Morgunblaðið - 04.05.2019, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. MAÍ 2019
✝ Elsa G. Þor-steinsdóttir
fæddist 3. maí
1930 á Enni í
Engihlíðarhreppi í
Austur-Húna-
vatnssýslu. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Dyngju
á Egilsstöðum 26.
apríl 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Halldóra
Sigríður Ingimundardóttir, f.
1896, d. 1967, og Guðmundur
Þorsteinn Sigurðsson, f. 1901,
d. 1967. Systkini Elsu sam-
mæðra voru Hólmfríður Krist-
ín, f. 1916, d. 1995, Sveinn
Helgi, f. 1918, d. 1970, og
Arína Margrét, f. 1919, d.
1999. Tvö dóu kornabörn. Al-
systkin Elsu voru Sigurður
Heiðar, f. 1934, d. 2017, og
Ingimundur Ævar, f. 1937, d.
2013.
Elsa giftist 29. júlí 1956
Jóni Bergssyni, f. 25. júní
1933, d. 23. júlí 2008, syni
hjónanna Sigríðar Hallgríms-
dóttur, f. 1907, d. 1967, og
Bergs Jónssonar, f. 1899, d.
1970. Elsa og Jón bjuggu alla
sína búskapartíð á Ketils-
stöðum á Völlum. Börn þeirra
eru: 1) Halldóra Sigríður, f.
11. apríl 1959, maki Birgir
2006, Markús Thor, f. 2010 og
Valdís Lilja f. 2012. Dóttir Jó-
hönnu er María Mist, f. 1999.
Maki Bergs er Olil Amble, f.
1963. Börn hennar Freyja,
Steinar og Brynja. 3) Ragn-
heiður, f. 22. janúar 1963. 4)
Steinunn, f. 18 febrúar 1968,
maki Einar Valur Oddsson, f.
1968. Börn Atli Hjörvar, f.
1988, maki Apríl Sól Sal-
ómonsdóttir, f. 1988, börn
Steinunn Heba, f. 2015, og
Máney Elva, f. 2017. Jóhanna
Margrét, f. 1992, maki Olaf
Garðar Garðarsson, f. 1989.
Elsa ólst upp í Enni og gekk
þar í hefðbundinn sveitaskóla
og stundaði nám tvo vetur ut-
an skóla veturna 1948-49 en
þá hafði hún lokið námi við
Kvennaskólann á Blönduósi.
Elsa var svo aðstoðarkennari
við skólann 1949-50. Hún út-
skrifaðist sem vefnaðarkenn-
ari frá Húsmæðraskólanum á
Hallormsstað 1952. Elsa var
kennari við húsmæðraskóla á
Varmalandi 1953-57. Þá
kenndi hún vefnað í Hús-
mæðraskólanum á Hallorms-
stað 1978 til 2004. Elsa og Jón
bjuggu blönduðu búi til 1986,
en síðan með hross í félagi við
Berg son sinn. Þau sáu einnig
um póstflutninga á Völlum í
nokkur ár. Elsa var virk í
félagsstörfum, var meðal ann-
ars formaður Kvenfélags
Vallahrepps í mörg ár og var
heiðursfélagi í því félagi.
Útför verður gerð frá Egils-
staðakirkju í dag, 4. maí 2019,
klukkan 14.
Sigfússon, f. 1950.
Börn Þorkell
Máni, f. 1982,
maki Eir
Kvernstuen, f.
1980, börn Þór
Niklas, f. 2010, og
Lilja Lív, f. 2014.
Árni Sigfús, f.
1985, maki Herdís
Rútsdóttir, f. 1991,
barn Elsa Guð-
björg, f. 2016.
Fyrir átti Birgir börnin
Hjalta, Agnesi Brá og Júlíus
Arnar. 2) Bergur, f. 17. októ-
ber 1960, maki Jónína Rós
Guðmundsdóttir, f. 1958
(skildu). Börn Guðbjörg Anna,
f. 1984, maki Torfi Þorsteinn
Sigurðsson, f. 1986, börn Kar-
en Rós, f. 2005, Bergur Ingi, f.
