Fréttir - Eyjafréttir - 22.04.2015, Blaðsíða 10

10 Eyjafréttir / Miðvikudagur 22. apríl 2015
„Ég hef víða leitað fanga við
efnisöflun í bókina mína, Þær
þráðinn spunnu. Til að byrja
með var nafnið vinnuheiti en
mér finnst það lýsandi fyrir
konur sem nýttu hverja stund til
vinnu. Það fer meira að segja
sögum af konum sem gengu
prjónandi niður að höfn og sátu
prjónandi á réttarveggnum
meðan beðið var eftir rekstr-
inum,“ segir Gunnhildur
Hrólfsdóttir, rithöfundur og
sagnfræðingur, um nýja bók
sem hún er að leggja lokahönd
á um konur í Vestmannaeyjum
sem ruddu leiðina fyrir konur
dagsins í dag. Fóru út fyrir fyrir
rammann þegar kom að því að
velja sér starf.
Hér birtum við nokkra kafla úr
bókinni en um hana segir
Gunnhildur:

„Það er úr vöndu að ráða þegar
nefna á einhverja eina konu
umfram aðra. Þó koma mér í
huga konur eins Björg Árna-
dóttir fædd 3. nóvember 1830.
Hún kom til Vestmannaeyja árið
1850 til að giftast eins og segir í
kirkjubók. Björg og Árni
Jónsson, 37 ára ekkill á Vil-
borgarstöðum, voru gefin
saman í Landakirkju sama ár.
Þau eignuðust þrjú börn en
Björg naut ekki bónda síns
nema fimm ár því hann andað-
ist 1855 og var banamein hans
blóðspýja.
Margir karlar ánöfnuðu konu
sinni fjórðungsgjöf sem séreign
eða einhvern kjörgrip úr búi
hjónanna og fóru samningar um
það fram um leið og hjónaband
var stofnað. Meðal þess sem
Árni Jónsson lét eftir sig var 1/4
partur í áttæringi og 1/2 4ra
manna far. Hann lét einnig eftir
sig Vídalínspostillu, Vigfúsarhug-
vekjur, Flokkabókina, Storms
hugvekjur, Messusöngbók,
bænakver, Passíusálma og fleiri
bækur. Borð og kaffikvörn, 2
könnur og 2 bollapör, potta,
stóla, mjólkurskjólur og trog.

Afrekskonan Þórunn Jóns-
dóttir frá Túni fæddist 1870.
Þórunn réðist í það stórvirki að
láta byggja húsið Þingholt. Hún
ólst upp hjá foreldrum sínum í
Túni en fjölskyldan upplifði þá
sáru sorg að tvær systur hennar,
þær Pálína og Sigríður, dóu
rúmlega tvítugar úr mislingum
árið 1882. Þórunn tók Þórsteinu
Jóhannsdóttur, bróðurdóttur
sína, í fóstur. Var Þórsteina alltaf
kennd við Þingholt og eru
afkomendur hennar fjölmennir í
Eyjum.
Rannveig Helgadóttir í Dalbæ,
Vestmannabraut 9 fékk heiðurs-
merki er MINISTERE de la
MARINE í París sæmdi hana fyrir
hjúkrun sjómanna sem fluttir
voru skaðbrenndir á Franska
spítalann í Eyjum af skipinu
Terre Neuve árið 1923.
Bjarney Ragnheiður Jóns-
dóttir fæddist 1905 í Selkirk í
Kanada. Fjölskyldan flutti heim
árið 1907 og bjó í Brautarholti
sem foreldrar Ragnheiðar
byggðu. Ragnheiður var einn af
stofnendum Slysavarnafélagsins
Eykyndils, Kvenfélags Landa-
kirkju, Oddfellowstúkunnar nr. 3
Vilborgar og Félags eldri
borgara í Vestmannaeyjum.
Á 100 ára afmælinu kom fram í
viðtali við hana að eftirlætisefni
hennar í sjónvarpinu væri golf,
snóker og að uppáhalds
fótboltalið hennar væri Manc-
hester United. Þegar hún lést
árið 2006 var hún elsti íbúi
Vestmannaeyja.

Ekki batt Gróa Einarsdóttir
bagga sína sömu hnútum og
aðrir. Hún bjó ein í húsgarmi
sem kallað var Gróuhús og stóð
númer 12 við Kirkjuveg. Var hún
einræn og sérlunduð en trygg
þeim er hún tók ástfóstri við.
Tortryggin var hún og til að
fyrirbyggja að brotist yrði inn í
hús hennar negldi hún spýtur
fyrir alla glugga þess. Hún var
ákaflega sparsöm og hitaði kofa
sinn með því að brenna í ofni
spýtnarusli og sprekum sem
hún safnaði á göngu sinni um
bæinn. Muna margir Eyjabúar
hana með strigapoka á baki,
kengbogna undir byrði sinni.

