Morgunblaðið - 27.03.2019, Qupperneq 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. MARS 2019
✝ Kristjana Sæ-unn Ólafsdóttir
fæddist á Grettis-
götu í Reykjavík
hinn 12. febrúar
1944. Hún lést á
krabbameinsdeild
Landspítalans 11E
16. mars 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Ólafur Jón
Guðbjörnsson, vél-
virki, f. 27. mars.
1921, d. 31. mars 1977, og
Ragna Klara Björnsdóttir hús-
móðir, f. 31. maí 1924, d. 19.
júní 2009. Systkini Sæunnar eru
Ólöf Birna Ólafsdóttir, f. 9.
október 1949, d. 14. nóvember
2004. Guðbjörn Karl Ólafsson, f.
17. júní 1953, og Þorbjörg
Ólafsdóttir, f. 2. október 1960.
Kristjana gifttist 29. júní 1963
Varmadal. Börn þeirra eru
Kristján, f. 30. mars 1985, og
Jóhanna, f. 16. júlí 1989, og
eiga þau tvö barnabörn. Guð-
björg Ruth Kristjánsdóttir, f.
23. nóvember 1970, maki Birgir
Rafn Ásgeirsson, f. 8. mars
1970, búsett í Kópavogi. Börn
þeirra eru Kristín Thelma, f.
27. apríl 1993, Aníta Ósk, f. 22.
júlí 1998, og Emilía Mist, f. 1.
júní 2006. Kristín Sif Kristjáns-
dóttir, f. 22. febrúar 1982, bú-
sett á Seltjarnarnesi. Börn
hennar eru Viktor Orri, f. 22.
mars 2007, og Aþena Mist, f. 6.
febrúar 2009.
Sæunn og Kristján hófu bú-
skap sinn í Kópavogi árið 1961,
þaðan lá leiðin á Meistaravelli,
svo á Ásvallagötu síðan í Sæv-
argarða, Seltjarnarnesi, árið
1974 þar sem þau hafa búið alla
tíð síðan.
Kristjana Sæunn starfaði í
kjötbúð á Ásvallagötu, elliheim-
ilinu Grund og í Melaskóla.
Útför Sæunnar fer fram frá
Fríkirkjunni í dag, 27. mars
2019, klukkan 15.
Kristjáni Jónssyni
húsasmiðameist-
ara, f. 10. janúar
1943. Foreldrar
hans voru Jón Páls-
son, f. 2. ágúst
1924, d. 23. júlí
2006, og Guðbjörg
Kristjana Guð-
mundsdóttir, f. 23.
desember 1921, d.
13. október 2011.
Sæunn og Krist-
ján eignuðust fjögur börn. Ólaf-
ur Jón Kristjánsson, f. 2. októ-
ber 1962, maki Kristín Davíðs-
dóttir, f. 24. desember 1963,
búsett í Kópavogi. Börn þeirra
eru Kristjana Sæunn, f. 29. júní
1991, og Davíð Kristján, f. 15.
maí 1995. Hafdís Kristjánsdótt-
ir, 12. desember 1963, maki Jón
Jónsson, f. 22. maí 1964, búsett í
Elsku fallega mamma mín var
tekin frá okkur á stuttum tíma.
Hún veiktist í desember sl. og
hófst þá mikil barátta við erfiðan
sjúkdóm, sem í fyrstu var talið að
hún gæti sigrast á, en eftir erfið
áföll sem sjúkdómnum fylgdu var
baráttan töpuð. Baráttan var
vissulega erfið, en aldrei kvartaði
mamma, það var ekki hennar
stíll.
Ég á eftir að sakna mömmu
mikið, enda vorum við mjög nán-
ar. Klukkan átta hvern einasta
morgun töluðum við saman í síma
og síðan marg oft yfir daginn.
Á þessari stundu streyma
margar minningar fram í hugann
tengdar mömmu og fjölskyld-
unni. Sérstaklega sterkar minn-
ingar tengjast jólunum, sem ég
hef alla ævi átt með mömmu og
pabba.
