Morgunblaðið - 03.07.2018, Page 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 3. JÚLÍ 2018
✝ Ingibjörg Jó-hannesdóttir
fæddist í Hafn-
arfirði 14. maí
1934. Hún lést 23.
júní 2018 á Heil-
brigðisstofnun
Suðurnesja eftir
nokkra sjúkdóms-
legu.
Foreldrar henn-
ar voru Ásbjörg
Ásbjörnsdóttir, f.
17.6. 1909, d. 16.3. 2000, og Jó-
hannes Gunnar Einarsson, f.
10.11. 1904, d. 17.7. 1970.
Ingibjörg, eða Inga eins og
hún var alltaf kölluð, ólst upp í
Hafnarfirði en var átta ára
gömul send í sveit sem
barnapía að Berjaneskoti und-
ir Eyjafjöllum og var þar öll
sumur allt til 14 ára aldurs.
Lengst framan af og meðan
3.9. 1927, Jón Kr., f. 31.10.
1929, Vilhjálmur, f. 6.7. 193, d.
7.12. 1983, Sigursveinn, f. 3.1.
1933, Bjarni, f. 21.3. 1947, d.
8.11.1983.
Börn Ingu og Svenna eru
Sjöfn, f. 14.11. 1954. Fyrri
maður Örn Traustason, eiga
þau tvö börn, Svein og Ingi-
björgu, og fjögur barnabörn
og tvö fósturbarnabörn. Nú-
verandi eiginmaður er Sól-
mundur Sigurðsson. Óskírður
drengur, f. og d. 4.3. 1958.
Ásta, f. 8.10. 1959. Eiginmaður
Þorsteinn Helgason, eiga þau
fjögur börn, Davíð Örn, d.
2004, Jóhannes Gunnar, Katha
og Daðeyju. Þór, f. 20.11. 1962.
Fyrri eiginkona Dóra Þór-
arinsdóttir, eiga þau sex börn,
þau eru Anton, Sveinn, Sóley,
Haraldur, Elísa og Eva, og
fjögur barnabörn. Jóhannes
Gunnar, f. 17.5. 1970. Eig-
inkona Rakel Erlingsdóttir,
eiga þau þrjú börn, Erling,
Ingibjörgu og Agnesi.
Útför Ingibjargar fer fram
frá Grindavíkurkirkju í dag, 3.
júlí 2018, klukkan 14.
börnin voru ung
starfaði Inga sem
húsmóðir. Á tíma-
bili vann hún einn-
ig á leikvelli en fór
á vinnumarkaðinn
af fullum krafti
eftir að börnin
fóru að tínast af
heimilinu, fyrst í
netaafskurð,
seinna beitningu.
Hóf störf á Hjúkr-
unarheimili aldraðra, Víðihlíð í
Grindavík, þegar það var opn-
að 1990 og starfaði þar við
umönnun í góð 10 ár.
Eiginmaður Ingu var Sveinn
Sigurjónsson, f. 9.10. 1934, en
þau giftust 6. júní 1955. Þau
bjuggu fyrst í Hafnarfirði en
fluttu 1971 til Grindavíkur þar
sem þau bjuggu alla tíð síðan.
Systkini Ingu voru María, f.
Þar sem fjöllin rísa brött og há
og snerta himin fagurblá. Þar
sem hafið áður lék um berg en nú
í fjarlægð dynur enn og eyjur
nokkrar fljóta á sæ, stundum allt
að steinkasti nær. Hér liggja all-
nokkrir bæir í fagurri sveit „Und-
ir Eyjafjöllum“. Hér átti mamma
sínar bestu bernskuminningar.
Það er ekki erfitt að ímynda sér
hana sem barn hlaupa um engin í
sínum besta sumarkjól með bros
og geislandi af gleði. Þetta um-
hverfi litaði hennar líf æ síðan. Og
að sama skapi hafði bros hennar
og gleði áhrif á hennar nánasta
umhverfi. Hún var eilíft hrókur
alls fagnaðar og eftirsótt í veislum
og vinahóp. Það var aldrei leið-
inlegt í kringum mömmu.
