Morgunblaðið - 13.07.2019, Síða 35

MINNINGAR 35
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 13. JÚLÍ 2019
Elsku amma
Didda, nafna mín,
vinkona og gleði-
gjafi, mikið á ég eft-
ir að sakna þín. Það er erfitt að
meðtaka það að þú sért farin frá
okkur og að ég muni aldrei fá að
kíkja í kaffi til þín í Bólstaðarhlíð.
Það var alltaf svo gott að koma í
heimsókn því það sem einkenndi
þig var einlægur áhugi á öllum
þínum nánustu. Þú varst ávallt
tilbúin að hlusta, hvort sem við-
fangsefnið var þungt eða á léttari
nótunum. Þú varst líka fyndin og
hreinskilin, en fyrst og fremst hlý
og góð.
Þegar ég hugsa til baka um all-
ar góðu minningarnar sem ég á
með þér þá eru þær svo ótal
margar, en helst má nefna utan-
landsferðirnar, árlegu jólaboðin,
öll áramótin og fjölmörg önnur
tímamót í fjölskyldunni. Mér
finnst dásamlegt að þú hafir náð
að mæta með pompi og prakt í
brúðkaupið hjá Gullu systur og
Hlyni núna í byrjun sumars. Eft-
ir ræðuna mína í veislunni fór ég
beint til þín og við hlógum saman
því ég fór óvænt að gráta í miðri
ræðu. Þessi dagur og myndirnar
sem voru teknar af okkur saman
þennan dag eru mér svo dýrmæt-
ar.
Ég er þakklát fyrir að hafa átt
akkúrat þig sem ömmu, lífsgildi
þín og lífshættir veita mér inn-
blástur um hvernig ég vil vera.
Þú varst alltaf vel til höfð, allt
snyrtilegt í kringum þig en fyrst
og fremst hugaðir þú vel að því
sem skiptir allra mestu máli, fjöl-
skyldunni.
Fjölskyldan er sannarlega fá-
tækari án þín, en minningarnar
og lífsgildi þín lifa áfram með
okkur. Takk fyrir allar góðu
stundirnar, elsku amma.
Sakna þín ávallt.
Þín
Hólmfríður (Fríða).
Amma Didda kvaddi okkur
þann 1. júlí síðastliðinn. Það er
erfitt að trúa því að hún, sem hef-
ur fylgt mér alla ævi, sé núna far-
in. Það að amma Didda sé ekki
lengur í Bólstaðarhlíðinni er erf-
itt að meðtaka.
Hún var einn af föstu punkt-
unum í lífinu. Alltaf var hægt að
kíkja í heimsókn til ömmu Diddu,
setjast í eldhúskrókinn og fá sér
kaffi og spjalla um allt milli him-
ins og jarðar. Amma var nefni-
lega svo minnug og áhugasöm, þá
sérstaklega um afkomendur sína.
Árið 2010 fluttum við litla fjöl-
skyldan, ég, Hlynur og Egill, í
íbúðina við hliðina á ömmu. Þetta
var okkur ömmu báðum afar dýr-
mætt. Fyrir mig, sem var nýflutt
að heiman, var gott að hafa
ömmu til trausts og halds og ekki
síst vegna félagsskaparins. Fyrir
ömmu var öryggi í því að hafa
okkur Hlyn í sama húsi, ef hún
skyldi þurfa á aðstoð að halda. Á
milli okkar ömmu skapaðist einn-
ig nánara og öðruvísi samband en
hafði áður verið, hún var ekki
lengur bara amma mín heldur
eignaðist ég góða vinkonu í henni
og hún í mér.
Einnig þykir mér einstaklega
vænt um að börnin mín fengu að
trítla yfir stigapallinn til lang-
ömmu sinnar til að fá kex og
mjólk í eldhúskróknum og kíkja
svo aðeins í leikfangakassann.
Alltaf tók amma Didda á móti
Hólmfríður
Sigurbjörg
Gunnlaugsdóttir
✝ HólmfríðurSigurbjörg
Gunnlaugsdóttir
fæddist 13. mars
1925. Hún lést 1.
júlí 2019.
Útför hennar fór
fram 12. júlí 2019.
þeim með opnum
örmum. Þau voru
líka fljót að átta sig
á að í langömmu-
fangi var gott að
vera.