Eftir að ég eignaðist mína eig-
in fjölskyldu höfum við ætíð eytt
jólunum saman ásamt systur
minni, Kristínu Sif og hennar
börnum, sem alla tíð hafa búið
hjá mömmu minni og pabba. Ef
til vill var það eigingirni hjá
mömmu, en hún gat ekki hugsað
sér lífið öðruvísi, en að þau
byggju öll á sama stað.
Síðustu jólin okkar saman
verða sérlega minnisstæð.
Mamma þá enn hjá okkur, glæsi-
leg að vanda, góður matur, falleg
tónlist og notalegt umhverfi.
Undir lok veikinda mömmu
komu þau góðu tíðindi að dóttir
mín, ömmubarnið hennar, hefði
eignast dóttur. Hún fæddist 25.
febrúar sl. í næstu byggingu við
þann stað þar sem mamma lá í
veikindum sínum. Í tvígang var
reynt að koma með litlu stúlkuna
í heimsókn til langömmu, en okk-
ur var á endanum ráðlagt af
starfsfólki sjúkrahússins að
sleppa því. Og þannig er lífið að
einn kemur þá annar fer.
Mamma var dugleg og flott
kona með létta lund, blítt bros og
smitandi hlátur. Hún og pabbi
nutu þess að ferðast með hjólhýs-
ið og fara til Kanaríeyja. Þá hafði
hún mjög gaman af því að um-
gangast vini og vinkonur og fara í
gönguferðir með þeim.
Mamma var manninum mínum
og börnunum mínum dásamleg
tengdamamma og amma og þau
minnast hennar öll með söknuði,
þakklæti og mikilli virðingu.
Elsku mamma, ég þakka þér
öll árin 55, sem við áttum saman.
Ég sakna þín mikið, en ég veit að
þú verður ávallt með okkur og að
einn daginn hittumst við aftur.
Hafdís.
Elsku mamma.
Það er skrítið að hugsa til þess
að þú sért farin frá okkur og að
við getum ekki hlaupið upp og
fengið knús eða bara spjallað um
daginn og veginn.
Mamma mín, þú varst stoð mín
og stytta í öllu. Hjálpaðir mér að
ala börnin mín upp og gafst mér
góð ráð þegar þörf var á. Ég hefði
ekki getað þetta án þín. Þú varst
svo stolt af þessum gullmolum
mínum og ég man að þegar þau
sýndu þér einkunnablaðið sitt þá
runnu tár niður kinnarnar á þér,
þér fannst þau svo dugleg bæði í
skólanum og íþróttunum og
munu þau alltaf búa að því að
hafa alist upp hjá þér, bestu
ömmu í heimi.
Ég og börnin mín eigum eftir
að sakna þín mjög mikið og ætla
ég að reyna mitt besta að halda
áfram að ala þau upp eins og þú
kenndir mér. Og mun ég passa að
þau komi alltaf á réttum tíma því
þú þoldir sjálf ekki að koma of
seint frekar beiðstu í 30 mínútur.
Þetta er einn af mörgum góðu
eiginleikum sem þú kenndir okk-
ur og munu fylgja okkur allt okk-
ar líf.
Síðustu mánuðir hafa verið
erfiðir og þú varðst alltaf veikari
og veikari en þegar ég, Viktor
Orri og Aþena Mist komum í
heimsókn til þín á spítalann sýnd-
ir þú okkur það ekki. Þegar ég
spurði þig: hvernig hefurðu það,
mamma? þá var svarið alltaf:
„bara ágætt, en þú“ – með þeim
orðum held ég að þú hafir viljað
hlífa okkur því alltaf varst þú að
passa upp á fólkið þitt og umhug-
að um okkur öll.
Takk, elsku mamma, fyrir alla
hjálpina og stundirnar okkar
saman, var ég heppin að fá að búa
hjá þér allan þennan tíma.
Takk, amma, fyrir alla ástina
sem þú gafst okkur og erum við
svo þakklát fyrir hvað þú varst
góð að sækja okkur og skutla á
æfingarnar þegar við nenntum
ekki að labba heim, og ekki var
það leiðinlegt þegar við komum
stundum við í bakaríinu á heim-
leiðinni.
Amma, þú hefur alltaf verið til
staðar fyrir okkur og við gátum
alltaf leitað til þín með allt, það
var alveg ómetanlegt að eiga
svona yndislega og góða ömmu
eins og við áttum.
Við munum sakna þín alveg
ólýsanlega mikið en við vitum að
þú ert komin á góðan stað og þér
líður betur.
Elskum þig.
Þín yngsta dóttir og barna-
börn,
Kristín Sif, Viktor Orri
og Aþena Mist.
Elsku mamma.
Orð fá því ekki lýst hvað ég
sakna þín mikið. Ég sakna að
heyra þig hlæja og kjánalegu
danssporanna sem þú tókst
gjarnan þegar lá vel á þér. Um-
fram allt sakna ég samræðnanna
sem við áttum nánast daglega.
Þessi samtöl gerðu svo mikið fyr-
ir mig og þá sérstaklega núna
þegar ég lít til baka. Þá töluðum
við um allt milli himins og jarðar,
eitthvað sem bara ég og þú vitum.
Ég hefði ekki getað beðið um
betri og tryggari mömmu og það
að hafa svona gott samband við
móður sína er ekki sjálfsagt. Mér
hlýnar um hjartarætur að hugsa
um dýrmæta sambandið okkar
og fyrir það verð ég ævinlega
þakklát.
Þegar á reyndi á umburðar-
lyndi þitt gagnvart þínum nán-
ustu voru engin takmörk sett.
Fordómaleysi og réttlætiskennd
þín gerðu það að verkum að til
þín leituðu gjarnan þeir sem áttu
erfitt og fundu hjá þér skjól og
skilning. Ég leitaði oft ráða hjá
þér, mamma mín, og þú hjálpaðir
mér oftar en ekki að rata út og
breyta rétt.
Ég get ekki með nokkru móti
skilið hvernig ég á að sætta mig
við að þú sért farin. Það að ég fái
aldrei aftur að sjá þig, né heyra
þig hlæja og knúsa þig fyllir mig
sorg.
Ég veit satt að segja ekki
hvernig ég á að geta ratað á nýj-
an leik í þessu myrkri. Allt sem
mér þótti létt áður þykir mér
óyfirstíganlegt nú. Ég er eins og
sprungin blaðra. Ég finn fyrir
miklum tómleika innra með mér
og geng um með kökk í hálsinum
og kvíðahnút í maganum.
Ég get ekki annað en vonað að
þessi nístandi sársauki og sorg
muni breytast með tímanum í
þakklæti. Þakklæti fyrir allt sem
þú varst og allt sem þú gerðir fyr-
ir mig.
Það róar mig að vita af þér á
betri stað. Minning þín lifir í
hjarta mínu að eilífu.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Takk, elsku mamma.
Ég elska þig af öllu hjarta, þín
dóttir,
Ruth.
Það er með djúpri virðingu og
þakklæti fyrir allt sem ég kveð
tengdamóður mína, Kristjönu
Sæunni Ólafsdóttur. Það var fyr-
ir margt löngu að ég kynntist
Sæju, brosmildri, hlæjandi og
alltaf léttri í lund. Þannig tók hún
á móti mér þegar ég steig fæti
fyrst inn á fallega heimilið henn-
ar í Sævargörðum og reyndist
hún mér alltaf vel.
Það er skrítið til þess að hugsa
að Sæja sé farin, að allir þeir
tímar og samtöl sem við áttum
saman séu orðin að ótímabærum
minningum.
Það var alltaf gott að leita til
Sæju ef eitthvað bjátaði á eða
mig vantaði móðurlegar ráðlegg-
ingar, þar sem ég missti móður
mína ungur maður. Fyrir þau
samtöl og ráðleggingar verð ég
ævinlega þakklátur. Sæja leit
raunsætt á málin, var staðföst en
umfram allt sanngjörn.
En lífið er ekki alltaf sann-
gjarnt. Vágestur barði að dyrum
og með þvílíkum ofsa og krafti
lagðist hann á Sæju, að ekki varð
við neitt ráðið. Ég skil þetta ekki,
sagði Sæja oft í veikindum sínum
og ekki skiljum við þetta heldur
sem eftir sitjum, syrgjum og
söknum.
Það er þungt og dimmt yfir
öllu þó að vorið sé í nánd, við
munum halda minningu þinni á
lofti og heiðra alla tíð. Þegar
söknuður sækir að verður seilst í
minningabankann og teknar út
ómetanlegar og fallegar minning-
ar um yndislega tengdamóður.
Takk fyrir allt, elsku Sæja
mín, hvíl í friði.
Þinn tengdasonur,
Birgir Rafn Ásgeirsson.
Ó, elsku amma mín.
Sorgin sem fylgir því að missa
þig er ólýsanleg, og mun ég
sennilega aldrei jafna mig að
fullu. Það að þú sért farin frá mér
er óraunverulegt og tómarúmið
er gífurlegt. Ég er í milljón mol-
um að reyna að átta mig á hlut-
unum. Við áttum eftir að fagna
svo stórum hlutum saman, við
hlökkuðum svo til.
Það eina sem heldur mér
gangandi núna í skólanum og
öðru er að halda áfram að gera
þig stolta. Þú hafðir svo mikinn
áhuga á öllu sem ég tók mér fyrir
hendur. Velgengni mín var þér
mikilvæg. Símhringingarnar og
skilaboðin frá þér voru mér svo
dýrmæt.
Ég sakna þess, ég sakna þín.
Það að ég hafi getað kysst þig
og sagt þér að ég elska þig dag-
inn sem þú kvaddir er mér bæði
ógleymanlegt og ómetanlegt.
Reyndar sagði ég það oft við þig
og þú við mig, og ég veit að þú
veist að ég elska þig að eilífu,
elsku amma mín.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Þitt barnabarn,
Kristín Thelma Birgisdóttir.
Elsku amma mín. Sorgin er
yfirþyrmandi. Ég hugsa mikið
um þig. Orð fá því ekki lýst
hversu mikið ég sakna þín.
Þegar ég hugsa um þig kemst
ekkert að nema góðar minningar
sem við áttum saman. Þú varst
svo merkileg og falleg kona, að
innan sem utan. Brosið þitt sagði
meira en þúsund orð, ég sakna
þess.
Ég sakna þess að knúsa þig og
geta komið þér til að hlæja. Þú
varst með svo einstakan hlátur
sem smitaði út frá sér.
Ég er þakklát fyrir þann tíma
sem ég fékk með þér. Ég er
ánægð að ég sagði þér hvað ég
elskaði þig mikið og hvað ég væri
stolt af þér. Síðustu kossarnir
sem ég kyssti þig kvöldið sem þú
fórst eru mér mjög kærir.
Ég er endalaust þakklát fyrir
þig, amma.
Ég mun alltaf geyma þig í
hjartanu mínu, hvert sem ég fer.
Ég er og verð alltaf mjög stolt
af að vera ömmugullið þitt.
Þín,
Aníta Ósk Birgisdóttir.
Elsku Sæja systir.
Með þessum fátæklegu orðum
kveð ég mína elstu systur, þó að
það sé fjarri mér að hún sé farin.
Eftir stutta en snarpa baráttu
varð hún að lúta í lægra haldi fyr-
ir veikindum sínum.
Ég minnist hennar með virð-
ingu og þakklæti fyrir liðin ár.
Hún var mín stoð og stytta frá
upphafi, mannkostir hennar voru
ótvíræðir, ég gat alltaf leitað til
hennar og fengið góðar ráðlegg-
ingar.
Það er margt sem kemur upp í
hugann á þessari þungbæru
stundu.
Mér er enn í fersku minni þeg-
ar þú strunsaðir inn í herbergi til
mín í Vallarbarðinu þar sem ég lá
í andnauð, þú sagðir við mig
„drullaðu þér á lappir, ég ætla að
fara með þig upp á spítala“. Ég
fór með þér enda ekkert annað í
boði.
Þú lagðir bílnum nokkra metra
frá innganginum og ég man að ég
komst að næsta ljósastaur faðm-
aði hann og náði ekki lengra, þá
komst þú með hjólastól og trill-
aðir mér inn á gjörgæslu. Ég er
ekki í nokkrum vafa um að þarna
bjargaðir þú lífi mínu.
Ég man eftir því þegar þið
Stjáni bjugguð á Meistaravöllum
og ég kom að passa fyrir ykkur,
vá hvað mér fannst ég orðinn stór
að getað passað Óla og Haddý.
Líka þegar þið Stjáni fenguð nýja
hjólhýsið, rosalega hvað okkur
fannst það flott. tala nú ekki um
alla litlu smáhlutina eins og fiðr-
ildin og púðana, allt útpælt.
Seinna keyptum við það af ykkur
og eigum það enn.
Við fórum oft saman í frábær-
ar útilegur og líka til útlanda,
bæði til Spánar og í borgarferðir,
alltaf var gleði og yfirvegun í
fyrirrúmi og stutt í húmorinn hjá
henni.
Ég minnist þess, Sæja mín,
hvað heimili þitt var alltaf flott og
fallegt, tala nú ekki um jólin enda
varstu mikið jólabarn, alltaf var
vel tekið á móti okkur enda höfð-
ingjar heim að sækja.
Elsku Stjáni, Óli, Hafdís,
Ruth, Kristín, makar, barnabörn
og barnabarnabörn, megi drott-
inn almáttugur veita ykkur styrk
á þessari erfiðu stundu og hjálpa
ykkur í gegnum þessa miklu
sorg.
Þinn bróðir,
Guðbjörn Karl (Kalli).
Elsku systir, það þyngra en
tárum taki að setjast niður og
skrifa minningargrein um þig. Þó
það hafi verið 16 ár á milli okkar
þá vorum við bestu vinkonur, ég
man þegar ég átti mitt fyrsta
barn þá varst það þú sem sagðir
mér hvernig ég átti að gera hlut-
ina.
Við töluðum saman á hverjum
degi þegar morgunverkin voru
búin og samtalið varði í tvo tíma
alla daga. Þú varst minn trúnað-
arvinur ég bara veit ekki hvernig
ég á að geta verið án þín sem eftir
er, elsku Sæja mín.
Enn nú ertu komin til pabba,
mömmu og Birnu systur, þau
hafa tekið á móti þér, elskan mín,
minning þín mun lifa hjá öllum
sem þig þekktu svo yndisleg
varstu. Elsku Stjáni og fjöl-
skylda, guð veri með ykkur á
þessari sorgarstundu. Kveðja.
Björg systir.
Þegar við kveðjum kæra
grannkonu er þakklæti efst í
huga. Þakklæti fyrir tæplega 24
ára farsæla samfylgd í götunni
góðu.
Það var yndislegt að flytja í
Sævargarðana, þar sem ríkir
blómlegt og ánægjulegt mannlíf.
Sæunn og Kristján voru frum-
byggjar og tóku vel á móti ungu
fjölskyldunni.
Sæunn helgaði sig heimilinu
og fjölskyldunni alla tíð. Þar var
allt í toppstandi, smekklegt og
fallegt, enda húsmóðirin reglu-
söm og myndarleg svo um mun-
aði.
Kristján fagmaðurinn sá um
viðhald hússins og endurbætur,
saman voru þau í garðverkunum,
en Sæunn var alltaf dugleg við
bílaþvott og bónun.
Sæunn fylgdist vel með tísku-
straumum og var alltaf mikil
skvísa. Hún var kvik í hreyfing-
um og snaggaraleg, hrein og
bein, glaðlynd og hláturmild. Þá
var hún tímanlega í öllu, m.a. var
jólaskrautið sett upp snemma,
ekki mikið seinna en um miðjan
nóvember, en síðan var því líka
pakkað snemma niður.
Sæunn átti alltaf hund eða
hunda og fylgdu þeir henni hvert
fótmál og voru iðulega í fanginu á
henni.
Þau hjónin áttu hjólhýsi um
langt árabil og nutu þess að fara í
helgarferðir yfir sumartímann, í
Borgarfjörðinn og austur fyrir
fjall.
Barnabörnin áttu ríkan sess
hjá ömmu og afa og voru þar tíðir
gestir ásamt foreldrum sínum.
Fylgdist okkar kona stolt með af-
rekum þeirra m.a. í íþróttum hér-
lendis og erlendis. Viktor Orri og
Aþena Mist búa ásamt móður
sinni Kristínu í Sævargörðunum.
