Verslunartíðindi - 01.11.1925, Blaðsíða 17

ÝERSLUNA'RTIÐINÍ)!
Garðar Gíslason stórkaupm. gat þess að
isl. kaupmenn yrðu ekki varir við neina
erfiðleika, þó ísl. krónan væri ekki skráð,
og gætu því trúað gengisnefndinni fyrir
því máli. Aftur á mótí kvað hann þörf á
breyíingura viðvíkjandi póstávísauasend-
ingum frá Islandi til útlanda, en það mál
mætti sennilega semja um. við póststjórn-
ina.
Magnús Sigurðsson bankastjóri taldi skrán-
ing isl. krúnu fyrst um sinn talsvert við-
sjárverða og kvað stjórn Landsbankans
hafa falið sjer að geta þeas á fundinum,
að hún væri hikandi viðvíkjandi skrán-
ingunni nema rneð samþykki Islendinga.
Bankastjórinn þakkaði að lokum Henriksen
þingm. fyrir vingjarnleg ummæli hansum
ísl. kaupmennina og sagði að Islendingar
mundu muna þau.
Frummœlandi Aage Berléme beindi að
lokurn orðum sínum til isi. fulltrúanna, a.ð
þeir ljetu ekki þetta mál falla i gleymsku,
heldur athuguðu það og Ijetu döusku kaup-
mennina vita um hvað gerðist.
Síðasta mál á dagskránni var simasam-
bandið við ísland og tók þar fyrstur til
máls Bjarne stórkaupm. Nielsen, og var
ræða hans á þessa leið:
Auk þess sem skipaferðir þurfa að vera
sem greiðastar á milli Danmerkur og ís-
lands eins og minst var á hjer í gær, þarf
símasambandið einnig að vera sem örugg-
ast og símgjöldin sem lægst.
Arið 1906 komst ísland í simasamband
við útlönd, þá lagði stóra norræna ritsíma-
fjelagið, er fengið hafði einkaleyfi til 20
ára, sæ8íma frá Shetlandseyjum til Seyðis-
fjarðar. Frá Seyðisfirði er svo síminn lagð-
ur víðsvegar um landið og til Reykjavík-
ur.
Þar sem Reykjavík hefur tekið svo mikl-
um framförum síðustu árin og einkum þar
sem megnið af botnvörpuskipaaflanum er
i2á
lagt þar á land, hefði mátt gjöra ráð fyr-
ir að sæsíminn hefði verið lagður þangað.
Yrnsir voru einnig þeirrar skoðunar, en
varð þó ofan á að hann var lagður til
Seyðisfjarðar vegna þess að vegalengd
þangað var mun minni.
Fyrir 1906 urðu menn að útkljá við-
skifti sín brjeflega og fiskflutningsskipin
urðu t. d. að koma við á einhverri breskri
höfn til þess að fá símleiði3 fyrirskipun um
hvert halda skyldi með farminn. Má því
nærri geta hve miklar breytingar urðu á
viðskiftasviðinu er símasambandið komst á
Síminn var smámsaman meir og meir
notaður og t. d. má geta þess aðsímskeyti
til útlanda voru 18000 árið 1910, en 1922
voru þau um 90,000.
Arið 1910 voru 87 ritsima og talsíma-
stöðvar á Islandi, en 1922 voru þær orðn-
ar 184 og þar af 5 loftskeytastöðvar.
Af þessum 18 þúsund símskeytum 1910
voru 7 þús. til og frá Danmörku. Tveim
árum síðar hafði þessi tala tvöfaldast og
1922 voru þessi skeyti um 38 þús.
Allar likur eru til að simskeytum fjölgi
eftir því sem erlend viðskifti fara vax-
andi.
Við og við kom það fyrir, einkum fyrst
í stað, að sæsíminn bilaði og olli það mikl-
um óþægindum í viðskiftum, er sambands-
laust var í marga daga. En smámsaman
fækkaði slitunum, viðgerðir gengu betur
og síðar var hægt að koma þráðlausum
skeytum yfir Noreg, þó eigi væri slikt á-
valt fullnægjandi.
Einkaleyfi Norræna ritsímafjelagsins er
nú úti á næsta ári og spurningin því nú
hvernig samningar fara um símasamband-
ið framvegis, og vjer vonum að það verði
betra og greiðara en undanfarið.
Því verður ekki neitað að í skeytum
koma stundum fyrir skekkjur, sem setja
þann í vanda, er við á að taka og valda
ýmsum ruglingi í viðskiftunum.