Árið 1924 flutti Kristjana
Óladóttir til Vestmannaeyja.
Vann hún fjölda ára á skrifstofu
bæjarins lengst af sem bæjar-
ritari. Hún var í mörg ár í stjórn
Eykyndils, í stjórn Kvenfélagsins
Líknar og ritari þar frá árinu
1946-1963. Einnig var hún einn
af stofnendum Oddfellow
kvennastúkunnar Vilborgar í
Eyjum árið 1958. Hún var
snillingur í bridge og vann til
margra verðlauna í þeirri grein.
Kristjana lést 6. mars 1966.
Reisn og virðuleiki einkenndi
Magneu Sjöberg sem var falleg
kona. Hún var létt í lund og fólk
laðaðist að henni. Eftir komuna
til Eyja kynntist hún fljótlega
íþróttastarfi og hóf að æfa
handbolta. Þjálfari var Friðrik
Jesson. Magnea vann í verslun-
inni sem foreldar hennar ráku.
Einn daginn birtist Friðrik þjálfari
í búðinni með ljósmyndir sem
hann hafði tekið á æfingum.
Magneu þótti eitthvað skrítið við
það að hún var á öllum mynd-
unum þrátt fyrir að hún væri alls
ekki neitt góð í handbolta. Sem
betur fer kviknaði á perunni hjá
henni!
Ung gekk Þórhildur Óskars-
dóttir til liðs við söngkór
Landakirkju og um svipað leyti í
Samkór Vestmannaeyja. Þegar
Samkórinn, undir stjórn Nönnu
Egils Björnsson, réðist í það
stórvirki árið 1972 að setja á svið
Meyjaskemmuna sem Heinrich
Berté samdi árið 1916 við lög
eftir Franz Schubert, söng
Þórhildur sig inn í hug og hjörtu
Eyjabúa í hlutverki Hönnu
Tschöll.
„Sumardagurinn fyrsti var alltaf
merkilegur dagur og þá fékk ég
stundum sumargjöf frá
mömmu“, sagði Anna Sigmars-
dóttir, eða Anna á Löndum eins
og hún var yfirleitt kölluð. „Ég
man sérstaklega eftir fallegu
handavinnuskríni sem hún gaf
mér. Einar Sigurðsson, sem
kallaður var Einar ríki stofnaði
Hraðfrystistöðina í Vestmanna-
eyjum árið 1938. Mamma
hrósaði honum mikið. Talaði oft
um það þegar hann bauð öllu
fólkinu inn í Herjólfsdal á
góðviðrisdegi.“
:: Gunnhildur undirbýr útgáfu bókarinnar, Þær þráðinn spunnu:
Afrekskonur sem skiluðu
starfi sem við enn búum að
Ómar GarðarSSon
omar@eyjafrettir.is
Gunnhildur Hrólfsdóttir, rithöfundur
Sagt er frá því í Morgunblaðinu í
ágúst 1973 að hópur Vestmannaey-
inga hafi klifið hæsta tind Mont
Blanc. Aurora Friðriksdóttir var í
þeim hópi, en margt fer öðruvísi en
ætlað er eins og kom fram í viðtali
við hana.
Aurora fæddist í Vestmannaeyjum
árið 1953. Móðir hennar er Anna
Oddgeirs dóttir Auroru Oddgeirs-
dóttur prests að Ofanleiti og konu
hans Önnu Guðmundsdóttur. Pabbi
Auroru var Friðrik Ágúst, kenndur
við Skálholt, sonur Þóru Þorbjörns-
dóttur og Hjörleifs Sveinssonar.
...Maður Auroru er Bjarni
Sighvatsson. Höfðu þau bæði verið
virk í skátastarfi í Eyjum, þekktust
frá barnæsku og fóru að vera saman
1973. Sameiginlegt áhugamál þeirra
var og er útivist og ferðalög. Var því
ekki ráðist á garðinn þar sem hann
Aurora Friðriksdóttir :: Margt fer öðruvísi en ætlað er:
Um nóttina vaknaði
hún kvalin af
brennandi þorsta
:: Fékk sér vatn og gleypti í sig
safaríka appelsínu :: Vissi ekki þá
að sá sem hefur fengið svokall-
aðan sólsting á að forðast ávexti
:: Verri líðan :: Ýmist brennandi
heitt eða jökulkalt