Morgunblaðið - 14.04.2018, Page 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. APRÍL 2018
✝ María Ólafs-dóttir fæddist í
Tröð í Bolungarvík
16. janúar 1932.
Hún lést 4. apríl
2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Ólafur Hálfdánar-
son, f. 4.8. 1891, d.
1973, og María
Rögnvaldsdóttir, f.
13.1. 1891, d. 1989.
María og Ólafur eignuðust 15
börn, 12 voru tvíburar og þrjú
einburar. Systkini Maríu eru
Ósk, f. 1916, d. 2010; Guðrún,
f. 1917, d. 2009; Karítas, f.
1919, d. 1919; Einar, f. 1919, d.
2010; Kristín, f. 1920, d. 2009;
Rögnvaldur, f. 1920, d. 1964;
Lilja, f. 1922, d. 2009; Fjóla, f.
1922; Jónatan, f. 1925; Helga
Svana, f. 1926; Hálfdán, f.
1926, d. 1999; Halldóra, f. 1928,
d. 2013; Haukur, f. 1928, d.
2014; Ólafur Daði, f. 1932, d.
Bjarnason. 3) Eyrún Gunnars-
dóttir, f. 31.10. 1956, d. 17.6.
1987, maki Jón Guðni Guð-
mundsson. Börn a) Linda, sam-
býlismaður Kristján Óttar Ey-
mundsson. b) Guðmundur
Bjarni, sambýliskona Margrét
Jómundsdóttir. c) Gunnar Már,
sambýliskona Harpa Sjöfn
Friðfinnsdóttir. 4) Egill Gunn-
arsson, f. 24.2. 1963. 5) Hjálm-
ar Gunnarsson, f. 6.12. 1966,
sambýliskona Linda Björk
Friðgeirsdóttir. Börn þeirra:
Hugrún María Júl, Friðgeir
Ísak Júl og Ásgeir Kári Júl.
Fyrir á Hjálmar Guðrúnu
Svölu, sambýlismaður Bjarki
Friðriksson, Egil Steinar, sam-
býliskona Sigrún Lísa Torfa-
dóttir og Eyrúnu.
Barnabarnabörnin eru 20.
María og Gunnar Júl bjuggu
allan sinn búskap í Bolungar-
vík, lengst af í Völusteinsstræti
6 þar til þau fluttu í Aðalstræti
22 í Bolungarvík.
Útför Maríu fer fram frá
Hólskirkju í Bolungarvík í dag,
14. apríl 2018, og hefst athöfn-
in klukkan 14.
1992. Fósturbróðir,
alinn upp hjá Ólafi
og Maríu, var Ár-
mann Leifsson, f.
1937, d. 2006.
María giftist 25.
september 1955
Gunnari Júl Egils-
syni, f. 4. mars
1933. Börn þeirra
eru: 1) Björk
Gunnarsdóttir, f.
30.9. 1952, maki
Matthías Kristinsson, d. 2016.
Sambýlismaður Bjarkar er
Rafn Þorvaldsson. Börn a)
Dagrún, maki Kristján Örn
Helgason. b) Guðný, sambýlis-
maður Jakob Pálsson. c) Stein-
unn, maki Karl Ingi Karlsson.
d) Gunnar Júl. 2) Margrét
Gunnarsdóttir, f. 10.8. 1955,
maki Ásgeir Sólbergsson. Börn
a) María, maki Reynir Hjálm-
arsson. b) Sólberg, maki Haf-
rún Guðmundsdóttir. c) Eyrún,
sambýlismaður Elvar Þór
Í dag kveðjum við tengdamóð-
ur mína, Maríu Ólafsdóttur frá
Bolungavík, og á þessari stundu
er mér þakklæti efst í huga. María
var glaðvær og skemmtileg heim
að sækja. Á slíkum tímamótum
leitar hugurinn til liðinna gleði-
stunda. Má þar nefna jólaboðin,
afmælin og síðast en ekki síst
heimsóknirnar yfir holtið þegar
Gunnar tók fram „stígvélið“, setti
í það, við sungum og höfðum gam-
an af lífinu. Ekki er hægt að sjá
fyrir í dag hvernig berjasprettan
verður í Hestfirðinum í sumar en
eitt er víst að hvernig sem allt
veltist veit ég að þú munt koma
við þar og ef ég verð á ferðinni
mun ég huga að hvort þig sé ein-
hvers staðar að finna. Allavega
veit ég að andi þinn svífur yfir
Réttareyrinni.