Amma spilar líka
stórt hlutverk í
æskuminningum
mínum. Á árunum
sem við fjölskyldan
bjuggum í Svíþjóð
kom hún stundum í
heimsókn til okkar eða kom með
okkur í frí suður á bóginn.
Minning sem stendur upp úr
er frá því ég var 5-6 ára og amma
Didda kom með okkur í frí til
Frakklands. Í þessari ferð var
Fríða systir mikið lasin og því
þurftu mamma og pabbi að sinna
henni. Amma Didda fékk það
hlutverk að hafa ofan af fyrir mér
þessa daga. Í minningunni sat
amma Didda með mér á svölun-
um, klukkutímum saman, og spil-
aði lönguvitleysu við mig. Ég átta
mig á því núna að um mikið þol-
inmæðisverk var að ræða, og fyr-
ir það er ég þakklát elsku ömmu.
Þegar við systur komum svo í
heimsókn til Íslands á sumrin,
var alltaf mikið tilhlökkunarefni
að komast til ömmu Diddu, þar
sem við fengum pönnukökur með
bláberjasultu og miklum rjóma.
Margt er hægt að taka sér til
fyrirmyndar frá ömmu. Hún var
mjög snyrtileg og mikið prúð-
menni. Aldrei mátti sjá óþarfa
drasl heima hjá henni, en hver
hlutur átti sinn stað. Röð og regla
var ávallt höfð í fyrirrúmi og hún
sjálf var alltaf vel tilhöfð, sama
hversu lítið tilefnið var. Síðast en
ekki síst má nefna þrautseigjuna
í henni síðustu mánuði, en hún
var ákveðin í því að vera viðstödd
brúðkaup okkar Hlyns þann 1.
júní síðastliðinn. Hún stóð við það
og mætti, glæsileg að vanda, og
fagnaði með okkur fram á kvöld.
Fyrir það verð ég ævinlega þakk-
lát, eins og fyrir allar aðrar
stundir með ömmu.
Takk, elsku amma, fyrir allan
tímann sem við fengum saman,
ég mun sakna þín um ókomna tíð.
Guðlaug Gylfadóttir.
Elsku amma.
Nú hefur þú kvatt þetta jarð-
ríki og verður þín sárt saknað. Í
lífi okkar ömmubarna og ekki síst
langömmubarna hefur verið dýr-
mætt að eiga þig að öll þessi ár.
Kaffi í eldhúskróknum hjá ömmu
er nokkuð sem við eigum öll eftir
að muna og sakna. Þar hittumst
við oftast stórfjölskyldan en
stundum náði maður þér einni í
gott spjall. Ég var svo heppinn að
fá að búa hjá þér á menntaskóla-
árum mínum, þá nýfluttur heim
frá Noregi, og eru það ómetanleg
ár. Við höfðum gott hvort af öðru
á þeim tíma. Þú fékkst ungan
orkubolta á heimilið og ég kynnt-
ist þínu reglubundna hversdags-
lífi. Mér er minnisstætt hvað þú
varst vanaföst. Kvöldmatur var
alltaf á sínum tíma, allir hlutir
áttu sinn stað á þínu heimili og
þvottur var þveginn á fimmtu-
dögum. Þú varst ávallt skemmti-
lega hreinskilin og líka sérstak-
lega nýtin og sparsöm. Ekkert
fór til spillis. Þetta eru allt kostir
sem ég hef lært að meta með ár-
unum. Hjá þér kynntist ég ís-
lenskum mat upp á nýtt og voru
kálbögglar og nætursaltaður
fiskur reglulega á kvöldverðar-
borðinu. Þú studdir við mig í
námi og varst eins og klettur ef
eitthvað bjátaði á. Elsku amma,
takk fyrir allar þær stundir sem
við áttum saman og allt sem þú
kenndir mér.
Hvíl þú í friði.
Hrafn Steinarsson.
Elsku amma.
Hvernig er hægt að
þakka,
það sem verður
aldrei nægjanlega þakkað.
Hvers vegna að kveðja,
þann sem aldrei fer.
Við grátum af sorg og söknuði
en í rauninni ertu alltaf hér.
Höndin sem leiddi mig í æsku
mun gæta mín áfram minn veg.
