Skessuhorn - 25.01.2017, Page 20

MIÐVIKUDAGUR 25. JANÚAR 201720
Helena Ólafsdóttir var ráðin þjálf-
ari kvennaliðs ÍA síðasta haust og hóf
formlega störf þegar æfingar liðsins
hófust í nóvembermánuði. Hún á að
baki farsælan feril, varð margfald-
ur Íslandsmeistari með KR og bik-
armeistari með bæði KR og ÍA. Þá
hefur hún sömuleiðis hampað þrem-
ur bikarmeistaratitlum sem þjálf-
ari; tveimur með KR og einum með
Val. Síðast þjálfaði hún lið Fortuna
Ålesund í 1. deild kvenna í Noregi.
Skessuhorn hitti Helenu að máli síð-
astliðinn föstudag og ræddi við hana
um knattspyrnuferilinn og nýja starf-
ið. Hvernig kom það til að hún réði
sig sem þjálfara hjá ÍA?
„Eins og flestir vita þá varð breyt-
ing í sumar þegar Þórður [Þórðar-
son] hætti og Kiddi og Dódó [Krist-
inn Guðbrandsson og Steindóra
Steinsdóttir] tóku við liðinu á miðju
sumri. Þau voru hins vegar aðeins
ráðin til að stýra liðinu út tímabilið
og upp úr þessum þjálfaraskiptum
var farið að ræða þann möguleika
að ég tæki við liðinu eftir sumarið,“
segir Helena. „Margt þurfti að ganga
upp, sem betur fer gekk upp, til að
ég gæti tekið við þessu starfi. En ég
varð strax spennt fyrir þessu tæki-
færi, fannst liðið spennandi og þó ég
þekkti hópinn ekki mjög vel þá sá ég
að þarna væri ungt og flott lið,“ segir
hún. Þá segir hún ekki hafa skemmt
fyrir að hún þekkti aðeins til á Akra-
nesi. „Ég spilaði hérna eitt sumar,
árið 1992 og varð bikarmeistari með
ÍA. Þá var Skaginn með frábært lið
og við hefðum átt að verða Íslands-
meistarar en náðum að krækja í bik-
arinn,“ segir hún. „Frá því ég byrj-
aði í boltanum hef ég vanist því að
ÍA sé með flott og sterkt lið. Þannig
á það að vera og þangað stefnir fé-
lagið. Liðið er ungt og efnilegt og
stelpurnar eru mjög viljugar og til-
búnar að leggja sig fram, bæði innan
og utan vallar. Þegar ég var að spila
sjálf þá fannst mér leikmenn almennt
tilbúnari til að leggja hvað sem er á
sig, ef það þurfti að standa fyrir ein-
hverri söfnun þá var allt liðið tilbúið í
það. Þetta finnst mér aðeins hafa tap-
ast hjá flestum liðum en ekki hér og
það kann ég að meta. Hér er ekkert
kjaftæði, bara gengið í málið og allir
tilbúnir að leggjast á eitt ef það þarf
að gera eitthvað. Þetta viðhorf hjálp-
ar mikið til við að byggja upp liðs-
heild,“ bætir hún við.
Erfitt í Noregi
Sem fyrr segir var hún síðast þjálf-
ari hjá Fortuna Ålesund í Noregi.
Hún hætti í apríl á síðasta ári eft-
ir fyrsta leik tímabilsins. Hún segir
stemninguna í klúbbnum og í kring-
um hann ekki hafa verið góða. „Þetta
er félag sem er ekki með neina yngri
flokka, þess í stað þarf að sækja leik-
menn í önnur lið í Álasundi eða ná-
grenni. Þá er klúbbnum stjórnað
af nokkurs konar foreldrafélagi, til
dæmis er stjórn klúbbsins eingöngu
skipuð foreldrum leikmanna og það
tel ég ekki vænlegt til árangurs. Enda
voru þrjár stjórnir bara á þeim tíma
sem ég var þarna,“ segir Helena, en
hún þjálfaði liðið í rétt rúmlega ár.
„Þegar ég fór út og skoðaði þá leist
mér rosalega vel á allt. Fór út að elta
gamlan draum og fékk starfið en síð-
an þegar ég er mætt á staðinn og búin
að taka við liðinu þá var komin önn-
ur stjórn en sú sem réði mig og þetta
blasti allt öðruvísi við. Samskiptin
urðu fljótt erfið, foreldrarnir í stjórn-
inni voru óánægðir með að stelpurn-
ar þeirra kæmust ekki í byrjunarlið-
ið og voru ekki tilbúnir að samþykkja
að þær væru einfaldlega ekki nógu
góðar. Þannig að samskiptaörðug-
leikar voru viðvarandi og síðasta vor,
þegar enn ein stjórnin var tekin við,
þá ákváðum við bara að ég myndi
hætta,“ segir hún.
Nær fjölskyldu
og vinum
Eftir það var Helena með annan fót-
inn á Íslandi, var stjórnandi marka-
þáttar um Pepsi deild kvenna á Stöð
2 Sport en bjó áfram í Noregi ásamt
sambýliskonu sinni, Anítu Lísu
Svansdóttur. Nú eru þær hins vegar
búnar að koma sér fyrir á Akranesi
og líkar vel að sögn Helenu. „Mér
líkar rosa vel að vera komin á Skag-
ann. Mér finnst bærinn að mörgu
leyti ekkert ósvipaður Álasundi. Þó
að hann sé miklu minni þá var líka
svona smábæjarfílingur þar. Þann-
ig að breytingin fyrir okkur var lít-
il, en hér er þó mun styttra í allt,
sem er mikill kostur,“ segir Hel-
ena. Þá kveðst hún einnig kunna
vel að meta að vera nær fjölskyldu
og vinum. „Aníta er frá Akranesi og
það er gott að vera komnar hingað
því hér býr hennar fjölskylda. For-
eldrar mínir búa í Grafarvoginum,
þannig að það er stutt fyrir mig að
heimsækja þau og vinina í bænum.
Síðan á ég tvítugan son sem býr og
starfar í Búðardal og þangað er bara
tiltölulega stutt að fara. Það verður
gaman að geta hitt hann oftar því
við hittumst auðvitað sjaldan þegar
ég var úti. Ég er einmitt að fara að
heimsækja hann um helgina,“ segir
Helena ánægð.
Byrjaði að þjálfa
á öfugum enda
En aftur að knattspyrnunni. Blaða-
manni leikur forvitni á að vita hvers
vegna hún gerðist þjálfari eftir að
leikmannaferlinum lauk. „Ég held
að ég hafi alltaf stefnt að þessu. Ég
er íþróttakennari að mennt, var
alltaf í fótbolta og hafði alltaf áhuga
á þjálfun. Úr varð að ég byrjaði að
þjálfa yngri flokka þegar ég var 18
ára gömul og þjálfaði síðan meist-
araflokk í fyrsta sinn þegar ég var
þrítug, eftir að ég hætti að spila,“
segir hún. „Ég byrjaði einmitt hjá
Val, erkifjendum KR. Ég var þar
í eitt ár og það var ágætt. En síð-
an tek ég við landsliðinu og eftir á
að hyggja þá byrjaði ég eiginlega á
öfugum enda í þjálfuninni,“ segir
hún og brosir. „Það var endurnýjun
í gangi í landsliðinu þegar ég tók
við en gekk ágætlega,“ segir Hel-
ena, en hún kom landsliðinu í um-
spil um laust sæti á Evrópumótinu
árið 2005 þar sem liðið féll úr leik
í tveimur leikjum gegn Noregi.
„Eftir það fer ég að þjálfa KR og
vinn nokkra titla þar en svo fer ég í
1. deildina og þjálfa Selfoss og síðar
FH,“ segir Helena. Aðspurð viður-
kennir hún að það hafi verið dálítið
öðruvísi að fara niður í fyrstu deild
eftir að hafa eingöngu þjálfað lið í
úrvalsdeildinni og landsliðið. „Það
gaf mér svolítið aðra sýn á þjálfara-
starfið og var mjög skemmtilegt.
Andinn var svipaður og ég finn fyr-
ir hér núna, sérstaklega á Selfossi.
Þetta var öðruvísi en í úrvalsdeild
en ég bý vel að þessari reynslu í
dag og hef góða tilfinningu fyrir
1. deildinni næsta sumar, ég held
hún verði spennandi. Það er loksins
komin alvöru 1. deild aftur í stað-
inn fyrir þessa riðlakeppni sem ver-
ið hefur undanfarin ár,“ segir hún.
Stefnan að fara upp
Aðspurð um gang mála hjá ÍA það
sem af er undirbúningstímabilinu
kveðst Helena óðum vera að kynn-
ast liðinu. „Fókusinn hefur und-
anfarið verið á að kynnast hópn-
um og koma honum í form, meta
hvar styrkleikar liðsins liggja og
hvað þarf að bæta. Við erum að
þróa okkar leik og munum halda
því áfram, en þó með það að leið-
arljósi að leikmönnum líði vel með
það sem þeir eru að gera inni á vell-
inum,“ segir hún. „Síðan erum við
smám saman að leggja upp sumar-
ið, kynnast andstæðingunum að-
eins gegnum æfingaleiki og finna út
hvað virkar í leikjum. Það á örugg-
lega ýmislegt eftir að breytast í leik
liðsins þangað til í sumar, rétt eins
og hjá öðrum liðum. Ég ætla samt
ekki að vera með endalausar breyt-
ingar, það er ekki hægt þegar maður
er með svona ungan hóp. En stelp-
urnar eiga engu að síður hrós skilið
fyrir hve hratt þær tileinka sér hluti,
það er alls ekki sjálfgefið að svona
ungt lið geri það,“ segir Helena.
En hver eru markmið sumarsins?
„Auðvitað er alltaf stefnan að fara
upp í Pepsi deildina en það er eng-
in krafa að gera það strax. Metn-
aðurinn liggur í því að byggja upp
til nokkurra ára og því stefnum við
jafnframt að því að stækka 2. flokk
því það verður alltaf að vera endur-
nýjun, það verða einhverjar að taka
við,“ segir Helena. „En auðvitað
vilja allir spila í efstu deild og við
getum vel farið upp ef allt geng-
ur upp hjá okkur. Við erum með
mjög ungan og efnilegan hóp en
það vantar aðeins upp á breiddina
og þá getur alltaf brugðið til beggja
vona,“ bætir hún við. Af þeim sök-
um er þessa dagana unnið að því
að fá leikmenn til liðsins. „Höfuð-
áherslan þessa dagana er að heyra
í þeim Skagastelpum sem af ein-
hverjum ástæðum voru ekki með
síðast. Það er eina vitið að kanna
hvort þær geti og vilji spila fyrst
þær eru hé. Nú til dæmis eru tvær
komnar til baka sem gátu ekki verið
með í fyrra vegna barneigna og svo
erum við að athuga með fleiri. Við
erum til dæmis með þrjá mjög efni-
lega unga markverði og ég myndi
vilja fá til liðsins markmann eldri
og reyndari markmann til að vera
þeim til halds og trausts. En ef það
tekst ekki þá hef ég fulla trú á að
þær standi sig á milli stanganna,“
segir Helena og bætir því við að
slagurinn á leikmannamarkaðnum
sé harður. „Þetta er að sumu leyti
erfiðasti tími ársins, þegar öll lið
eru að reyna að ná leikmönnum til
sín. Þetta er hörku slagur, sérstak-
lega um bestu íslensku bitana sem í
boði eru en við munum stóla á okk-
ar stelpur að mynda kjarnann í lið-
inu.“
kgk/ Ljósm. úr einkasafni Helenu
Ólafsdóttur.
„Munum stóla á okkar stelpur að mynda kjarnann í liðinu“
- segir Helena Ólafsdóttir, þjálfari kvennaliðs ÍA
Helena Ólafsdóttir, þjálfari kvennaliðs ÍA, á æfingu með norska liðinu Fortuna Ålesund sem hún stýrði síðast.
Helena ásamt sambýliskonu sinni Anítu Lísu Svansdóttur.
Í miklum ham á hliðarlínunni.