Kæra Maja, ég þakka þér fyrir
að hafa átt þig að, þegar Eyrún
mín og dóttir þín veiktist og dó
tæpum átta mánuðum seinna,
þrjú börn; eins árs, sex og níu ára,
hvað blasir við? Jú, þegar neyðin
er stærst er hjálpin oftast næst og
það sýnduð þið Gunnar svo sann-
arlega við þær aðstæður.
Þú breiddir þig yfir mig og
börnin mín af hlýju og gerðir
okkur kleift að vera áfram saman
heima á H16 sem fjölskylda. Ekki
má gleymast að þú varst á sama
tíma að vinna úr þinni sorg sem ég
veit að var þér mjög þung.
Ekki léstu þar við sitja heldur
tókst þú að þér að vera amma
hennar Sigríðar Magneu okkar
Guju frá því daginn sem hún
fæddist og áttir í henni hvert bein
ásamt öllum stóru systrum
hennar.
Nú hefur þú kvatt og er ég full-
ur þakklætis fyrir að hafa átt þig
að sem tengdamóður, vin og ekki
síst ömmu barnanna og barna-
barnanna minna, Majamma mun
lifa áfram með þeim um ókomna
framtíð. Hafðu þökk fyrir allt,
minning þín mun vera ljós í lífi
okkar.
Þinn tengdasonur
Jón Guðni.
Mig langar að minnast móður-
systur minnar, Maríu Ólafsdóttur
eða Mæju eins og hún var ávallt
kölluð. Hún lést á Hjúkrunar-
heimilinu Bergi 4. apríl síðastlið-
inn eftir erfið veikindi síðustu ára.
Kletturinn í lífi hennar og lífsföru-
nautur, Gunnar Júl Egilsson, var
stoð hennar og stytta og sat yfir
henni þar til yfir lauk. Það var ein-
staklega fallegt samband milli
þeirra hjóna og voru þau mjög
samhent og ber sælureiturinn í
Hestfirði þess merki. Á Réttar-
eyri dvöldu þau yfirleitt frá júní
og fram í september og undu sér
mjög vel.
Mæja var liðtæk í félagsstarfi
Kvenfélagsins Brautin í
Bolungarvík og lék í mörgum leik-
ritum og sögn gamanvísur við ým-
is tækifæri svo sem á ættarmót-
um. Í júlí 2016 var síðast haldið
ættarmót hjá okkur í Bolungarvík
og var Mæja leiðsögumaður um
staðinn og fór létt með það. Mæja
og Gunnar voru mjög liðtæk með
spil í höndum og oft var spilaður
Rakki eftir matinn . Ég var þeirr-
ar ánægju aðnjótandi að gista
nokkrum sinnum hjá þeim hjón-
um í sælureitnum þeirra og leið
mér óvíða betur og vil ég þakka
fyrir það.
Elsku Gunnar og fjölskylda, ég
votta ykkur mínar dýpstu samúð.
Minning mín um elskulega
frænku lifir í hjarta mínu. Hvíl í
friði.
Þín frænka
Sólveig (Solla).
Bolungavík á sjötta áratug síð-
ustu aldar var eins og fyrirheitna
landið, eilíf sól og við börnin lék-
um okkur áhyggjulaus sumar sem
vetur. Í minningunni er Bolunga-
vík og Bolvíkingar æskuáranna
einstök heild, en Vitastígurinn var
okkar svæði og þar áttum við okk-
ar nánustu ættingja og vini. Mæja
frænka, systir mömmu og Gunnar
bróðir pabba og við börnin í hópn-
um vorum eins og ein stór fjöl-
skylda. Samband foreldra okkar
var einstakt og einkenndist af
virðingu, kærleika og samvinnu.
Þessir góðu tímar gleymast ekki
þó að hópurinn hafi dreifst um
veröldina og tengslin hafa alltaf
haldist þó að teygst hafi á
böndunum í erli daganna.