Ég veit þó að víddin sé önnur
er nærveran nálægt mér.
Og sólin hún lýsir lífið
eins og sólin sem lýsti frá þér.
Þegar stjörnurnar blika á himnum
finn ég bænirnar, sem þú baðst fyrir
mér.
Þegar morgunbirtan kyssir daginn,
finn ég kossana líka frá þér.
Þegar æskan spyr mig ráða,
man ég orðin sem þú sagðir mér.
Vegna alls þessa þerra ég tárin
því í hjarta mínu finn ég það,
að Guð hann þig amma mín geymir
á alheimsins besta stað.
Ótti minn er því enginn
er ég geng áfram lífsins leið.
Því með nestið sem amma mín gaf
mér,
veit ég að gatan hún verður greið.
Og þegar sú stundin hún líður
að verki mínu er lokið hér.
Þá veit ég að amma mín bíður
og með Guði tekur við mér.
(Sigga Dúa2)
María Rún og Ásgeir Arnar.
Nú hefur þú yfirgefið þennan
heim, elsku amma. Eftir lifa
minningar um hjartahlýjustu og
yndislegustu manneskju sem
við höfum kynnst.
Minningarnar um allar
stundirnar á Hjarðarhaganum
og síðar í Garðabænum munu
lifa með okkur alla tíð. Hvergi
fannst manni maður jafn vel-
kominn og hjá ykkur afa. Enda
snérist allt um að láta okkur
barnabörnunum líða eins vel og
mögulegt var.
Allir skápar og skúffur voru
fullar af því sem okkur fannst
gott. Grænu frostpinnarnir
standa upp úr og munu alltaf
minna okkur á þig, amma.
Það var svo gaman að gista
hjá ykkur og leika með píanó-
bókina, litabækurnar, kúluspilið
og spila á spil við ykkur afa.
Það var alltaf búið að taka
upp barnaefnið sem við horfð-
um á, og heimilið fullt af ljós-
myndum af okkur og allri fjöl-
skyldunni. En best var að finna
hversu ótrúlega mikið þú elsk-
aðir okkur, dýrkaðir og dáðir. Í
Guðrún
Reynisdóttir
✝ Guðrún Reyn-isdóttir fædd-
ist 28. júní 1934.
Hún lést 6. júlí
2019.
Útför Guðrúnar
fór fram 12. júlí
2019.
hvert einasta skipti
sem við hittumst.
Þú varst einstak-
ur gestgjafi, hvort
sem það var jóla-
boð, páskar, laufa-
brauðagerð eða lítið
kaffiboð þá settir
þú alltaf alla aðra í
fyrsta sæti. Tókst
ekki í mál að setjast
niður fyrr en þú
hafðir séð til þess
að allir aðrir væru fullkomlega
sáttir við sitt og búnir að fá nóg
að borða.
Þegar við urðum eldri og
samverustundunum fækkaði
varð samt alltaf jafn gott að
hitta ömmu og afa. Í hvert sinn
sem mamma hringdi og bauð
okkur í mat og sagði að amma
og afi myndu koma hlýnaði
verulega um hjartarætur og all-
ir hlökkuðu til að hitta ykkur.
Eftir að veikindin byrjuðu
svo að láta á sér bera og síðar
ágerast áttum við áfram margar
frábærar stundir. Þó að
skammtímaminnið hafi verið
farið að gefa sig var alltaf hægt
að opna myndaalbúm og tala
um gömlu tímana, sem var
ómetanlegt undir það síðasta.
Það gleður okkur líka óend-
anlega að þú hafir átt stundir
með barnabarnabörnunum.
Fyrst nokkur ár með Victori og
þessi fáu skipti með Köru Mar-
gréti eru og verða alltaf ómet-
anleg.
Takk fyrir allt, elsku amma.
Þú lifir í hjörtum okkar að ei-
lífu.
Halldór Árnason,
Elín Árnadóttir,
Guðmundur Örn Árnason.
Í dag kveðjum við elskulega
móðursystur okkar, hana Rúnu
eins og hún var alltaf kölluð.
Mamma og Rúna voru mjög
nánar en þær gengu ungar í
gegnum þá miklu sorg að missa
bæði móður sína og einkabróð-
ur með nokkurra ára millibili.
