Skessuhorn - 08.11.2006, Qupperneq 18

18
MIÐVIKUDAGUR 8. NOVEMBER 2006
^aUOVIU/i.i
f
*
3

Fréttir frá MaJawí - Annar hluti
Asta Rut er hér að taka á móti skjólstaeðingum.
Við erum þrír hjúkrunarfræðingar
sem sinnum sjálfboðaliðastörfum í
Malawí í samstarfi við Hjálparstarf
kirkjunnar á Islandi. Við héldum til
Malawí 11. september síðastliðinn
og áætltun að vera hér fram í miðjan
febrúar næstkomandi. Við ætlum
síðan að fara í sex vikna ferðalag um
suður- og austurhluta Affíku í lokin.
Nú er Mobile clinicin byrjuð.
Mobile clinic er í raun bíll sem fer
um til að hafa efrirlit og koma með
birgðir í „Feeding center" (Feeding
center er miðstöð þar sem munaðar-
laus og mjög fátæk böm frá sex mán-
aða til fimm ára fá ffían mat þrjá
daga vikunnar). Birgðirnar saman-
standa af maísmjöli, sykri, matarolíu,
sápu og fleira. Tilgangur með þessu
starfi er að næra börnin, fyrirbyggja
sjúkdóma og ffæða aðstandendur
þeirra. Feeding centerin eru staðsett
við kirkjur í litlum þorpum um allt
land. Landinu er síðan skipt upp í
þrjú svæði; norður, suður og mið-
hluta og hver hluti hefur 30-40
Feeding center. Hver hluti hefur
sinn bíl sem ferðast um svæðið og
tekur hver ferð tæpar 3 vikur. Heim-
sótt eru 2-3 center á hverjum degi.
Mobile clinicin er starffækt á tíma-
bilinu október til apríl en þá er svo-
kallað hungurtímabil í suðurhluta
Afríku þar sem uppskeran er búin.
Með okkur í ferðunum eru aðstoð-
armaður og bílstjóri.
Starf okkar felst í að athuga hvort
allt er til staðar sem á að vera þar.
Þama á að vera skýli eða kirkja, eld-
hús, klósett, baðherbergi, ruslagryfja
o.fl. Við eigum að skrá það niður og
hvemig okkur finnast aðstæðumar
líta út þ.e. hvort þetta sé viðunandi.
Hefðum við ekki fengið að fara með
infæddum hjúkrunarffæðingi fyrstu
þrjá dagana væmm við ekki vissar
um að okkur hefði fundist neitt af
þessu viðunandi. Þegar við eram
búnar að skoða þetta allt er stuttur
fundur með fólkinu sem tekur þátt í
verkefriinu. Fundurinn fer reyndar
fram á chichewa (tungumáli inn-
fæddra) svo við skiljum ekki mikið.
Við verðum bara að fylgjast með
hvenær verið er að biðja svo við get-
um sýnt viðeigandi hegðun. A þess-
um fundum þurfum við ekki að segja
mikið annað en að heilsa og kynna
okkar sem er eiginlega það eina sem
við kunnum að segja á chichewa.
Effir fundinn byrjar ballið því þá
flykkjast allir að með börnin til að fá
ókeypis læknisaðstoð (hjúkranarað-
stoð þar sem enginn læknir er á
staðnum). Þar sem lyfin era einnig
ókeypis vilja allir nýta sér þjónust-
una þrátt fyrir að meirihluti barn-
anna séu ekki bráðveik. Mörg þeirra
era vannærð og með öndunarfæra-
og meltingarfærasýkingar eins og al-
gengt er hjá bömum á þessum aldri.
Malaría er algeng í Malawi og era
böm sem hafa verið með hita oftast
meðhöndluð þrátt fyrir að ekki sé
vitað hvort þau séu sýkt. HIV er
einnig algengur sjúkdómur en
sjaldnast greindur hjá þessum börn-
um. Hér sjáum við einnig tilfelli sem
sjást ekki á Vesturlöndum. Við höf-
um t.d. skoðað börn yfir tveggja ára
sem era ekki farin að ganga eða tala,
með vatnshöfuð eða þroskaheft án
nokkurrar greiningar. Við skoðum
15-40 böm í hverju Feeding centeri,
sjúkdómsgreinum þau, gefum lyf og
skráum allt niður. Þau tílfelfi sem við
getum ekki greint eða meðhöndlað
vísum við áfram á sjúkrahús. Sam-
sldpti við fólkið geta verið svolítið
erfið þar sem við þurfum túlk til að
tala við það.
I ferðunum gistum við ýmist á
gistiheimilum eða heima hjá prestin-
um í héraðinu. Þegar við fóram með
infædda hjúkrunarfræðingnum
fyrstu 3 dagana gistum við hjá presti.
Húsið var mjög fírit, byggt úr múr-
steinum þó það hafi haft stráþak og
ekkert rafmagn. Þegar við komum
byrjaði presturinn á að sýna okkur
hreykinn að hann væri búinn að
steypa gólfið hjá sér (í vor þegar þau
vora hjá honum var víst moldargólf).
Þegar við vorum að fara að sofa kom
í ljós að við áttum að sofa í stofunni
og það á gólfinu. Við reyndum að
láta á engu bera þó okkur væri nú
ekki vel við kóngulæmar sem skriðu
um stofuna. Þar sem við vorum bara
með eina dýnu til að deila tókum við
pullumar úr sófunum og notuðum
þær líka. Við eram afar fegnar að
hafa tekið með okkur íslensk rúmföt
því þá er bara hægt að skríða inn í
sængurverið og svo vöfðum við
flugnanetinu um hausinn. Við sváf-
um bara ótrúlega vel þama og urð-
um ekki varar við nein skordýr.
Haninn byrjaði reyndar að gala upp
úr klukkan 3 (og því miður var hann
inni í húsinu), en þar sem við höfð-
um farið að sofa um níu um kvöldið
slapp það alveg. Núna eram við
búnar að fara í eina ferð, gist við hin-
ar ýmsu aðstæður en höfum þó alltaf
möguleika á að fara á gistiheimili ef
okkur h'st ekki á aðstæður.
Með kveðju heim,
Fríða Björk Skúladóttir
Asta Rut Ingmiundardóttir
Bjamheiður Böðvarsdóttir
*
t
Athyglisverður Maður
í mislitum sokkum
Leikdeild Umf. íslendings ffum-
sýndi sl. laugardagskvöld í félags-
heimilinu Brún í Bæjarsveit leikritið
Maður í mislitum sokkum eftir Am-
mtrnd S. Backman. Frumsýningin
markaði 30 ára samfellt leikstarf fé-
lagsins og bar með sér að hér vora
engir nýgræðingar að verki. Asa
Hlín Svavarsdóttir er leikstjóri og
leikendumir átta sem fara með jafri-
mörg hlutverk.
Verkið Maður í mislitum sokkum
er öðra fremur gleðileikur um gam-
alt fólk og ungt með alvarlegum
undirtóni þó. Verður því best lýst
með orðum leikskáldsins sjálfs:
„í leikritinu um gamla fólkið er ég
jafnframt að velta fyrir mér þeirri
stöðu sem upp kemur þegar sæmi-
lega efiiaður miðstéttarmaður tekur
aðra stefriu í lífinu á gamals aldri en
afkomendur vildu helst. I leikritinu
er þessu þannig stillt upp að harð-
fullorðin bömin verða áhyggjufull
þegar pabbi gamli fær nýstárlegar
hugmyndir um hvemig best sé að
eyða elliárunum. Honum dettur
nefriilega í hug að kannski geti hann
notað fjármuni sína sjálfum sér til
ánægju áður en öllu er lokið...“
An ýkna eða farsaláta tekst höf-
undi að draga fram hárfínar myndir
atburðanna á mörkum skops og
skælna þar sem áhorfandinn þarf
ekki að fara langt í umhverfinu eftir
hhðstæðtun.
Asa Hlín Svavarsdóttir og leikendur í leikslok.
Asu Hlín leikstjóra hefur tekist
að koma hinu ágæta verki Arn-
mundar á fjalirnar þannig að flest
fellur í samræmdar skorður í þéttri
og fallegri sýningu: Kátleg orða-
skipti og meinleg atvik verða trú-
verðug þarna í viðreisnarárastof-
unni hennar Steindóra gömlu. Það
er einmitt sú brjóstgóða kona sem
grandalaus verður miðlínan í at-
burðunum og fær aðstoð nokkurra
nágranna sinna til þess að greiða úr
þeim vanda sem upp er kominn -
raunar tvennra eldri hjóna sem fátt
eiga sameiginlegt lengur nema
lönguna til að vera ósammála hvort
öðra.
Leikarahópurinn hefrir líka unnið
afar vel að verkinu og skilar hver og
einn sínu hlutverki með ágætum svo
myndir og blæbrigði leiktextans
njóta sín. Eg leyfi mér þó að nefria
sérstaklega afar einlæga og sannfær-
andi meðferð Katrínar Jónsdóttur á
hlutverki áðurnefhdrar Steindóra.
Gervin vora góð en tæpast þó nógu
gamalleg öU fyrir minn smekk.
Það er meira en reisunnar virði að
skreppa í félagsheimilið Brún og
njóta kvöldstundar við þetta góða
verk Arnmundar Backmans, Asu
Hlínar, leikhópsins og hins fjöl-
marga aðstoðarfólks er að sýning-
unni kemur. Hún gefur bæði tilefrii
til þess að hlæja og hugsa. Og ekki
spillir að í hléinu má njóta kvenfé-
lagskaffis og þjóðlegs meðlætis.

Glitnir gefur
tækitilSHA
Á haustfundi Glitnis, sem hald-
inn var á Akranesi á föstudaginn,
tilkynnti Bjarni Ármannsson for-
stjóri þá ákvörðun bankans að færa
Sjúkrahúsinu og heilsugæslustöð-
inni á Akranesi að gjöf tvö tæki.
Annars vegar þol og áreynslubraut
af fullkomnustu gerð og hins vegar
heyrnarmælingarklefa. Guðjón
Brjánsson ffamkvæmdastjóri SHA
tók við gjöfunum úr hendi Bjarna
og Magnúsar Brandssonar útibús-
stjóra Glitnis á Akranesi.
Guðjón segir gjafirnar kærkomn-
ar. Fyrir átti stofriunin áreynsluhjól
en að sögn Guðjóns hentar það ekki
öllum að hjóla og því komi á-
reynslubraut þar sem hægt er að
ganga og hlaupa sér mjög vel.
Heyrnarmælingarklefi hefur ekki
verið um nokkurt skeið á SHA eða
frá því að heimasmíðaður klefi var
aflagður. Guðjón segist vonast til
þess að hin nýju tæki verði komin í
gagnið um næstu áramót.
Við afhendingu gjafanna rifjaði
Bjarni upp að hann sjálfur ætti
starfsfólki stofnunarinnar mikið að
þakka frá uppvaxtaráram sínum á
Akranesi og því væri það honum
mikið gleðiefni að fá tækifæri til
þess að bæta tækjakost SHA. Guð-
jón Brjánsson þakkaði fyrir gjafim-
ar og sagði það ómetanlegt fyrir
stofnunina hversu vel fyrirtæki og
einstaklingar styddu við starf henn-
ar. Hann sagði Glitni og SHA í
nokkuð ólíkum sporam gagnvart
viðskiptavinum sínum. Starfsfólk
Glitnis reyndi sitt besta til þess að
fjölga viðskiptavinum sínum og
halda þeim sem lengst en starfsfólk
SHA reyndi af fremsta megni að
fækka sínum viðskiptavinum og að
heimsóknir þeirra tækju sem
minnstan tíma. Báðir aðilar leituð-
ust samt við að veita ffamúrskar-
andi þjónustu. Gjafir Glitnis
myndu auðvelda það starf.
HJ