Skessuhorn - 06.07.2005, Blaðsíða 6

6
MIÐVIKUDAGUR 6. JULI 2005
^iuiunv^i
Rok og rigning en rokna fjör
Aðstandendur Færeyskra daga sáttir eftir helgina þrátt fyrir áföll
Talið er að vel yfir fimm þúsund
manns hafi sótt Olafsvík heim á
Færeyskum dögum um síðustu
helgi. Ostýrilátt veður setti mark
sitt á hátíðina og einstaka ófriðar-
seggir létu einnig til sín taka. Engu
að síður voru mótshaldarar sáttir
eftir erfiða helgi.
„Við byrjuðum að undirbúa há-
tíðina strax í mars og reyndum að
sjá fyrir öllu. Við höfðum hinsveg-
ar engan möguleika á að stjórna
veðrinu en það setti óvænt strik í
reikninginn,“ segir Sigurður
Gíslason, framkvæmdastjóri Fær-
eyskra daga 2005.
„Straumurinn af unga fólkinu lá
til okkar þessa miklu helgi og við
vorum alveg viðbúin því. Það er
því miður misjafn sauður í mörgu
skipulagningu af hálfu björgunar-
sveitamanna. Lögreglan var með
varðstöð við Lyngbrekku þar sem
nokkrir voru stoppaðir af . Það
voru hinsvegar einhverjir „spítt-
hausar" á sveimi en það er alltaf
þessi litli hluti sem eyðileggur
alltaf fyrir hinum. Stærstur hluti af
þessum fjölda ungmenna sem
hingað komu var hér til að
skemmta sér á heilbrigðan hátt og
þau voru til fyrirmyndar. Við vor-
um t.d. með yfir 700 manns á balli
í Klifi á laugardagskvöldið og þar
voru engin vandamál. Þar var fólk
einfaldlega í skýjunum af gleði og
allt fór vel fram.“
Neikvæð umfjöllun
Sigurður segir að brugðist hafi
verið hratt og örugglega við þegar
veðrið gerði usla á hátíðarsvæðinu
þótt ekki hafi verið hægt að fyrir-
byggja að tjöld fykju á haf út og
fellihýsi færu í spað. „Við vorum
alls ekki viðbúin þessum veðurofsa
enda var því ekki spáð af veður-
fræðingum. Þegar við sáum í hvað
stefndi var hinsvegar brugðist
hratt við og fólk ræst út til að opna
aðstöðu í skólanum og íþróttahús-
inu þar sem fólk gat leitað skjóls.
Dagskráin á laugardeginum var
síðan flutt inn í Salthúsið og þar
gekk allt vel. Eg tel að við höfum
staðið okkur mjög vel miðað við
aðstæður. Auðvitað voru einhverjir
smá hnökrar á framkvæmdinni sem
eru til að læra af þeim en í heildina
fór þetta vel fram.“
Sigurður er hinsvegar ekki jafn
ánægður með umfjöllun einstakra
fjölmiðla um hátíðina. „Það er eins
og einstaka blaðamenn fái mikið út
úr því að ata Olafsvík auri. Við
gerðum eins og við gátum til að
losna við svörtu sauðina sem setja
blett á mannamót eins og þetta.
Það er hinsvegar einblínt á þá
bletti og þeir gerðir margfalt
stærri en þeir í ratm eru. Það er ég
alls ekki sáttur við svo vægt sé til
orða tekið,“ segir Sigurður.
GE/ Myndir: Sigurjón Bjamason.
ÞaS fakkaði talsvert á tjaldsvœðunum á laugardag en þeir hörðustu héldu velli.
Stór hluti hátíðarhaldanna varfœrður inn í Salthúsið vegna veðurs.
Það var vel tekið á því í víkivakanum.
fé og undan því verður ekki litið.
Þess vegna lögðum við áherslu á
gott samstarf við lögreglu og góða
PISTILL GISLA
Einhversstaðar verða ungir að vera
Þegar ég var á sextánda vetri fékk ég einhvern
sælan sumardag þá snilldarhugmynd að fara á reið-
hjóli ofan úr mínum afdal á dansleik sem halda átti
í þar til gerðu gleðihúsi í um 30 km fjarlægð frá
reiðhjóli mínu. Hvernig sem á því stóð þá var fað-
ir minn ekki jafn upprifinn yfir þessari hugdettu og
ég sjálfur og beitti sér gegn henni af fullum þunga.
Tók ég það sem skýr skilaboð um að hjólreiðar
væru heimskulegt íyrirbæri og hef alfarið látið af
þeim síðan. Afturámóti fór ég á umræddan dans-
leik, eftir annars konar samgönguleiðum, og marga
fleiri slíka í kjölfarið og urðu engin eftirmál af því.
Eg held það hafi svosem ekki verið mikið um að
ræða heldur því frá upphafi Islandsbyggðar hafa
menn komið saman, einn eða fleiri í senn, og gert
sér glaðan dag.
Engu að síður verða menn alltaf jafh hissa á því
að íslensk ungmenni stormi á skemmtanir í þeim
tilgangi að skemmta sér. Að vísu eru því miður
alltaf einstaklingar sem túlka orðið skemmtun á
annan hátt en fjöldinn og líta á ofbeldisverk sem
hverja aðra afþreyingu. Það eru þessir örfáu ein-
staklingar sem fanga athygíi fjölmiðla og þeirra á-
stand og athafnir verður uppistaðan í blaðafyrir-
sögnum blaðanna að gleðskapnum loknum. Engan
varðar hinsvegar um alla hina sem skemmtu sér hið
besta og það á heilbrigðan hátt.
Það dugar ekki einfaldur meirihluti í atkvæða-
greiðslunni um hvort tiltekin hátíð hafi verið góð
eða vond. Það þarf ekki nema eitt akvæði til að
fella tillöguna um að hún hafi tekist með ágætum,
einn svartan sauð til að senda alla hjörðina í slátur-
húsið.
Eftir hátíðir síðustu helgar eru það meint kyn-
ferðisafbrot, fíkniefnanotkun og vont veður sem
eftir stendur í hugum fólks. Ekki þeirra sem voru á
hátíðunum heldur þeirra sem fá upplýsingar um
þær í gegnum fjölmiðla. I kjölfarið liggur svo beint
við að fordæma þau fúlmenni sem standa fyrir há-
tíðahöldum í skjóli humars eða Færeyinga þótt all-
ir viti eftir lestur dagblaðanna að þeim gengur ekk-
ert annað til en mannvonskan ein.
Ekki er ég að
réttlæta verk dóp-
sala eða nauðgara,
síður en svo. Þeir
verða hinsvegar
ekki til út af bæjar-
eða héraðshátíðum. Það er hinsvegar afleitt ef slík-
ar hátíðir leggjast af fyrir þá sök að fáeinir stór-
skemmdir einstaklingar fá að koma á þær þvílíku
óorði að þær eigi sér ekki viðreisnar von. Þótt all-
ar skipulagðar samkomur væru lagðar af hér á landi
þá kæmi það ekki í veg fyrir að ungt fólk komi
saman til gleðskapar. Reynslan sýnir að það er þó
mun skárra að það gerist á þar til gerðum hátíðum
þar sem er skipulögð gæsla og aðstaða til að bregð-
ast við ef eitthvað kemur uppá.
Ungmenni hætta ekki að skemmta sér þótt reið-
hjólið sé tekið af þeim. Það get ég vottað.
Gísli Einarsson, fyrrverandi hjólreiðamaður.