir
Þuríður (Þyrí).
Elskuleg tengdamóðir mín er
nú fallin frá. Undanfarna daga
hefur hugurinn leitað aftur til
ársins 1983 til okkar fyrstu
kynna. Ég var þá tíður gestur á
heimili þeirra Benna í Kópavog-
inum þar sem við eldri sonur
þeirra hjóna vorum að draga okk-
ur saman. Þessi hávaxna, mynd-
arlega og hógværa kona tók mér
opnum örmum og tók ekki annað
í mál en að ég borðaði kvöldmat
með fjölskyldunni. Matta var
mikil fjölskyldumanneskja og bar
heimilið þess merki að þar fór
handlagin kona hvort heldur var
við heimilisstörf eða garðyrkju.
Ófáar hnallþórurnar voru bornar
á borð á sunnudögum og öðrum
hátíðis- og tyllidögum þar sem við
nutum þess hvað hún dekraði við
okkur.
Síðar þegar við hjónin fluttum
með börn og buru inn á tengda-
foreldrana, á meðan við komum
þaki yfir höfuðið, var okkur tekið
opnum örmum. Hún naut ömmu-
hlutverksins og barnabörnin voru
hennar líf og yndi. Þegar dóttir
okkar, þá um þriggja ára, strauk
af leikskóla í Breiðholti kom það
okkur því ekki á óvart þegar hún
sagðist hafa ætlað að fara til
ömmu og afa í Vallhólma.
Matta ólst upp með foreldrum
sínum og tveimur systrum á
Hraunbóli á Brunasandi í
Vestur-Skaftafellssýslu. Hún
flutti ung til Reykjavíkur á vit
ævintýranna þar sem hún kynnt-
ist Benna sínum og stofnaði með
honum fjölskyldu.
Eignuðust þau þrjú börn, Þur-
íði Helgu, Sigurð Friðrik og
Hauk Camillus. Þau hjónin nutu
þess að ferðast bæði innanlands
og til framandi landa og ófáar
ferðirnar voru farnar í sveitina á
Hraunbóli. Þar á fjölskyldan nú
sumarhús sem hún nýtur þess að
dvelja í.
Matta vann við umönnunar-
störf og hafði yndi af hreyfingu
og útivist. Síðustu árin reyndust
henni og fjölskyldunni erfið því
hún barðist við Alzheimer-sjúk-
dóminn sem að lokum hafði bet-
ur. Benni stóð sem klettur við
hlið hennar í þeirri baráttu og
votta ég honum, Þyrí, Sigga,
Hauki og öðrum aðstandendum
mína innilegustu samúð.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskinsdagur
samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna
yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Ingibjörg Helga.
Matta
Friðriksdóttir
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
hlýhug og stuðning vegna andláts
ástkærrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu, langömmu og langalangömmu,
BERGÞÓRU JÓHANNSDÓTTUR,
Eiðismýri 30,
sem jarðsungin var 8. janúar.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á
kirkjunefnd kvenna Dómkirkjunnar, Reykjavík, líknarsjóð.
Jóhann Kristjánsson Agnethe Kristjánsson
Nína V. Kristjánsdóttir
Sigurður H. Kristjánsson
Guðmundur Kr. Kristjánsson
Kjartan O. Kristjánsson Júlíana F. Harðardóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
EINAR ÞÓRIR GUÐMUNDSSON
rafvirkjameistari,
Langagerði 29, Reykjavík,
lést sunnudaginn 7. janúar.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju mánudaginn 15. janúar
klukkan 13.
Ása Jörgensdóttir
Guðmundur Einarsson Åse Marit Holtet
Agnes Einarsdóttir Eyþór Pétursson
Ása Einarsdóttir Ole Oroug
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA GUÐBJÖRG ÓLAFSDÓTTIR,
Völlum,
lést fimmtudaginn 4. janúar.
Útför hennar fer fram frá Akraneskirkju
föstudaginn 12. janúar klukkan 13.
Sigrún Sigurgeirsdóttir Jón S. Stefánsson
Ólafur Sigurgeirsson Hrönn Friðriksdóttir
Halla Sigurgeirsdóttir Gunnar Magnússon
Jóna Guðrún Sigurgeirsd. Ólafur Árnason
Fanney Sigurgeirsdóttir Jón Árnason
barnabörn og barnabarnabörn
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Minningargreinar