Morgunblaðið - 29.09.2018, Síða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. SEPTEMBER 2018
✝ Steinvör FjólaGuðlaugsdóttir
fæddist í Reykjavík
11. ágúst 1928. Hún
lést á Hrafnistu í
Reykjavík hinn 6.
september 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Elín Bene-
diktsdóttir, f. 4.
febr. 1895 á Pat-
reksfirði, d. 31.
mars 1970 í Reykja-
vík, húsfreyja, og Guðlaugur
Kristjánsson, f. 3. ágúst 1894 í
Ólafsvík, d. 8. sept. 1974 í
Reykjavík, skósmiður. Fjóla var
fimmta í röðinni af átta syst-
kinum. Þau eru Sveinn, Halldóra
björg, f. 3.2. 1951, gift Hauki
Haukssyni. Þau eiga þrjú börn og
sex barnabörn. 4) Magnús Krist-
insson, f. 15.9. 1953, kvæntur
Eddu Erlendsdóttur. Þau eiga
þrjú börn og sjö barnabörn. 5)
Guðrún, f. 2.9. 1955, gift Braga
Pálmasyni. Þau eiga þrjú börn og
fjögur barnabörn. 6) Hafdís Erla,
f. 3.6. 1958. Hún á þrjá drengi og
fjögur barnabörn. 7) Reynir Elf-
ar, f. 28.10. 1960, kvæntur Gunni
Stellu Kristleifsdóttur. Þau eiga
tvær dætur, en fyrir á Reynir tvo
drengi og eitt barnabarn.
Fjóla gekk í Skildinganesskóla
og tók síðan tvö ár í Húsmæðra-
skólanum á Hallormsstað og út-
skrifaðist þar árið 1947. Hún
starfaði alla sína tíð sem hús-
móðir og verkakona. Í lok árs
2017 fluttist hún á Hrafnistu í
Reykjavík.
Útför hennar fór fram frá
Langholtskirkju 28. september
2018.
(Dóló), Gunnar, Pál-
ína, Hafdís (Hadda),
Guðrún Guðný
(Dúna) og Reynir.
Hinn 25. október
1947 giftist Fjóla
Kristni Magnússyni,
húsasmíðameistara,
f. 3. mars 1924 í
Reykjavík, d. 30.
mars 1999. Börn
þeirra eru: 1) Sig-
ríður Svava, f. 31.3.
1948, en lést langt um aldur fram
27. desember 2005. Hún var gift
Sigfúsi Þormar, eiga þau þrjú
börn og sex barnabörn. 2) Pálína,
f. 10.7. 1949. Hún á tvö börn og
fimm barnabörn. 3) Magnea Ingi-
Kletturinn er fallinn
Yndisleg móðir okkar er látin.
Það er ekki öllum gefið að eignast
dásamlega foreldra en við vorum
þau heppnu. Þau eignuðust sjö
börn og þegar móðir okkar lést
átti hún 21 barnabarn og 33 lang-
ömmubörn. Lífið var ekki alltaf
dans á rósum hjá henni en einstök
glaðværð og eljusemi var henni í
blóð borin. Aðeins fimm ára varð
hún fyrir því óhappi að borða vít-
issóda. Við það brann vélindað og
varð hún að ganga daglega í tvö ár
upp á Landspítala úr Skerjafirð-
inum, langur vegur fyrir litla fæt-
ur, til að reyna að láta víkka þetta
allt sem brann og hefur það
örugglega mótað hana mikið.
Hún kynntist pabba ung að ár-
um og þegar hún fór á Hús-
mæðraskólann á Hallormsstað
var pabbi hræddur um að missa
hana í einhvern bóndann svo að
þau trúlofuðust þegar hún hafði
lokið fyrra árinu. Þau keyptu sína
fyrstu íbúð á Miklubraut 70 og
giftu sig 25. október 1947 og fædd-
ist fyrsta barnið 31. mars 1948.
Síðan komu börnin koll af kolli.
Það var marga munna að fæða og
marga að klæða. Þau stækkuðu
við sig húsnæði og árið 1958 var
flutt í Goðheima 4 í hús sem pabbi
byggði með vinnufélaga sínum.
Öllum fannst við hafa verið að
flytja upp í sveit enda nokkrir
sveitabæir nálægt okkur en auð-
vitað stækkaði borgin hratt og eru
Heimarnir nú næstum því miðbær
Reykjavíkur í dag.
