Stjarnan - 01.03.1932, Blaðsíða 9

STJARNAN
4i
Davíð Djarfur og fríhyggjumennirnir
Stjórnendur Rgyptalands
Davíð Djarfur stóð þegjandi augnablik
og leit yfir mannfjöldann, svo hóf hann
mál sitt á þessa leið: “Sumum hér sýn-
'ist það ef til vill einkennileg aðferð, að
leita Guðs með því að rannsaka sögu
Egyptalands. Vér gjörum það vegna þess
að Guð segir að rannsókn spádómanna
leiði oss til hans.
Það er sannarlega þess vert að grensl-
ast eftir, hvort menn voru uppi fyrir 2500
árum, sem gátu séð fram til vorra tíma
og sagt fyrir forlög borga og þjóða.
“Eg skal leiða athygli yðar að Ez. 30:
13. (A.R.V.) “Svo segir herrann Drott-
inn, eg gjöri skurðgoðin að engu og upp-
ræti falsguðina rír Memphis.” (Nóf).
Hér er skýrt tekið fram að þetta sé
Drottins orð. Þess vegna, ef spádómur-
inn kæmi ekki fram ,þá fyndist engin af-
sökun eða yfirhylming.
Memphis var grundvölluð af Menes. f
henni voru helztu goðahof Egyptalands,
og það voru lítil líkindi til að skurðgoð
hennar yrðu nokkurn tíma eyðilögð.
1. Vegna loftslagsins i Egyptalandi.
Þar rignir aldrei, svo það sem þar er
grafið í jörðu, geymist óskemd um þús-
undir ára.
2. 1 öllum öðrum borgum Egypta-
lands, hvort sem þær nú standa í blóma
sínum eða liggja í rústum, finst ennþá
fjöldi af skurðgoðum og líkneskjum, f
Thebu, fyrrum höfuðborg landsins er
fjöldi þessara skurðgoða, jafnvel þó sú
borg væri rústir einar meðan Memphis
var ennþá auðug og f jölmenn.
3. í byrjun hins kristna tímabils, um
600 árum eftir að spádómurinn var gef-
inn, sýndist eyðilegging borgarinnar ó-
líklegri en nokkru sinni fyr, því Memphis
var þá blómlegasta og stærsta borgin í
Egyptalandi að undantekinni Alexandríu.
4. 1200 árum eftir aS spádómurinn
var gefinn, var Memphis aðseturstaður
landshöfðingjans yfir Egyptalandi, svo
það er ómögulegt að spádómurinn hafi
verið skrifaður áður en viðburðirnir áttu
sér stað.
5. Á þrettándu öld eftir Krist, talar
arabiskur ferðamaður, Abdul Latif, um
hin undraverðu mannvirki þar, sem eng-
inn mælskumaður hefði orð til að lýsa.
“Þannig liðu 1800 ár án þess að spá-
dómurinn rættist og—”
Hr. Einarsson stóð nú upp, svo ræðu-
maður hætti í miðri setningu til að gefa
honum tækifæri til að tala.
“Herra Djarfur,” sagði hann, “eg sé
það tekur langan tíma til að uppfylla
þessa spádóma þína. Ef nógu langur timi
væri gefinn, þá hlyti hvaða spádómur sem
gefinn væri um eyðileggingu borga og
þjóða að koma fram. Þessi spádómur