Morgunblaðið - 07.09.2019, Síða 8

V
édís er fædd og uppalin í Vest-
mannaeyjum. Hún er dóttir Guð-
mundar, organista og skólastjóra
Tónlistarskóla Vestmanneyja, og
Ubonwan Paruksa, matráðskonu á
Sjúkrahúsi Vestmannaeyja.
„Ég á eina systur, hana Rósu sem býr með
konu sinni í Los Angeles, og Ágúst bróður
sem býr með fjölskyldu sinni á Akureyri. Svo
er hann Vopni Hauksson maðurinn minn og
eigum við tvær dætur, þær Heklu Sif og
Elíönu Ísis.“
Góð fjölskylda er með samræmd gildi
Hvað er góð fjölskylda að þínu mati?
„Góð fjölskylda er ýmislegt. Ég mundi
byrja á því að segja að góð fjölskylda væri
með falleg og samræmd gildi. Að allir væru
heiðarlegir með sínar tilfinningar og að allt
væri uppi á borðum. Ósagðir hlutir eða ótj-
áðar tilfinningar leiða alltaf til einhvers konar
árekstra á endanum og því er það svo gott að
temja sér það að tala um hlutina strax. Það
hefur einnig reynst minni fjölskyldu ótrúlega
vel að lifa með kærleikann í fyrirrúmi þar sem
við erum mjög dugleg að hrósa hvert öðru og
tala um hversu mikið hver og einn skiptir
mann máli. Við styðjum hvert annað ávallt
þegar þörf er á. Því þegar öllu er á botninn
hvolft er fjölskyldan það lang-mikilvægasta
sem maður á í þessu lífi.“
Hvernig er að eiga von á barni?
„Það verður bara dásamlegt. Ég á nú þegar
tvær yndislegar dætur. Fósturdóttir mín
Hekla er 22 ára og Elíana mín er að verða 12
ára. Við vorum búin að reyna á þriðja ár og
fórum í tvær glasafrjóvganir, þannig að fá eitt
í viðbót, einn lítinn strák, er algjör himna-
sending.“
Meira andlega tilbúin að eignast barn
Hefur eitthvað breyst á þessari meðgöngu?
„Já, það er ýmislegt sem er öðruvísi. Ég
var töluvert yngri og því ekki alveg búin að
átta mig á því sem ég er búin að átta mig á í
dag. Þungunin kom mér á óvart á sínum tíma
og þurfti ég að fullorðnast á meiri hraða en ég
var tilbúin til. Núna var þetta allt planað og
því er maður meira líkamlega og andlega
tilbúinn. Allt er mun auðveldara og það er
meiri ró yfir hlutunum, þegar maður veit hvað
maður raunverulega vill fá út úr lífinu.“
Hvernig gengur meðgangan?
„Það gengur mjög vel akkúrat núna.
Maður hefur verið að glíma við öll „skemmti-
legu“ einkennin eins og blæðandi góma,
hægðatregðu og að kasta upp reglulega, en
sem betur fer er það búið eða minnkað veru-
lega. Annars eru allir bara svo yndislegir í
kringum mann að það er ekki annað hægt en
að vera bara í gleðinni!“
Védís er á því að tónlist skipti miklu máli
þegar kemur að uppeldi barna.
„Mér finnst það. Kannski vegna þess að ég
og systir mín ólumst upp í miklu tónlistarlegu
uppeldi og það gerði okkur svo gott. En ég er
einnig á því að tónlistarlegt uppeldi getur ver-
ið gífurlega gefandi ef því er almennilega
sinnt. Krakkar læra ákveðinn aga og þolin-
mæði þegar þau æfa á hljóðfæri, eiginleika
sem margir krakkar eiga erfitt með í dag. Svo
er líka bara svo innilega gaman að spila og
syngja skemmtilega tónlist!“
Sá sem kemur inn með nánd og kærleika
Þegar kemur að því að setja saman fjöl-
skyldu segir Védís að fjölskyldumeðlimur geti
verið hver sem er sem kemur inn í einhverja
einingu með nánd og kærleika í hjarta.
