Morgunblaðið - Sunnudagur - 26.05.2019, Síða 17

viðræðum“ hans og var hrópandi ill meðferð á honum
veigamikill þáttur í því að atkvæðagreiðslan tapaðist.
En niðurlægjandi meðferðin sem hann mátti þola
var þó eins og himnaríkisparadísarsæla hjá því sem
eftirmaðurinn Theresa May fékk hjá ESB-klíkunni. Sú
var nú látin svitna.
En í öllum tilvikum kyssti hún á vöndinn eins og væri
hann prins í álögum. „Þeirri vorum við verstir sem
unni okkur mest“ gæti sá góðglaði í Brussel sagt við
tuskuna, starfsbróður sinn, þegar þeir gera nú upp sitt
ógnarklúður og ákveða hverjum öðrum þeir eigi að
kenna um það.
Einkunnagjöfin
En hvað segja hinar talandi stéttir í Bretlandi um
Theresu May og ræðuna sem hún flutti í tilefni af sínu
pólitíska andláti.
Boris Johnsons, sem talinn er líklegasti arftaki henn-
ar, þótt ekki megi útiloka óvenjulega atburðarás þegar
hann á í hlut, sagði að „yfirlýsing May hefði einkennst
af ríkulegum virðuleik og hann þakkaði henni þolgæð-
islega þjónustu við bresku þjóðina og Íhaldsflokkinn“.
Þannig að hann slapp vel frá því. Hann bætti því
reyndar við að yrði hann kjörinn leiðtogi flokksins yrðu
Bretar farnir úr ESB fyrir lok október.
Aðrir þeir sem tjáðu sig þurftu ekki að fara eins
gætilega og Boris Johnson. Tebbit gamli lávarður, einn
nánasti samherji frú Thatcher, sagði „að May hefði
verið forsætisráðherrann sem engin eftirspurn hefði
verið eftir og henni hefði mistekist þar sem hún hefði
ekki grænan grun um hvað fælist í því að stjórna landi.
Asa Bennet blaðamaður benti á „að May hefði getað
komist hjá að klúðra brexit hefði hún beitt samnings-
hörku sinni gegn viðsemjendunum í ESB en ekki ein-
göngu gegn eigin þingmönnum“. Þessi seinasta um-
sögn er reyndar eins og klippt út úr væntanlegri
umsögn um framgöngu íslenskra ráðherra um þessar
mundir.
Andrew Lillico, hagfræðingur og sérfræðingur evr-
ópskum efnahagsmálum, segir: „Hinn bitri sannleikur
er að Theresa May var hræðilegur forsætisráðherra
og án hennar erum við í miklu betri málum.“
Og Iain Duncan Smith, þingmaður og fyrrverandi
leiðtogi Íhaldsflokksins, sagði: „Mér þykir fyrir því, frú
May, en „málamiðlun“ verður óhreint orð, þegar það
felur í sér svik við ákvörðun þjóðarinnar um brexit.“
Nigel Farage, sem spáð er sigri í ESB-kosning-
unum, segir: „May er versti forsætisráðherra Bret-
lands og mistök eru helsta einkenni arfleifðar hennar.“
En þjóðin?
Þetta segja stjórnmálamenn og skýrendur. En þjóðin
tekur enn fastar á með sínum hætti því að meira en 70
prósent fagna brottför hennar í nýjum könnunum, en
aðeins um 16% draga enn hennar taum.
Hér heima er yfirgnæfandi meirihluti þjóðarinnar á
móti „orkupakkanum“ í könnunum og stjórnmálamenn
komnir niður í 20% fylgi tala niður til þessa fólks og
gefa því langt nef.
Langt nef var helsta stjórntæki Theresu May.
Skrítið að íslenskir stjórnmálamenn telji snjallt að
sækja um einkaleyfi fyrir sig á því tæki.
Kannski reynist það betur hér en þar.
En það er fjarri því að vera víst.
Varla áhættunnar virði.
Morgunblaðið/Hari
’
Asa Bennet blaðamaður benti á „að
May hefði getað komist hjá að klúðra
brexit hefði hún beitt samningshörku
sinni gegn viðsemjendunum í ESB en ekki
eingöngu gegn eigin þingmönnum“. Þessi
seinasta umsögn er reyndar eins og klippt
út úr væntanlegri umsögn um framgöngu
íslenskra ráðherra um þessar mundir.
26.5. 2019 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 17