Morgunblaðið - 07.07.2018, Qupperneq 29

botna gúmmískóm um hlaðið á
Smáhömrum og spáum í lömbin
þá á ég eftir að hugsa til þín með
söknuði þegar ég skoða lömbin
mín í haust, hvað skyldi Brandur
frændi segja um hann þennan.
Svo öll símtölin, nú eru þau hætt,
þú varst sá eini sem hringdir í
heimasímann minn en aldrei fyrr
en eftir kvöldmat þá vissir þú að
ég var kominn heim, annars not-
uðum við gemsana. Þó held ég að
erfiðast verði að koma heim á
Smáhamra og enginn Brandur.
Kalla Þór og fjölskyldu votta ég
mína dýpstu samúð og kveð þig,
elsku frændi minn.
Farðu í friði vinur minn kær,
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Eiríkur Helgason.
Komið er að leiðarlokum hjá
kærum vini og frænda sem var
svo einstaklega góður við mig.
Guðbrandur Björnsson bóndi frá
Smáhömrum við Steingrímsfjörð
lést miðvikudaginn 27. júní.
Kynni okkar hófust þegar ég
fór ungur drengur í sveit norður
að Smáhömrum, fyrst sumarið
1974 og síðan næstu tíu sumur.
Sauðfjárrækt var hans yndi og
naut hann þess að vinna undir
leiðsögn frá Karli afa okkar og
svo með föður sínum og hélt
áfram með þá ræktun sem þeir
höfðu gert með svo miklum
myndarskap og mikið hefur verið
ritað um.
Guðbrandur kenndi mér um-
gengni við dýrin, minn fyrsti
reiðtúr var undir hans leiðsögn
og er það fast í minni mínu þegar
hann lyfti mér á bak gömlum klár
og tók þéttingsfast í fax hans og
sagði mér að hér skyldi ég halda.
Fyrstu ferðirnar hafði hann hest-
inn í taumi við hlið sér. Með ár-
unum varð ég hæfur til að koma
með í reiðtúra og fékk að liðka
klárana með frænda mínum.
Þökk sé honum þá tók ég þátt í
sýningu barna með frábærum ár-
angri. Fór ég daglega með Guð-
brandi til almennra starfa við bú-
skapinn. Vikulega fórum við
frændur svo saman í Sævang að
spila fótbolta við sveitunga, ég
var ávallt velkominn með, þó
nokkur aldursmunur væri á
okkur.
Guðbrandur var rólegur, dug-
legur, snyrtilegur og hjálpsamur
maður. Fjárglöggur með ein-
dæmum og auðveld umgengni og
nærgætni með dýrum. Hafði
hann mikinn áhuga á uppbygg-
ingu og byggð í sveitinni. Snilld-
ar skákmaður, útsjónarsamur og
sá leikfléttur langt fram í skák-
ina. Hann hafði mikinn áhuga á
pólitík og félagsmálum og hef ég
alltaf fundið að hann bar hag
allra fyrir brjósti í þeim málum
en ekki eigin, sem sést á að ekki
bar mikið á Guðbrandi þó stór-
bóndi væri með fallegasta féð,
bestu hrútana og hestana ef
skoðað var af sérfræðingum. Þau
ár sem ég var á Smáhömrum var
hestamennska stunduð og á
hverju sumri komu verðlaun
heim á Smáhamra eftir flottan
árangur á félagsmótum,
fjórðungsmótum eða hrútasýn-
ingum.
Mikið ofboðslega leið mér vel
þau árin sem ég fékk að vera á
Smáhömrum. Fyrst hjá Dísu
ömmu og Kalla afa, síðan seinna
hjá Bjössa, Möttu og sonum
þeirra Guðbrandi og Kalla Þór.
Segja má að mín fyrstu verkefni
hafi ég unnið með og undir hand-
leiðslu Guðbrands og nýt ég þess
enn þann dag í dag. Oft hugsa ég
til hans í mínum daglegu störfum
og á ég honum mikið að þakka.
Alltaf fylgdist Guðbrandur vel
með öllu og var ræðinn um menn
og málefni allt fram á síðustu
stundu, okkar síðasta samtal var
daginn áður en hann lést. Mér
þótti hann ólíkur sjálfum sér og
hafa veikindi hans haft þar áhrif.
Okkar síðasta samverustund
var í ágúst 2017 á Smáhömrum
þar sem við fjölskyldan hittumst
og áttum yndislega daga með
þeim bræðrum Guðbrandi, Kalla
Þór, Helgu og dætrum. Við fjöl-
skyldan viljum þakka fyrir ómet-
anlegan tíma og ekki síst fyrir
móður mína sem þykir mjög
vænt um þær minningar sem við
höfum átt þar saman.
Ég og fjölskyldan mín biðjum
þess að Guð gefi ykkur styrk í
sorginni.
Við sendum elsku Kalla Þór,
Helgu, Þórdísi, Kolbrúnu, Ingu
Matthildi og fjölskyldunni allri
okkar einlægustu samúðarkveðj-
ur frá Saltnesi í Noregi.
Karl Matthías Helgason.
Kæri frændi.
Engum er ætlað að sjá fyrir
sitt æviskeið, þaðan af síður hve-
nær því muni ljúka, það er alltaf
erfitt að kveðja ástvini sína, ekki
síst þegar kallið ber brátt að. Þú
komst fljótt inn í mína tilveru,
þegar ég fór að fá áhuga á hest-
um leiðbeindir þú og hvattir, og
ekki þurfti ég að biðja oft ef mig
langaði að fá hross að láni, þá var
frekar spurningin: „Hversu
mörg viltu?“ Þú fylgdist svo vel
með hvernig mér gengi reið-
mennskan, leiðbeindir ef eitthvað
þurfti að laga, komst til að járna
fyrir mig ef skeifa losnaði, þú
varst líka mjög duglegur að
rækta frændskapinn við mig,
frænku þína, og fyrir það vil ég
þakka sem og alla samveruna,
Brandur minn, og umhyggju
þína fyrir mér og mínum.
Jóhanna K. Guðbrandsdóttir.
Stórt skarð hefur verið höggv-
ið í fjölskylduna á undanförnum
vikum, nú síðast þegar Brandur
frændi okkar kvaddi þetta líf án
þess að nokkur ætti von á, langt
um aldur fram. Hjörtu okkar
systra eru í molum en engin orð
fá því lýst hversu mikill söknuð-
urinn er. Brandur var okkur
ávallt svo góður og kenndi okkur
margt, má þar helst nefna réttu
handtökin í sauðburði og að sitja
hest. Alltaf var hann boðinn og
búinn til að sendast með hesta
fyrir okkur hingað og þangað svo
við gætum haft þá hjá okkur.
Brandur kenndi okkur líka að
þekkja kennileitin á Smáhömrum
og í hverri einustu smala-
mennsku renndum við létt yfir
nöfnin á giljunum. Kennslan var
þó ekki í einstefnu átt því við
kenndum Brandi að nota Fa-
cebook, hann hafði gaman af því,
las stöðuuppfærslur hjá Facebo-
ok vinum og skrifaðist á við fólk.
Eitt af helstu einkennum
Brands var það að hann kom allt-
af til dyranna eins og hann var
klæddur og stóð fast á sínum
skoðunum, það er eiginleiki sem
við ættum að tileinka okkur.
Kindurnar voru honum hugleikn-
ar og ræktunarstarfið gekk vel.
Sérstakan áhuga hafði hann á
hrossum og smitaði þessi áhugi
hans á skepnum okkur systurn-
ar, þó mismikið. Við fengum
kindur að gjöf þegar við vorum
litlar og skiluðu þær alla tíð tölu-
vert meira inn á bankabækurnar
okkar heldur en úrvals kindin
skilar almennt til bóndans, óháð
því hversu mörg lömbin voru sem
ærin eignaðist það vorið.
Þótt við hefðum viljað að árin
með Brandi hefðu orðið miklu
fleiri þá erum við þakklátar fyrir
þann tíma sem við fengum að
eiga með honum og huggum okk-
ur við það að minningarnar eru
margar og góðar.
