Stjarnan - 01.06.1919, Qupperneq 22
54
STJARNAN.
þessu engan gaum munum vér stofna
sjálfum oss í þá hættu a'ð verða afvega-
leiddir. Vér munum tileinka guðdóm-
legri lækningu þann undraverða bata,
sem vér oft og tíðum erum vottar að,
þegar það er áðeins um hugarlækning
að ræða. það er þannig að menn
stundum tileinka Guði það, sem fram-
kvæmt er fyrir áhrif hins illa.
Bg hefi þekt sjúklinga, sem um
fleiri mánuði, já, jafnvel ár, ekki voru
færir’um að ganga og voru þó læknað-
ir á augnabragði. Fyrir nokkrum ár-
um hafði eg sjukling, sem læknaðist
þannig. ])að var ung kona, sem í fleiri
ár hafði setið í stól, því líún gat ekki
gengið. Eina nótt kom eldur upp í
spítalanum og hún var alt í einu lækn-
uð. Hún gat hlaupið ofan stigana eins
fljótt og nokkur annar sjúklingur.
Eftir þá nótt gat hún gengið eins og
ekkert hefði verið að henni.
Eg man eftir manni, sem var orðinn
mállaus. Hann leitaði hjálpar hjá hin-
um frægustu sérfræðingum í Norður-
álfunni og Yesturheimi án þess að fá
neinn bata. Að lokum var honum gef-
ið það ráð að fara á vorn spítala. Hann
var þar þrjá mánuði en tók engum fram
förum.
Deginum áður en hann hafði ákveðið
að leggja af stað lieim til sín kom sá
læknir, sem hafði umsjón með þennan
sjúkling hlaupandi inn á skrifstofuna
og sagði: “Kress, komdu fljótt, einn
af sjú-klingum mínum er að deyja,
Maðurinn virtist vera í dauðans
greipum. Eg tók á lífæðina og fann að
hún var regluleg. Eg sá undir eins að
það var heilakvik, sem að honum gekk.
Eg klappaði honum vingjarnlega á
vangann og sagði við hann: “Hættu
nú þessu. ”
Hann opnaði augun til hálfs og muðl-
aði eitthvað fyrir munni sér. ])á skildi
einnig hinn læknirinn hvað að honum
gekk og sagði við hann: “Segðu einn!”
Sjúklingurinn sagði “einn” “Segðu
tveir!” sagði læknirinn. Hann sagði
“tveir”
þessi maður gat talað þegar hann fór
á fætur og var orðinn alheilbrigður
þegar hann lagði af stað heim til sín.
Hann var læknaður hinn seinasta dag
hans á spítalanum.
Orðstýr spítalans barst lit um alt
vegna þessarar undraverðu lækningar;"
því að margir mikils metnir menn höfðu
vitað um ástand þessa manns, sem þeim
virtist vera ólæknandi. þessi lækning
var ekkert kraftaverk. Hún var aðeins
hugarlækning.
Eg er sannfærður um að meiri part-
urinn af þeim bata, sem menn hafa
fengið sem svar upp á bæn og sem kall-
aður hefir verið guðdómleg lækning,
liefir í raun og veru verið hugarlækn-
ing. Falskt lækningarkerfi hefði vafa-
laust getað komið því sama til vegar.
Hugarlækning getur veriS frá Guði, en
hún getur einnig verið frá hinum illa.
það að fólk er læknað af einhverju
lækningarkerfi eða trúflokki er ekki
þar með sagt að þetta kerfi eða þessi
trúflokkur sé viðurkendur af. Guði.
það getur eins-vel verið óttaleg villa.
Á liinum síðustu tímum mun Satan
starfa með “alskonar krafti, táknum
og undrum lýginnar og als kyns vélum
ranglætisins, af því þeir veittu ekki
sannleikselskunni viðtöku, svo þeir
yrðu hólpnir. þess vegna mun Guð
senda þeim megna villu, svo þeir trúi
lýginni. ’ ’
Tíminn er kominn til að menn átti
sig á þessu þýðingarmikla efni til þess
að verða ekki dregnir á tálar og afvega-
(framhald á bls. 60)