Fréttablaðið - 09.11.2018, Page 30

Borgarleikhúsið
frumsýnir Tví-
skinnung eftir Jón
Magnús Arnars-
son. Ólafur Egill
Egilsson leikstýr-
ir. Verkið fjallar
um fíknina og
ástina.
Ólafur Egill Egilsson leikstýrir leikritinu Tvískinnungur eftir Jón Magnús Arnars-son sem frumsýnt verður í Borgarleik-
húsinu í kvöld, föstudagskvöldið
9. nóvember.
„Jón Magnús er fyrrverandi rapp-
ari og núverandi slam-ljóðskáld
og það skilar sér mjög skýrt yfir í
verkið sem er að hluta til í bundnu
máli, sem ég held að hafi ekki sést í
nýju íslensku verki síðan Hallgrímur
Helgason skrifaði Skáldanótt. Form
verksins er líka nokkuð nýstárlegt,
það er á köflum nokkurs konar
hugar flæði í anda slam-ljóðanna,
þar sem skáldin flytja sinn eigin
texta og tilþrifin í flutningnum telja
ekki síður en innihald ljóðsins. Þetta
er kjarnyrtur og magnaður texti og
mjög ljóðrænn en líka algjörlega
hversdagslegur og hrár, nær ein-
hvern veginn utanum raunverulegt
tungumál Íslendinga en er háfleygur
í senn.“ segir Ólafur Egill. „Þetta er
mjög persónulegt verk þar sem Jón
Magnús gerir tilraun til að skrifa sig
í gegnum átakatímabil í sínu lífi.
Hann byrjaði að vinna verkið þegar
hann var að kljást við fíkn og kláraði
það eftir að hann lauk meðferð og
hóf nýtt líf. Textinn er ágengur og
áleitinn og ég fann strax fyrir mjög
sterkum kjarna í verkinu. Uppleggið
að kvikmyndinni Eiðurinn sem ég
skrifaði á sínum tíma byggði á per-
sónulegri reynslu og ég tengdi því
sterkt við sársaukann sem þarna
er að finna og þörfina fyrir að deila
eigin reynslu, umbreyta sársauka í
… kannski ljós.“
Listaverk inni í listaverki
Leikritið er skrifað fyrir tvo leikara
og Þuríður Blær Jóhannsdóttir og
Haraldur Ari Stefánsson fara þar
með hlutverk pars sem gerir upp
samband sitt. „Þegar þau hittast
fyrst þá er aðdráttaraflið svo mikið,
ástin svo klikkuð og sexið svo tryllt
að þau umbreytast eiginlega í ofur-
hetjur, Járnmanninn og Svörtu
ekkjuna, sem eru bæði elskendur
og erkióvinir eins og allir vita“ segir
Ólafur Egill. „Verkið fjallar um fíkn-
ina og ástina, ástarfíknina, um fólk
sem reynir að fylla upp í hjartagatið
sitt með öllum tiltækum ráðum.
Parið í verkinu hittist á rótleysis-
árum, þau verða haldreipi hvort
annars, en eru líka að eyðileggja sig,
saman, svo vill annar aðilinn sleppa
tökunum en hinn ekki og öfugt og
svo er sambandið sjálft orðið algjört
eitur í lífi þeirra – en samt eru þau
svo andskoti ástfangin. Kannski er
ein af spurningum verksins: Hvenær
elskar maður einhvern nógu mikið
til að sleppa á honum tökunum?
Jón Magnús stillir þessu upp eins
og sagan sé að gerast í leikhúsi þar
sem er verið að leika leikritið og
parið leikur persónur sem eru á
vissan hátt að leika sjálfar sig. Þarna
er listaverk inni í listaverki inni í
listaverki, hljómar flókið en er það
ekki, ekkert frekar en þegar fólk í
sambandi skiptir um hlutverk, nú
er ég fúli karlinn, nú er ég hetjan,
nú er ég sár og nú þarf að hugga mig
og svo framvegis.“
Það reynir mjög á þá tvo leikara
sem eru á sviðinu. „Þuríður Blær og
Haraldur Ari hafa reyndar þekkst
frá því þau voru í leikskóla. Þau hafa
því orðið samferða í gegnum lífið
og byggja á mjög traustum grunni,“
segir Ólafur Egill. „Hlutverk þeirra
eru krefjandi, þetta er krefjandi
texti, það eru heilmikil átök og
miklar ástríður. Ég held að þau verði
fegin hvíldinni á laugardaginn!“
Frábær stund að upplifa
Ólafur Egill er spurður um næstu
verkefni. Hann segist vera að vinna
fyrir norska aðila að handriti fyrir
sjónvarpsseríu þar í landi, sem
hann geti lítið tjáð sig um, en um sé
að ræða hápólitískt efni sem byggi
á norsku sakamáli frá 1974 – Ísdal-
konumálinu svokallaða. Hann er
einnig að vinna að leikverki sem
hann hefur verið að skrifa í hátt á
annað ár. „Það er ástarsaga, eigin-
lega um það sama og leikrit Jóns
Magnúsar, hvenær elskar maður
einhvern nógu mikið til að sleppa
honum og byggir að hluta til á raun-
verulegum atburðum úr nánasta
umhverfi mínu. Þetta er allt sama
sagan, ást og dauði, upprisa og fall,
eða öfugt.“
Þeir Benedikt Erlingsson eru líka
að leggja drög að nýrri kvikmynd.
Fyrir skömmu stóðu þeir saman á
sviði í Ósló þegar kvikmynd Bene-
dikts, Kona fer í stríð, sem þeir
Ólafur Egill skrifuðu handritið að,
hreppti Norðurlandaráðsverðlaun-
in sem besta kvikmyndin. „Það var
alveg frábært, frábær stund að upp-
lifa,“ segir Ólafur Egill. „Svo hittum
við norska krónprinsinn og prins-
essuna á eftir og þau voru afskap-
lega almennileg og kurteis. Öllum
vinningshöfum var smalað beint
af sviðinu inn í pínulítið herbergi
þar sem var hvorki vott né þurrt
og blessað kóngafólkið stóð upp
á endann og reyndi að halda uppi
kurteislegu spjalli við uppveðraða
vinningshafa um veðrið og íslenska
hesta. Þau voru ósköp jarðbundin
og í vinnunni sinni og við hin blað-
skellandi í sjöunda himni!“
Ágengt og áleitið verk
Ólafur Egill segist hafa tengt mjög sterkt við sársaukann sem er að finna í verkinu. FréttabLaðið/EyþÓr
þuríður blær og Haraldur ari fara með krefjandi hlutverk í sýningunni.
Mynd/GríMur bjarnason
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrunb@frettabladid.is
KAnnsKi Er Ein Af
spurninguM VErKs-
ins: HVEnær ElsKAr MAður
EinHVErn nÓgu MiKið Til Að
slEppA á HonuM TöKunuM?
9 . n ó v e m b e r 2 0 1 8 F Ö S T U D A G U r22 m e n n i n G ∙ F r É T T A b L A ð i ð
menning
0
9
-1
1
-2
0
1
8
0
4
:2
5
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
1
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 2
1
5
7
-F
4
3
0
2
1
5
7
-F
2
F
4
2
1
5
7
-F
1
B
8
2
1
5
7
-F
0
7
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
A

F
B
0
4
0
s
_
8
_
1
1
_
2
0
1
8
C
M
Y
K