Kveðjustundir eru mér slæmar
með sanni eru þær
mér sárnar þig að kveðja
því þú ert mér svo kær
Þegar ég horfi á eftir þér fara
þá verð ég rosa sár
ég get ekki þig kvatt
án þess að komi tár
(Katrín Ruth.)
Þórdís, Kolbrún Ýr og Inga
Matthildur.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. JÚLÍ 2018
✝ ÞórhallaDavíðsdóttir,
kennari, fæddist í
Reykjavík, 18.
mars 1929. Hún
lést 16. júní 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Davíð Árnason, f.
6.8. 1892, d. 17.7.
1983, fyrst bóndi á
Gunnarsstöðum í
Þistilfirði, síðar
rafvirki í Reykjavík, og Þóra
Steinadóttir, f 5.8. 1902, d.
27.3. 1998, kennari. Frá 1930
störfuðu þau bæði fyrir Ríkis-
útvarpið allt til ársins 1963,
fyrst á Eiðum í Eiðaþinghá og
síðar í Skjaldarvík við Eyja-
fjörð. Systkini Þórhöllu voru
sex, hálfsystkinin Arnbjörg, f.
1917, d. 2012, Benedikt, f.
1918, d. 2004, og Sigþrúður f.
1919, d. 1995, og alsystkinin
Steinunn, f. 1930, d. 1937,
Þóra, f. 1932, og Aðalsteinn, f.
1939.
Þórhalla giftist 21. sept-
ember 1954 Sverri Sigurði
Markússyni, f. 16.8. 1923, d.
28.11. 2009, héraðsdýralækni.
Foreldrar hans voru Markús
Gautur, f. 1980, sambýliskona
Steinunn Þórðardóttir, f. 1982
og Ólöf Þóra, f. 1985. 4) Torfi
Ólafur, f. 15.4.1961, kvæntur
Ingu Björgu Sverrisdóttur, f.
1961, börn þeirra eru Þóra Sig-
ríður, f. 1983, eiginmaður
hennar er Guðmundur Emils-
son, f. 1978, Ellen Björg, f.
1991, eiginmaður hennar er
Jónatan Þór Kristjánsson, f.
1991, og Sverrir Ólafur, f.
1996. Barnabarnabörnin eru 12
og stjúpbarnabarnabörnin sjö.
Þórhalla fæddist að Skóla-
vörðustíg 5 í Reykjavík og bjó
þar fyrstu æviárin. Árið 1938
fluttist fjölskyldan að Eiðum og
síðar til Skjaldarvíkur 1952.
Hún gekk í barna- og unglinga-
skóla, fyrst í Reykjavík og síð-
ar á Eiðum. Gagnfræðaprófi
lauk hún 1945 frá Akranesi og
kennaraprófi 1950 frá Kenn-
araskóla Íslands. Á árunum í
Skjaldarvík sinnti hún ýmsum
störfum, var kennari við
Hrafnagilsskóla, sinnti stunda-
og einkakennslu og vann í
Akureyrarapóteki. Þórhalla og
Sverrir fluttu til Svíþjóðar þar
sem Sverrir lauk dýralækna-
námi sínu. Settust að á Blöndu-
ósi 1956, áttu svo heima í
Borgarnesi frá 1973 til 2003,
eftir það bjuggu þau í Kópa-
vogi.
Útför Þórhöllu fór fram í
kyrrþey frá Fossvogskapellu
22. júní 2018.
Torfason, f. 6.10.
1887, d. 29.8. 1956,
bóndi í Ólafsdal í
Gilsfirði og Sigríð-
ur Guðný Bene-
dikta Brandsdóttir,
f. 23.10. 1881, d.
8.12. 1949.
Afkomendur
Þórhöllu og Sverr-
is eru: 1) Davíð
Aðalsteinn, f. 24.9.