2010, Sigurður Brynjar, f.
2014, og Arnór Darri, f. 2015.
Guðmundur Þorsteinn, f. 1988,
maki Ragnheiður Jara Rún-
arsdóttir, f. 1990, börn Jónína
Jara, f. 2015, og Rúnar Berg,
f. 2017. Berglind Rós, f. 1995,
maki Ragnar Már Þorvalds-
son, f. 1995, barn Nína Björg,
f. 2016. Fyrir átti Bergur son-
inn Jón Matthías, f. 1980, móð-
ir hans er Þóra Sólveig Jóns-
dóttir, f. 1961, maki Jóhanna
L. Reynisdóttir, f. 1978
(skildu). Börn Katrín Þóra, f.
Elsku hjartans amma mín.
Ég er svo þakklát fyrir það
hvað við áttum yndislegan dag
saman í fermingunni hennar
Karenar Rósar, viku áður en þú
fórst frá okkur. Það hjálpaði
mér í gegnum erfiða tíma á
meðan þú glímdir við veikindin
síðustu dagana þína og ég
komst ekki austur til að kveðja
þig almennilega.
Þegar við kvöddumst eftir
ferminguna var svo skrýtið að
þú sagðir „bless elsku drottn-
ingin litla“ sem er eiginlega það
nákvæmlega sama og afi Jón
sagði við mig þegar hann kvaddi
mig í síðasta skiptið, samt held
ég að við höfum hvorug vitað að
þetta væri okkar síðasta kveðju-
stund, því ég sagðist ætla að
koma austur í sumar og heim-
sækja þig. En ef ég hugsa mig
um og ef ég þekki þig rétt
amma mín, þá hefurðu kannski
bara vitað það sjálf að þetta
væri okkar hinsta kveðjustund,
því þú vissir svo margt sem aðr-
ir vissu ekki.
Til dæmis þegar ég kom í
heimsókn til þín þegar ég var
nýlega orðin ólétt og ætlaði að
segja þér frá því, þá spurðirðu
mig hvort ég væri að bæta á
mig, ég þurfti ekkert að segja
þér fréttirnar amma mín, því þú
vissir alveg upp á hár að þarna
væri tólfta langömmubarnið á
leiðinni.
Elsku amma, ég á svo óend-
anlega margar minningar með
þér og þú hefur kennt mér svo
ótrúlega margt að ég gæti
örugglega skrifað margar blað-
síður. Mér finnst standa upp úr
að þú talaðir stundum um það
hversu mikilvægt það væri að
vera góður við náungann því
maður fengi það alltaf einhvern
veginn borgað til baka, það er
rosalega góð lífsspeki. Þér
fannst alltaf svo gaman að
heyra fallega talað um afkom-
endur þína og fylgdist áhuga-
söm með því sem vorum að gera
í lífinu. Þú varst svo stolt þegar
ég útskrifaðist sem stúdent og
hringdir nokkrum sinnum í mig
til að spyrja hvernig gengi í
prófunum. Þegar ég fór svo að
keppa í aflraunum fannst þér
það nú frekar furðulegt til að
byrja með en þegar leið á
fannst þér nú bara frekar flott
að barnabarnið þitt væri næst-
sterkasta kona Íslands. En það
sem mér finnst frábærast er
hvað þú varst innilega glöð með
það að ég hafi ákveðið að læra
hjúkrunarfræði og varst alveg
viss um að ég myndi passa vel
inn í það hlutverk, það var alltaf
jafn yndislegt og hlýlegt að
heyra og sannfærði mig enn
frekar um að ég væri á réttri
braut.
Elsku besta amma, ég vona
að afi hafi tekið vel á móti þér á
þeim fallega stað sem þið eruð á
núna. Ég mun varðveita allar
yndislegu minningarnar um þig
alla tíð. Þú varst dásamleg
amma og gerðir svo margt fyrir
mig í gegnum árin.
