Mosfellingur - 13.01.2011, Qupperneq 16

Sigríður Dögg hefur margra ára reynslu af fjölmiðlastörfum, lengst af sem blaðamaður. Hún tók við
starfi forstöðumanns kynningarmála
Mosfellsbæjar árið 2008 og segir meg-
inhlutverk sitt að efla jákvæða ímynd og
sýnileika bæjarins jafnt út á við sem innan
bæjarfélagsins. Hún hefur einnig umsjón
með verkefnum sem tengjast atvinnu- og
þróunarmálum sem og ferðamálum.
Sigríður Dögg fæddist í Reykjavík 28.
september árið 1972. Foreldrar hennar
eru þau Auðunn Hlynur Hálfdánarson
tæknifræðingur hjá Vegagerðinni og Berta
Sveinbjarnardóttir kennari og deildarstjóri
í Krikaskóla. Hún á tvö yngri systkini en þau
eru Hlynur Þór tannlæknir fæddur 1975 og
Helga Kristín lögfræðingur fædd 1980. Um
tveggja ára aldurinn flutti hún ásamt fjöl-
skyldu sinni í Borgarnes og ólst þar upp.
Skemmtilegustu kvöldin
„Ég er mikill bókaormur og var búin að
lesa allar barnabækurnar á bókasafninu
þegar ég var níu ára. Ég fór á bókasafnið
með föður mínum hvert einasta fimmtu-
dagskvöld því þá var ekkert sjónvarp og
þetta kvöld var fyrir mér skemmtilegasta
kvöld vikunnar. Ég æfði frjálsar
íþróttir á sumrin en hætti því
þegar ég var á tólfta ári og fór
að æfa sund.“
Stofnuðu sunddeild
„Það voru tveir frumkvöðlar sem að
stofnuðu sunddeild Skallagríms en það
voru Ingimundur Ingimundarson og
móðir mín Berta Sveinbjarnardóttir. Ég var
í hópi þeirra fyrstu sem hóf að æfa sund í
Borgarnesi fyrir alvöru og fann mig í þeirri
íþrótt. Þegar ég lít til baka finnst mér eins
og hvorki fyrr né síðar hafi lífið verið jafn-
auðvelt, skóli, borða, læra, sund, borða,
sofa,“ segir Sigríður Dögg brosandi.
Fannst námið krefjandi
„Eftir útskrift úr menntaskóla ætlaði ég
mér í læknisfræði í Háskólanum en hætti
við og skráði mig í bókmenntafræði. Ef-
laust hafði íslenskukennarinn minn, Jón
Kalman Stefánsson, áhrif á þessa ákvörðun
óafvitandi, hann er svo frábær kennari að
hann hreif mig með sér í óseðjandi áhuga
sínum á bókmenntum. Mér fannst námið
krefjandi í byrjun, allt í einu
þurfti ég að tileinka mér gagn-
rýna hugsun og rökstyðja mál
mitt í ritgerðum, verkefnum og
prófum. Hingað til hafði ég lært allt utan að
og farið létt með það.“
Diploma í hagnýtri fjölmiðlun
„Ég kynntist föður elstu dóttur minnar
á þessum árum, Stefáni Einarssyni. Við
bjuggum saman í sjö ár og eignuðumst
dóttur árið 1997 sem við skírðum Diljá
Björt. Það slitnaðu upp úr sambandi okkar
Stefáns þegar Diljá var á þriðja ári. Þá var
ég búin með B.A. í bókmenntafræði og
Diploma í hagnýtri fjölmiðlun og var orðin
starfandi blaðamaður á Morgunblaðinu.“
Fréttaritari í London
„Ég hafði unnið á Morgunblaðinu í tæpt
hálft ár þegar ég var send í vinnuferð til
London. Sú ferð átti eftir að verða afdrifa-
rík því þar átti ég endurfundi með gömlum
fjölskylduvini, Edward Williams, sem ég
hafði kynnst þegar foreldrar mínir bjuggu
um hríð í Englandi. Við störfuðum í sama
geira, en hann var fréttastjóri á sjónvarps-
fréttastöð í London. Við Edward felldum
hugi saman. Ég samdi við Styrmi Gunnars-
son um að fá að gerast fréttaritari í London
og hann tók vel í það og ég hélt af stað út í
heim með dóttur mína með mér.“
Dýrmæt reynsla
„Við Edward giftum okkur sex mánuð-
um síðar á Þingvöllum en eftir þriggja ára
hjónaband fóru að koma alvarlegir brestir
í sambandið. Ég hafði sagt skilið við Morg-
unblaðið og fékk vinnu á einni stærstu
PR skrifstofu heims, Weber Shandwick
Worldwide. Þar var ég hluti af teymi fjöl-
miðlaráðgjafa sem veitti ráðgjöf til stórra
fyrirtækja. Þarna vann ég í þrjú ár og var
það dýrmæt reynsla sem nýtist mér heldur
betur í starfi mínu í dag. Ég flutti aftur heim
til Íslands árið 2004 og við Edward slitum
samvistir stuttu síðar.“
Rannsóknarblaðamaður ársins 2005
„Stuttu eftir að ég kom heim fékk ég
vinnu á Fréttablaðinu. Skrif mín um póli-
tík, efnahagsmál og fjölmiðlafrumvarpið
svokallaða vöktu fljótt athygli og ég var
tilnefnd til blaðamannaverðlaunanna það
árið. Mesta umtalið vakti greinaflokkur
minn um einkavæðingu bankanna og
fréttir mínar um tölvupóstmálið svokallaða
eða umtöluð fréttaskrif um aðkomu áhrifa-
manna í aðdraganda málaferla gegn for-
svarsmönnum Baugs. Fyrir þau skrif hlaut
ég verðlaun Blaðamannafélags Íslands sem
rannsóknarblaðamaður ársins 2005 sem ég
var mjög stolt af.“
Draumaprinsinn fundinn
„Ég kynntist stóru ástinni í lífi mínu á
Fréttablaðinu, Valdimari Birgissyni. Að
mínu mati var Valdimar ólíklegur í kær-
astahlutverkið, hann er tíu árum eldri en
ég, óvirkur alkahólisti og átti þrjú börn með
þremur konum. Ekki beint lýsing á drauma-
prinsinum, en hann var samt draumaprins-
inn þegar upp var staðið. Við byrjuðum að
spjalla í vinnunni algjörlega á saklausum
nótum, enda var hann í sambúð á þessum
tíma og átti ársgamalt barn. Smám saman
gerðum við okkur ljóst að það væri að þró-
ast eitthvað meira á milli okkar en vinátta.
