Stjarnan - 01.01.1920, Page 8

8
STJA.RNAN
í dag? Hlustið. á hvað hann segir:
“Komið til mín allir þér, sem erfiðið og
þunga eruð hlaðnir, eg vil gefa yður
hvíld; takið á yður mitit ok og lærið af
mér, því eg er hógvær og af hjarta lítil-
látur, og munuð þér hugsvölun finma.”
Ætlið þér ekki að hugsa vel um þess-
konar frelsara? Ætlið þér ekki að
trúa á hann? Viljið þér ekki treysta
honum af öllu hjarta og allri sálu? Ætl-
ið þér ekki að lifa til þess að þóknast
honum? 'Ef hann lagði líf sitt í sölum-
ar fyrir oss, er það þá ekki það minsta
sem vér getum gjört, að leggja niðui
vort líf fyrir hann? Ef hann bar kross-
inn og dó á honum fyrir mig, ætti eg þá
ekki að vera fús til að taka krossinn
upp fyrir hann ? Höfum vér ekki ástæðu
til að hugsa vel um Krisit ?
ARINELD-
URINN.
Horn barnanna
FÆÐING JESÚ
í hinum litla bæ Nasaret, sem stendur
á liæðum í Galíleu, bjuggu þau Jósef og
María, er síðar urðu alknnn sem hinir
jarðnesku foreldrar Jesú. Jósef var af
húsi og kynþætti Davíðs, og þegar það
boð kom, að taka skyldi manntal, varð
hann að fara til Betlehem, borgar Dav-
íðs, til þess að skrásetjast þar.
petta var mjög erfið ferð vegna
samgöngufæra þeirra tíma, og María.
sem fylgdi manni sínum, var orðin
mjög þreytt, þegar þau náðu hæð-
inni, sem Betlehem stendur á. Hún
þráði mjög að fá þægilegan hvílustað.
En herbergin voru þegar öll orðin full.
Og meðan hinum ríku og drambsömu
var veittur beina urðu þessir fátækling-
ar að leita hælis í lélegu húsi, er fénað-
urinn var hafður í. Jósef og María
áttu ekki mikið af þessa heims auðæf-
um, en þau áttu kærleika guðs í hjart-
anu, og það gjörði þau glöð og ánægð.
þau voru börn hins himneska konungs,
sem nú vildi sýna þeim meiri heiður en
öllum öðrum.
Englarnir höfðu vakað yfir þeim á
ferð þeirra, og þegar kvöld var komið
og þau gengu til hvílu, voru þau ekki
ein; englarnir voru hjá þeim enn. þarna
í þessu lítilfjörlega fjárhúsi fæddist
Jesús, frelsari vor, og var lagður í jötu.
í þessari auðvirðilegu vöggu lá sonur
hins hæsta—hann sem hafði búið í dýrð
í sölum himinsins. Áður en Jesús kom
til jarðarinnar, var hann fyrirliði hins
mikla englaskara. Hinir æðstu og veg-
legustu synir morgunroðans kunn-
gjörðu dýrð hans við sköpunina. þeir
fólu ásjónir sínar fyrir honum, þegar
hann sat í hásætinu. þeir köstuðu kór-
ónum sínum fyrir fætur hans og veg-
sömuðu hátign hans og veldi. þessi