Tíminn leið, börnin stækkuðu
og urðu þurftameiri og ákvað
mamma að fara út að vinna. Það
þótti okkur skrýtið en hún valdi
það að starfa á nóttinni við að þrífa
á Hótel Sögu þannig að börnin
gætu haft hana heima þegar þau
kæmu úr skólanum. Það voru oft
tilbúnar heimabakaðar kökur,
kleinur og brauð þegar svangir
munnar komu heim. Síðar fór hún
að vinna hjá Hraðfrystistöðinni og
vann hún þar þangað til að hún
hætti vegna aldurs.
Þau ferðuðust mjög víða, bæði
innanlands sem utan. Þau heim-
sóttu börnin sem dvöldu erlendis
um tíma t.d. í Þýskalandi, Ísrael,
Ameríku og Noregi. Einnig fóru
þau á Íslendingaslóðirnar til Kan-
ada, til Ítalíu, Norðurlandanna
sem og til fleiri landa. Eitt skipti
fóru þau til Feneyja og var þung
handtaskan sem borin var heim úr
þeirri ferð. Þau höfðu keypt Fen-
eyjakristal handa öllum börnum
sínum sem var jólagjöfin það árið.
Hún var mjög listræn, sneið og
saumaði kjóla og kápur á stelp-
urnar og buxur á strákana, prjón-
aði lopapeysur og seldi, málaði
postulín og olíumálverk sem fóru
m.a. á sýningu o.fl., o.fl.
Mamma var með stálminni og
var oft spurð um hluti frá fyrri
tíma sem margir höfðu þegar
gleymt. Hún var mjög vinamörg
og heyrðum við oft hláturinn
glymja hér og þar og ekki síst þeg-
ar systurnar fjórar hittust, þá var
mikið hlegið og mikið gaman.
Ávallt studdu þær hve aðra í
gegnum lífið.
Mamma var einstök kona, var
mikill vinur okkar systkina og vin-
ur vina okkar og studdi okkur allt-
af í okkar eigin ákvörðunum. Takk
fyrir allt!
Umhyggju og ástúð þína
okkur veittir hverja stund.
Ætíð gastu öðrum gefið
yl frá þinni hlýju lund.
Gáfur prýddu fagurt hjarta,
gleðin bjó í hreinni sál.
Í orði og verki að vera sannur
var þitt dýpsta hjartans mál.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Hvíl í friði, elsku mamma.
Pálína, Magnea, Magnús,
Guðrún, Hafdís og Reynir.
Takk, elsku Fjóla mín, takk
fyrir yndislega vináttu, hláturinn,
sögurnar, bíltúrana, fróðleikinn
og umhyggjuna. Þú verður alltaf
hjá okkur.
Þú hafðir fagnað með gróandi grösum
og grátið hvert blóm, sem dó.
Og þér hafði lærst að hlusta uns
hjarta
í hverjum steini sló.
Og hvernig sem syrti, í sálu þinni
lék sumarið öll sín ljóð,
og þér fannst vorið þitt vera svo fagurt
og veröldin ljúf og góð.
(Tómas Guðmundsson)
Með virðingu og þökk
Þín tengdadóttir,
Gunnur Stella.
Við erum öll harmi sleginn við
fráfall hennar Fjólu tengda-
mömmu okkar. Hún var svo glöð í
bragði, eins og alltaf, tveimur dög-
um fyrir andlátið, en svona eru ör-
lögin.
Hún er nú komin til hans Krist-
ins síns sem lést 1999, en þau voru
tengd sterkum böndum í gegnum
lífið. Saman áttu þessi glæsilegu
hjón þá gæfu að ala upp sjö mynd-
arleg börn. Það var mikið heilla-
spor fyrir okkur tengdabörnin að
ganga inn í fjölskylduna, þegar við
eignuðumst maka úr þeim hópi.
Þau hjónin tóku okkur opnum
örmum og við gátum alltaf reitt
okkur á hjálpfýsi þeirra þegar
þörf var á. Við minnumst allra
góðu stundanna á heimilinu, þar
sem allir voru vafðir umhyggju.
Fjóla fylgdist vel með velferð allra
og sló oft á létta strengi. Eftir-
minnilegar eru allar matarveisl-
urnar fyrir stóran fjölskylduhóp-
inn, sem stækkaði með börnum og
barnabörnum. Hún var snillingur
í matseldinni, enda með menntun
frá Húsmæðraskólanum á Hall-
ormsstað og nutu dæturnar góðs
af þekkingu mömmu. Frægust er
hin sérstaka aspassúpa hennar,
sem nú einkennir hverja hátíðar-
máltíð í fjölskyldunni. Á jólum
mátti enginn fara í jólaköttinn því
alltaf var Fjóla með gjafir handa
hverjum og einum, þótt barna-
fjöldinn væri orðinn mikill. Svona
var hún umhyggjusöm, alltaf að
hugsa um aðra.
