Úti - 15.06.1940, Blaðsíða 6

hana um það, að hann gæti fundið Kína
með því að sigla í vestur, og drottningin
seldi hluta af skartgripum sínum til þess
að hinn fífldjarfi landkönnuður gæti keypt
sér skip til fararinnar. Á dögum Kolumb-
usar álitu margir að jörðin væri flöt eins
og pönnukaka og sjórinn fossaði út af
röndum hennar. Kolumbus vissi betur og
ætlaði sér að sannfæra fólk um að svo
væri ekki.
Kolumbus átti frænda einn, sem þótti
mjög vænt um hann. Hét hann Kolumbo,
var sjómaður og hafði m. a. siglt með Ar
öbum. Bæði Arabar og Grikkir höfðu öðl-
ast þekkingu á því fyrir löngu síðan, að
jörðin væri hnöttótt og þeir höfðu meira
að segja með mælingum sínum komizt að
þeirri niðurstöðu, hvað jörðin myndi vera
stór. Báðar þessar þjóðir áttu duglega far-
menn, sem heimsótt höfðu bæði Ítalíu og
Spán og um leið breitt út þekkingu sína í
siglingafræðum og þekkingu á lögun jarð-
arinnar. Það er því óhugsandi að nokkur
miðjarðarhafs sjómaður hafi verið hrædd-
ur við það að sigla út af brún jarðarinn-
ar. Kolumbo- frændi hefir auðvitað hlegið
að þessari fáfræði og eins hefir hann Kol-
umbus litli gert.
Vissulega veit enginn hvenær Kolum-
bus var fæddur. Líklega hefir það verið
milli 1435 og 1451. Við getum reynt að
ímynda okkur hvernig hann leit út. Hár
eftir aldri, fölur í andliti með fjörleg augu.
Eflaust hefir hann verið sólginn í það að
ráfa um niður við höfnina, skoða skipin
og hlusta á sjómennina. Það þótti honum
meira gaman en að vera á vefstofu föður
síns. Honum hlýtur að hafa þótt afar gam-
an að ferðasögum og æfintýrum og þá um
leið að landafræði og lestri landabréfa.
Það hefir því ekki verið lítill fengur fyrir
hann er honum bauðst vinna hjá manni,
sem bjó til landabréf, enda þáði hann þá
vinnu með þökkum. Við getum séð Kol-
umbus í anda þar sem hann grúskar í
gömlum landabréfum og hjálpar hús-
ÚTl
bónda sínum til þess að búa til ný landa-
bréf, því landabréfagerð var komin á all-
gott stig í þá daga. Þá hlýtur Kolumbus
litli að hafa farið í mörg ímynduð ferða-
lög á landabréfum, eins og svo margir
drengir gera. Þess þarf varla að geta, að
við þessa landabréfavinnu mun Kolum-
bus hafa fengið áhuga fyrir siglingafræði.
Hann kunni latínu og las allt, sem hann
komst yfir. Kolumbus var sem sagt einn
af þeim drengjum, sem hafa áhuga fyrir
mörgu og mæta hverjum degi sem nýju
æfintýri.
Einn góðan veðurdag kom Kolumbo
frændi að máli við þennan fjórtán ára
gamla dreng og spurði hvort hann langaði
ekki til þess að fara í dálitla sjóferð. Við
vitum, hvað svarið hefir orðið. Kristofer
gat reyndar ekki farið með sem farþegi,
heldur sem hjálpardrengur á skipinu og
varð að vinna öll þau verk, sem að hönd-
um bar. Margir aðrir drengir voru með
á skipinu, en enginn þeirra mun hafa
verið eins ,,fær í flestan sjó“ eins og
Kristofer litli Kolumbus. Hann gat t. d.
fundið út legu skipsins með mælingum.
Hann gat lesið sjókort og hann kunni
einnig að búa þau til. Hann gat sem sagt
gert meira gagn en búast hefði mátt við
af dreng á hans aldri og það er mikils
virði. Við getum líkt honum við Farragut
litla, sem var orðinn liðsforingi ellefu ára
gamall, eða við Mozart, sem var snilling-
ur í því að leika á píanó, þegar hann var
aðeins 7 ára gamall.
Á dögum Kolumbusar mátti segja, að
það að vera sjómaður á Miðjarðarhafinu
væri líkast því að vera hermaður, því
als staðar voru sjóræningjar á flakki, Öll
skip voru vopnuð og allir, bæði karlmenn
og drengir, urðu að vera viðbúnir að
berjast.
Hæfileikar Kolumbusar vöktu brátt eft-
irtekt og þar kom, að Rene konungur fól
honum stjórn á skipi, sem leita skyldi
uppi alkunnan sjóræningja, Fernandino
4