Valdimar batt fljótt enda á sambúð sína og
við urðum par, eftir fáeinar vikur ákváðum
við að fara að búa saman. Þremur mánuð-
um síðar bað hann mín yfir möndlugrautn-
um á aðfangadag og við giftum okkur árið
2005. Ári seinna eignuðum við dóttur sem
var skírð Bríet Erla.”
Vikufréttablaðið Krónikan
„Ég hóf störf aftur á Fréttablaðinu en
það hafði margt breyst í fjölmiðlaumhverf-
inu. Við hjónin ákváðum að stofna okkar
eigin fjölmiðil vikufréttablaðið Krónikuna
sem varð því miður ekki langlíft af ýmsum
ástæðum og DV keypti útgáfufélagið.Ég
komst að því um sumarið að við ættum
von á öðru barni og sonur okkar Birgir
Marzellíus fæddist árið 2008 og áttum við
Valdimar þá samtals sex börn.”
Samhugur, velvild og vinskapur
„Ég sá auglýst starf hjá Mosfellsbæ og
ákvað að sækja um. Ég fékk starfið og hóf
störf í ágúst 2008. Stuttu síðar fluttum við í
Mosfellsbæ. Starfið er fjölbreytt og spenn-
andi. Mosfellsbær er vel rekið sveitarfélag.
Stjórnendur þess, allir sem einn leggja sig
fram við vönduð vinnubrögð í þágu íbú-
ana.
Ég er stolt af því að vinna með öllu þessu
frábæra fólki og ekki síst bæjarstjóranum
Haraldi Sverrissyni. Hér ríkir mikill sam-
hugur, velvild og vinskapur. Undanfarin
ár hafa óneitanlega mótast af þeim niður-
skurði sem við höfum þurft að glíma við í
kjölfar hrunsins. En við höldum í bjartsýn-
ina og siglum í gegnum þetta saman” segir
Sigríður Dögg brosandi er við kveðjumst.
- Viðtal / Mosfellingurinn Sigríður Dögg Auðunsdóttir
Mynd­ir: Ruth Örnólfs og úr einka­sa­fni
Sigríður Dögg Auðunsdóttir, forstöðumaður kynningarmála hjá Mosfellsbæ,
fann stóru ástina í þriðju tilraun og lítur björtum augum á lífið.
Er mikil
keppnis-
manneskja
Va­ld­ima­r og Sigríður Dögg á brúðka­upsd­a­ginn.
HIN HLIÐIN
16
Að mínu mati var Valdimar
ólíklegur í kærastahlut-
verkið, hann er tíu árum eldri
en ég, óvirkur alkahólisti og átti
þrjú börn með þremur konum.
MOSFELLINGURINN
Eftir Ruth Örnólfsdóttur
ruth@mosfellingur.is
Nafn: Sigríður Dögg Auðunsdóttir.
Fjölskylduhagir: Gift Valdimari Birgis-
syni og við eigum samtals sex börn.
Lýstu þér í fimm orðum: Ástríðufull,
bjartsýn, heiðarleg, samviskusöm,
óhrædd.
Fallegasti staður í Mosfellsbæ: Akrar,
yndislegt að ganga þaðan niður með
Varmánni á fallegum sumardegi.
Hvern myndir þú helst vilja hitta? Á
unglingsárum leit ég mest af öllum upp
til fréttakonunnar Christiane Amanpour
á CNN og langaði mikið til að fá að hitta
hana. Ég var svo lánsöm að fá að kynnast
henni í London. Í dag á ég enga svona
drauma, ef til vill vegna þess að ég hef
hitt fullt af heimsfrægu fólki og finnst það
ekki neitt merkilegra en að hitta minna
frægt fólk nema síður sé.
Hvað myndi ævisagan þín heita? Já,
ég þori, get og vil.
Hvernig færðu útrás fyrir gremju? Ég
loka mig inni í herbergi með góða bók.