Morgunblaðið - 12.04.2018, Side 66

66 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. APRÍL 2018
✝ Jóhann GeorgMöller fæddist
í Reykjavík 18.
apríl 1934. Hann
lést á Landspít-
alanum 22. mars
2018.
Foreldrar hans
voru hjónin Emilía
Ingibjörg
Samúelsdóttir, af-
greiðslu- og aug-
lýsingastjóri Al-
þýðublaðsins og
framkvæmdastjóri Alþýðu-
prentsmiðjunnar í Reykjavík,
f. 1916, d. 1994, og Sigurður
Möller, vélstjóri og vélfræð-
ingur í Reykjavík, f. 1915, d.
1970. Þau skildu. Seinni mað-
ur Emilíu var Baldvin Jónsson
hæstaréttarlögmaður, f. 1911,
d. 1996.
Hálfbróðir Jóhanns var Jón
S. Möller verkfræðingur, f.
1956, d. 2016. Hálfsystir Jó-
hanns er Valfríður Möller
hjúkrunarfræðingur, f. 1959.
Synir Jóhanns: Jakob Jón-
atan Möller, verkstjóri í Vest-
mannaeyjum, f. 1953. Jakob er
kvæntur og á börn og barna-
börn. Jóhann Georg Möller,
kerfisfræðingur, f. 1959, d.
1992.
Fyrri kona Jóhanns, móðir
Jóhanns yngri, er Fríða Frið-
stundaði einnig alls kyns
íþróttir langt fram eftir aldri.
Jóhann fékk gullmerki Tennis-
og badmintonfélags Reykja-
víkur og æfði og vann til verð-
launa í badminton. Hann vann
fjölmargar medalíur í öld-
ungaflokkum kraftlyftinga.
1986 lauk Jóhann dr. Hatfield-
íþróttagráðu í kraftlyftinga-
þjálfun og 2001 FIA-einka-
þjálfaraprófi (Fitness Industry
Alliance) með réttindi til að
starfa sem einkaþjálfari.
Jóhann var formaður
stjórnar Félags ungra jafn-
aðarmanna í Reykjavík 1957-
58. Hann var í þjóðhátíðar-
nefnd Reykjavíkurborgar
1958-68. Jóhann var endur-
skoðandi Tannlæknafélags Ís-
lands (TFÍ) 1965-67 og for-
maður félagsheimilisnefndar
TFÍ 1966-68. Jóhann sat í
stjórn Tennis- og badminton-
félags Reykjavíkur 1970-84.
Jóhann var meðstofnandi
Kraftlyftingasambandsins
Krafts 1985 og alþjóðadómari
í kraftlyftingum frá 1996. Jó-
hann gekk í frímúraregluna
1967 og var stúkubróðir í st.
Mími.
Jóhann var mikill tungu-
málamaður. Hann talaði
dönsku eins og innfæddur
Dani. Hann gat bjargað sér á
nokkrum tungumálum. Eftir
starfslok nam Jóhann spænsku
í málaskóla Mímis og lauk
þaðan nokkrum námskeiðum.
Útför Jóhanns fór fram í
kyrrþey, 5. apríl 2018, að ósk
hins látna.
riksdóttir banka-
starfsmaður, f.
1934. Þau skildu.
Seinni kona Jó-
hanns er Anna
Lára Þórisdóttir
Möller náttúru-
fræðingur, f. 1966.
Þau gengu í
hjónaband 1991.
Sem barn nam
Jóhann í Landa-
kotsskóla, barna-
skóla kaþólsku kirkjunnar á
Íslandi. Hann lauk stúdents-
prófi frá Menntaskólanum á
Laugarvatni 1956 og cand.
odont. frá Háskóla Íslands
1964. Jóhann fékk tann-
læknaleyfi 1964 og var
aðstoðartannlæknir hjá Jó-
hanni Finnssyni í Reykjavík
frá 1964-1965. Hann rak eigin
tannlæknastofu í Reykjavík
frá 1965 og líkamsræktarstöð
í Reykjavík 1990-1996 jafn-
framt starfi við tannlækning-
ar. Á menntaskólaárum fór
Jóhann sem skiptinemi til
Bandaríkjanna og nam við há-
skóla í Chicago. Einnig starf-
aði hann við tannlækningar í
Kaupmannahöfn í stuttan
tíma.
Jóhann kom víða við og
söng sem ungur maður á Gull-
öld revíunnar á Íslandi. Hann
Í 28 ár fylgdi ég Jóhanni og
hann mér. Við fyrsta augnaskot
vissi ég að þetta var maðurinn
minn. Án þess að láta tilfinn-
ingar annarra mig nokkru
varða gerði ég hann að mínum.
Ég sótti á Jóhann, konur komu
til hans.
Oft sótti að honum fólk sem
var minnimáttar. Ég spurði
hann út í þetta. „Hvers vegna
heldur þú, Anna, að þú sért með
mér?“ Jóhann var góður maður.
Hann var gæslumaður. Ég náði
í vel gerðan mann.
Jóhann byrjaði ungur að
vinna. Lítill drengur bar út Al-
þýðublaðið og vann á öldrunar-
heimili. Það mótaði Jóhann og
gat hann verið hvass, eina af-
sökunin fyrir veikindum var
dánarvottorð. Ég var ekki sátt
við þetta en Jóhann var að
herða mig upp. Ég hefði aldrei
klárað háskólanám né unnið
eins lengi og ég gerði ef ekki
hefði verið fyrir hvatningu
hans. Jóhann var óhagganlegur;
ef búið var að ákveða eitthvað
mátti ekki taka það til baka.
Það var eðli hauga og ekki vildi
ég vera haugur.
Við ferðuðumst um allan
heim og áttum gott líf. Jóhann
var í eðli sínu kátur en varð æ
einrænni með aldrinum. Þar til
Jóhann varð áttræður var hann
í húnavinafélaginu, litlum hópi
sem mætti á morgnana og æfði
líkamsrækt. Þessar stundir
gáfu honum lífsfyllingu.
Jóhann var vel lesinn, hrað-
greindur og glaðvær. Gat svar-
að ótrúlegustu spurningum úr
mannkynssögunni og bók-
menntum. Mest hélt hann upp á
Mowgli og Chingachgook. Jó-
hann átti fáa en góða æskuvini.
Óvænt heimsóttu þeir hann á
spítalann daginn fyrir lífslok.
Jóhann gat valið sér hvaða
stöðu sem er í þjóðfélaginu en
hann var einrænn og sjálfs-
gagnrýninn en gífurlega hæfi-
leikaríkur á mörgum ólíkum
sviðum. Hann gaf sig lítið að
öðrum, sérstaklega seinni árin.
Versta martröð sem foreldri
lendir í varð að veruleika. Jó-
hann missti son sinn. Dreng-
urinn var honum óendanlega
kær. Fyrir lífslok sagði Jóhann
að það kæfandi kverkatak sem
harmurinn skildi eftir hefði í
raun aldrei losnað. Vinur lýsti
þeim: Þeir feðgar voru báðir
gull af manni, traustir vinir og
einstaklega góðir drengir.
Á síðasta ári urðu þáttaskil í
lífi okkar. Svört skuggaský tóku
að hrannast upp, ég veiktist af
heilablæðingu. Jóhann fylgdi
mér sem klettur og snör við-
brögð björguðu lífi. Trú Jó-
hanns á Guð jókst og var orðin
feiknasterk. Batinn nálgaðist
kraftaverk en á móti dró af Jó-
hanni.
Enginn má sköpum renna.
Allt er ákveðið fyrirfram og
enginn getur flúið örlög sín,
vilja Guðs. Jóhann veiktist illi-
lega. Grimmur sjúkdómur
læddist að honum. Þá tók við
mikil þrautaganga. Af hörku og
geysilegum lífsvilja komst hann
fjórum sinnum heim. Hann var
bardagamaður. Í hinsta sinn
sagði hann veikum rómi: „Nú er
þetta búið.“
Lífseigur, fullkominn harðn-
agli með þrotlausan lífsvilja.
Óhræddur við dauðann vildi
hann ekki í krukkuna. Gæslu-
maðurinn hafði ekki lokið hlut-
verki sínu. 22. mars var Jóhann
þrotinn að kröftum og laut í
lægra haldi fyrir sultukrukk-
unni. Ég hélt í hönd Jóhanns og
friðurinn færðist yfir hann.
Líkaminn endaði í duftkeri
sem liggur í leiði móður hans.
Jóhann er með syni sínum í
hulduheimum ljóssins, en Jó-
hann kemur aldrei til með að
eignast lopapeysuna sem hann
hafði óskað sér í afmælisgjöf.
Í draumi sérhvers manns er fall hans
falið.
Þú ferðast gegnum dimman kynja-
skóg
af blekkingum, sem brjóst þitt hefur
alið
á bak við veruleikans köldu ró.
(Steinn Steinarr)
Anna Lára Möller.
Þín verður sárt saknað, elsku
Jóhann, ég kveð þig með sorg í
hjarta. Jóhann tókst á við veik-
indi sín með aðdáumarverðum
hætti.
Jóhann og Anna Lára, dóttir
okkar, voru yndisleg heim að
sækja, til dæmis í jólaboðum
annað hvert ár. Við tengdafor-
eldrar hans nutum þess að vera
með þeim í ferðalögum og var
þá farið til Bandaríkjanna og
Evrópu. Við vinirnir áttum
margar gleðistundir saman.
Nú er myrkur í hjörtum, en
með styrk þeim sem Jóhann
sýndi ætíð skulum við minnast
þess að það birtir aftur til.
Sólin hækkar á lofti og með
góðum minningum birtir einnig
til í hjörtum okkar syrgjenda.
Guð geymi þig elsku Jóhann
minn.
Drottinn, þá döprum manni
dýrasta gjöfin sólskinið.
(Stefán frá Hvítadal)
Guð er hvíld þín,
Jesús styrkur þinn,
Andinn þér hjá eins og tryggur
vinur.
Guð heyrir,
Guð skilur,
Guð vill reisa þig upp.
(Sigurbjörn Einarsson)
Þín einlæg tengdamóðir,
Jóhanna Jónsdóttir.
Jóhann G. Möller var mikill
séntilmaður og kom vel fram
við alla þá sem hann átti sam-
skipti við.
Fyrir um 28 árum kom hann
inn í fjölskylduna, kynnist Önnu
okkar og þau giftu sig.
Þeirra samband var alltaf
mjög gott og gagnkvæm virðing
var milli þeirra. Við Jóhann
náðum vel saman að spjalla um
íþróttir, báðir vorum við Vals-
arar. Horfðum við á nokkra
leiki saman, Jóhann mikill Ars-
enal-maður og ég Poolari.
Stjórnmál ræddum við aðeins
seinni árin.
Það voru mikil forréttindi
fyrir mig að kynnast Jóhanni,
hann kom til dyranna eins og
hann var klæddur. Það er mjög
erfitt að kveðja Jóhann mág
minn eftir að hafa þekkt hann í
yfir 28 ár.
Þetta hefur verið erfitt ár
fyrir þau, þau studdu hvort
annað að fullu í veikindum
hvert annars.
Guð geymi Jóhann og Guð
hjálpi Önnu Láru í því sem er
framundan hjá henni án hennar
heittelskaða eignmanns.
Áfram Arsenal, Jóhann.
„Þegar einar dyr lokast opn-
ast aðrar.“ (Cervantes)
Óðinn Þórisson.
Jóhann frændi minn gegndi
alltaf stóru hlutverki í lífi mínu,
einkum í æsku og reyndar lengi
fram eftir aldri. Ég man eftir
honum frá því að ég fyrst man
eftir mér. Hann var mér eins og
eldri bróðir. Amma mín, María,
og Emilía móðir hans voru syst-
ur. Þær voru mjög nánar og
það sama gilti um afkomendur
þeirra. Fjölskyldur okkar
bjuggu lengi í sama húsi á
Laugavegi 58. Mikill samgang-
ur var á milli fjölskyldnanna.
Jóhann frændi var 17 ára
gamall þegar ég fyrst man eftir
honum. Ég leit mikið upp til
hans, enda var hann alltaf vin-
samlegur í minn garð og kenndi
mér mikið um lífið og tilveruna.
Jóhann var orðheppinn með
afbrigðum, fyndinn og alltaf
hress og því sóttust margir eftir
félagsskap hans.
Um miðjan 6. áratuginn urðu
margar breytingar hjá honum.
Foreldrar hans skildu. Nokkru
síðar tóku Emma og Baldvin
Jónsson hrl. saman og nokkru
síðar fluttu þau af Laugaveg-
inum og í Barmahlíð 32.
Jóhann hafði áður eignast
son, Jakob, en bast ekki barns-
móðurinni.
Hann kynntist síðar fallegri
og indælli konu, Fríðu Friðriks-
dóttur . Þau hófu búskap í lítilli
risíbúð í Barmahlíðinni. Þau
eignuðust svo sinn einkason, Jó-
hann, 1959. Samgangur fjöl-
skyldnanna var áfram mikill.
Jóhann var góður söngmaður
og söng inn á a.m.k. tvær plötur
er pabbi minn gaf út. Þekktust
laga hans voru Pabbi vill
mambo og Fallandi lauf er urðu
vinsæl.
Jóhann var góður námsmað-
ur, en eftir tvö ár í Mennta-
skólanum í Reykjavík tók hann
sér hlé frá námi og vann fyrir
sér í tvö ár þar sem fjárráð
voru ekki mikil. Hann flutti sig
svo í Menntaskólann á Laug-
arvatni og lauk þaðan stúdents-
prófi 1956. Hann innritaði sig
svo í tannlæknadeild HÍ og náði
prófum, sem var ekki heiglum
hent þar sem aðeins fáir voru
teknir inn. Hann lauk svo tann-
læknaprófinu með sóma og fékk
fljótlega starf sem tannlæknir
uns hann opnaði sína eigin stofu
á Hverfisgötunni.
Hann hafði alltaf mikinn
áhuga á alls kyns íþróttum.
Hann stundaði júdó, fótbolta,
badminton, borðtennis, lyfting-
ar o.fl. Hann ýtti undir áhuga
minn á þessum íþróttum, en
mest vorum við saman í fót-
bolta, badminton og borðtennis.
Þetta viðhélt félagsskap okkar
og vináttu langt fram eftir aldri.
Við vorum æfingafélagar og
keppnismenn í badminton og
fórum tvisvar í landsleikjaferðir
til Færeyja og voru þær ferðir
mjög eftirminnilegar. Við spil-
uðum borðtennis í litlum klúbbi
sem hittist yfirleitt vikulega.
Þar voru Jörgen Berndsen,
Haraldur Kornelíusson, Jóhann
yngri og Axel bróðir. Þetta voru
skemmtilegar stundir og við
héldum góðri vináttu okkar alla
tíð. Nú eru þrír okkar horfnir.
Auk Jóhanns, Axel og Jóhann,
sonur hans.
Jóhann skildi við Fríðu 1990.
Hann kvæntist nokkru síðar
eftirlifandi konu sinni Önnu.
Hjónaband þeirra einkenndist
af kærleika og samstöðu.
Síðasta ár Jóhanns var erfitt.
Anna kona hans veiktist alvar-
lega og var um tíma tvísýnt um
líf hennar. Jóhann stóð sig eins
og hetja á þeim erfiða tíma og
vék varla frá sjúkrabeði hennar.
Hún náði þó undraverðum bata
en þegar allt leit betur út veikt-
ist Jóhann af alvarlegri lungna-
bólgu sem hann náði sér aldrei
af.
Jóhann lifði auðugu og góðu
lífi enda fékk hann mikið í
vöggugjöf. Hann slapp þó ekki
við stóráföll frekar en aðrir.
Það versta sem henti hann, að
mínu mati, var sonarmissirinn
árið 1992.
Guð blessi minningu hans og
veiti Önnu styrk.
Meira: www.mbl.is/minningar
Páll Ammendrup.
Jóhann Georg
MöllerBróðir minn, frændi okkar og mágur,
ÞORMÓÐUR HARALDSSON,
Austurbrún 2,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
laugardaginn 31. mars.
Útförin fer fram frá Áskirkju föstudaginn
13. apríl klukkan 13.
Guðbjörg Haraldsdóttir Bay
Sigríður Pétursdóttir Hreinn S. Hákonarson
Margeir Pétursson Sigríður Indriðadóttir
Vigdís Pétursdóttir Ævar Aðalsteinsson
Halldóra Hermannsdóttir
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir,
sambýlismaður, bróðir og afi,
RAGNAR LÝÐSSON
húsasmíðameistari,
lést laugardaginn 31. mars. Útförin fer fram
frá Skálholtskirkju laugardaginn 14. apríl
klukkan 14 og jarðsett verður í Haukadal.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja
minnast hans er bent á að styrkja Björgunarsveit
Biskupstungna, kennitala 520288-1049 og reikningsnúmer
0151-26-1100.
Ólafur Ragnarsson Ragnhildur H. Sigurðardóttir
Hilmar Ragnarsson Elfa Björk Kristjánsdóttir
Ingi R. Ragnarsson Heiða Sigurðardóttir
Ellen Ragnarsdóttir Davíð Örn Friðriksson
Sigurlaug Jónsdóttir
barnabörn og aðstandendur
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SVERRIR BERGMANN
útvarpsvirkjameistari,
áður Ránargötu 26,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Eiri sunnudaginn
8. apríl. Útför hans fer fram í kyrrþey.
Dagmar Þóra Bergmann Björn Gunnarsson
Sverrir Egill Bergmann Margrét Pálsdóttir
Sigríður Lovísa Björnsdóttir
Þóra Björg Björnsdóttir
Páll Bergmann
Sara Margrét Bergmann
barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIF EDITH S. JÓHANNESDÓTTIR,
Illugagötu 5,
Vestmannaeyjum,
lést 3. apríl á Heilbrigðisstofnun
Suðurlands í Vestmannaeyjum.
Útförin fer fram frá Landakirkju laugardaginn 14. apríl
klukkan 14.
Magnús Guðjónsson
Jón Grétar Magnússon Guðrún I. Gylfadóttir
Jóhanna Elísa Magnúsdóttir Karl Logason
barnabörn og barnabarnabarn
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MARÍA ÓLAFSDÓTTIR,
Bolungarvík,
lést á hjúkrunarheimilinu Bergi
miðvikudaginn 4. apríl.
Útförin fer fram frá Hólskirkju laugardaginn 14. apríl klukkan 14.
Gunnar Júl Egilsson
Björk Gunnarsdóttir
Margrét Gunnarsdóttir
Egill Gunnarsson
Hjálmar Gunnarsson
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn