Morgunblaðið - 11.04.2019, Side 48

48 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 11. APRÍL 2019
Svanhildur var
uppáhalds frænka
okkar. Hún var
glaðlynd, hress,
sanngjörn og viðkunnanleg.
Símanúmerið hennar var annað
símanúmerið sem við lærðum í
æsku og það var mikið notað,
enda vildi hún allt fyrir okkur
gera og var ávallt til staðar ef á
þurfti að halda. Þegar við vorum
stödd niðri í bæ á Króknum sem
börn, lágu einhvern veginn allar
leiðir að Hólaveginum og þar
höfðum við okkar annað heimili.
Þetta var bara gatan hennar og
alltaf gaman að sjá hvíta bílinn
hennar fyrir framan húsið. Það
þýddi að hún var ekki í sveitinni
og hægt að kíkja við. Hún vann
auðvitað mikið á nóttunni og það
mátti helst ekki vekja hana, en
samt virtist hún alltaf vera vökn-
uð upp úr hádegi.
Það var alltaf ákveðið ævin-
týri að kíkja í heimsókn, því hún
var alltaf með heimabakaðar
kökur og mikið af skemmtilegu
dóti að skoða, sem gat í einhverj-
um tilfellum reynst erfitt fyrir
hana að fela fyrir forvitnum
börnum. Það var merkilegt að fá
að skoða alla pennana hennar,
spjalla við páfagaukana og svo
var auðvitað tekið spil að hætti
hússins.
Ef við heyrum í páfagauk í
dag þá er ekki annað hægt en að
hugsa til hennar. Svo var hún
nánast alltaf í Sölvatungu þegar
við vorum þar og ákveðin von-
brigði ef bíllinn hennar var ekki
fyrir utan þegar við renndum í
hlað. Í sveitinni var hún alltaf að,
gekk í öll verk og alltaf til í að
kenna manni réttu handtökin.
Hún naut sín greinilega best í
sveitinni með afa og dýrunum.
Hún fylgdist með og þekkti alla
fuglana í sveitinni sem komu aft-
ur, ár eftir ár og maríuerlan var í
miklu uppáhaldi. Hún blómstr-
aði innan um gróðurinn og þótti
afar vænt um hestinn sinn. Við
byrjuðum alla morgna í sveitinni
með henni og afa áður en gengið
var í að gróðursetja eða farið í
önnur verk. Ef einhvern vantaði
aðstoð í nágrenninu, þá hikaði
Svanhildur ekki við að rétta
hjálparhönd.
Hún ferðaðist líka mikið með
Svanhildur Finndal
Guðmundsdóttir
✝ SvanhildurFinndal Guð-
mundsdóttir fædd-
ist 19. júlí 1953.
Hún lést 1. apríl
2019.
Útför hennar fór
fram 10. apríl 2019.
okkur um landið og
víðar. Hún var allt-
af til staðar um öll
jól og á afmælisdög-
um. Gjafirnar frá
henni voru alltaf til-
hlökkunarefni því
hún gerði þær oft-
ast sjálf og var
ótrúlega lagin í
höndunum. Allt
sem hún tók sér fyr-
ir hendur gerði hún
vel og lagði mikinn metnað í.
Hún var mikil keppnismann-
eskja og hafði mikil hvetjandi
áhrif á okkur.
Í seinni tíð þótti okkur afar
vænt um að kíkja í heimsókn til
hennar. Hvergi var maður jafn
velkominn. Hún vildi alltaf fá
fréttir, var forvitin um hvernig
yngri kynslóðinni gekk og lét sér
svo sannarlega ekki standa á
sama um fólkið sitt. Auðvitað
voru dregnar fram kökur og ekki
annað tekið í mál en að setjast
niður í spil og spjall. Hvatningin
sem við fengum frá henni og
stundirnar við spilaborðið eru
ómetanlegar.
Svanhildur, þín verður sárt
saknað.
Elísabet, Yngvi Finndal,
Guðrún Harpa
og Atli Finndal.
Svanhildur, eða Dandí eins og
hún var oftast kölluð á okkar
heimili, hefur kvatt allt of
snemma og óvænt. Við þau vista-
skipti fer hugurinn á flug og
minningar um ánægjulegt ferða-
lag vakna meðal okkar sem eftir
sitjum. Svanhildur var mikið
tengd fjölskyldulífinu í Finn-
stungu á uppvaxtarárum mínum
og gott að eiga hana að og leita
til sem barn og unglingur.
Eftirminnileg er ferð sem ég
átti sem barn á hvítri Toyota
Tercel með Svanhildi og afa um
Norðausturland og austur á firði
þar sem við tjölduðum á ýmsum
stöðum og lentum síðan í miklum
rigningum sem endaði með því
að við sváfum í bílnum. Ég á líka
minningar frá ófáum ferðum frá
Finnstungu norður á Sauðár-
krók þar sem þau voru mjög iðin
við að kenna mér staðhætti og
bæjarnöfn á leiðinni sem ég var
svo spurður út úr á bakaleiðinni.
Það var alltaf líf og fjör í
Sölvatungu þegar hún kom í
vaktafrí þangað og ekki óalgengt
að maður kæmi við hjá henni og
afa, þá gjarnan tekið væri í spil
við eldhúsborðið.
Við strákarnir biðum líka
spenntir eftir að sjá að hún væri
komin því oftar en ekki var hún
með nokkrar spólur sem hún
hafði tekið upp efni á af Stöð 2
sem ekki var hægt að sjá í Finns-
tungu á þeim árum.
Á námsárunum var alltaf
komið við í Sölvatungu í fríum.
Þá klikkaði það ekki að vasarnir
voru tæmdir til að sjá hvort þar
væri penna að finna sem ekki
voru til í safninu og maður rukk-
aður um að vera vakandi fyrir
þvi að nappa nýjum merktum
pennum ef maður sæi þá.
„Hvernig síma ertu með núna?“
var oft ein af fyrstu spurning-
unum þegar við hittumst. Svan-
hildur hafði áhuga á að fylgjast
með hvaða tækninýjungar voru í
gangi en þorði svo ekki alltaf að
taka skrefið til fulls á þeim vett-
vangi. Það þurfti smá til átak að
kynna hana fyrir samfélagsmiðl-
um. Á endanum tókst þó að setja
upp og kynna fyrir henni Fa-
cebook sem tengdi hana betur
við ættingja og vini.
Svanhildur hafði unun af ým-
iskonar handavinnu og eiga
strákarnir okkar útsaumaða
jólasokka og jólateppi frá henni
sem er ómetanleg minning um
unun hennar af handverki. Listi-
lega útprjónaðir fingravettlingar
sem komu úr jólapakkanum frá
henni um síðustu jól eru til vitnis
um ótrúlega hæfileika og natni í
handbragði.
Strákunum okkar fannst alltaf
gaman að hitta Dandí og páfa-
gaukinn. Þeir lágu yfir gesta-
þrautunum sem hún hafði gaman
af að leggja fyrir þá og hafði hún
lúmskt gaman af að fylgjast með
því hvort þeir gætu leyst þraut-
irnar. Öll fjölskyldan hafði gam-
an af að koma bæði á Hólaveginn
og í Sölvatungu og voru ófáar
stundirnar sem Svanhildur og
Anna ræddu heilbrigðismál,
vinnutilhögun og önnur mál yfir
kaffibolla sem tengdust vinnunni
enda sameiginlegur vettvangur.
Svanhildur, þín verður sárt
saknað um ókomna tíð. Það verð-
ur erfitt geta ekki sótt þig heim
og sjá þig við eldhúsborðið í
Sölvatungu að snúa gleraugun-
um eða skralla með teskeið á
borðinu.
Kæra Dandí, takk fyrir ferða-
lagið að sinni, minning þín lifir
áfram.
Garðar, Anna, Arnar Darri
og Bjarni Dagur.
Hníga að beði hljótt sem á léttum
væng
haustbliknuð lauf í svörð, sem ei fram-
ar grœr.
Daglangt mun ennþá dvelja við þeirra
sœng
draumur um vor, sem fór um skóginn í
gœr.
Vöggulag kvöldsins sefandi syngur
blœr.
Svefnhöfgans dásemd nóttin í fangi
ber.
Draumur um vor, sem var hér á ferð í
gœr,
vitjar á ný síns upphafs og gleymir sér.
(Jónas Tryggvason)
Skógræktarkonan Svanhildur
Guðmundsdóttir hefur kvatt
þetta líf. Hún var fædd og uppal-
in í Finnstungu í Blöndudal,
yngst fimm systkina. Svanhildur
vann í mörg ár sem sjúkraliði hjá
Heilbrigðisstofnun Norðurlands
á Sauðárkróki og átti þar íbúð.
Hún dvaldi löngum á æskuslóð-
um í Blöndudalnum. Svanhildur
var stoð og stytta Guðmundar
föður síns á elliárum hans eins
og þeir vita sem til þekkja. Þau
unnu saman að skógrækt í Sölva-
tungu, þar sem nú er gróskumik-
ill skógur og blasir við þeim sem
fara eftir Blöndudalnum.
Hún var handverkskona og
mikill dýravinur, hlúði að sjúk-
um og gerði það vel. Í hálfan ára-
tug kom Svanhildur reglulega að
Ártúnum til að sinna föðurbróð-
ur sínum í veikindum hans og
þökkum við það af alhug.
Við sendum fjölskyldu hennar
samúðarkveðjur
Sigríður (Sigga) Ólafs.,
Ártúnasystkinin eldri
og fjölskyldur.
Elskuleg samstarfskona okk-
ar Svanhildur Finndal lést
snögglega hinn 1. apríl síðastlið-
inn.
Við samstarfskonurnar minn-
umst hennar með virðingu og
þakklæti.
Svanhildur var dugleg og
vandvirk í öllu er hún tók sér fyr-
ir hendur. Hún sinnti vinnunni
vel og var oftar en ekki með
lausn á ýmsu sem þurfti að laga
enda var hún þúsund þjala smið-
ur.
Hún hugsaði vel um sína og
sinnti áhugamálum sínum sem
voru m.a. garðrækt og ferðalög,
og ekki má gleyma föndrinu en
hún gantaðist með að nú væri
hún farin að vinna svo lítið að nú
væri hún farin að mæta í föndrið.
Hún var skemmtilegur ferða-
félagi og fór m.a. með okkur
samstarfskonunum í afar vel
heppnaðar vinnuferðir, eina ferð
til Glasgow og tvær ferðir til
Þýskalands, einnig fór hún með
starfsmannafélaginu í skemmti-
lega ferð til Riga.
Óvænt fráfall hennar var okk-
ur mikið reiðarslag og minnir
okkur á njóta hvers dags en góð-
ar minningar um góða sam-
starfskonu lifa áfram í hjörtum
okkar og gefa okkur styrk.
Við samstarfskonur Svanhild-
ar þökkum henni fyrir gott sam-
starf og góðar minningar og
sendum fjölskyldu hennar inni-
legar samúðarkveðjur. Megi
góður guð styrkja þau og blessa
góðar minningar.
Samstarfskonur deildar I og
II HSN Sauðárkróki,
Sigurlaug Dóra
Ingimundardóttir.
Elsku amma.
Mikið er gott að
geta yljað sér við
góðar minningar.
Þú kenndir mér að
prjóna og sauma út og að kunna
að meta sakamálaþætti. Ég var
alls ekki há í loftinu þegar ég var
farin að hlakka til þess að horfa á
Derrick og Murder She Wrote
með þér á kvöldin yfir prjóna-
skapnum.
Það var alltaf gott að vera hjá
ykkur afa og alltaf varst þú fljót
að senda afa að sofa inni í gesta-
herbergi þegar ég fékk að gista
hjá ykkur svo við stelpurnar gæt-
um verið saman. Á Skjólbraut-
inni ykkar áttum við ótal góðar
stundir og galdraðir þú iðulega
eitthvað gott með kaffinu í hverri
Helga S.
Júlíusdóttir
✝ Helga Sigur-björg Júlíus-
dóttir fæddist 26.
júní 1923. Hún lést
29. mars 2019.
Útför Helgu fór
fram 5. apríl 2019.
einustu heimsókn.
Mikið er ég glöð að
þú sért loksins búin
að hitta mömmu
þína sem þú hefur
ekki hitt í heil 84 ár
og mikið talað um.
Einnig ertu komin
til afa en án hans
hefur líf þitt verið
mun tómlegra síð-
ustu ár. Það eru ef-
laust miklir fagn-
aðarfundir núna.
Ég er þakklát fyrir að hafa átt
þig að öll þessi ár og mun varð-
veita vel allar þær góðu minning-
ar sem ég á.
Ég ætla að enda á bæninni
sem þú kenndir mér og fórst allt-
af með fyrir okkur systur á kvöld-
in áður en við fórum að sofa.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum)
Ingibjörg Guðmundsdóttir.
Sálm. 16.11
biblian.is
Kunnan gerðir þú
mér veg lífsins,
gleðignótt er fyrir
augliti þínu, yndi í
hægri hendi þinni
að eilífu.
FALLEGIR LEGSTEINAR
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Á góðu verði
Verið velkomin
Opið: 10-17 alla virka daga
Alúðarþakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
SIGRÚNAR AÐALBJARNARDÓTTUR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Ölduhrauns
fyrir góða umönnun.
Þorgerður Jónsdóttir Steingrímur Þórðarson
Viðar Hrafn Steingrímsson Lena Karen Sveinsdóttir
Sigrún Steingrímsdóttir Nikulás Árni Sigfússon
og barnabarnabörn
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
HRAFN SIGURHANSSON
viðskiptafræðingur,
lést þriðjudaginn 19. mars á
Heilbrigðisstofnum Suðurnesja.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Guðbjörg Theodórsdóttir
Guðný Hrafnsdóttir Magnús Valdimarsson
Ólöf Hrafnsdóttir Guðmundur J. Þorleifsson
Hrafn Hlynsson Miroslava Synkova
Andri Þór Guðmundsson Cassidy Gudmundsson
Birna Rún Guðmundsdóttir
og barnabarnabörn
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐLAUGUR INGIMUNDARSON,
Ásbraut 17, Kópavogi,
lést þriðjudaginn 2. apríl á Landspítalanum
við Hringbraut.
Útför hans fer fram frá Dómkirkjunni mánudaginn
15. apríl klukkan 11.
Linda Guðlaugsdóttir
Guðrún Guðlaugsdóttir Garðar H. Magnússon
Guðlaugur I. Guðlaugsson Manuela Magnúsdóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær sonur okkar, bróðir, mágur
og frændi,
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON,
Lyngmóa 17, Reykjanesbæ,
lést á heimili sínu laugardaginn 6. apríl.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Guðmundur Sigurðsson Kolbrún Geirsdóttir
Gunnfríður Friðriksdóttir Antonio Manuel Goncalves
Friðrik Guðmundsson
Kolbrún Guðmundsdóttir Karl Kristján Davíðsson
Salka Snæbrá og Kolbeinn Friður
Ástkær móðir okkar, amma og langamma,
SIGRÍÐUR BRYNJÚLFSDÓTTIR
leikskólakennari,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ í
Reykjavík þriðjudaginn 2. apríl.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju
17. apríl klukkan 11.
Dagur Thomas Vattnes Jónsson
Rakel Sveinsdóttir
Arnfríður Kristrún Sveinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elsku maðurinn minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
ÞORSTEINN SNÆDAL,
Grettisgötu 6,
Reykjavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 7. apríl.
Útför hans fer fram frá Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 24. apríl klukkan 13.
Ágústa Axelsdóttir
Óttar Snædal Eva Lind Gígja
Daði Ingólfsson Gunnhildur Ólafsdóttir
og barnabörn