Stjarnan - 01.08.1923, Blaðsíða 5

STJARNAN
ii 7
og lifandi heilögu, sem hann hefir
keypt meö sínu eigin dýrmæta blóði;
þá, sem hann í heiSarlegu og sýnilegu
stríði hefir rifiS frá valdi dauSans.
Fyrir þá mun koma hans. verSa eins
sýnileg og hún verður sigri hrósandi.
Koma hans mun verSa meS ljóma og
fegurS . eldingarinnar, sem skínr frá
austri alt'til vesturs. (Matt. 24: 2.7).
Hann mun koma meS lúSurþyt, sem
mun þrengja sér í gegn ofan í hinar
dýpstu grafir og meS hárri röddu
vekja hina sofandi 'heilögu frá mold-
arbeddum þeirra (Matt. 24: 31; 1.
Tess. 4: 16). ‘Hann mun koma yfir
hina óguölegu sem þjófur, einungis af
því, aS þeir hafa lokaS augum sínum
fyrir táknunum upp) ‘ !a endurkomu
hans og vildu ekki trúa fyrirsögnum
hans orSs um aS hann væri fyrir
dyrunum.
D)ýrðlegt hámark ráöstafana
hjáil'præSisins.
“Sá, sem þetta vottar, segir: Já, eg
kem skjótt, amen. Kom, Drottinn
Jesú! Náöin Drottins vors Jesú Krists
sé meÖ yður öllum” (Op. 22: 20. 21.)
Samsöfnun hinna útvöldu.
Þá mun hinum útvöldu verða saman-
safnaö og munu þeir kveöja eymdir þessa
jarðneska lífs með langri kveöju. Hve
ríkt er ekki þetta fyrirheit af öllu því,
sem dýrmætt er í augum hins kristna.
Eftir að hafa verið í útlegð í þessum
vonda heimi, aðskilinn frá hinurn fáu af
hinni sömu dýrmætu trú, langar hann eft-
ir réttlátum félagsskap, og eftir að vera
í samfélagi við hina heilögu. 5>á mun
hann öðlast þetta; því að allir hinir góðu
munu þar koma saman, ekki að eins úr
einu landi, heldur frá öllum löndum ;
ekki einungis frá einni öld, heldur frá
öllum öldum — hin mikla uppskera allra
góðra komandi upp í dýrðlegri skrúð-
göngu, meðan englarnir flytja uppsker-
una heim og hörpúr himinsins hljóma
dýrðlega í hinum fagra samsöng. Og
söngur, sem aldrei hefir heyrst, sem er
óþektur í al'heiminum, söngur hinna
endurleystu mun bæta sínum undraverðu
tónum við allsherjarfögnuðinn. Þannig
mun hinum heilögu verða samansafnað
til þess að fagna í hvers annars nærveru
um allar aldir, meðan dýrð Guðs eins og
hafspegill baðar hinn ódauðlega mann-
fjölda.
‘Þessi samsöfnun hefir ekki annað í för
með sér en það, sem æskilegt er. Hinir
heilögu geta ekki annað en andvarpað
og beðið um hana. Eins og Job kalla
þeir eftir nærveru Guðs. Eins og Davíð
verða þeir ekki ánægðir fyr en þeir vakna
í líkingu Krists. í þessu dauðlega á-
standi stynjum vér undir byrðinni, bíð-
andi ekki svo mikið eftir að afklæðast,
heldur að íklæðast. Vér getum ekki ann-
að en beðið eftir “sonarkosningunni,
endurlausn likama vors.” Augun vor
eru opin til þess að sjá þessa opinberun;
eyrun vor eru að bíða eftir tónum hinna
himnesku lofsöngva, og hjörtun vor að
slá af eftirvæntingu þessa óendanlega
fagnaðar. Oss langar ákaflega mikið ti!
'að taka þátt í brúðkaupi lambsins. Vér
andvörpum eftir hinum lifandi Guði og
þráum nærveru hans. Kom, Drottinn
Tesú, komdu skjótt. Engar fréttir geta
verið kærkomnari, en boðskapur um að
skipun hafi gengið út frá Drotni til engla
hans, um að samansafna hans útvöldum
frá einu heimskauti til annars.
Hið góða land.
Eg sé þar land, sem stingur mjög í
stúf við þetta. Eins og sálmurinn
segir:
“Það land er til, sem fögnuð fær
þeim fullan veitt, er búa þar.”
Eg sá lifandi grænar !engjaif breiða
brosandi faðminn út á móti mér, tígu-
leg og skrautleg aldintré, yndisleg blóm
í öllum regnbogans litum; og hvergi sé