Skessuhorn - 02.05.2003, Blaðsíða 24

24

FÖSTUDAGUR 2. MAÍ 2003
T^e/mí/t/i^^
Sigurður H. Einarsson
Höfnum skattatillögum Sjálfstæðisflokksins
Það er gaman að vera kjós-
andi í dag. Flokkarnir reyna
hvað þeir geta til að ná hylli
kjósenda og eru skattatillögur
þar mest áberandi. Milljarða og
milljarða ofan á að veita í skatta-
afslátt svo að það fer að skipta
tugum milljarða. Sjálfstæðis-
flokkurinn býður um 30 millj-
arða í skattaafslátt á næsta kjör-
tímabili. Auknar veiðiheimildir,
upp á 30 þús. tonn, með tilheyr-
andi auknum hagvexti. Það
verður sem sagt gaman að lifa á
næsta kjörtímabili.
En í ljósi þeirrar staðreyndar
að skattbyrði einstaklinga hefur
aukis til muna í tíð núverandi
ríkisstjómar er kannski ekki að
furða að nánast allir stjórnmála-
flokkamir haíi áhuga á að lækka
skatta á einstaklinga. Samkvæmt
tölum hefur skattbyrði á ein-
staklinga aukist mest á Islandi
frá árinu 1990 af öllum ríkjum
OECD íyrir utan Grikkland.
Samhliða þessu birtast í blöð-
um myndir af löngum röðum
hjá mæðrastyrksnefnd, fólk að
bíða effir mat, fötum og öðmm
nauðsynjavörum. Samkvæmt
nýjustu rannsóknum hefur fá-
tækt aukist mikið, og er talið að
um 10% til 12% íslendinga búi
við sára fátækt.
Tillögur Sjálfstæðis-
flokksins í skattamál-
um eru óhagstæðar
launafólki
Sjálfstæðisflokkurinn er tilbú-
inn að láta tæpa 17 milljarða í
breytingar á tekjuskattinum.
Það má fara ýmsar leiðir til að
lækka skatta og ein er sú að
lækka álagningarhlutfallið og
halda persónuafslættinum ó-
breyttum eins og sjálfstæðis-
menn leggja nú tdl. Önnur er sú
að hækka skattleysismörkin
verulega, eins og Samíylkingin
leggur tdl, og sú þriðja að korna
á nýju og lægra skattþrepi.
Fyrir sömu fjárhæð og sjálf-
stæðismenn leggja til í lækkun á
tekjuskatti má hækka skattleys-
ismörkin um 240 þús á ári eða
um 20 þús krónur á mánuði. Sú
aðferð þýðir að hjón í hópi
framteljanda með 5,1 milljónir
eða minna í árstekjur, sem eru
55% allra hjóna, lækka meira í
sköttum en tillaga Sjálfstæðis-
flokksins gerir ráð fyrir. Ef litið
er til einhleypra þá lækka skatt-
ar þeirra sem hafa tekjur undir
2,7 milljónum meira samkvæmt
þessari leið en samkvæmt leið
Sjáflstæðisflokksins, en hér er
um að ræða um 80% ein-
hleypra.
Tekjuskattskerfið er öflugt
jöfnunartæki og þegar gerðar
eru á því breytingar er mikil-
vægt að þær séu metnar með til-
liti til þess hvernig þær koma út
fyrir einstaka tekjuhópa. Flöt
lækkun á skattaprósentu kemur
í sjálfu sér öllum til góða sem
eru á annað borð með tekjur yfir
skattleysismörkum en það er
sama hvað menn reyna þá kom-
ast þeir ekki framhjá þeirri stað-
reynd að hún skilar flestum
krónuin til þeirra sem hæstar
hafa tekjurnar. Hækkun skatt-
leysismarka hefur aftur á móti í
för með sér að allir skattgreið-
endur fá sömu krónutölu í
skattalækkun. Sú leið er sann-
gjamari og réttlátari. Samfylk-
ingin leggur til að þessi leið
verði farin.
Það er líka sanngjarnara, rétt-
látara og skynsamlegra við nú-
verandi aðstæður að verja tals-
verðum fjármunum í nauðsyn-
legar endurbætur á velferðar- og
menntakerfinu í stað þess að
verja þeim í skattalækkanir hjá
þeim sem hæstar hafa tekjurnar.
Það getur enginn með sæmilega
réttlætiskennd látið sér það í
léttu rúmi liggja að um 10% til
12% landsmanna lifi undir fá-
tækramörkum og að þjóðin
dragist aftur úr öðmm þjóðum
vegna Iægra menntunarstigs.