Ég kveð þig með sömu orðum
og ég kvaddi þig alltaf þegar við
töluðum saman í síma og þú
sagðir alltaf „æ, það er svo
notalegt þegar þú segir svona
amma MÍN“.
Bless amma MÍN.
Þín litla ömmustelpa,
Berglind Rós Bergsdóttir.
Elsku amma mín. Nú ertu
komin til hans afa og mikið sem
ég held að hann sé glaður með
að vera kominn með þig til sín
og hugsa ég til þess með hlýju
að þið séuð sameinuð þótt sökn-
uðurinn sé vissulega mikill.
Jón, nei Bergur, æ nei, Guð-
mundur minn Þorsteinn, svona
ávarpaðir þú mig ósjaldan og
þótt mér hafi þótt það frekar
leiðigjarnt þegar ég var yngri
þá var mér farið að þykja ósköp
vænt um þessar nafngiftir eftir
því sem á leið.
Ég var svo heppinn að alla
mína tíð hefur þú verið svo of-
boðslega stór hluti af lífi mínu.
Þær eru óteljandi stundirnar
með þér sem koma upp í hug-
ann við þessi skrif og þegar ég
hugsa til baka geri ég mér grein
fyrir því hvað öll þín viska og
heilræði munu sitja eftir og
þannig munt þú áfram verða
stór hluti af mínu lífi eins og þú
hefur alltaf verið.
Þinn mikli húmor hefur alltaf
verið stór hluti af þér og glatt
þá sem þig þekkja. Mér er mjög
minnisstætt þegar ég var á einu
af mínum fyrstu þorrablótum á
Iðavöllum og hafði verið ákveðið
að þú myndir aka mér heim
fljótlega eftir að borðhaldi lyki.
Á leiðinni heim mæta okkur síð-
an blá ljós og var þar lögreglan
á ferðinni í reglubundnu eftir-
liti. Þegar lögregluþjónninn
kom að bílnum spurði hann
hvert förinni væri heitið og
hvaðan við værum að koma. Þú
sagðir að við værum að koma af
þorrablóti á Iðavöllum. Þá
spurði lögregluþjónninn: „Hefur
þú nokkuð verið að drekka,
Elsa?“ Þá svaraðir þú um hæl
af þinni einstöku snilld: „Nei,
ekki nema bara það sem veitt
var við borðhaldið.“ Nokkurt fát
kom á lögregluþjóninn, sem þó
fyrir rest áttaði sig á því að þú
varst bara að fíflast í henni og
leyfði okkur að halda ferð okkar
áfram.
Það hafa verið mikil forrétt-
indi að hafa þig svona nálægt
okkur eftir að þau Jónína Jara
og Rúnar Berg fæddust og það
var alltaf svo ósköp gaman að
heimsækja þig með þau og sjá
hversu mikið þú naust þess að
hafa þessa grislinga í kringum
þig fram á síðasta dag og vona
ég að ég nái að skila áfram til
þeirra þinni fallegu sýn á lífið
og tilveruna.
Ég á eftir að sakna þess
ósköp mikið að koma til þín og
drekka með þér kaffi, borða
maríukex, ræða um lífið og til-
veruna og fá stöku leiðbeiningar
um hitt og þetta inn á milli.
Vertu blessuð elsku amma
mín, ég lofa að vera alltaf sjálf-
um mér líkur.
Guðmundur þinn Þorsteinn.
Nú hefur Elsa frænka mín
kvatt þennan heim og ég held
að hún hafi verið sátt og tilbúin
til þess. Það var ekki alveg að
hennar skapi að vera upp á aðra
komin og þurfa að þiggja aðstoð
í daglegu lífi. Hennar stíll var
að vera húsfreyja á stóru heim-
ili, sjá um að öllum liði vel og
fengju nóg að borða.
