Skessuhorn - 14.12.2016, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 14. DESEMBER 2016 15
mér best að kaupa það sem ég þarf
og þangað get ég svo skilað hlut-
unum aftur ef ég þarf ekki leng-
ur á þeim að halda. Þetta flökku-
líf minnir svolítið á það sem Cu-
est indíánar tileinkuðu sér og ein-
kenndist af að ungir menn lifðu
um tíma einsetulífi sem þeir nýttu
til íhugunar. Mér finnst ég sífellt
þurfa á minnu að halda. Nýt þess
hins vegar að vinna með sjálfan
mig og upplifa hlutina í friði og ró.
Ég borða þegar ég er svangur og
legg bílnum til að sofa þegar ég er
þreyttur. Kannski mætti segja að
ég sé svolítið manískur, því ég á
það til að gleyma mér í verkefnum
og fer ekki endilega troðnar slóðir
til að leysa þau.“
Hann segist nú hafa prófað að
búa í bílnum sínum í sjö mánuði
á þessu ári og haldið til á mörgum
stöðum umhverfis landið, mest þó
við sjávarsíðuna. „Ég hef verið að
fara á staði sem ég hef ekki komið
á áður og hrífst mjög af hvað við
eigum fallegt land.“ Hann segir að
vissulega líti hann út eins og hver
annar erlendur ferðamaður í þess-
um Campus lífsstíl sínum og oft
sé hann því ávarpaður á ensku þar
sem hann kemur. „Það er í raun
alveg frábært að ferðast um á Ís-
landi. Það er víða vel tekið á móti
fólki og ég er ánægður með hvað
Íslendingar eru gestrisnir. Landið
okkar er gríðarlega fallegt og það
er okkar dýrmætasta auðlind.“
Aðspurður segir hann að Strand-
irnar og umhverfi Djúpavogs heilli
hann mest og á Austfjörðum sé
steinaparadísin hans. „Ég á mína
uppáhaldsstaði. Er að tengja mig
við álfa og tröll og orkan á þessum
stöðum er afar mismikil. Orkan á
Ströndum er til dæmis mjög sterk
og hrein. Svo eru aðrir staðir sem
ég bókstaflega skil ekki, get nefnt
Höfn og Raufarhöfn sem dæmi.“
Innhverfur á sinn hátt
Reynir segir að þegar hann leggi
af stað í langferðir sé markmiðið
að fara sem tómhentastur af stað
og að vinna við myndlist og sköp-
un þar sem hann kemur. Hann fer
í fjörur og sker út listaverk í reka-
við eða vinnur í steina sem hann
finnur. Þá býr hann til litarefni
úr steinum sem hann málar síðan
með. Myndir af slíkum listaverk-
um er að finna á Facebook síðunni
„Reynir Katrínar.“ Sjávarslípaðir
steinar er í miklu uppáhaldi. „Ég
vil skapa eitthvað í það efni sem
fellur til á hverjum stað og ég hef
áráttu fyrir að vera að skapa eitt-
hvað nýtt. Þannig á ég erfitt með
að endurtaka sjálfan mig. Svo fæ
ég áráttu fyrir hlutum og á erfitt
með að stöðva sjálfan mig þegar ég
byrja. Ég fór til dæmis að grúska
í vattarsaumi, bjó meðal annars til
eina 200 hnúta í vattarsaum með
þrjósku að vopni og kannski dá-
lítilli þolinmæti einnig. Þegar ég
byrja á sumum verkefnum verð
ég eiginlega óstöðvandi, er líklega
innhverfur eða einrænn að vissu
leyti. En í raun og veru finnst mér
það gott ástand. Ég hef átt það til
þegar ég hef verið að mála að missa
allt tímaskin, fer í hálfgerðan trans
og ranka ekki við mér aftur fyrr en
löngu síðar.“
„Aðeins einu sinni ég“
„Árið 1991 fór ég að vinna út frá
Goðafræðinni ýmis tákn í steina
og fór að vinna með goð og gyðj-
ur. Um svipað leyti sagði ég mig
úr Þjóðkirkjunni og kynntist fólki
sem tengdist Ásatrú. Um tíma var
ég í Ásatrúarfélaginu en sagði mig
einnig úr því og stend í dag utan
trúfélaga. Öll trú er góð svo lengi
sem hún byggir á kærleika en ég hef
litla þörf fyrir að tengjast ákveðn-
um trúfélögum eða tilheyra hóp-
um yfirleitt.“ Þannig undirstrik-
ar Reynir hugsun einsetumanns-
ins og því hvernig hann vill til-
einka sér frjálsræðið. Hann þrífst
því best utan skilgreindra hópa og
lætur ekki njörva sig innan ramma
sem aðrir hafa skilgreint. „Mark-
mið mitt er að vera óháður og guð
hvað ég væri ánægður ef ég færi að
gegna sjálfum mér! Einhverju sinni
datt mér í hug setning sem kannski
lýsir þessu vel: „Ég er aðeins einu
sinni ég - og ég ætla mér alls ekki
að missa af því ævintýri“.“
Lætur ekki ljósvakann
yfirgnæfa þögnina
Reynir segir að honum leiðist út-
varp og hlusti því aldrei á það á
ferðum sínum, hann vilji njóta
friðarins. Hann horfir ekki á sjón-
varp nema í heimsóknum hjá ætt-
ingjum eða vinum, átti sjálfur eitt
sinn sjónvarp sem hann kveikti
ekki á í fjögur ár. En þessi útilok-
un frá ljósvakamiðlum fékk hann
einu sinni til að bregða. „Ég var
að vinna vestur á fjörðum þeg-
ar bankahrunið varð 2008. Ég
hafði verið í tvo mánuði án þess að
heyra útvarp eða sjá sjónvarp. Svo
sá ég eftir þann tíma stjórnmála-
mennina á skjánum og mikið hafði
aumingja fólkið látið á sjá á þess-
um tíma.“
Missum ekki af lífinu
Sá samfélags- og samskiptamið-
ill sem Reynir notar mest er Fa-
cebook. Þar sýnir hann verk sín og
leyfir fólki að fylgjast með ferð-
um hans. „Mér finnst ég aldrei
einmana, þó ég sé einn. Ég sakna
þess þó að fólk er nánast hætt að
hringja, flestir nota Facebook til
að vera í samskiptum við aðra.
Mér finnst reyndar Facebook ekki
persónuleg tenging. Hún er leið
fyrir fólk til að setja upp hjálm,
búa til ímynd sem ekki er endi-
lega sönn. Jafnvel mætti því segja
að Facebook auki á einmanaleika
frekar en draga úr honum.“
En Reynir Katrínar ætlar að
dvelja á Vesturlandi fram að næsta
vori og leggjast þá að nýju í flakk.
Hann býður fólki upp á nudd,
heilun, árulestur og lestur í steina
Guðanna. Vafalítið eiga lesendur
eftir að verða hans varir á næstu
misserum. Hægt er að hringja til
hans í síma 861-2004 eða senda
skilaboð á Facebook. Hann er hins
vegar staðráðinn í að njóta lífsins
eins og hann sjálfur kýs - engum
háður. Að endingu vitnar hann
í sænska skáldið Stig Johansson
sem sagði: „Allir þessar dagar sem
koma og fara. Hvernig átti ég að
vita að það var lífið?“ Missum ekki
af lífinu.
mm
Reynir með heimagerða, heklaða nátt-
húfu sem oft kom sér vel að hafa þegar
gist var við lágan lofthita.
Reynir tekur að sér að teikna árur fólks, bæði liti og plánetur. Hér er hans eigin
ára.
Einn besti vinur Reynis á ferðalögum
um landið er þessi forláta garðkanna
sem nýtist honum sem sturta. „Bunan
úr henni er mýkri en í nokkurri annarri
sturtu.“
Reynir við Reyni.
Á handverkshátíð á Hrafnagili.
Málverk sem unnin eru með litar-
efnum unnum úr íslenskum steinum,
eggtempra.
Þetta olíumálverk Reynis heitir „Létt
snerting ástar - líf þitt er.“
Á Textílsetrinu í sumar var Reynir að
gera tilraun til að tengja á nýjan hátt
vefnað og saum.
Rúnasett með steinum Guðanna.
Á Textílsetri Íslands var Reynir að
vinna um tíma í sumar við þróun á
vefnaði. Hér er skreyttur steypukl-
umpur.