Verslunartíðindi - 01.06.1931, Blaðsíða 14
56
VERSLUNARTÍÐINDI
að þegar kröfuhafar mæta með kröfur
sínar, fá þeir sífelt sama svarið hjá skuld
ara. ,,Jeg skal greiða svo og svo mikið
upp í kröfu yðar. Ef þjer gangið ekki að
því, þá skuluð þjer reyna, hvað þjer get-
ið fengið með því að fara til dómstól-
anna“.
Svalbarðakolin.
Norðmenn eru ekki ánægðir með,
hvernig gengið hefir með Svalbarðakol-
in, eins og sjá má af grein, sem stóð í
„Norsk Handels- og Söfartstidende“.
Fáum kom til hugar, að kolanámu-
reksturinn á Svalbarða myndi verða til
óhappa fyrir útflutninginn frá norður-
hluta Noregs. En þetta hefir samt átt
sjer stað í æði stórum stíl, þar sem út-
flutningur verður erfiðari og dýrari,
vegna þess að kolaskip koma ekki frá út-
löndum. Áður fyr, þegar þessi skip komu
hlaðin kolum, tóku þau allskonar flutn-
ing með sjer aftur, og varð það til þess
að flutningsgjöldin urðu tiltölulega lág,
auk þess sem smærri flutningaskip, 1000
—3000 smál., fengu með þessu meira að
gera. En nú, þegar norðurhluti Noregs
fær nálega öll sín kol frá Svalbarða, veld-
u r það miklum erfiðleikum með flutn-
inga til Vestur- og Miðevrópu. Skipin
verða að jafnaði að fara lítið fermd frá
Bergen eða Þrándheimi, og leiðir það til
þess, að flutningsgjöldin á útflutnings-
vörum frá norðanverðum Noregi verða
óhæfilega há. Kolareksturinn á Sval-
barða verður þannig til aukaútgjalda
fyrir stórt svæði af Noregi, og hefir lam-
andi áhrif á atvinnuvegi þessa lands-
hluta. —
Svalbarðakolin verða að minsta kosti
jafn-dýr og útlend kol, þegar þau eru
komin til Norður-Noregs, og á þeim lið
er því ekki neitt sparað. Á meðan ein-
staklingar eingöngu höfðu þennan rekst-
ur með höndum, varð lítið við gert, en
þegar ríkisstuðningur kemur til, þá horf-
ir málið alt öðruvísi við. Ríkið hefir lagt
og leggur árlega fram stórfje til kola-
rekstursins á Svalbarða, og þau útgjöld
verða að nást aftur með sköttum. Þegar
svo aftur er tekið tillit til þessara ó-
beinu útgjalda, þá er auðsætt, að kola-
reksturinn á Svalbarða leggur þannig
stórum hluta þjóðarinnar miklar byrðar
á herðar. —
Greinarhöfundur fer samt ekki fram
á það, að hætt sje alveg við kolarekstur
inn þar norður frá, heldur leggur hann
til, að hann sje takmarkaður að miklum
mun. Telur hann, að gott sje að hafa
námurnar, ef á þeim þurfi að halda á
verkfalls- eða stríðstímum, en undir öll-
um kringumstæðum eigi norðurhluti Nor-
egs eigi að vera ver settur í þessu efni,
en aðrir hlutar landsins.
Ítalía.
Genúa.
Búlkakostnaður lækkaður.
Tilraunir þar á staðnum hafa borið þann
árangur að kostnaður við búlkun hefir lækk-
að. Fyrirkomulagið í höfn er það, að sjer-
stök skrá hefir verið gjörð um laun handa
verkamönnum. Sá sem hefir tekið að sjer
búlkunina og stundum umboðsmenn skips-
ins, sem ráða menn til að sjá um ferming
eða afferming skipsins, leggja viss gjöld
á fyrir vátryggingu og umsjón í viðbót
við verkalaunin. Þetta gjald hefir verið
lækkað úr 12°/0 niður í 6°/p. — Skrárnar