Ég vissi alltaf af þessari
frænku minni fyrir austan þó að
ég þekkti hana ekki. Eftir að ég
flutti austur var ekki mikill
samgangur enda við báðar upp-
teknar konur, þó var alltaf farið
í heimsókn þegar foreldrar mín-
ir komu austur og það var gam-
an því Elsa tók vel á móti gest-
um.
Í seinni tíð hef ég náð að
kynnast frænku minni betur og
heyra hvaða mann hún hafði að
geyma. Það var mjög gaman að
spjalla við hana, ekki síst um
liðna tíð, uppvaxtarárin í Enni,
frændfólk okkar og margt fleira
þar sem við þekktum báðar til.
Þó að lífið hafi ekki alltaf farið
mjúkum höndum um Elsu
frænku var alltaf stutt í húm-
orinn hjá henni sem gat verið
nokkuð beittur.
Hún var stolt af afkomenda-
hópnum sínum, ekki síst barna-
börnum og barnabarnabörnum
og fylgdist vel með þeim öllum,
ég undraðist oft hvað hún var
minnug á afmælisdaga þeirra.
Hún náði að vera viðstödd ferm-
ingu barnabarnabarns síns á
Höfn nú nýlega sem ég veit að
veitti henni ómælda gleði.
Ég mun sakna samveru-
stundanna með Elsu, þær gáfu
mér mikið. Ef það er líf eftir
þetta líf þá veit ég að vel hefur
verið tekið á móti Elsu.
Fjölskyldunni votta ég mína
dýpstu samúð.
Þorbjörg Garðarsdóttir.
Elsku hjartans Elsa.
Nú hefur þú kvatt okkur og
ert flogin á vit ævintýranna. Þú
varst svo hlý og góð, mikill
húmoristi og áttir það til að
vera stríðin. Mig langar til að
minnast þín hér og skrifa um
okkar kynni.
Við Elsa kynntumst mjög
fljótlega eftir að við Guðmundur
Þorsteinn fórum að vera saman
fyrir rúmum 10 árum. Þvílík
kona. Jón Bergsson hafði ný-
lega fallið frá þegar við kynnt-
umst en ég fékk sem betur fer
að heyra margar skemmtilegar
sögur af þeim manni og stund-
um finnst mér ég hafa þekkt
hann. Það kom snemma í ljós í
sambandi okkar Guðmundar að
Elsa amma væri mikilvæg kona
í hans lífi. Guðmundur fór fljótt
með mig í Ketilsstaði til að
kynna mig fyrir ömmu. Elsa tók
vel á móti mér með hinum ýmsu
kræsingum og við áttum strax
gott og dýrmætt samband. Guð-
mundur fór nær daglega í Ket-
Elsa Guðbjörg
Þorsteinsdóttir
✝ Vilhjálmur Al-freð Vilhjálms-
son fæddist í
Reykjavík 15. maí
1950. Hann lést á
heimili sínu 13. apr-
íl 2019.
Foreldrar Vil-
hjálms voru Svein-
jóna Vigfúsdóttir
hárgreiðslumeist-
ari og Vilhjálmur
Hans Alfreð Schrö-
der framreiðslumaður.
Systkini hans eru Helga Guð-
ríður (d. 2003), Anna, Fríða Pál-
ína (d. 2013), Jó-
hannes Lárus og
Guðrún Elísabet.
Eftirlifandi sam-
býliskona hans er
Guðlaug Kristjáns-
dóttir en þau voru
barnlaus. Hann átti
fyrir þrjú börn; Vil-
hjálm Gunnbjörn,
Önnu Maríu og
Heiðar. Einnig átti
hann sjö barnabörn
og tvö barnabarnabörn.
Útför hans fór fram frá Kefla-
víkurkirkju 2. maí 2019.
Vilhjálmur byrjaði ungur að
læra múrverk en varð að hætta
vegna ofnæmis. Eftir það stund-
aði hann alls kyns störf, m.a. sjó-
mennsku, matreiðslu, vörubif-
reiðaakstur, stjórn þungavinnu-
véla og ýmis verkamannastörf.
Hann var mjög vel liðinn í vinnu
og vann mikið þar til bakið fór að
hrjá hann og hann varð að hætta
störfum. Hann varð öryrki 1995.
Vilhjálmur var léttur í lund og
hafði góðan húmor. Hann var
uppátækjasamur og þegar hann
var átta ára tóku hann og vinur
hans upp á því að ferðast um
landið án þess að láta vita af sér.
Þeir fundust nokkru seinna langt
frá borginni þegar góðborgari sá
þá og lét lögregluna vita. Hann
var líka duglegur við að laumast
út um gluggana heima um nætur,
m.a. til að heimsækja kærust-
urnar. Hann hafði dálæti á tón-
list, einkum Bítlunum. Hann var
ljúfur í lund, blíður og barngóður.
Hann var jafnframt feiminn og
hlédrægur og hafði sig lítið í
frammi. Hann var frábær kokkur
og hafði gaman af því að elda
mat. Hann var mikið snyrtimenni
og vildi hafa mjög snyrtilegt í
kringum sig og allt á sínum stað.
Hann var laghentur þúsundþjala-
smiður og vildi gjarnan hjálpa
þeim sem á þurftu að halda við
ýmis viðvik.
Ég kveð hann með miklum
söknuði og þakka honum allar
góðu stundirnar sem við áttum
saman, ekki síst síðustu árin.
Hvíl í friði elsku bróðir. Vona
að þú sért laus allra þjáninga.
Ég votta Guðlaugu sambýlis-
konu hans, börnum, barnabörn-
um og barnabarnabörnum mína
dýpstu samúð í sorg þeirra.
Anna Vilhjálmsdóttir.
Vilhjálmur Alfreð
Vilhjálmsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Sálm. 6.3
biblian.is
Líkna mér, Drottinn,
því að ég er
magnþrota,
lækna mig, Drottinn,
því að bein mín
tærast af ótta.
Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ANGELA BALDVINS,
áður til heimilis í Hvassaleiti 12,
lést fimmtudaginn 25. apríl.
Útför hennar fer fram frá Bústaðakirkju
þriðjudaginn 7. maí klukkan 13.
Stefán Valur Pálsson
Erna Stefánsdóttir
Inga Stefánsdóttir
Hulda Stefánsdóttir Sverrir Ólafsson
Angela, Svanhvít, Stefán, Jökull,
Salka, Elena og Iðunn
Ástkær móðir okkar, dóttir, systir
og frænka,
ÍRIS BJÖRK HLÖÐVERSDÓTTIR,
lést 29. apríl.
Útför hennar fer fram frá Víðistaðakirkju
í Hafnarfirði fimmtudaginn 9. maí
klukkan 13. Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim sem vilja minnast hennar er bent á Píeta- samtökin.
Finnbogi Ernir Ægisson
Emilía Karen Ægisdóttir
Hlöðver Kjartansson Herdís Jónsdóttir
Hulda Kristín Hlöðversdóttir Brynja Dröfn Ingadóttir
Kjartan Arnald Hlöðversson Sveinbjörg Júlía Kjartansd.
Pálmar Þór Hlöðversson David Anthony Noble
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og bróðir,
FINNBOGI HELGI THEODÓRSSON,
vélstjóri,
Akureyri,
lést á Hjúkrunarheimilinu Hlíð hinn 29. apríl.
Útför hans fer fram frá Glerárkirkju
mánudaginn 6. maí klukkan 13.30.
Blóm og kransar eru afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á minningarsjóð Alzheimersamtakanna.
Lilja Guðmundsdóttir
Freydís H. Konnráðsdóttir Hörður Elís Finnbogason
Guðmunda Finnbogadóttir
Arnar Helgi Harðarson
Óðinn Helgi Harðarson
og systkini hins látna