Þessi stóru áföll gerðu það að
verkum að þær sóttu styrk hvor
til annarrar og það leið senni-
lega aldrei sá dagur að þær töl-
uðu ekki saman. Þegar við
systkinin vorum að alast upp
var mikill samgangur milli fjöl-
skyldnanna og eigum við ótal
minningar um hlýja, fallega og
góða frænku sem alltaf sá það
besta í okkur og öllum öðrum í
kringum hana.
Að leiðarlokum er okkur efst
í huga þakklæti fyrir allan þann
stuðning og elsku sem Rúna
sýndi mömmu í hennar áföllum
og veikindum, án hennar hefðu
þessi spor verið ennþá erfiðari.
Við þökkum alla þá væntum-
þykju sem hún sýndi okkur
systkinunum en eftir lifa minn-
ingar um ljúfa og yndislega
konu.
Margrét, Magnús,
Sverrir og Pétur.
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
FRIÐJÓN BJÖRN FRIÐJÓNSSON
fjármálastjóri,
lést á líknardeild Landspítalans
miðvikudaginn 10. júlí.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju miðvikudaginn 17. júlí
klukkan 13.
Guðbjörg Svana Runólfsdóttir
Lára Gunnvör Friðjónsdóttir Atli Gunnar Eyjólfsson
Birgir Örn Friðjónsson Hulda Jónsdóttir
Friðjón Reynir Friðjónsson Elizabeth Lay
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÓLÍNA LILJA SIGURJÓNSDÓTTIR,
Lindasíðu 25,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri umvafin
ástvinum sínum.
Útför hennar fer fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ragnheiður Haraldsdóttir Haukur Jóhannsson
Þórunn Anna Haraldsdóttir Örn Jóhannsson
Erla Margrét Haraldsdóttir Grétar Jónasson
ömmu- og langömmubörn
Elskuleg eiginkona mín og besti vinur,
móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
KRISTÍN TRYGGVADÓTTIR,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
þriðjudaginn 9. júlí. Útförin fer fram í
kyrrþey. Starfsfólki á deild 11E sendum við
sérstakar þakkir.
Þorsteinn V. Þórðarson
Tryggvi Þorsteinsson María Marta Sigurðardóttir
Aðalheiður Þorsteinsdóttir Jón Ragnar Harðarson
og barnabörn
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
INGIBJÖRG J. HERMANNSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
Bólstaðarhlíð 45, Reykjavík,
lést á Landspítalanum föstudaginn 5. júlí.
Útförin fer fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Magnús Hákon Axelsson Arnheiður Anna Elísdóttir
Daníel Hrafn Magnússon Íris Björk Hilmarsdóttir
Melkorka Magnúsdóttir
Ragnheiður Kolfinna Magnúsdóttir
Bríet Davíðsdóttir
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐNÝ HELGA GEIRSDÓTTIR,
Smáratúni,
lést á dvalarheimilinu Kirkjuhvoli
föstudaginn 5. júlí.
Útför hennar fer fram frá Breiðabólstaðarkirkju fimmtudaginn
18. júlí klukkan 13.
Sigurður Eggertsson
Anna B. Sigurðardóttir Jón Valur Jónsson
Ingibjörg E. Sigurðardóttir
Stefán E. Sigurðsson Inga K. Guðlaugsdóttir
Eggert Ó. Sigurðss. Öhrnell Johanna Öhrnell
Arndís S. Sigurðardóttir Ívar Þormarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, fóstra, tengdamóðir,
amma, langamma og langalangamma,
HEIÐBJÖRT LILJA HALLDÓRSDÓTTIR,
áður til heimilis á Mýrarbraut 9,
Blönduósi
lést á Heilbrigðisstofnun Norðurlands
vestra á Blönduósi mánudaginn 1. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
F.h. aðstandenda,
Halldór Árnason
Bragi Árnason Svandís Torfadóttir
Sólveig Guðmundsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SR. ÓLÖF ÓLAFSDÓTTIR,
Efstasundi 95,
Rvk,
lést miðvikudaginn 10. júlí.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 17. júlí klukkan 15.
Ólafur Bergmann Svavars. Esther A. Óttarsdóttir
Stefán Sturla Svavarsson Inga Ingólfsdóttir
Pétur Gautur Svavarsson Berglind Guðmundsdóttir
og ömmubörnin