Mamma var alltaf stílhrein og
„elegant“ klædd. Falleg og ung-
leg allt að endalokum. Hún elsk-
aði góðan mat og lagði metnað í að
við fengjum gott að borða sem
börn. Seinna meir var gaman að
koma með eitthvað góðgæti heim.
Valið súkkulaði, eitthvað útlenskt
eða annað sem henni þótti spenn-
andi. Elskaði hún að hafa barna-
börnin í kringum sig og mörg
þeirra litu á heimili ömmu og afa
sem sitt annað heimili.
Mamma var minnug og hafði
gaman af að grennslast fyrir um
frændtengsl og gat tengt fólk
gegnum flókna frændþræði þar
sem enginn gat fylgt henni eftir.
Afmælisdagar voru nákvæmlega
skráðir í bók. Öll fjölskyldan átti
hauk í horni ef eitthvað þurfti að
rifja upp eða afmælisdagur var í
vafa.
Eins og Eyjafjöllin standa upp
í öllum veðrum, bjó mamma yfir
einstakri seiglu og þrautseigju.
Sjöfn, Ásta og Þór urðu alvarlega
veik sem börn og svo missti hún
barn í fæðingu sem lagðist þungt
á hana. Þegar pabbi slasaðist
þurfti hún á allri sinnu seiglu og
dugnaði að halda við að halda öllu
gangandi. Áfall varð þegar Davíð
dóttursonur hennar dó í bílslysi
fyrir allnokkrum árum og þar var
stuðningur hennar ómetanlegur.
Oft stóð hún ein uppi með börn og
bú þegar pabbi var á sjónum. Allt-
af hress og kát þrátt fyrir erfið-
leika og mótbyr.
En það voru einnig margar
góðar stundir. Tjaldferðalög,
ógleymanlegar veiðiferðir í Þing-
vallavatn, heimsóknir undir Eyja-
fjöll og húsbílaferðir um allt land.
Náttúran var henni kær og voru
margar stundir notaðar við gróð-
ursetningu í Miðfirði og berjat-
ínslu á haustin. Garðrækt var
henni í lófa lagið og var garður
mömmu og pabba í Grindavík sér-
staklega fallegur á sama tíma og
garðrækt var sögð vonlaus í sæ-
börðum bænum. Nokkur ár
bjuggu mamma og pabbi á
Hornafirði, áttu þar lítið og vina-
legt hús og í nokkur ár áttu þau
lítið sumarhýsi í Danmörku þar
sem þau gátu verið nálægt barna-
börnunum sem þar búa.
Veikindi mömmu voru erfið og
það tók á hana. En hún stóð sig
sem hetja eins og ávallt, og svo
fína og fallega gátum við kvatt
hana með kossi á enni. Hún sem
ætíð var miðdepillinn og hélt öllu
saman, hleypur nú um önnur og
fallegri engi en án vafa með bros á
vör og geislandi sem áður fyrr.
Söknuður okkar systkinanna er
mikill, en minningin um móður
okkar er rétt að hefjast sem von-
andi bindur okkur saman um alla
framtíð.
Við þökkum fyrir þá aðhlynn-
ingu sem hún hlaut á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja og í Víði-
hlíð.
Sjöfn, Ásta, Þór, Jóhannes.
Mig langar að minnast tengda-
móður minnar, Ingibjargar Jó-
hannesdóttur, með nokkrum orð-
um. Okkar kynni hófust um
síðustu aldamót eða þegar við
Sjöfn dóttir hennar rugluðum
saman reytum. Einhverra hluta
vegna dró Sjöfn það eitthvað að
kynna okkur, en þegar það hafði
loks verið gert og hún spurð
hvernig henni litist á ráðahaginn
svaraði hún: „Ég held hann sé
óttalegur gosi.“ Inga, en það var
hún kölluð í fjölskyldunni, var ein
af hvunndagshetjum sinnar kyn-
slóðar. Eins og gjarnan var með
sjómannskonur sá hún um börn
og heimili meðan Sveinn stundaði
sjóinn. Inga var glaðsinna, hafði
góðan húmor og hlýja nærveru.
Hún hafði gaman af allri útiveru
og voru þau Sveinn dugleg að
nota þann frítíma sem þau höfðu
til að ferðast, fyrst með tjald en
seinna fengu þau sér húsbíl og
ferðuðust mikið bæði á eigin veg-
um og með félagi húsbílaeigenda.
Eru þá ótaldar allar utanlands-
ferðirnar þeirra. Og þótt hún væri
þrotin að kröftum í veikindum
sínum hafði hún orð á því að gam-
an væri að komast þó ekki væri
nema í eina stutta ferð á húsbíln-
um. Ég er þakklátur fyrir að hafa
fengið tækifæri til að kynnast
Ingu og sendi Sveini og fjölskyld-
unni allri samúðarkveðjur.
Sólmundur Sigurðsson.
Elsku Inga, þá er komið að
kveðjustund. Ég man þegar við
Jóhannes byrjuðum saman haust-
ið ’89 og hann kynnti mig fyrir
ykkur Svenna. Ég man hvað mér
fannst ég heppin með tengdafor-
eldra, þið bæði svo yndisleg og þú
alltaf svo hress og lífsglöð. Man
ég þegar frumburðurinn okkar
hann Erling Már fæddist og grét
frá morgni til kvölds í marga
mánuði gat ég alltaf treyst á ykk-
ur, þið genguð með hann um gólf
til að létta undir mér. Svo komu
Ingibjörg og Agnes Birtna, betri
ömmu var ekki hægt að hugsa
sér. Þú varst alltaf svo myndarleg
húsmóðir og klár í höndunum.
Þegar Hekluæðið var heklaðir þú
hverja gardínuna á fætur annarri
fyrir eldhúsgluggann hjá mér og
nokkra dúka líka. Þú elskaðir
veislur og fannst þér athyglin
góð, enda áttir þú mjög auðvelt
með að fá fólk til að hlæja og var
aldrei leiðinlegt í þeim veislum
sem þú varst stödd í. Nú kveð ég
þig, elsku Inga mín, bæði með
söknuð í hjarta og þakklæti fyrir
þær stundir sem við áttum sam-
an.
Bið góðan Guð að vaka yfir
honum Svenna og gefa honum
styrk.
Rakel.
Elsku amma okkar, oft er
spurt af hverju þurfa þeir góðu
alltaf að fara frá okkur? En svarið
væri þá ef þú værir að tína blóm
myndir þú þá ekki tína þau falleg-
ustu? Amma okkar er fallega
blómið og er okkar það allra fal-
legasta. Allar þær minningar sem
við höfum átt saman og allur sá
tími sem við höfum fengið að eyða
með þér gegnum okkar æskuár er
yndislega dýrmætur. Þegar við
systurnar hugsum til baka þá
dettur okkur alltaf fyrst í hug
þegar við spiluðum daginn út og
inn. Þegar við komum í heimsókn
og þegar þú og afi komuð í heim-
sókn til okkar var alltaf gripið í
spilastokkinn. Kleppari, veiði-
maður og ólsen ólsen var það vin-
sælasta.
Öll sumur var að minnsta kosti
alltaf ein útilega saman, við tvær
mamma og pabbi og þú og afi. Þá
var auðvitað spilað inni í húsbíln-
um ykkar, grillað saman og farið í
gönguferðir. Húsbíllinn er eitt af
því eftirminnilegasta þegar þið
komuð til okkar í sveitina og við
tvær hlupum út snemma á
morgnana til þess að koma og
vekja þig og afa og fengum að
leggjast hjá ykkur. Við munum
aldrei gleyma þér og munum við
alltaf hugsa til þín.
Takk fyrir allt, elsku amma
okkar, og góða ferð.
Katha Aþena Guðný Þor-
steinsdóttir og Daðey Arna
Sheng Þorsteinsdóttir.
Nú þurfum við að kveðja ömmu
okkar, Ingibjörgu Jóhannesdótt-
ur, og er það erfitt. Hún var geð-
góð og hörð kona sem gat rakið
ættartengsl aftur að landnámi og
aftur til dagsins í dag og fékk
maður að heyra um afrek ætt-
ingja sem maður vissi ekki að
væru til. Við systkinin vorum
meira og minna heima hjá ömmu
og afa alla daga sem krakkar. Þau
hafa alltaf verið tilbúin að gera
allt fyrir okkur og fórum við aldr-
ei svöng frá þeim, enda var amma
mikið að baka pönnukökur. Við
erum vön að eyða hátíðardögum
með ömmu sem hafa verið nota-
legir, enda amma með mjög góða
nærveru og hátíðarglöð. Hún
skreytti mikið á jólunum og bak-
aði mikið af smákökum. Hún tal-
aði alltaf við okkur eins og jafn-
ingja og kenndi okkur margt.
Þegar ég hugsa til þín streyma
allar þær minningar sem ég á
með þér og allur sá tími sem ég
átti með ykkur afa. Ég hugsa oft
um ferðalögin sem ég fór í með
ykkur sem krakki og þau voru þó
nokkur og mér leiddist þessi
ferðalög ekki. Maður var mikið
hjá ykkur á þessum tíma, þið búin
að minnka við ykkur í vinnunni og
höfðuð nægan tíma fyrir okkur
barnabörnin. Þú varstu mikið að
dekra við mann. Jafnvel minning-
arnar þegar þú varst að skamma
mig eru góðar, enda í fullum rétti
og maður lærði af því en það gerð-
ist þó mjög sjaldan.
Maður reyndi að passa sig að
koma með tóman maga þegar
maður fór í heimsókn til ömmu
því það var ekki hægt að komast
upp með það að fá sér ekki að
borða hjá henni, það var vel pass-
að upp á að maður væri aldrei
svangur. Það var oft svindlað með
bolludaginn því hún bakaði alltaf
rjómabollur sérstaklega handa
mér þegar ég átti afmæli, enda
mikið fyrir rjómabollur og kvart-
aði ég ekki yfir því.
Það er nokkuð ljóst að ég mun
sakna þín.
Erling Már.
Elsku amma, ég er svo þakklát
fyrir allan þær minningar sem þú
hefur gefið mér. Þú og afi hafið
alltaf hugsað svo vel um okkur
systkinin og gefið okkur mikið ör-
yggi. Ég man eftir því þegar ég
átti fyrst að fara að labba í skól-
ann með Erlingi, þá stóðuð þú og
afi fyrir utan hjá ykkur á Heið-
arhrauninu þegar við löbbuðum
framhjá og veifuðuð til þess að ég
sæi að þið væruð alltaf að fylgjast
með. Þú varst þolinmóð og alltaf
tilbúin að kenna mér allskonar
hluti, þegar þú kenndir mér að
hekla gerði ég þá tilraun að hekla
bjöllu fyrir þig því þú varst svo
mikill bjöllusafnari. Heklaða
bjallan sem leit út eins og illa far-
inn álfahattur fór beint upp í
bjölluskáp eftir að þú hrósaðir
mér fyrir verkið mitt. Þú varst
einstaklega góð í að efla í mér
sjálfstraustið og sýndir mér
hversu mikilvægt það er að vera
þakklátur. Þú varst svo brosmild
og lífsglöð, hláturinn þinn mun
ætíð lifa með okkur.
Það er erfitt að sleppa takinu
elsku amma, hvíldu í friði.
Ingibjörg.
Elsku amma, þá er komið að
kveðjustund. Ég er svo þakklát
fyrir að hafa fengið að kveðja þig.
Það var alltaf svo gott að koma til
ykkar afa. Þér fannst alltaf gam-
an að spila við mig og kenndir
mér að svindla ekki, því það er
ekki gaman að spila við svindlara.
Ég man eftir að hafa farið út í
hraun að tína hreindýramosa og
við gerðum te úr honum. Við
horfðum stundum á Leiðarljós
saman sem við kölluðum Leið-
indaljós.
Ég man líka eftir því þegar
mamma og pabbi fóru til útlanda
og öll bekkjarsystkini mín voru að
fara að skreyta piparkökur uppi í
skóla en ég vildi ekki fara nema
með mömmu. Þá gerðir þú allt til
þess að gleðja mig, afi keypti pip-
arkökur og þú bjóst til helling af
kremi og leyfðir mér að skreyta
þær.
Ég er þakklát fyrir allar stund-
irnar okkar saman, þú verður allt-
af í hjarta mínu.
Þú varst okkur amma svo und-
ur góð
og eftirlést okkur dýran sjóð,
með bænum og blessun þinni.
Í barnsins hjarta var sæði sáð,
er síðan blómgast af Drottins
náð,
sá ávöxtur geymist inni.
Við allt viljum þakka amma
mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig elsku amma
mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í
dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu góði guð
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo amma sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson frá Gili.)
Agnes Birtna.
Ingibjörg
Jóhannesdóttir
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir,
stjúpfaðir, afi og langafi,
MAGNÚS MAGNÚSSON,
lést á Dvalarheimilinu Hraunbúðum í
Vestmannaeyjum miðvikudaginn 27. júní.
Útförin fer fram frá Landakirkju miðviku-
daginn 4. júlí klukkan 14.
Elín Helga Magnúsdóttir Fannar Eyfjörð Skjaldarson
Bjarkey Magnúsdóttir
Jón Bernódusson Martína Bernódusson
Þuríður Bernódusdóttir Gísli Erlingsson
barnabörn og barnabarnabörn
systkinin frá Borgarhóli
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTJANA ÞORGRÍMSDÓTTIR
frá Syðri-Gegnishólum,
Sigtúni 32, Selfossi,
sem lést á dvalarheimilinu Sólvöllum á
Eyrarbakka 26. júní, verður jarðsungin frá
Gaulverjabæjarkirkju fimmtudaginn 5. júlí klukkan 14.
Guðrún Jónsdóttir Albert Sigurjónsson
Sigurður Jónsson
Kristín Þóra Albertsdóttir
Jón Örn Albertsson
Þröstur Albertsson Jóhanna Ester Adamsdóttir
Anna Guðrún Sigurðardóttir Sigurður Svanur Pálsson
Sigríður Sigurðardóttir Róbert Randall
og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGRÚN FLÓVENZ ÓLAFSDÓTTIR,
Kópavogsbraut 88,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 5. júlí klukkan 13.
Ólafur G. Flóvenz Sigurrós Jónasdóttir
Brynhildur G. Flóvenz Daníel Friðriksson
Margret G. Flóvenz Tryggvi Stefánsson
Gunnar G. Flóvenz Bera Pálsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR ÓLAFSDÓTTIR,
Sirrý í Gíslholti,
Vestmannaeyjum,
lést á dvalarheimilinu Hraunbúðum
laugardaginn 30. júní.
Útförin fer fram frá Landakirkju, Vestmannaeyjum, laugardaginn
14. júlí klukkan 14. Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem
vilja minnast hennar er bent á Hollvinasamtök Hraunbúða.
Tryggvi Á. Sigurðsson
Ólafur K. Tryggvason Björg Pétursdóttir
Hallgrímur Tryggvason Ásdís Sævaldsdóttir
Klara Tryggvadóttir
Kristný S. Tryggvadóttir Gretar Þór Sævaldsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
HELGA VALDIMARSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli föstudaginn
29. júní. Útförin fer fram frá Háteigskirkju
föstudaginn 6. júlí kukkan 13.
Haukur Schram
Ólafur Schram
Linda Hauksdóttir
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn