Fréttablaðið - 09.11.2019, Síða 26

Fréttablaðið - 09.11.2019, Síða 26
Dovelyn og Hein giftu sig í Hollandi síðasta sumar. Mamma Dovelyn, til vinstri, og Nora, frænka hennar sem býr á Íslandi, eru hér með brúðhjónunum. Hér er fjölskyldan, frá vinstri Selma, Edgar, Hein, Dovelyn, Stefano, Dalila og tveir frændur, þeir Kaspar og Sacha. eiginlega að gera. Mér leið hörmu- lega og var viss um að hann myndi reka mig. Hann horfði hins vegar á mig með föðurlegum vonbrigðasvip og sagði að ég yrði að passa að þetta gerðist ekki aftur. Að vissu leyti er hann táknmynd fyrir allt það góða fólk sem ég vann með. Svo man ég eftir henni Guðbjörgu sem kenndi mér svo margt um lífið og hvernig ég ætti að vera sterk.“ Dovelyn fékk svo inngöngu í einn af bestu háskólum Filippseyja og hún nýtti tímann á Íslandi til að safna sér peningum fyrir náminu og uppihaldinu. Eftir að hún lauk því námi kom hún aftur til Íslands til að safna sér peningum. Hún fékk vinnu í þvottahúsinu Fönn. „Þar var ég í hálft ár að pressa jakkaföt. Ég var best í því,“ segir hún hlæjandi. Dovelyn leið vel í vinnunni hjá Fönn og minnist sérstaklega sam- starfskonu sinnar Rósu. „Hún var yndisleg eldri kona en okkur kom mjög vel saman. Við unnum vinnuna okkar hratt og vel og höfð- um þá tíma til að spjalla. Ég man ekki alveg hvernig við gerðum það því hún talaði enga ensku og ég litla sem enga íslensku. En þetta virkaði einhvern veginn.“ Diplómatadraumur Eftir hálft ár í þvottahúsinu fór Dovelyn aftur til Filippseyja. Þar kynntist hún fyrri eiginmanni sínum sem er Bandaríkjamaður af filippseyskum uppruna. Þau f lutt- ust árið 1999 saman til Bandaríkj- anna þar sem Dovelyn bjó að mestu leyti til 2017. Hún fékk inngöngu í Georgetown-háskóla í Washington DC þaðan sem hún útskrifaðist með meistaragráðu í utanríkisþjónustu. Ástæða námsvalsins var engin til- viljun og á sér skemmtilega sögu. „Mig langaði alltaf að verða dipló- mati og Georgetown er besti háskól- inn til að undirbúa sig fyrir slíkt. Við mamma unnum meðal annars við þrif á heimili Doris Briem. Hún var 94 ára og hafði átt mjög merkilega ævi en hún var gift Helga P. Briem sem vann lengi hjá íslensku utan- ríkisþjónustunni. Hún sagði mér sögur af lífshlaupi sínu og sýndi mér myndir. Svo sagði hún mér að ég ætti annaðhvort að giftast dipló- mata eins og hún hefði gert eða gerast sjálf diplómati. Þannig að vegna þess að ég vann við að þrífa hjá þessari konu á Íslandi ákvað ég að gerast diplómati.“ Sá draumur átti þó ekki eftir að rætast því eftir að Dovelyn lauk náminu í Georgetown fór hún að vinna fyrir hugveitu á sviði fólks- flutninga. Hugmyndin var að vinna þar meðan hún biði eftir banda- rískum ríkisborgararétti. „Ég varð hins vegar alveg heilluð af þessari vinnu og þessum mál- efnum. Þetta var eitthvað sem snerti mig og mína lífsreynslu með áþreifanlegum hætti. Ég fæ borgað fyrir að rannsaka eigin ævi sem er mjög áhugavert. Sjónarhorn mitt er svolítið öðruvísi vegna bakgrunns míns. Það eru fáir að rannsaka þessa hluti sem hafa unnið í verksmiðjum og sem húshjálp. Mér finnst þessi reynsla mín frá Íslandi gefa mér mikla dýpt og innsæi sem ég ann- ars hefði ekki. Ég er enn að vinna að þessum málum öllum þessum árum seinna.“ Jóga og útivist Dovelyn kynntist núverandi eigin- manni sínum, Hein de Haas, á ráð- stefnu í Genf. Hann er prófessor í félagsfræði við Háskólann í Amster- dam og hefur stundað rannsóknir á sviði fólksflutninga. Hann f lutti meðal annars aðalfyrirlesturinn á Þjóðarspeglinum þar sem hann ræddi um erlent starfsfólk á Íslandi í alþjóðlegu samhengi. Dovelyn f lutti til Amsterdam árið 2017 þar sem þau Hein búa nú. Með þeim búa tveir synir Dovelyn af fyrra hjónabandi. Edgar, sem er 19 ára, stundar hagfræðinám við Háskól- ann í Amsterdam og Stefano, sem er 16 ára, er í menntaskóla. Hein á tvær dætur af fyrra hjónabandi, hina 17 ára gömlu Selmu og 12 ára gömlu Dalilu. „Við störfum bæði á sviði fólks- flutninga, hann í akademíunni en ég við stefnumótun. Við deilum ástríðu og í rauninni gremju yfir því hvernig við getum breytt umræð- unni um fólksflutninga og innflytj- endur. Hann er líka djasspíanisti og mikill áhugamaður um jóga og úti- vist. Hann dró mig í jóga og göngu- ferðir. Ég hefði aldrei trúað því að ég yrði farin að stunda jóga og komin í gönguskó. Snemma í okkar sam- bandi gengum við til dæmis síð- ustu 300 kílómetra Jakobsvegarins saman.“ Reynsla Dovelyn af vinnu í verk- smiðjum á Íslandi nýtist henni í starfi sínu í dag. Hún starfar bæði með alþjóðlegri stofnun á sviði félagssögu auk þess að veita ríkis- stjórnum og alþjóðastofnunum ráðgjöf um stefnumótun á sviði fólksflutninga. „Ég nýtti til dæmis reynslu mína af störfum í verk- smiðju á Íslandi þegar ég var í vett- vangsskoðun í verksmiðju í Jórd- aníu. Ég gat strax fundið á mér að það var eitthvað að þarna í þessari verksmiðju.“ Vel tekið á Íslandi Að mati Dovelyn var það íslenska samfélag sem tók á móti henni um miðjan tíunda áratuginn að mestu leyti fordómalaust. Henni hafi að jafnaði verið vel tekið þó að það tæki langan tíma að kynnast Íslend- ingum það vel að þeir byðu henni heim til sín. „En þegar þeir höfðu boðið þér heim til sín varstu orðinn vinur þeirra. Þetta er það Ísland sem ég þekki. Reynslan var samt ekki öll góð. Ég man að þegar ég kom hingað prófaði ég að vinna á veitingastað. Ég entist í fjóra daga og vann stans- laust allan tímann. Eini tíminn sem ég gat aðeins slakað á var þegar ég þóttist þurfa að fara á klósettið. En ef ég hugsa um tímann hjá Ora og Fönn og samstarfsfólkið og vinina sem ég eignaðist þar þá náðum við einhverri tengingu sem ég hef ekki fundið annars staðar. Ég hef unnið í Washington DC og á mörgum frá- bærum stöðum en aldrei fundið svona tengingu.“ Dovelyn segir að f lutningur vinnuaf ls milli landa og heims- hluta geti skilað miklum ávinningi. „Ég tala af eigin reynslu. Ef mamma hefði ekki komið hingað veit ég ekki hvar ég væri stödd í dag. Við pabbi bjuggum í fátækrahverfi í Maníla og hann var illa haldinn af berklum. Ákvörðun mömmu að f lytja til Íslands og fara að vinna í verksmiðju bjargaði okkur frá miklum erfiðleikum. Hún starfaði áður sem kennari á Filippseyjum en fór að vinna hjá Álafossi á Íslandi og seinna í frystihúsi. Ég fékk tækifæri sem ég hefði ekki annars fengið í líf- inu. En ég veit það vel, bæði af eigin reynslu og sem fræðimaður á þessu sviði, að þetta er ekki alltaf svona.“ Stolt af mömmu Fjölsk ylda Dovely n á Íslandi hefur  náð að aðlagast íslensku samfélagi vel sem  að mati henn- ar  er  lykilatriði þegar  kemur að erlendu vinnuafli. „Ég horfi á aðra kynslóð Filippseyinga á Íslandi og þeir eru orðnir Íslendingar að öllu leyti. Þeir tala fullkomna íslensku, stunda háskólanám og gengur vel í samfélaginu.“ Pabbi Dovelyn jafnaði sig af berklunum og f lutti til Íslands ári á eftir dóttur sinni. Hann fékk vinnu sem klæðskeri á saumastofu 66°Norður en hann hafði starfað sem slíkur á Filippseyjum. Eftir að hann fór á eftirlaun f luttist hann aftur til Filippseyja þar sem hann lést árið 2015. Móðir Dovelyn býr enn þá hluta ársins á Íslandi. „Hún er nú hætt að vinna og býr á Íslandi frá maí til desember en hinn hlutann á Filippseyjum. Henni leiddist íslenski veturinn. Ég á enn þá mikið af ættingjum sem búa á Íslandi og raunar búa f lestir ætt- ingjar mömmu hérna enn. Mamma hélt að hún gæti f lutt aftur heim til Filippseyja. Þegar hún var komin þangað áttaði hún sig á því að ætt- ingjarnir og vinirnir voru á Íslandi. Fyrir hana er Ísland orðið annað heimili. Ég er stolt af henni og öllum þeim fórnum sem hún færði fyrir okkur og ég veit að hún er líka stolt af mér.“ EN EF ÉG HUGSA UM TÍM- ANN HJÁ ORA OG FÖNN OG SAMSTARFSFÓLKIÐ OG VININA SEM ÉG EIGNAÐIST ÞAR ÞÁ NÁÐUM VIÐ EIN- HVERRI TENGINGU SEM ÉG HEF EKKI FUNDIÐ ANNARS STAÐAR. ÉG ÞURFTI Í RAUNINNI AÐ KYNNAST MÖMMU UPP Á NÝTT. ÞAÐ TÓK SINN TÍMA EN ÉG GET Í DAG VERIÐ ÞAKKLÁT FYRIR AÐ VIÐ EIGUM MJÖG FALLEGT SAMBAND 9 . N Ó V E M B E R 2 0 1 9 L A U G A R D A G U R26 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 0 9 -1 1 -2 0 1 9 0 4 :5 9 F B 1 0 4 s _ P 0 8 2 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 7 9 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 2 3 K .p 1 .p d f F B 1 0 4 s _ P 0 2 6 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 2 4 3 3 -2 E 6 4 2 4 3 3 -2 D 2 8 2 4 3 3 -2 B E C 2 4 3 3 -2 A B 0 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 8 A F B 1 0 4 s _ 8 _ 1 1 _ 2 0 1 9 C M Y K
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.