Mæja frænka sem við kveðjum
í dag var hæglát og yfirveguð,
laus við tilgerð og sýndar-
mennsku, en hún var einstaklega
hlý og gefandi og eftir að við
systkinin urðum fullorðin hafa
tengslin við hana og Gunnar
styrkst og vaxið. Þau hjónin hafa í
rauninni dýpkað og mótað þann
vinskap og væntumþykju sem við
börnin ræktuðum með okkur í
æsku og gefið okkur margar
ógleymanlegar samverustundir,
sem við erum mjög þakklát fyrir.
Mæja hafði einstakt lag á því að
gera hverja heimsókn að persónu-
legri upplifun, sagði skemmtilega
frá og í gegnum hana héldum við
mun betri tengslum við frænd-
systkinin en ella hefði orðið. Hún
fylgdist af áhuga með þroska og
vexti barna okkar og heimsóknir
til þeirra Gunnars á Réttareyrina
í Hestfirði voru börnunum alltaf
spennandi tilhlökkunarefni, enda
ævintýri að hlusta á þau lýsa fjöl-
breyttu lífi Inndjúpsins og upplifa
náttúruna og dýralífið með þeirra
augum.
Það er þroskandi að eiga minn-
ingar um gott fólk og Mæja
frænka lifir með okkur og fjöl-
breyttar minningar um hana,
hlýja og gleðja á tregastund.
Við kveðjum Maríu Ólafsdóttur
frænku okkar og vin með djúpum
söknuði og vottum Gunnari og öll-
um afkomendum okkar dýpstu
samúð.
Fyrir hönd okkar systkinanna,
Egill.
María Ólafsdóttir
✝ Oddgeir Sig-urðsson fædd-
ist á Lindargötu 36
í Reykjavík 7. febr-
úar 1932. Hann lést
á hjúkrunarheimil-
inu Sóltúni 3. apríl
2018.
Foreldrar hans
voru Sigurður Hall-
dórsson frá Gegnis-
hólaparti í Gaul-
verjabæjarhreppi,
verkstjóri hjá Reykjavíkurborg,
f. 11. ágúst 1894, d. 16. mars
1978, og Marólína Guðrún Er-
lendsdóttir, húsmóðir frá Hópi í
Grindavík, f. 13. nóvember 1900,
1953, Birnu, f. 6. janúar 1958, og
Matthías, f. 5. september 1960.
Barnabörn Oddgeirs og Sigríð-
ar eru sjö, sem og barnabarna-
börnin.
Hann byggði sér og fjöl-
skyldu sinni reisulegt hús í Geit-
landi í Fossvogi og sumarhús við
Laugarvatn. Sem ungur maður
stundaði hann skíðaíþróttina af
kappi og fór ófáar ferðir í skíða-
skála Vals við Kolviðarhól en
Oddgeir var alla tíð mikill
stuðningsmaður Vals.
Oddgeir lauk sveinsprófi hjá
Magnúsi Bergsteinssyni húsa-
smíðameistara og kom að bygg-
ingu margra húsa í Reykjavík.
Oddgeir hóf störf hjá Skeljungi
árið 1974 og starfaði þar lengst-
an hluta starfsævinnar, þangað
til hann lét af störfum árið 2002,
sjötugur að aldri.
Útför Oddgeirs fór fram í
kyrrþey að ósk hins látna.
d. 23. maí 1973.
Oddgeir var
næstyngstur sex
systkina. Þau eru
Elín Svava, f. 1920,
d. 2010, Halldór
Grétar, f. 1921, d.
1982, Erlendur, f.
1924, d. 1995, og
Jóna Lísbet, f. 1925,
d. 2015. Eftirlifandi
systir Oddgeirs er
Margrét, f. 1944.
Hinn 4. ágúst 1956 giftist
Oddgeir eftirlifandi eiginkonu
sinni, Sigríði Björnsdóttur, f. 6.
apríl 1935. Þau eignuðust þrjú
börn: Bergþóru, f. 1. desember
Elskulegi faðir minn, þú varst
svo mikill ljúflingur, svo glaður
og hafðir svo góðan húmor fyrir
lífinu og sjálfum þér þrátt fyrir
að þú værir orðinn heilsulítill og
búinn að missa bæði sjón og
heyrn. Það er ekki lengra síðan
en um páskana fyrir ári að við
vorum öll uppi í bústaðnum sem
þú byggðir um árið á Laugar-
vatni og tókum göngutúr út að
horni, þú varst svo duglegur.