Hún Fjóla var glæsileg kona og
lagði hart að sér í lífinu. Auk þess
að ala upp börnin með miklum
myndarskap vann hún mikið utan
heimilis. Á kvöldin var saumað
eða prjónað og urðu þá margar
lopapeysurnar til. Þegar börnin
voru uppkomin og tími gafst fyrir
tómstundir sótti hún námskeið í
málaralist og þá uppgötvaðist að
þar var listamaður á ferð svo eftir
var tekið. Nú prýða mörg málverk
frá þessari listsköpun hennar
veggi á heimilum okkar og víðar.
Við geymum fallega minningu
um einstaka konu, hana Fjólu.
Hún var ósérhlífin, æðrulaus og
fór í gegnum lífið með glaðværð
og bros á vör. Síðustu árin átti hún
í veikindum, en það var ekki henn-
ar háttur að kveinka sér. Mesta
gæfa hennar í lífinu var að eignast
hann Kristin, tengdapabba, sem
lífsförunaut. Þau voru einstaklega
samtaka í öllu sem þau gerðu sam-
an á lífsleiðinni. Vinnudagurinn
var oft langur, en þegar um hægð-
ist seinni árin gátu þau gefið sér
tíma fyrir áhugamálin, ferðalög og
tómstundir. Alltaf var þó fjöl-
skyldan þeirra líf og yndi og þess
nutum við öll góðs af. Það var allt-
af skjól og hlýja á heimili hennar.
Við söknum Fjólu sárt en vitum
að hún er hamingjusöm að vera
komin til síns elskaða Kristins.
Guð blessi minningu hennar.
Bragi, Edda, Gunnur Stella,
Haukur og Sigfús.
Við allt viljum þakka, amma mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá,
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig, elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu, góði guð,
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo, amma, sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson frá Gili)
Hvíldu í friði, elsku hjartans
amma okkar.
Teitur, Dagur, Kristína og
Emilía Reynisbörn.
Það er ekki nóg af orðum til
sem gætu mögulega lýst því hvað
hún amma mín var mér. Hún var
miklu meira en amma mín. Hún
var eins og sagt er í Ameríkunni
„my person“.
Hún var fyrimynd, sú sem ég
leit upp til, sú sem ég leitaði til,
persónan sem ég gat alltaf stólað á
og sú sem var alltaf í þínu liði! Hún
var ekki bara besta amma í heimi,
hún var ein af þeim bestu mann-
eskjum sem ég hef komist í kynni
við.
Ég get ekki lýst hversu þakk-
látur ég er að þú varst, amma mín!
Að ég hafi fengið að búa hjá þér öll
þessi ár, að fá að sjá hlutina frá
þínu jákvæða sjónarhorni, að geta
brosað jafnvel þegar blés á móti,
að sjá hvað réttlæti er, að læra að
styðja við þá sem minna mega sín.
Amma var nefnilega heilmikill
sósíalisti þrátt fyrir að hún
kannski kallaði það ekki svo og
hún hafði rótsterka réttlætistil-
finningu sem hún deildi óspart. Ég
er ég að mörgu leyti eins og ég er
út af ömmu og öllu því sem ég
lærði af henni í gegnum árin.
Þegar ég var yngri, þá var það
versta sem ég gat hugsað mér, það
að amma myndi einhvern tímann
deyja. Ég gat ómögulega höndlað
þá tilhugsun að lifa í þessum heimi
án ömmu. Þegar ég kvaddi hana í
síðasta skipti í ágúst, þá hafði ég
það á tilfinningunni að þetta væri
síðasta skiptið sem ég myndi
kveðja hana. Það var samt ekki
það versta sem ég gat ímyndað
mér.
Amma var þreytt. Hún lifði
löngu og góðu lífi og þrátt fyrir
erfið síðustu ár þá kvartaði hún
aldrei. Þegar ég hringdi og spurði
hvernig hún hefði það, þá yfirleitt
svaraði hún að svo lengi sem hún
gæti klætt sig þá væri ekkert að
kvarta yfir.
Elsku amma mín, ég á eftir að
sakna þín óendanlega mikið. Þú,
afi og mamma getið tekið því ró-
lega saman einhvers staðar þar
sem sólin skín. Við erum heppin að
hafa fengið að rölta þennan spöl
með ykkur.
„Saprema.“
Kristinn Steinar.
Elsku amma, takk fyrir yndis-
legu stundirnar sem við áttum
saman. Það var gott að koma til
ykkar afa, alltaf nóg af skemmti-
legum sögum og endalausu dekri.
Þú varst okkur amma svo undur góð
og eftirlést okkur dýran sjóð,
með bænum og blessun þinni.