Sæunn og Kristján sáu ekki sól-
ina fyrir þeim, hafa aðstoðað við
uppeldi þeirra af kostgæfni og
uppskorið ríkulega. Sæunn var
einkabílstjórinn og skutlaði m.a.
og sótti á æfingar, enda voru
mörkin þeirra systkina í hand-
bolta- og fótboltaleikjum tileink-
uð ömmu.
Við, fjölskyldan Sævargörðum
8, þökkum yndislegar samveru-
stundir í götunni góðu. Skemmti-
legu götugrillin, sem síðustu árin
voru hjá Sæunni og Kristjáni,
kvennakvöldin og hversdagurinn
með vinki, brosi og smá spjalli
skilja eftir ánægjulegar minning-
ar.
Það er mikill sjónarsviptir og
söknuður sem fylgir því að kveðja
þá mætu konu hana Sæunni. Hún
sem alltaf var svo kraftmikil þar
til krabbinn tók yfir á aðeins ör-
fáum mánuðum. Sæunn var um-
vafin elsku eiginmanns og fjöl-
skyldunnar til hinstu stundar,
þeirra er missirinn mestur.
Elsku Kristján, þér og fjöl-
skyldunni allri sendum við hug-
heilar samúðarkveðjur. Við Katr-
ín eigum þess því miður ekki kost
að fylgja elsku Sæunni síðasta
spölinn, en hugur okkar er hjá
ykkur kæra fjölskylda. Minning-
ar um yndislega konu lifa.
Halla Bachmann Ólafsdóttir.
Mín kæra vinkona, komið er að
kveðjustund.
Okkur er ekki ætlað að vita
hvað lífið færir okkur eins og við
höfum svo oft talað um. Og ekki
áttum við von á að þú færir svona
snögglega, elsku Sæja mín. Sökn-
uðurinn er mikill.
Við höfum búið í nábýli hvor
við aðra í bráðum 25 ár í Sævar-
görðunum okkar. Þú settir mik-
inn svip á umhverfið með gleði
þinni og kærleika til allra hvort
sem það voru börnin eða full-
orðnir.
Alltaf hlæjandi og létt á fæti,
oftast með sólgleraugun á enn-
inu, alltaf smart. Við höfum sést
næstum daglega í allan þennan
tíma, ef ekki spjall þá bank á
glugga með kveðjunni: „Er ekki
örugglega allt gott elskan?“ og
þú brostir þínu fallega brosi og
oftar en ekki fylgdi hláturinn
með.
Við töluðum oft um fjölskyldur
okkar og hvað við værum heppn-
ar með börnin okkar og barna-
börnin. Það er lífið og uppskeran
sögðum við með þakklæti í huga.
Þú fylgdist vel með erfiðleik-
um okkar þegar Gunni minn var
veikur og þið áttuð ykkar vináttu
sem þú sagðir mér svo oft frá.
Þegar ég svo síðar kynntist hon-
um Árna mínum þótti mér mjög
vænt um hvað þú tókst honum vel
og sýndir strax sambandi okkar
og honum mikla virðingu.
Ég man dömuboðin í Sævar-
görðunum, grillpartíin og stuðið
sem þú varst alltaf í. Alltaf tilbúin
að hjálpa eða ræða málin ef eitt-
hvað bjátaði á. Þú hringdir yfir ef
þú sást að bíllinn minn hafði stað-
ið of lengi fyrir utan óhreyfður,
„er ekki örugglega allt gott
elskan?“
Sæja mín, þú varst alvöru-
manneskja.
Þú reyndist mér og mínum
ótrúlega vel, fyrir það vil ég
þakka þér.
Ég veit líka hversu vel þú hef-
ur reynst þínu fólki og hvað þú
varst mikil fjölskyldumanneska.
Missirinn er mikill.
Elsku Kristján minn, Kristín,
Viktor Orri, Aþena Mist og fjöl-
skyldan öll, við fjölskyldan í
Sævargörðum 18 sendum ykkur
innilegustu samúðarkveðju.
Helga Guðmundsdóttir.
Kristjana Sæunn
Ólafsdóttir