Stjarnan - 01.06.1919, Síða 7

STJARNAN.
39
Hún hefir verið hrakin og tætt í
sundnr. Henni hefir verið steypt um
koll og hafnað oftar en nokkurri ann-
ari bók, sem þú nokkurn tíma hefir
heyrt getið. Við og við koma menn,
sem reyna að kollvarpa þessari bók, en
lnin er eins og' marmara tenningur.
Lengd, breidd og hæð hennar eru jöfn.
pegar þú hefir umturnað henni er hinn
rétti flötur upp, og' reynir þú enn að
kollvarpa henni einu sinni, munt þú sjá,
að enn snýr hinn rétti flötur upp. Við
og' við kemur einhver, sem reynir að
sprengja liana upp í háa loft, en hún
lendir ætíð á fótunum og stekkur af
stað út um allan lieim, fljótari en hún
nokkurn tíma gjörði áður.
Fyrir hundrað árum var úti um bibl-
íuria. “Eftir hundrað ár,” sagði Vol-
taire, “mun kristindóminum vera sóp-
að í burtu úr tilverunni og menn munu
aðeins lesa um hann í mannkynssög-
unni.” Vantrúin hljóp yfir Frakk-
land með blóðugar hendur. Frakkland
hefir einu sinni enn verið vottur að af-
leiðingum þeirrar bölvunar, sem höfn-
un Guðs orðs leiddi yfir þá þjóð. Sú
öld er nú liðin. Menn lesa um Voltaire
“í mannkynssögunni” og ekki er æfi-
saga hans hin fegursta. Fáir fríhyggju
menn mundu lesa æfisögu Voltaire’s
opinberlega eins og hún liggur fyrir,
rituð af einhverjum vini hans, “en orð
Drottins varir að eilífu.” Thomas
Paine reyndi að útrýma ritningunni; en
eftir að liann í örvæntingu kraup ofan
í gröf aumingja drykkjumanns, hefir
útbreiðsla ritningarinnar tekið svo
miklum framförum, að tuttugu sinnum
fleiri biblíur liafa verið sendar út um
heiminn, en allar þær er prentaðar
höfðu verið fyrir hans dag.
Villur Móse
pó að menn liafi fætt ritninguna
sundur, er hún samt vel lifandi. Vér
höfum séð menn, sem ferðuðust um til
að rengja biblíuna og sýna fram á
“villur Móse” tóku $200 fyrir hveru
fyrirlestur. pað er mjög svo auðvelt
að mótmæla Móses fyrir $200 kveldið
af þeirri ástæðu að Móses er dáinn og
getur ekki anzað. Eftir að hafa hlust-
að á “ Villur, Móse” umræðuefni frí-
hyggju mannsins, mundi það vera mjög
svo skemtilegt að heyi'a Móses tala um
‘ ‘ villur fríhyggju mannsins ’ ’ pegar
Móses var lifandi var fremur erfitt að
eiga við hann. Faró reyndi það, en
Móses hafði betur. Jannes og JambreS
reyndu það, en þeir fundu, eftir því sem
sagan segir, gröf sína í Rauða hafinu.
Kó-ra, Datan og Abirarn reyndu það, en
þeir fóru svo djúpt ofan í jörðina að
þeir eru ekki komnir aftur enn. En
Móses er dáinn og það er mjög svo auð-
velt að ráðast á hann. Maður þarf ekki
að vera mikil hetja til að spai-ka í dautt
Ijón.
Hiö endurskcðaöa nýjatestamenti.
Eftir að liafa staðist allar árásir virð-
ist hún vera eins lifandi og kröftug og-
hún nokkurn tíma hefir verið. Fyrir
nokkrum áruni gáfu fáeinir iærðir
menn, eftir að hafa unnið að verkinu í