Verslunartíðindi - 01.06.1931, Blaðsíða 10

52
VERSLUNARTÍÐINDI
námsskeið gangi 10 menn, en taki svo við
sem ljensleiðbeinendur 1932 og hafi þeir þá
að launum af ríkisfje 20 þús kr. Að lokum
leggur nefndin til, að stofnaður sje 100
þús. króna lánssjóður, til þess að styðja að
alifuglarækt og ennfremur að veittar sjeu
15 þús. krónur til þess að glæða sölu á
þessum vörum.
Saltfarmar frá Spáni.
Hleðslukostnaður eykst.
Það er venja hjá þeim, sem versla með
salt á spænskum höfnum, að koma sér
saman um að gjalda fast verð fyrir smál.
til þess að hafa upp í kostnaðinn við
hleðsluna í höfn. Þetta gjald var þangað
til nýlega 2,85 Pesetar per tonn i Santa
Pola og V9 per tonn í Torrevilja.
í báðum þessum höfnum hefur gjaldið
aukist; í Santa Pola er það nú per tonn
og í Torrevieja 2/6 per tonn, og er sama
gjaldið komið á einnig í Ibiza, en í Cadiz
hefur sama gjaldið verið í gildi um nokk-
ur ár.
Gjaldið þekur allan þann kostnað, sem
fellur á í þeirri höfn, sem hlaðið er í þ. e.
a. s. auk sjálfs hleðslukostnaðarins einnig
allan flutningskostnað sjóleiðis, hafnargjöld,
hafnsögumanns og festarkostnað, tollgjöld
og útskipun.
Vörusendendum þykir það betra að vita
hvað skipin eigi að gjalda í staðinn fyrir
að færa þeim ýmsan kostnað til skuldar.
Þessi rök væru skynsamleg ef ekki kæmi
til hjer sú staðreynd að hinn mismunandi
kostnaður er ekki eins alvarlegur og vöru-
sendendur vilja vera láta. Hin sanna skýr-
ing er sú, eins og oss hefur verið bent á,
að gjaldið er ætlað að þekja margt annað,
svo sem þóknun til vörusendenda og með-
alkostnað í biðpeningum, sem vörusend-
andi greiðir skipum. Það er nokkuð óvenju-
legt að láta öll skip taka þátt í biðdaga-
kostnaði, sem kann að koma fyrir sum skip.
Þó svo væri þá mætti halda að spánsk-
ir saltsalar væru hvorki betri nje verri en
farmsendendur í sumum greinum öðrum,
sem einnig áætla lauslega það, sem fer
fram úr raunverulegum kostnaði, og þess-
vegna sje ekki rjettlátt að láta það koma
eingöngu niður á spænskum sendendum.
En það sem einkum er skaðlegt við
þeirra aðferð, er að þeir hafa að ástæðu-
lausu aukið gjöldin á sama tíma og þeirra
eigið land á við örðugleika að stríða á
lækkandi gengi, og þegar verslun jafnt og
siglingar yfirleitt eru að berjast við alvar-
lega kreppu.
Vjer getum ekki fallist á t. d., að aukinn
kostnaður rjettlæti hækkunina frá Vs—2k í
Torrevieja. Sendendur halda því fram að
laun og kostnaður við hleðslu jafnframt
yfirvinnu hafa aukist um 30°/0 og að ný
hafnargjöld hafi verið lögð á. Síðari kostn-
aðurinn er að vísu 10 sentimos per tonn,
en launahækkun manna og yfirvinna er
goldin í pesetum og jafnast gengislækkunin á
við það sem því munar. Sendendur hafa verið
beðnir um að sanna þá staðhæfingu að 2/6 per
tonn í Torrevieja sje hæfilegt gjald, og að
hinn raunverulegi kostnaður sje stundum
meiri stundum minni. Þeir gátu hæglega
gjört það með því að gefa upp nægilega
mörg tilfelli þar sem kostnaðurinn hafi far-
ið fram úr 2/e per. tonn, en þeir hafa ekk-
ert gefið um það. Það er engin ástæða til
þess að synja skipaeigendum um slíkar
upplýsingar, með því að þeir, eins og allir
aðrir sem hlut eiga að máli eiga heimtingu
á að vita, hvað þeir eru að borga fyrir.
Saltið, sem flutt er frá Spáni, fer mest-
megnis til Svíþjóðar, Noregs, íslands, Stóra
Bretlands og einnig nokkuð til Þýskalands,
og þarf að keppa við salt frá öðrum lönd-
um, sem flytja út þessa vöru. Mjög mikið