Fréttablaðið - 08.09.2018, Blaðsíða 30

Erik Hamrén mun stýra sínum fyrsta landsleik sem þjálfari íslenska karlalandsliðsins þegar flautað verður til leiks á Kybunpark-vellinum í
St. Gallen í dag. Það er ef til vill við-
eigandi að frumraun þess sænska
komi á heimavelli St. Gallen þar
sem fyrir endanum á vellinum er
risavaxin IKEA-búð. Sviss er and-
stæðingurinn í fyrsta leik Íslands í
efstu deild í Þjóðadeildinni og verð-
ur Michael Oliver á flautunni. Þetta
verður sjöundi leikur þjóðanna í
karlaflokki og bíður Ísland enn eftir
fyrsta sigrinum.
Sviss hefur unnið fimm leiki
en einum leik lauk með jafntefli.
Þrátt fyrir það virtist Hamrén vera
nokkuð bjartsýnn þegar undir-
ritaður fékk að ræða við hann á
hóteli landsliðsins í æfingabúðum
í Austurríki. Þar eru sígarettureyk-
ingar enn leyfðar og fengum við
okkur sæti í vindlaherbergi en hann
virtist afar léttur í lundu og tilbúinn
að ræða við íslenska fjölmiðla, eitt-
hvað sem hann átti erfitt með sem
þjálfari sænska landsliðsins og bak-
aði honum óvinsældir þar í landi.
„Það er erfitt að finna lýsingarorð
til að lýsa sjálfum sér, að mínu mati
er ég opinská persóna, glaðbeittur
og auðvelt að fá mig til að hlæja,“
segir Erik þegar hann er spurður
hvers konar persónuleiki hann sé.
Hann segist þó njóta sín vel á golf-
vellinum þegar frítími gefst og hefur
unnið í að lækka forgjöfina eftir að
hann hætti sem þjálfari sænska
landsliðsins.
Meiðsli bundu enda á ferilinn
Erik kemur úr litlu bæjarfélagi í Sví-
þjóð, Ljusdal, þar sem meiri áhersla
var lögð á íshokkí. Hann lék knatt-
spyrnu sem ungur drengur en þurfti
að hætta vegna meiðsla.
„Ég er uppalinn í Ljusdal, næsti
stóri bær er Sundsvall og allt frá því
að ég var ungur dreymdi mig um
að verða atvinnumaður í fótbolta.
Það voru margar íþróttir stundaðar
í bænum, íshokkí var afar vinsælt og
ég æfði íshokkí en ég var efnilegri í
fótbolta. Ég fékk eldskírn mína sem
sextán ára unglingur í fjórðu deild-
inni í Svíþjóð en meiddist illa þegar
ég var átján ára. Ég fór í aðgerðir og
náði einu ári en þá tóku meiðslin sig
upp á ný í hnénu og ég hætti að leika
knattspyrnu fyrir tvítugt.“
Honum fannst erfitt að með-
taka að draumurinn um atvinnu-
mennsku væri úti fyrir tvítugt.
„Þetta var erfiður tími og það eru
margir sem upplifa þetta, dreymir
um atvinnumennsku en meiðsli
koma í veg fyrir það. Þáverandi
kærasta mín var í fótbolta og ég fór
að aðstoða við þjálfun hjá liðinu
hennar. Ég elskaði ennþá að vera í
kringum fótbolta og þetta var nýr
vinkill. Ég hóf þjálfaraferilinn mjög
ungur, ég hafði ekkert hugsað út í
það að verða þjálfari en ég elskaði
fótbolta. Ég fann það strax hvað mér
fannst þetta gaman, ég reyndi eitt-
hvað að komast sjálfur inn á völlinn
en fann strax að það var ekki í boði
og hellti mér þá út í þjálfun.“
Ætlaði komast í fremstu röð
Fyrir vikið þurfti Erik að einbeita sér
að þjálfarastörfum og hóf ferilinn
sem aðalþjálfari í neðri deildum
Svíþjóðar.
„Ég byrjaði í fjórðu deild og fann
að þetta var eitthvað sem hentaði
mér vel. Markmiðin á þeim tíma
voru ekki háleit, ég hugsaði ekki út
í að þetta yrði seinna meir starf mitt,
hvað þá sem þjálfari íslenska lands-
liðsins,“ segir Hamrén og hlær.
„Árið 1985 skráði ég mig í háskóla
í Stokkhólmi til að læra að kenna
leikfimi, þar kynntist ég starf-
semi knattspyrnusambandsins og
kynntist þjálfurum úr mismunandi
íþróttum og fann um leið að þetta
yrði minn starfsvettvangur og að
ég ætlaði mér að verða þjálfari í
fremstu röð. Ég lærði margt, bæði
úr skólanum og af samnemendum
mínum,“ segir Erik sem er ekki lengi
að svara hver starfsvettvangur hans
í dag væri ef hann hefði ekki orðið
þjálfari.
„Ég held að ég væri kennari, mér
hefur alltaf liðið vel í samskiptum
við fólk. Ég vann sem kennari þegar
ég var í neðri deildunum og mér
líkaði það vel. Ég tók stutta törn í
sænska hernum og kunni ágætlega
við það, það hentar mér að vinna
með fólki.“
Var aldrei stórt nafn
Þegar Erik sagðist stefna að því að
verða þjálfari í efstu deild í Svíþjóð,
Allsvenskan, efaðist fólk um drauma
hans.
„Ég stefndi strax að því, ég ætlaði
mér að verða þjálfari í Allsvenskan
árið 1985 og fólk hélt að ég væri
klikkaður og hló að mér. Ég var
ekki stórt nafn sem fyrrverandi
leikmaður og það tók tíu ár að vinna
mig upp metorðastigann. Ég vissi að
ég þyrfti að byrja í neðri deildunum
og vinna mig upp með því að vera
sigursæll. Það liðu níu ár áður en ég
varð þjálfari í fullu starfi.“
Árið 1995 fékk hann starf í efstu
deild í Svíþjóð með AIK. Hann átti
síðar eftir að stýra liðum Örgryte í
Svíþjóð, AaB í Danmörku og Rosen-
borg í Noregi.
„Eftirminnilegast í þessu öllu
saman er þegar þú vinnur bikara,
ég man enn vel eftir því þegar
unglingalið Sundsvall undir minni
stjórn varð meistari. Það er enn
eina liðið norðan Stokkhólms sem
hefur náð því, sem sýnir hvað það
var magnað afrek. Að vinna titla
Héldu að
ég væri
klikkaður
Knattspyrnuferill Eriks Hamrén entist ekki
lengi og höfðu ekki margir trú á honum
þegar hann ákvað að gerast þjálfari. Eftir
gott gengi við að þjálfa félagslið kom tilboðið
að þjálfa sænska landsliðið sem var eitthvað
sem hann dreymdi ekki einu sinni um. Hann
fann eldmóðinn að nýju í Suður-Afríku.
Það tók Erik Hamrén tíma að klífa metorðastigann í þjálfun. En hann gafst aldrei upp. Fréttablaðið/Sigtryggur ari
er það sem maður gleymir aldrei,“
segir Hamrén og heldur áfram:
„Undir minni stjórn vannst sænski
bikarinn, við mættum Barcelona í
Evrópukeppni og ég vann titla með
bæði AaB og Rosenborg. Þetta eru
frábærar minningar og ég upplifði
mismunandi hluti. Í Noregi var krafa
um að Rosenborg ynni titilinn en hjá
AaB tók ég við liði sem hafði ekki
roð við stærstu liðunum fjárhagslega
en okkur tókst að vinna titilinn.“
Nágranninn ennþá brjálaður
Þegar Hamrén stýrði liði Rosenborg
kom kall frá sænska knattspyrnu-
sambandinu. Lars Lagerbäck var að
yfirgefa landsliðið eftir tíu ár og bar
sænska sambandið víurnar í Erik
sem segir að það hafi komið sér í
opna skjöldu.
„Það var mikill heiður, þegar ég
var búinn að upplifa drauminn um
að stýra liði í efstu deild í Svíþjóð fór
ég að hugsa hvert næsta markmið
væri. Þá varð markmiðið að verða
þjálfari í stöðugu liði í Svíþjóð og
afla mér virðingar innan Svíþjóðar
sem þjálfari en svo fann ég að ég
vildi taka nýtt skref eftir tíu ár í Sví-
þjóð,“ segir Erik og bætir við:
„Mig dreymdi aldrei um að verða
þjálfari sænska landsliðsins. Ég hélt
að ég hefði ekki bakgrunninn í það,
ég væri ekki nægilega þekktur eftir
ferilinn. Ég sá ekki fyrir mér að taka
við landsliðinu og þetta kom mér á
óvart þrátt fyrir að ég væri að gera
góða hluti með félagslið.“
Nágranni hans í Svíþjóð varð
strax viss um að hann yrði landsliðs-
þjálfari en Erik var ekki á sama máli.
„Þegar það kom í ljós að Lars væri
að hætta kom upp orðrómur um að
ég myndi taka við. Nágranni minn
ætlaði að veðja á að ég yrði næsti
þjálfari, hann hefði það á tilfinning-
unni en ég stöðvaði hann og sagði
að ég yrði ekki næsti þjálfari. Hann
ætlaði að setja þúsund sænskar
krónur á þetta og hélt að þetta yrði
gott veðmál en ég stöðvaði hann,
hann er enn reiður út í mig,“ segir
Hamrén hlæjandi en hann varð þó
afar stoltur þegar tilboðið kom.
„Þegar tilboðið kom fannst mér ég
ekki geta yfirgefið Rosenborg strax,
ég var búinn að vera með liðið í
átján mánuði og stýrði Rosenborg
með sænska landsliðinu um tíma.“
Mig dreyMdi aldrei
uM að verða þjálfari
sænska landsliðsins.
Ég hÉlt að Ég hefði ekki
bakgrunninn í það, Ég
væri ekki nægilega
þekktur eftir ferilinn.
Kristinn
Páll Teitsson
kristinnpall@frettabladid.is
8 . s e p t e m b e r 2 0 1 8 L A U G A r D A G U r30 H e L G i n ∙ F r É t t A b L A ð i ð
0
8
-0
9
-2
0
1
8

0
4
:2
9
F
B
1
1
2
s
_
P
0
9
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
8
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
1
9
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
1
2
s
_
P
0
3
0
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
2
0
C
4
-4
3
4
8
2
0
C
4
-4
2
0
C
2
0
C
4
-4
0
D
0
2
0
C
4
-3
F
9
4
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
4
A

F
B
1
1
2
s
_
7
_
9
_
2
0
1
8
C
M
Y
K