Í barnsins hjarta var sæði sáð,
er síðan blómgast af Drottins náð,
sá ávöxtur geymist inni.
Við allt viljum þakka, amma mín,
indælu og blíðu faðmlög þín,
þú vafðir oss vina armi.
Hjá vanga þínum var frið að fá,
þá féllu tárin af votri brá,
við brostum hjá þínum barmi.
Við kveðjum þig, elsku amma mín,
í upphæðum blessuð sólin skín,
þar englar þér vaka yfir.
Með kærleika ert þú kvödd í dag,
því komið er undir sólarlag,
en minninga ljós þitt lifir.
Leiddu svo ömmu, góði guð,
í gleðinnar sælu lífsfögnuð,
við minningu munum geyma.
Sofðu svo, amma, sætt og rótt,
við segjum af hjarta góða nótt.
Það harma þig allir heima.
(Halldór Jónsson, frá Gili)
Minning þín, elsku amma, mun
ætíð lifa í hjörtum okkar.
Konráð, Gunnar, Jón Arnar
og fjölskyldur.
Nú er hún elsku amma okkar
fallin frá. Konan með fallega bros-
ið sem alltaf tók fagnandi á móti
okkur og lumaði á brjóstsykur-
mola eða öðrum sætindum. Konan
sem hafði endalausa ást og hlýju
að gefa. Amma okkar var sterk og
mögnuð manneskja sem eignaðist
sjö börn og skilaði þeim öllum með
sóma út í lífið. Henni leið alltaf
best þegar hún vissi að okkur
vegnaði vel í lífinu og það var
henni fyrir öllu að við hefðum
vinnu til að hafa í okkur og á.
Amma okkar var sterk kona
sem kenndi sér aldrei meins og
viðurkenndi aldrei ef eitthvað var
ekki eins og það átti að vera. Við
munum alltaf geyma minninguna
um okkar sterku ömmu í hjarta
okkar.
Steinvör Fjóla
Guðlaugsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERLA DAGMAR ÓLAFSDÓTTIR,
lést í faðmi fjölskyldu sinnar mánudaginn
24. september. Útförin fer fram í
Dómkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
2. október klukkan 14.
Sigrún H. Gunnarsdóttir
Ólafur Reimar Gunnarsson Birna Ingólfsdóttir
María Manda Ívarsdóttir
Elín Ívarsdóttir Hilmar Guðmundsson
Díana Ívarsdóttir Guðlaugur Andri Sigfússon
ömmu- og langömmubörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓREY JÓNÍNA ÞÓRÓLFSDÓTTIR,
Þjóðbraut 1, Akranesi,
lést laugardaginn 22. september á
Sjúkrahúsi Akraness.
Útför hennar fer fram frá Akraneskirkju fimmtudaginn
4. október klukkan 13.
Ævar Hreinn Þórðarson
Pálmi Þór Ævarsson Petrína Jónsdóttir
Sigþóra Ævarsdóttir Heimir Hallsson
Elva Björk Ævarsdóttir Bjarni Þór Ólafsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar og
tengdamóðir,
GUÐRÚN HREFNA ELLIÐADÓTTIR,
Fannafold 118,
lést á líknardeild Landspítalans 23.
september. Útför hennar fer fram
frá Grafarvogskirkju föstudaginn 5. október klukkan 13.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Ljósið og
Krabbameinsfélagið.
Svavar Valur Svavarsson
Svavar Elliði Svavarsson Anastasia Dodonova
Viktor Páll Svavarsson
Hermann Orri Svavarsson Karen Birta Kjartansdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
systir og tengdadóttir,
ELLEN ÁSTHILDUR RAGNARSDÓTTIR,
Sléttahrauni 28, Hafnarfirði,
lést mánudaginn 24. september.
Útför fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
fimmtudaginn 4. október klukkan 13.
Róbert Friðþjófsson
Ragna Björg Friðþjófsdóttir Páll Eliasen
Embla Sif Eliasen
tengdafjölskylda, systkini og systkinabörn
Okkar ástkæra
RAGNHEIÐUR SVAVA KARLSDÓTTIR,
Fannagili 17, Akureyri,
andaðist 24. september.
Útför hennar verður gerð frá Akureyrarkirkju
fimmtudaginn 4. október klukkan 13.30.
Þeir sem vilja minnast hennar mega gjarna láta Heimahlynningu
á Akureyri njóta þess.
Björn Snorrason
Valgerður Ósk Björnsdóttir Garðar Baldursson
Kristbjörg Erna Björnsdóttir
Björn Björnsson Anna Bergrós Arnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn