Stjarnan - 01.03.1932, Blaðsíða 12

44
STJARNAN
Launið ilt með góðu
Bóndi nokkur í Suður Afríku fann
einu sinni innfæddan rnann í hesthúsinu
sínu þegar hann kom út um morguninn.
Hann ásakaði hann um að ætla að stela
hesti frá sér, en svertinginn sagði aÖ sér<
hefði ekkert slíkt til hugar komiÖ, hann
væri á heimleið, og hefÖi hvílt sig þar yfir
nóttina. Þrátt fyrir allar tilraunir a8
komast í burtu, var aumingja maÖurinn
dreginn aÖ stóru tré og þar var höggvin
af honum hægri höndin.
Þrem mánuðum eftir þennan sorglega
atburð bar svo til að bóndinn var langt
aö heiman þegar nóttin féll á, hann sá
svertingja kofa skamt frá, fór þangað og
bað um húsaskjól. Honum var boðið inn
og veittur hinn besti beini sem föng voru
á. Morguninn eftir þegar bóndinn var
ferðbúinn, spurði eigandi kofans hann
hvort hann þekti sig um leið og hann rétti
fram hægri handlegginn. Bóndinn varð
náfölur—hann var handarlaus. — Hann
hafði notið gestrisni manns þess, er hann
áður hafði sýnt slíka grimd.
Svertinginn sagði hógværlega: “Þú
varst á valdi mínu, eg hefði getað drepið
þig. Hefndin sagði: ‘Dreptu manninn,
sem hefir eyðilagt framtíð þína’; en eg
svaraöi: ‘Nei, eg er kristinn, eg ætla að
fyrirgefa honum.’ ”
Blítt svar mýkir reiði
Við vorum 37 ár í 'njónabandi,” sagði
Mr. Andrews, “og allari þann tima talaði
konan mín aldrei þykkjuorð til mín. En
eg mun aldrei gleyma því er eg ávítaði
hana í fyrsta skifti. Það var helgidags
morgun tveim árum eftir giftingu okkar.
Eg fann það vantaði einn hnapp á skvrt-
una mína, eg þreif hana, kastaði henni út
í horn á herberginu og sagði:
“Festu hnappinn í skyrtuna.”
“Hún var góð og kristileg kona. Hún
fór strax og sótti hnapp og festi á skyrt-
una.”
“En hvað sagði hún?' spurði lítil kona
með tindrandi augum.
Hún sagði: “Fyrirgef ðu mér elskan
mín, eg hafði svo mikið að gera í gær, að
eg gleymdi því, en það skal ekki koma
fvrir aftur.”
“Ó,” sagði maðurinn. um leið og hann
leit á mynd konu sinnar. “Hið blíða svar
hennar hrærði mið svo mjög, að eg hefði
getað fallið á kné fyrir henni og beðið
hana fyrirgefningar. Hún gerði mig að
nýjum og betri rnanni.”
F. N.
Smávegis
Það kostar hér um bil helmingi meira
að ferðast á bifreið heldur en á járn-
braut. Það kostar 2 centum minna fyrir
hverja mílu að keyra bifreið yfir sléttar
steinlagðar götur heldur en yfir ógreið-
færa vegi. Þetta, auðvitað, tekur einnig
tillit til slits á vélinni. Ef menn nota að
meðaltali gallon (4 potta) af ‘gasólíni1”
fyrir hverjar 15 mílur, þá hafa menn
keyrt á bifreið um 225,000,000,000 mílur
í Bandaríkjunum árið sem leið, því þeir
notuðu 15,000,000,000 gallons af gasolíni.
Frelsisherinn á Englandi ætlar brátt
að senda starfsmenn til Djöfulseyjar, það
er frönsk útlegðarstöð við strendur Gui-
ana í Suður-Ameríku. Þeir eiga að
starfa meðal útlaga þeirra, sem þar eru,
dæmdir til æfilangrar xitlegðar. Franska
stjórnin lætur sér þetta vel líka.
Vegna þess hve gestum hefir fækkað,
hafa 325 gestgjafahús i New York lagt
af 5000 þjóna, og lækkað um 10 af
hundraði kaup þeirra, sem halda áfram
að vinna.
Miljónamæringum Bandaríkanna hefir
fækkað um 23,496 siðan árið 1928. Eftir
eru aðeins 19,688.