Þú varst mikill fjölskyldumað-
ur og byggðir okkur öruggt
heimili og fallegt sumarhús þar
sem allir voru alltaf velkomnir.
Okkur Braga fannst svo gott að
koma og gista á hótel Geitlandi,
eins og Bragi kallaði það, heimili
mömmu og pabba, því þar vorum
við alltaf velkomin. Það var ekki
síðra að koma í bústaðinn á Laug-
arvatni, þar var alltaf tekið vel á
móti okkur líka. Ég á góðar
minningar frá heimsóknum ykk-
ar mömmu austur á Höfn, okkur
fannst gaman að fara í Lónið og
þar var oft líf og fjör.
Elsku pabbi minn, það eru
margar góðar minningarnar sem
ég á um þig og geymi í hjarta
mínu. Ég fer varlega elsku pabbi.
Þín dóttir,
Birna.
Elsku pabbi minn, það er með
djúpum söknuði sem ég kveð þig.
Minningar streyma fram og allar
eru þær ljúfar og fullar af kær-
leika til þín. Trúfesti, hjálpsemi
og umfram allt kærleikur og um-
hyggja sem alla tíð fylgdu þér eru
þær minningar sem ég á um þig.
Ég hef notið þeirrar blessunar að
hafa haft þig mér við hlið allt mitt
líf, sem er mín gæfa. Þitt ævistarf
var að hlúa að okkur, byggja okk-
ur öllum hreiður þar sem við vor-
um öll saman komin, hvort sem
það voru börnin þín eða svo
seinna barnabörn og langafa-
börn. Þú og mamma voruð eitt
enda voruð þig kölluð SísíogOdd-
geir í einu orði þegar talað var
um ykkar. Þið voruð saman í yfir
65 ár og líf ykkar endurspeglaðist
af kærleika og umhyggju til allra
afkomenda ykkar, vina og vanda-
manna. Heimilið ykkar stóð opið
öllum sem til ykkar leituðu.
Elsku pabbi, ég vil þakka fyrir
allt sem þú hefur gert fyrir mig.
Þú varst alltaf til staðar fyrir mig
og mína, hvort sem það var í vel-
gengni eða mótlæti, og þegar
vindar blésu sem mest hélst þú
utan um mig og börnin mín. Þó að
aðdragandinn hafi verið langur
og okkur hafi verið ljóst hvert
stefndi verður kveðjustundin
alltaf erfið. Að sinni skiljast leið-
ir, elsku pabbi, og söknuður og
sorg sitja eftir en minningin um
þig er full af kærleika og hlýju.
Elsku mamma, sem alltaf hefur
verið til staðar fyrir þig og okkur
öll, við verðum til staðar fyrir þig.
Góða minning að geyma
gefur syrgjendum fró.
Til þín munu þakkir streyma.
Þér munum við ei gleyma.
Sofðu í sælli ró.
(höf. ók.)
Elsku pabbi minn, nú kveðj-
umst við í bili en minning um þig
verður alltaf hjá mér.
Þín
Bergþóra.
Elsku afi minn. Í gegnum árin
hefur þú staðið sem klettur við
hlið okkar allra og ávallt verið til
staðar þó svo þú hafir aldrei þurft
að láta mikið fyrir því hafa. Í
huga mér er fyrst og fremst
þakklæti fyrir öll árin og allar
stundirnar sem ég hef fengið að
eyða með ykkur ömmu. Þau ár
sem ég bjó hjá ykkur sitja í minn-
ingunni þar sem þú sýndir mér
stuðning og stolt í öllu sem ég tók
mér fyrir hendur, sama hversu
lítið það var.
Takk fyrir þolinmæðina í
gegnum árin, hvort sem það var
þegar þú varst að kenna mér kap-
al sem lítilli stúlku eða beiðst ófá-
ar stundirnar úti í bíl þegar þú
varst að skutla mér hingað og
þangað á unglingsárunum. Takk
fyrir að hafa opnað heimilið ykk-
ar ömmu í gegnum tíðina líkt og
það væri mitt eigið og takk fyrir
kærleikann og hlýju faðmlögin
sem þú hefur gefið mér frá því ég
var lítil stúlka.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Sjáumst hinum megin.
Þitt barnabarn,
Sigríður Rakel.
Elsku besti afi í öllum heim-
inum. Þakklæti er mér ofarlega í
huga, þakklæti yfir því að nú ertu
frjáls frá sársauka og kvöl og
þakklæti fyrir allt sem þú varst
og kenndir mér. Kærleikur, húm-
or og tryggð. Þú og amma eruð
svo sterkar og góðar fyrir-
myndir. Það voru forréttindi að
fá að alast svona mikið upp hjá
ykkur eins og raun var. Alltaf
stóð faðmur ykkar og skjól opið
öllum þeim sem á þurftu að
halda. En þú varst ekki bara afi
minn heldur varstu líka föður-
ímynd mín í svo mörg ár, ég var í
raun eins og fjórða barnið ykkar
ömmu sem þvældist alls staðar
með. Ég man nú ekki mikið eftir
árunum fyrir grunnskólann en
mikið var það erfitt að flytja burt
frá ykkur sjö ára og á Höfn með
mömmu en öll sumur fékk ég að
fara heim í Geitlandið til ömmu
og afa og þegar ég varð rúmlega
unglingur pakkaði ég saman og
flutti aftur til ömmu og afa.
Þú vannst mikið alla tíð og eina
ferðina sem þú komst á Höfn á
stóra bílnum man ég að mér lá
svo á að hlaupa til þín að ég hljóp
á hurðina og fékk væna kúlu en
það skipti engu máli því afi var
kominn.
Ég gleymi aldrei bílferðunum
á Akranes eða í sumarbústaðinn
á Laugarvatni þegar þú laumaðir
einum beiskum í lófann á mér til
að stytta ferðina. Á Laugarvatni
fannst mér tilveran svo ævintýra-
leg, þar gat ég dundað mér tím-
unum saman og gleymdi algjör-
lega stund og stað, þar fórum við
líka oft í gömlu gufuna og stund-
um fékk ég ís áður en við fórum
aftur upp í bústað. Þú varst alltaf
svo þolinmóður að við gátum spil-
að olsen olsen endalaust og það
sem þú þoldir að hafa mig ráfandi
í kringum þig þegar þú varst að
dytta að hinu eða þessu. Það er
mér því ómetanlegt að hafa keypt
bústaðinn af ykkur ömmu með
Rúnari, þú varst svo ánægður að
við keyptum hann, að hann hélst
innan fjölskyldunnar og að Rún-
ar sem er svo handlaginn og dug-
legur að laga og bæta myndi
hugsa vel um hann, húsið og land-
ið var þér svo kært, enda byggðir
þú það sjálfur. Það síðasta sem
þú sagðir við Rúnar var að þú
myndir koma beint upp í bústað,
að hann yrði að sætta sig við að
hafa þig þar og það gerum við svo
sannarlega elsku afi.
Þær eru margar minningarnar
sem fljúga í gegnum hugann og
ennþá fleiri munu eflaust rifjast
upp næstu daga og mánuði, þú
varst svo góður, alltaf svo góður.
Takk fyrir allt og allt elsku afi
minn, ég fer varlega og passa
ömmu.
Þín afastelpa,
Heiða.
Oddgeir
Sigurðsson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐLAUGAR M. KÁRADÓTTUR,
Víkurbraut 26,
Höfn, Hornafirði.
Halldór Kári Ævarsson
Björn Jón Ævarsson
Steinar Már Ævarsson
Ævar Rafn Ævarsson
og fjölskyldur
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
FRIÐRIKS SIGURLÍNA
FRIÐRIKSSONAR
húsgagnasmíðameistara
frá Húsatúni, Látrum í Aðalvík,
Lindasmára 95, Kópavogi.
Anna Þorbjörg Jónsdóttir
Ingveldur K. Friðriksdóttir
Friðrik Ari Friðriksson
Sigurjón H. Friðriksson Dóra E. Sigurjónsdóttir
barnabörn