Skessuhorn - 22.06.2005, Blaðsíða 8

8
MIÐVIKUDAGUR 22. JUNI 2005
^kUsunuk.]
Umdeild torfæruhjól og utanvegaakstur
Akstur utan vega er eitt af þessum
umræðueínum í þjóðfélaginu sem
verður áberandi við og við. Nú und-
anfarið hefur akstur á torfæruhjól-
um, eða mótorkross eins og það er
kallað, verið í kastljósinu og vegur
þar neikvætt umtal þyngra en hitt.
Telja margir víst að sú neikvæða tun-
ræða eigi fullan rétt á sér þar sem oft
er um töluverð náttúruspjöll að
ræða. Það er ljóst að einhverjar tun-
bætur þarf að gera í þessum málum,
hvort sem það er með uppbyggingu
fleiri viðurkenndra svæða til mótor-
krossiðkunar eða strangari viðurlög-
um við ólöglegum akstri í náttúr-
unni. I síðustu viku var spuming
okkar hér á Skessuhomi hvaða við-
urlögum lesendur vildu beita við
shkum utanvegaakstri. Vakti spum-
ingin mikla athygli og fjölmargir
svömðu, flestir því til að refsa ætti
ökuþórunum með þegnskylduvinnu.
Það væri ef til vill við hæfi enda eðli-
legt að akstur utan vega verði ekki
látinn óátalinn. Ekki era þó alfir tor-
færuhjólaeigendur ökuníðingar sem
spæna upp gras og mosa heldur
halda sig innan brauta og fylgja sett-
um reglum.
✓ /
Anægja í Olafsvík
Rétt hjá Olafsvík er ein besta mót-
orkrossbraut landsins. Hún er í Álfs-
nesi, um 1700 metra löng og er ein
þriggja brauta sem er inni í Islands-
meistaramótinu. „Brautin er tryggð
og með öll tdlskilin leyfi,“ segir
Svanur Tómasson, sem var einn af
þeim sem stóð að gerð brautarinnar.
„Við teljum okkur vera með þessu að
bjóða upp á val í íþróttum svo að
unglingar hafi um fleira að velja en
bara knattspyrnu til dæmis. Það er
líka gaman að segja ffá því að nú em
tveir Islandsmeistarar í sínum flokk-
um í greininni ffá Olafsvík. Brautin í
Alfsnesi þykir mjög góð og hún er
alltaf opin en það er sjaldgæft. Það
er af því að hún er úr sandi en ekki
mold, en þá emm við strax orðin ó-
háðari veðri og vindum. Það er erf-
iðara með moldarbautir.“ Að sögn
Svans var gerð brautarinnar í góðu
samráði við bæjaryfirvöld og hafi
verið staðið vel við bakið á þeim í
þessum málum. „Það hefur að mestu
leyti verið full sátt um þetta. Það er
fullt af fólki sem kemur hér um helg-
ar til að hjóla á daginn og gistir í
bænum og um árið var haldið nám-
skeið með sænskum kennara þar sem
komu 46 þátttakendur og dvöldu
hér í 4 daga. Þannig að þetta er líka
lyftistöng fyrir bæinn.“
Einn af forkólfum mótorkross-
sportsins í Olafsvík er Rúnar Már
Jóhannsson. Hann segir akstur utan
vega ekki vera vandamál hjá þeim.
„Þar sem við erum svo fá héma í
þessu er auðvelt að hafa yfirsýn yfir
þetta. Ef eitthvað kemur upp veit
maður við hvern þarf að tala. Það er
miklu erfiðara þama fyrir sunnan
þar sem fjöldinn er gríðarlegur. Við
emm svolítið sér á báti héma.“ Að
mati Rúnars á að vera ólöglegt að
keyra á grónum landssvæðum en
öðm máli gegni um vegaslóða.
Einnig skipti máli hvernig hjól verið
sé að keyra.
Verða að fara
efrir lögxim
Þó að vissulega sé mótorkross ört
vaxandi akstursíþóttagrein hér á
landi og margir hafi ánægju af henni
er það greinilegt að akstur utan vega,
sem því miður fylgir fleiri hjólaeig-
endum, er að setja stóran blett á
þetta áhugamál sem svo margir hafa
ánægju af. Snorri Jóhannesson á
Augastöðum í Borgarfirði er yfir-
lýstur andstæðingur mótorkrossiðk-
unar og segist hafa oft og mörgum
sinnum séð ummerki eftir torfæm-
hjól nálægt sínum heimaslóðum:
„Eg hef séð förin eftir þá í haganum
héma. Svo hafa þeir jafhvel verið að
keyra á þessum tækjum t.d. í Vopna-
lág fyrir ffaman Surtshelli sem er
söguffægur og ffiðlýstur staður. Það
er synd að það sé ekki bara nóg að
hafa þessa fi'nu braut
þama hjá Olafsvík."
Að mati Snorra hafa
yfirvöld sofnað á
verðinum í þessum
málum því búið sé að
flytja inn fjölda hjóla
efdr áramót án þess
að nokkuð sé gert til
að bæta hjólaaðstöðu
fyrir eigendur þeirra.
Hann segist þó
treysta á lögregluna í
þessum málum: „Það
er ekki mitt að á-
kveða refsingar eða
annað, heldur stólar
maður auðvitað á
lögregluna og ég hef enga ástæðu til
að efast um velvilja þeirra. Eg ætla
ekki að setjast í eitthvað dómarasæti
en vil láta yfirvöld sjá um þetta og að
farið sé efrir lögunum sem em í gildi
hér á landi.“ Snorri vekur einnig at-
hygh á því að í mörgum tilfellum séu
hjólin ólögleg áður en þau era kom-
in út fyrir vegina því oft vanti upp á
skráningar ökutækjanna. Samkvæmt
upplýsingum hjá Frumherja hf. þarf
að skrá, fá númer og tryggja þessi
ökutæki rétt eins og fjórhjól og
vélsleða.
Ökuþórar utan vega um-
svifalaust kærðir
Snorri segir þolinmæði sína vera á
þrotum: „Eg og fleiri hér emm
komnir í heilagt stríð við þá sem
stunda þetta sport hér í uppsveitum
Borgarfjarðar. Við viljum ekld sjá
þessi hjól og ég get bara tilkynnt það
hér að þeir sem sjást héma á þessum
hjólum verða umsvifalaust kærðir.
Það er að sjálfsögðu í lagi að stunda
þetta á þar til gerðum brautum og ég
hef fulla samúð með þeim sem
stunda þetta á löglegan hátt. Það er
auðvitað þarrnig eins og með svo
margt annað að stór hluti þessa hóps
gerir þetta löglega en svo em ein-
hverjir sem skemma fyrir. Stærri
hlutinn þarf þá einfaldlega að snúa
upp á handlegginn á þessum sem em
að eyðileggja fyrir þeim.“ Rúnar
Már er sammála Snorra og telur
nauðsynlegt að gera eitthvað í þess-
um málum. „Þetta er auðvitað stans-
laust í umræðunni fyrir sunnan, en
samt virðist vera mjög erfitt fyrir
einhverja aðila að læra þetta. Eg veit
að þeir standa í miklu bash og það
gengur erfiðlega að fá svæði fyrir
torfæruhjól. Það þarf ekki nema tíu
manns til að eyðileggja fyrir þús-
und.“
Varðandi úrslit kosninganna
hérna á Skessuhornsvefnum og
greinilegan vilja lesenda varðandi
viðurlög við akstri utan vega segir
Rúnar Már þegnskylduvinnu vera
góða hugmynd. ,Já það væri bara
ekkert svo vitlaust. Láta þá sem
skemma bæta fyrir það.“
GG
Eg skal lifa lengi enn - liggja dauður ella
l/ÍHióhó’tfild
I þeirri ffægu og fögra borg París sem
meðal annars var og er annáluð fyrir fagrar
konur orti Steinn Steinarr:
Fagrar dísir, vis a vis,
von er oð bísum standi,
en mér vib prísum hugur hrýs
hér í þvísa landi.
Ekki er mér kunnugt um hvort í því plássi
hefur verið stundað ólöglegt verðsamráð
sem augljóslega heyrir xmdir samkeppnisyf-
irvöld eða hvort frjálsi markaðurinn hefur
verið alráður þar sem víðar. Hitt tel ég mig
vita að kunningi Birgis Hartmannssonar sem
kominn var um eða yfir miðjan aldur og
hafði til þess tíma lítið verið bendlaður við
bindindi á áfenga drykki söðlaði skyndilega
um og hætti öllum afskiptum af Bakkusi
kóngi. Birgir orti þá í orðastað hans:
Viti þab bæbi víf og menn,
vín ei nœr mig fella.
Ég skal lifa lengi enn
- liggja daubur ella.
Isleifur Gíslason lcvað um mann sem lá um
hríð þungt haldinn en hresstist aftur af aug-
ljósri ástæðu að því er Isleifi virtist:
Sóttu tveir um sálina
sjúklingsins meb takib.
Fjandinn þreif í fœturna,
fabirinn hélt um bakib.
Leikurinn þannig lengi stób,
litlar fengust nábir,
en hvorugum sýndist sálin gób
svo þeir slepptu bábir.
Líklega hefur verið eitthvað svipað ástatt
heilsufarslega fyrir þeim sem Jökull Péturs-
son kvað um:
Hvort hann tórir, ekki á
ætla ég ab giska.
Útlitib var a.m.k.
ekki á marga fiska.
Magnús Finnsson þóttist finna á sér elli-
mörk þegar hann kvað:
Ergist skap vib ellirún
en þó skrapa af kveiknum.
Eg er ab hrapa af ystu brún
og ab tapa leiknum.
Mörgum fer svo að þeir óska sér einhvers
heitar en annars og verða síðan að horfa á
allt ganga þvert á óskir sínar án þess að geta
nokkuð að gert. Benedikt Gíslason ffá Hof-
teigi orti:
Víst er ekki vandi ab sjá
vonir sínar deyja.
En ég held menn óski þá
einna helst ab þegja.
Og þó og þó:
Er nú dimmt á Óbins kvon,
engir geislar skína.
Bara lítil vitlaus von
vermir sálu mína.
Benedikt gerði sér líka fulla grein fyrir því
að mannsævin er aðeins agnarsmár bútur af
eilífðinni:
Bera mun ég bjarta lund
böl þó lífib geymi.
Aldrei nema stutta stund
stend ég vib í heimi.
Þó mannsævin sé ekki löng á jarðsöguleg-
an mælikvarða getur hún samt gengið brös-
uglega. Rósberg Snædal orti eftirfarandi
stöku og nefindi „Upp og ofan:“
Oft hef ég notib yndis hér,
yfir flotib skerin.
Oft hef ég brotib illa af mér
■ oft hefur hnotib merin.
Egill Jónasson lá á sjúkrahúsi og hugleiddi
svo þróun mála í næsta rúmi:
Sóknin hörb en vörnin veik,
vonin leggur ár íbát.
Nú á daubi nœsta leik,
nú er líf ab verba mát.
Einar Jónsson frá Litlu Drageyri þurfti að
gangast tmdir aðgerð á nára á sjúkrahúsi.
Þegar hann vaknaði eftir svæfingu og sá um-
búnaðinn um aðgerðasvæðið varð honum að
orði:
Sjúkrahússtúlkunum seint mun ég gleyma
og svolítib fór mig ab langa í geim.
Þær tjóbrubu Grána í túninu heima
til ab hann fœri ekki í blettinn hjá þeim.
Sigurður Óskarsson ffá Krossanesi orti
síðar viðbót:
Hann er ab hlýna og hlána,
þab hlakkar í mér og í þér.
Úr túninu taka þær Grána
og teyma 'nn í blettinn hjá sér.
Hafi svo gengið eftir hefur margur gert sér
dagamun af minna tilefni og varla dugað
minna en rjómapönnukökur og súkkulaði.
Séra Sigurður í Hindisvík kvað um mann
sem sat að veitingum meðan aðrir biðu:
Úti á hlabi ónýt bib
eykur skaba og þykkju.
Sæmdarmabur situr vib
súkkulabidrykkju.
Egill Jónasson fór með fleiri Þingeyingum
í bændaför um Strandir og Dali. Hittist svo
á í Dölum að þar var messudagur og vom
gestirnir drifnir í kirkju en vegna þrengsla
þurffu sumir heimamenn að standa. Þá kvað
Egill:
Þingeyingar þurfa heilagt orb
og þyrfti ab laga sumt í fari mínu.
En öllum jöfn er dvöl vib drottins borb
og Dalamönnum veitir ekki af sínu.
í annarri bændaför
sem Vestfirðingar fóm
um Strandir og Húna-
vatnssýslur og kannski
víðar beið Aðalbjöm
Benediktsson eftir
hópnum við sýslu-
mörk Stranda og
Vestur Húnavatns-
sýslna. Skrafdrjúgt hafði mönnum orðið hjá
góðbændum á Ströndum þannig að tíma-
setningar röskuðust meira en skyldi. Var
orðið allframorðið er Vestfirðingar náðu
fundi Aðalbjöms í Brú en þá enn eftir nokk-
ur skipulögð dagskrá ásamt því að koma
hverjum til síns náttstaðar en gist skyldi á
bæjum og húsffeyjur að sjálfsögðu með í för.
Heilsaði Aðalbjörn hópnum á þessa leið:
Vestfirbingum reitt skal rúm
þó rísi seint á fœtur.
Þeir munu sinna sínum frúm
seinni hluta nætur.
Ólafur Sigfússon frá Forsæludal sá það
fullvel að tímann þurfti að nota vel og dugði
þó varla til:
Snilld mér fatast, þraut er þreytt,
þráfalt batann tefur.
Loks þá gat ég unnib eitt
annab glatast hefur.
Ljúkum svo þessum þætti með einni af
snilldarvísum Rósbergs Snædal:
Eyddi sorg í ibu glaums
úti á torgum svibnum.
Spilaborgir bernskudraums
brunnu ab morgni libnum.
Meb ibökk fyrir lesturinn,
Dagbjartur Dagbjartsson
Refsstöbum 320 Reykholt
S435 1367 og 849 2715
dd@hvippinn.is