1956, sonur hans
og Guðrúnar Soffíu Karls-
dóttur, f. 1957, er Karl Krist-
ján, f. 1977, giftur Kolbrúnu
Guðmundsdóttur, f. 1980. 2)
Sigríður María, f. 28.6. 1958,
gift Þorvarði Hjalta Magn-
ússyni, f. 1957. Dætur hennar
og fyrri eiginmanns, Stefáns
Þórs Ragnarssonar, f. 1958,
eru Ragnheiður Þórdís, f. 1979,
unnusti Hilmar Axelsson, f.
1971, og Þórhalla Sigríður, f.
1984, eiginmaður hennar er
Þröstur Friðberg Gíslason, f.
1972. Dætur Sigríðar Maríu og
Hjalta eru Hólmfríður Ásta, f.
1997 og Þóra María, f. 1999. 3)
Sverrir Þórarinn, f. 14.5. 1959,
kvæntur Maríu Pálmadóttur, f.
1960, börn þeirra eru Pálmi
Með þessum fáu orðum vilj-
um við minnast móður okkar
Þórhöllu Davíðsdóttur. Mamma
og pabbi kynntust þegar pabbi
starfaði sem settur dýralæknir
á Akureyri 1952-54. Eftir að
námi hans lauk settust þau að á
Blönduósi þar sem hann hafði
fengið héraðsdýralæknisstöðu.
Árin á Blönduósi urðu viðburða-
rík, oft erfið en einnig upp-
spretta nýs lífs því þau eign-
uðust börnin sín fjögur á fyrstu
5 árunum sem þau bjuggu þar.
Fyrst Davíð Aðalstein, næst
Sigríði Maríu, þá Sverri Þór-
arin og lestina rak Torfi Ólafur.
Ætla mætti að það að vera fjög-
urra barna móðir hafi verið al-
veg nóg á þessum árum en
mamma lét sig samfélagsmálin
varða og tók m.a. virkan þátt í
starfi kvenfélagsins. Við sveit-
arstjórnarkosningarnar 1966
var hún fengin til að taka 2.
sæti á H-lista óháðra og Fram-
sóknar sem felldi þáverandi
meirihluta sjálfstæðismanna
með 3 mönnum af 5. Hún tók
við sem oddviti sveitarstjórnar
1968 þegar þáverandi oddviti
flutti frá Blönduósi. Með þessu
var brotið blað í sögu Blöndu-
óss því þar með varð hún fyrsti
kvenoddviti sveitarfélagsins.
Eitt af þeim verkum sem hún
fékk framgengt var að sveitar-
félagið tæki þátt í kostnaði við
uppsetningu búnaðar fyrir mót-
töku sjónvarpsútsendinga en
það stóð ekki til að koma sjón-
varpssendingum til Blönduóss
fyrr en talsvert seinna. Með
samningum um aðkomu sveitar-
félagsins tókst að flýta þessu og
íbúar fengu tækifæri til að
fylgjast með tunglferðunum í
sjónvarpi. Mamma keypti svart-
hvítt Radionette-sjónvarp, en
það fyrsta sem horft var á voru
einmitt téðar tunglferðir. Hún
sinnti forfallakennslu við og við
ofan á erilsamt uppeldisstarf
sem hún annaðist að meira eða
minna leyti ein því starf pabba
krafðist oft á tíðum langra fjar-
vista í vitjunum í sveitinni en
fyrstu árin gat þjónustusvæði
hans spannað allt frá Skagafirði
til Strandasýslu. Það féll líka í
hennar hlut að afgreiða, ef
nauðsyn krafði, dýralyf til
bænda. Slíkar fyrirgreiðslur
komu fyrirvaralaust og á öllum
tímum dags svo starfsdagurinn
var oft mjög langur og fjöl-
breyttur. Hún var mikill
lestrarhestur en líka góður
kokkur og hannyrðakona, uppi
á vegg hangir Riddarateppi
sem hún og faðir hennar saum-
uðu út. Á uppvaxtarárunum var
nauðsynlegt að fara vel með
hluti og fjármuni og það kunni
hún. Hún tók slátur, útbjó
kæfu, verkaði fisk eða bakaði
brauð, fékk sér prjónavél og
útbjó ullarflíkur á börnin, ofan
á allt annað. Hún hafði einnig
mikinn áhuga á þjóðlegum fróð-
leik, ætt- og sagnfræði. Í Borg-
arnesi sinnti mamma áfram fagi
sínu og kenndi við og við, réð
sig svo til Mjólkursamlags
Borgfirðinga þar sem hún starf-
aði í mörg ár. Árið 2003 fluttu
þau að Ásbraut í Kópavogi, eft-
ir að pabbi lést flutti hún í
Fannborg 8 og bjó þar til dán-
ardags.
Mamma átti dásamlegar
stundir í dagvist Sunnuhlíðar
síðustu árin þar sem umhyggju-
semi og væntumþykja mætti
henni.
Föður okkar kvöddum við
2009, nú kveðjum við ástkæra
móður og þökkum foreldrum
okkar fyrir öll þau yndislegu ár
sem við áttum með þeim.
Davíð Aðalsteinn, Sigríður
María, Sverrir Þórarinn og
Torfi Ólafur.
Þórhalla
Davíðsdóttir
Við þökkum innilega fyrir hlýhug og samúð í
garð okkar Kóngsbakkakrakka og
fjölskyldna okkar vegna andláts og útfarar
föður okkar,
JÓNS BERGÞÓRSSONAR,
fv. stöðvarstjóra.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk
Hjúkrunarheimilisins Sóltúns fyrir einstaka alúð og umhyggju
síðustu vikurnar
Brynja Jónsdóttir
Guðrún Jónsdóttir
Sóley Jónsdóttir
Bergþór Jónsson
Kristín Jónsdóttir Njarðvík
Margrét Jónsdóttir Njarðvík
og fjölskyldur
Ástkær faðir okkar, afi og langafi,
GUNNAR FLÓVENTSSON BLÖNDAL
(Gæi Flóvents)
lést á Dvalarheimilinu Sauðárkróki
föstudaginn 25. maí. Úför hans hefur farið
fram frá Sauðárkrókskirkju. Þökkum
auðsýnda samúð og vinarhug. Sérstakar þakkir fær starfsfólk
Dvalarheimilisins.
Vigdís Blöndal og
Hallgrímur Blöndal Gunnarsbörn
Elsa Blöndal Gunnar Blöndal
Ægir Blöndal Arna Blöndal
Alda Blöndal Adrían Blöndal
fjölskyldur og langafabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRARINN FRIÐJÓNSSON,
Sólheimum 23, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni
sunnudaginn 1. júlí.
Útförin fer fram frá Garðakirkju, Álftanesi,
fimmtudaginn 12. júlí klukkan 15. Ástvinir þakka starfsfólki
Sóltúns fyrir einstaka umönnun og hlýju.
Ólöf Jónsdóttir
Jón Ingi Þórarinsson Sólveig Ólöf Gunnarsdóttir
María Dóra Þórarinsdóttir Orri Snorrason
Helga Þóra Þórarinsdóttir Broddi Kristjánsson
Sigrún M. Þórarinsdóttir Hulshouser
Friðjón H. Þórarinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Þökkum innilega alla samúð og hlýhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður og
tengdaföður,
GÍSLA S. GÍSLASONAR,
fyrrverandi brúarsmiðs,
Miðgrund, Skagafirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar 5 á Heilbrigðisstofnun
Norðurlands, Sauðárkróki.
Ingibjörg Jóhannesdóttir
Ása Gísladóttir Þórarinn Illugason
Elskulegur faðir minn, tengdafaðir, bróðir
og afi,
EINAR GEIRDAL GUÐMUNDSSON
sjómaður,
Urðarholti 4, Mosfellsbæ,
sem lést á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi föstudaginn 29. júní verður jarðsunginn frá
Akureyrarkirkju 13. júlí klukkan 13.30.
Hjartans þakkir færum við starfsfólki Grensáss og líknardeildinni
í Kópavogi fyrir góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kjartan A.G. Einarsson Dagbjört H. Emilsdóttir
Arnar Geirdal Guðmundsson
Hanna Jóna Geirdal Guðmundsdóttir
Ásgeir Geirdal Guðmundsson
Harpa Geirdal Guðmundsdóttir
og barnabörn