Morgunblaðið - 12.04.2018, Qupperneq 52

Hvernig kæmi JR Ewing
okkur fyrir sjónir í dag?
Marta María
mm@mbl.is
Um leið og þættirnir
fóru í sýningu
kviknaði í heims-
byggðinni því
fólk náði ekki
andanum yfir
þessum greif-
um sem voru með
lögheimili á Southfork.
Þættirnir komu reyndar
ekki til Íslands fyrr en 1981 og
gerðist nákvæmlega sama hér-
lendis. Fólk stóð á öndinni yfir
ósvífninni í JR Ewing, flottheitunum,
alkóhólismanum, meðvirkninni og
lúxuslífinu sem ræflar þessa lands
þekktu ekki. Mestu greifar Íslands
áttu nefnilega ekki breik í þetta
glanslíf, jafnvel þótt þeir hefðu plant-
að ljónastyttum fyrir utan einbýlis-
hús sín, væru með viðhöld og
drykkju hraustlega. Útrásarvíkingar
þessa lands komust kannski næst því
að feta í fótspor JR Ewings en þeir
náðu þó ekki þeim klassa sem fylgdi
herra Ewing.
En hvers vegna finnst venjulegu
fólki spennandi að fylgjast með slíku
glanslífi? Jú, vegna þess að glanslífið
er af þeirri stærðargráðu að venju-
legur lúði mun aldrei komast þangað.
Alveg sama þótt hann ræni og rupli,
klæði sig flott og gæti þess að líf hans
sé óflekkað á samfélagsmiðlum. Og
það er það sem er svo spennandi. Í
dag horfir fólk á Crown og The
Peaky Blinders til þess að fá tilbreyt-
ingu í líf sitt, en það er sama hvað
framleitt er af sjónvarpsefni – það er
býsna erfitt að leika þetta plott eftir.
Handritshöfundar Dallas-
þáttanna voru nefnilega ansi góðir í
að halda fólki límdu við skjáinn og
gættu þess vel að ganga fram af fólki
allavega einu sinni í hverjum þætti.
Enda var margt bæði skrítið og
mjög framandi við þættina. Það sem
var framandi var að tveir bræður
hefðu ákveðið að flytja ekki að heim-
an. Þegar þeir hnutu um ástina hófu
þeir ekki nýtt líf á hlutlausum stað og
bjuggu sér til sitt eigið hreiður held-
ur fluttu kærusturnar inn á foreldra
sína. Og það með mjög slökum ár-
angri. Þótt Ewing-bræðurna, for-
eldra þeirra, maka og börn hafi ekki
skort peninga sést með mjög áber-
andi hætti að peningar kaupa ekki
hamingju. Alveg sama hvað reynt er.
Peningar eru góðir og allt það en
þeir laga ekki vonda stemningu á
milli fólks. Allir heimsins demantar,
perlur og platína geta ekki búið til
kemestrí eða ástríðu í samböndum
og slíkir dýrgripir bæta ekki upp
framhjáhöld og óheiðarleika. Þótt
þættirnir hafi gengið fram af heims-
byggðinni á sínum tíma þá eru allt
aðrir hlutir sem ganga fram af okkur
í dag. Ef við skoðum Dallas út frá nú-
tímasamfélagi þá eru nokkrir hlutir
sem stinga mjög í stúf.
Á Southfork blómstraði karlremb-
an og það þótti bara eðlilegt að tveir
fullorðnir kvæntir karlar, bræðurnir
JR og Bobby, væru þjónustaðir eins
og smástrákar af móður sinni.
Mamma þeirra hefði brytjað matinn
ofan í þá ef þeir hefðu óskað eftir
þeirri þjónustu og svæft þá á kvöldin
ef þeim hefði þótt það betra. Ég tel
ólíklegt að þetta hefði gengið í dag,
allavega ekki ef mamman væri úti-
vinnandi og ætti sína eigin tilveru.
En kannski átti mamma þeirra ekk-
ert líf annað en að stjana við hroka-
fullan eldri son og svo hryllilega
Sætasta stelpan á ballinu JR
Ewing gætti þess vel að ná sér í
fallega konu sem hann notaði
sem skrautfisk eða þangað til
hann fékk leið á henni og fór að
vera meira með öðrum konum.
Ewing-fjölskyldan Þessi
stórkostlega fjölskylda gat
alveg sett upp sparibros
þegar myndir voru teknar
en stemningin var ekki al-
veg svona góð alltaf.
 SJÁ SÍÐU 54
Sæta Pam Pamela þótti
bera af í fegurð og
þokka. Hún var töluvert
yngri en Sue Ellen og
notaði JR hvert tækifæri
til að gera lítið úr henni
og segja henni að hún
hefði lítið fram að færa.
Í byrjun apríl, nánar tiltekið 2. apríl, voru 40 ár frá því Dallas-þættirnir voru gerð-
ir. Í þáttunum kynntist heimsbyggðin mögulega meðvirkustu fjölskyldu í heimi
með öllu því veseni sem fylgir því að drekka vín á hverjum degi. Hvernig yrðu
viðbrögðin við Dallas-þáttunum í dag ef þeir hefðu verið frumsýndir í gær?
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. APRÍL 2018
flísar fyrir vandláta
PORCELANOSA
Skútuvogi 6 - Sími 568 6755