Þess vegna ákvað Samfýlkingin
að verja 9 milljörðum í lækkun á
tekjuskatti í stað 17 milljarða
eins og Sjálfstæðisflokkurinn
leggur tdl. I þessum tillögum
enduspeglast sá hugmynda-
fræðilegi munur sem er á þess-
um tveimur flokkum.
Sjálfstæðisflokkurinn leggur
einnig til lækkun fasteigna-
gjalda. En er það sanngjörn
Ieið? Hvaða sanngirni er í því að
milljarðamæringurinn og fram-
kvæmdastjóri Sjálfstæðisflokks-
ins mun þá fá tug milljóna af-
slátt af fasteignasköttum. Er
ekki í lagi að slíkur maður borgi
eitthvað í skatta? Meðan aðrir
sem þurfa að búa í sumarhúsi
upp f sveit fái lítinn sem engan
afslátt?
Vill fólk að við drögumst
ennþá meira aftur úr í mennta-
málum? Þegar við stöndum
frammi fyrir þeirri staðreynd að
40% fólks á aldrinum 25 til 34
ára hafa eingöngu grunnskóla-
menntun. Er ekki kominn tími
til að losa menntakerfið undan
forræði íhaldsaflanna?
Við þurfum að skapa betri
kjör fyrir aldraða, fátæka, náms-
menn, húsnæðislausa og alla þá
sem þurfa á skjóli að halda.
Þetta eru verkefni sem Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur ekki við-
urkennt að séu til staðar.
Þess vegna hlýtur launafólk
að hafna Sjálfstæðisflokknum í
næstu kosningum, og kjósa
Samfylkinguna sem er eina póli-
tíska aflið sem hefur möguleika
á að vera stærra en íhaldið.
Sigurður H. Einarsson
Akranesi
T^e/t/ú/t/v-^f
--7---------------------------------
A ég að taka mark á þessu fólki?
I landi einu úti í buskanum
býr fólk við stjórnarfyrirkomu-
lag sem við myndum kalla frek-
ar hamlandi. Stjórnarandstaða
eða nokkuð sem gæti beint at-
hyglinni frá hinni dýrðlegu
stjórn landsins er bönnuð.
Fangelsin eru svo yfirfull af
pólitískum föngum að mjög
reglulega þarf að murka úr þeim
lífið svo hægt sé að handtaka
fleiri. Aftökur og pyntingar eru
ekki aðeins viðurkennd aðferð
yfirvalda, sem telja dómstóla
tímasóun, heldur eru fangarnir
stundum keyrðir í opnum bílum
um göturnar framhjá fjölda
áhorfenda og aftakan fer þá
fram fyrir opnum tjöldum, og
hvaða staðir eru þá hentugri en
íþróttaleikvangar? Innan ríkis-
ins eru minnihlutahópar og
þjóðarbrot sem hafa verið inn-
limuð á síðustu áratugum og
andspyrna þeirra verður aðeins
til þess að fleira fólk hverfur og
er oftar en ekki pyntað til dauða.
Stjórnin er alræðisstjórn og hef-
ur eftirlit með öllum, hvað fólk
segir og hverja það hittir, jafnvel
aðgangur að internetinu er tak-
markaður. Það er hægt að vera
handtekinn fyrir nánast hvað
sem er, án ústkýringa. Það er
einmitt í milljarðsríkinu sem
þarf að hafa áhyggjur af einstak-
lingnum, því hann getur smitað
út frá sér. Fyrir um áratug voru
framin fjöldamorð á einum
hættulegasta óvini þjóðarinnar:
stúdentum með friðsamleg
mótmæli. Ovinir þjóðarinnar
eru einnig fólk sem stundar
hugleiðslu, flaggar gulum borð-
um og síðast en ekki síst Dalai
Lama, hver gæti gleymt þeim
hryðjuverkamanni? Hlýtur að
vera voðalegur staður, eða hvað?
Islenskir ráðamenn hljóta að
keppast um að kalla þá sem bera
ábyrgð á slíku mannhunda, rétt
eins og Saddam Ilussein? En
það er allt einn stór misskilning-
ur. Islenskir ráðamenn hafa
þvert á móti lagt sig ffam um að
kynnast þessum indælu og
skemmtilega áræðnu mönnum
og boðið þeim heim til sín að
leika. Þar á meðal manninum
sem beinlínis bar ábyrgð á
þöldamorðunum á Tbrgi Hins
Himneska Friðar, ekki amalegur
félagi til að hafa með sér í Bláa
lóninu. Þessir menn hafa svo
aftur endurgoldið boðið og
fjöldinn allur af ráðamönnum
hefur farið að kynna sér hin
ýmsu málefni, enda ekki nema
von að margt sé að læra í svo
þróuðu ríki, ekki síst átti heil-
brigðisráðherra þangað mikið
erindi. Við heimsókn aðal-
mannsins til Islands lögðu okkar
rnenn allt kapp á að forða hon-
um frá morðóðum skrílnum
með gulu borðana sem komir
voru til að mótmæla, eða senda
honurn banvæn hugskeyti, og
kölluðu það að taka ábyrgð og
að sýna kurteisi.
Séu skýrslur Amnesty
International frá síðasta ári
skoðaðar kemur í ljós að skýrsl-
ur Kína og Iraks eru mjög á-
þekkar. Þar viðgangast sömu
mannréttindabrot, og ástandið í
Kína fer versnandi. Svör vest-
rænna ráðamanna, m.a. ís-
lenskra, við því hvers vegna ekki
sé gert eitthvað róttækara í mál-
efnum Kína en að fordæma
þetta og hitt sem þeir láta sem
vind um eyru þjóta, eru
svohljóðandi: „Það er bara verra
að einangra svona land, betra að
halda uppi samvinnu og reyna
að ná þannig árangri“ Persónu-
lega er ég sammála því, þó svo
það sé sárt að viðurkenna það,
þá hafa viðskiptabönn hingað til
ekki gert neitt nema gera á-
standið verra fyrir íbúana og
styrkt stöðu ríkjandi stjórnar.
Mín spurning er hins vegar
þessi, hvernig stendur á því að
þetta var ekki reynt í írak?
Spurningin er heimskuleg í ljósi
þess sem allir vita. Það þýðir
ekkert að þvaðra uni mannrétt-
indi og lýðræði þegar það er svo
augljóst að það sem ákveður ut-
anríkisstefnu vestrænna landa
eru í fyrsta lagi peningar, og í
öðru lagi stefna Bandaríkja-
manna sem allir virðast keppast
um að finna rök fyrir að vera
sammála. Mannréttindabrot í
landi þurfa ekki endilega að
þýða að vestræn lönd fordæmi
þau eða hætti viðskiptum, það
sýnir sig helst á vinsemd Banda-
ríkjanna við Saudi-Arabiu þar
sem mannréttindabrot eru ó-
teljandi. Hvernig er hægt að
taka mark á stefnu ríkis sem seg-
ist vera í herferð fyrir mannúð-
armálum en neitar sjálf að skrifa
undir mannréttindasáttmála
Sameinuðu þjóðanna eins og
Bandaríkjamenn hafa gert, því
þeir gætu þurft að fæða og
klæða þær milljónir manna sem
svelta í þeirra eigin landi? Þeir
neita Iíka að skuldbinda sig til að
taka þátt í Alþjóða stríðsglæpa-
dómstólnum vegna þess að það
gæti orðið til þess að þeirra eig-
in hershöfðingjar yrðu sóttir til
saka.
Mín tillaga er því sú að
stjórnmálamenn hætti þessari
þvælu, því það sjá allir í gegnum
þá. Hvers vegna segir Bush ekki
bara: „Okkur langar í þessa olíu
í Irak en Kínverjar eru of mikil-
vægir til að við getum styggt þá
með óþægilegum spurningum“
og afhverju sagði Davíð ekki.
„Bush hringdi í mig og hótaði
að fara með herinn og við höf-
um ekki efni á því.“ Þetta vita
allir, það þarf ekki að tala niður
til fólks eins og það sé fávitar. I
staðin kemur annar stríðsherra
okkar Islendinga í beinni á
RU\r og segir að Saddam sé sá
einræðisherra sem hvað mest
hafi á samviskunni á síðari
árum. Það væri nær að hann
kannaði sjálfur hvað það fólk
sem hingað til lands er boðið og
sportað með fyrir opinbert fé
hefur á samviskunni, eða áður
en hann fer í kurteisisheimsókn
til Ariel Sharon og smellir á
hann kossi. Það er óhugnalegt
til þess að hugsa að íslenskir
stjórnmálamenn myndu ekki
komast í gegnum einn einasta
grunnáfanga í hvaða háskóla
sem er með þeirri röksemdar-
færslu sem þeir hafa beitt í
Iraksmálinu, ekki nema boðið
væri upp á námskeiðið Kjósend-
ur plataðir 103.
Sigrán Elíasdóttir