„Fyrir mér hefur það aldrei snúist um að
vera endilega blóðskyldur einhverjum til þess
að geta kallað þann aðila fjölskyldumeðlim.
Mamma mín er taílensk og í hennar menn-
ingu kallar maður alla þá sem manni eru nán-
ir frænda, frænku, afa eða ömmu, fer bara eft-
ir aldri. Mér finnst það mjög fallegt. Fyrir
mér eru t.d. pabbi Elíönu, eiginkona hans og
börn hluti af minni fjölskyldu.“
Hvað ætlarðu að vera lengi heima?
„Ég er nú bara ekki búin að ákveða það.
Finnst eiginlega mun betra að takast á við
hlutina þegar það er komið að þeim og meta
stöðuna í núinu.“
Hvað er gott við að ala upp börn á Íslandi?
„Það er margt alveg dásamlegt við að ala
upp börn á Íslandi. Til að byrja með er gífur-
legt öryggi hér miðað við mörg önnur lönd úti
í heimi. Ég hef búið í öðrum löndum og oft
hugsað þá hvernig ætli sé að ala þar upp börn
og þá miðað við hvernig það er hér. Hér er
maður í nálægð við fjölskyldu, ættingja og
nána vini. Þó svo að búsetan er ekki í sama
sveitarfélagi er tiltölulega auðvelt að komast á
milli staða. Svo er yfir höfuð mikil samheldni í
íslensku samfélagi, ásamt því að það er hægt
að búa hér og þroskast við mun minni for-
dóma en gengur og gerist annars staðar.“
Mikilvægt að hafa skilning fyrir börnum
Védís ber mikla virðingu fyrir börnum og
þörfum þeirra. „Mér finnst skilningsleysi
gagnvart þörfum barna ekki ganga, og mikil
boð og bönn án útskýringa. Er alltaf á því að
maður verði að skilja hvaðan börn eru að
koma til að geta tekist á við vandamál og van-
kanta af bestu getu. Ég er líka ekki mikill
aðdáandi ábyrgðar- og aðgerðarleysis for-
eldra þegar kemur að því að ala upp börn.
Börn þurfa mikla ást og mikið aðhald til að
hjálpa þeim að mótast eins vel og þeim er
kleift að mótast í þessum heimi. Maður getur
aldrei sagt nógu oft hversu mikið þau eru
elskuð eða hvað maður er stoltur af þeim.
Jafnvægið felst svo í því að geta líka gefið
þeim nauðsynlegar línur og mörk þegar við
á.“
Hvernig gekk fæðingin síðast?
„Hún gekk nú ekkert allt of vel. Var send
með sjúkraflugi frá Vestmannaeyjum og það
tók mig hátt í þrjá daga að fæða hana elsku
Elíönu mína. Það tók mig nokkur ár að geta
jafnvel hugleitt það að fara aftur í gegnum
þetta ferli. En þegar maður er með aðila sem
maður sér sjálfan sig vera með til frambúðar
þá er tilhugsunin um að skapa saman ein-
stakling svo yndisleg og rétt. Þannig að nú er
ég ekki í þeim ótta sem ég var í gagnvart
þessu og veit að ég er með eins góðan stuðn-
ing í manninum mínum og hugsast getur.“
Védís er á því að
tónlistarlegt uppeldi
geti verið gífurlega
gefandi ef því er al-
mennilega sinnt.
„Fjölskyldan það mikilvægasta“
Tónlistarkonan Védís Vantída Guðmundsdóttir á von á barni. Hún er eiginkona, móðir og lífskúnstner. Starfar
sem verkefnastjóri á menningar- og ferðamálasviði og einnig sem tónlistarkennari hjá Tónskóla Eddu Borg.
Hún segir mikilvægt að allir séu heiðarlegir með tilfinningar sínar og að allt sé uppi á borðum í fjölskyldunni.
Elínrós Lindal | elinros@mbl.is
Védís og Vopni með dætrum sínum þeim Heklu Sif og Elíönu Ísis.
8 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. SEPTEMBER 2019