Morgunblaðið - 28.12.2019, Síða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 2019
✝ Sigurður Ei-ríksson fæddist
22. mars 1928 í
Fíflholts-Vestur-
hjáleigu í Vestur-
Landeyjum. Hann
lést 14. desember
2019 á Hjúkrunar-
heimilinu Ljós-
heimum, Selfossi.
Foreldrar Sig-
urðar voru Eiríkur
Björnsson bóndi, f.
1887, d. 1943, og Þórunn Guð-
mundsdóttir húsfreyja, f. 1888,
d. 1972. Alsystir Sigurðar var
Vilborg, f. 1923, d. 2015, hálf-
bróðir samfeðra var Ársæll Ei-
ríksson, f. 1915, d. 2007, og
hálfbróðir sammæðra var
Markús Hjálmarsson, f. 1918, d
2010.
Hinn 26. desember 1953
kvæntist Sigurður eftirlifandi
eiginkonu sinni, Guðfinnu
Sveinsdóttur, f. 15.6. 1928, frá
Efri-Kvíhólma, Vestur-Eyja-
fjöllum. Foreldrar hennar voru
Sveinn Jónasson, f. 1902, d.
1981, verkamaður og síðar
bóndi að Rotum undir Vestur-
Eyjaföllum og Ragnhildur Jó-
hannsdóttir húsfreyja, f. 1904,
d. 1972.
Sigurður og Guðfinna eign-
uðust fimm börn. Trausti, f.
12.12. 1950. Viðar, f. 30.4. 1952,
hennar er Sigvard A. Sigurðs-
son Hammer, börn þeirra eru
Berglind Ósk, f. 11.12. 1985,
eiginmaður Eiríkur Ingvi Jóns-
son, Bjarki Þór, f. 16.9. 1989,
sambýliskona Linzi Trosh og
Sandra Sif, f. 2.6. 1992, sam-
býlismaður Guðmundur H.
Björgvinsson. Barnabörnin eru
sex.
Sigurður ólst upp í Fíflholts-
Vesturhjáleigu. Á uppvaxtarár-
unum hjálpaði hann til við bú-
störfin heima við. Seinna sem
ungur maður vann hann við hin
ýmsu störf, m.a. í vélsmiðju í
Reykjavík og hélt hann þá til
hjá Vilborgu systur sinni. Eftir
það vann hann lengi á skurð-
gröfu víða um sveitir í Rang-
árvalla- og Skaftafellssýslu. Ár-
ið 1946 kynntist Sigurður
Guðfinnu en þá voru þau við
störf í Sláturhúsinu á Hellu.
Þau felldu strax hugi saman.
Leið þeirra lá síðar til Vest-
mannaeyja þar sem hann starf-
aði hjá Ísfélaginu. Árið 1950
fluttu þau að Indriðakoti undir
V-Eyjafjöllum og hófu þar bú-
skap, bjuggu þar í tíu ár en þá
fluttust þau að Ormskoti í sömu
sveit. Árið 1965 brugðu þau búi
og fluttust á Eyrarbakka. Þar
vann hann m.a. við hafnargerð,
smíðar o.fl. Síðar keypti hann
vörubíl og starfaði sjálfstætt í
mörg ár.
Útför Sigurðar fer fram frá
Eyrarbakkakirkju í dag, 28.
desember 2019, klukkan 13.
Einar Bragi, f.
18.7. 1953, d. 15.7.
2018, Svandís
Ragna, f. 5.9. 1954,
og Eygló Alda, f.
17.11. 1964.
Trausti er
kvæntur Sigríði
Sæmundsdóttur,
sonur þeirra er
Sigmundur Unnar,
f. 28.9. 1971. Unn-
usta Anna Sól-
mundsdóttir. Barnabörnin eru
þrjú.
Viðar, sambýliskona hans er
Guðbjörg Bjarnadóttir, börn
Viðars eru Sigurður Grétar, f.
7.9. 1978, sambýliskona Britta
Magdalena. Viðar Þór, f. 7.10.
1981, og Ólöf Valborg, f. 26.6.
1996, sambýlismaður Arnar
Freyr. Barnabörnin eru sjö.
Einar Bragi kvæntist Soffíu
A. Jóhannsdóttur, börn þeirra
eru Guðfinna Kristín, f. 18.6.
1975, sambýlismaður Eggert
Bergmann, Jóhanna Sigrún, f.
24.12. 1979, sambýlismaður
Kristinn Helgason, Jóhann
Freyr, f. 19.2. 1983, og Þórunn
Ósk, f. 25.7. 1988. Barnabörnin
eru níu.
Svandís Ragna, sambýlis-
maður hennar var Árni Alex-
andersson en hann er látinn.
Eygló Alda, sambýlismaður
Í dag er sorg og mikill sökn-
uður í hjarta mínu er ég kveð
elsku besta pabba minn. En jafn-
framt er mér þakklæti ofarlega í
huga því það er ekki sjálfgefið að
fá að hafa pabba sinn svona lengi
hjá sér. Pabbi minn var jafn fal-
legur að utan sem innan. Góður,
skemmtilegur og fróður. Hann
vildi öllum vel jafnt mönnum sem
dýrum. Alla tíð var hann stoltur
af sinni konu og hennar dugnaði,
mátti hann það svo sannarlega.
Nú er bara að ylja sér við allar
góðu minningarnar um besta
pabba í heimi. Við vorum alla tíð
mjög náin og ekki hvað síst nú í
seinni tíð. Þegar ég var barn taldi
ég að ekki mætti tala eftir kvöld-
bænirnar, er mér minnisstætt at-
vik frá því að ég var lítil stelpa, ég
var að festa svefn en þá heyrði ég
í pabba frammi í eldhúsi, hann
var þá kominn heim eftir nokk-
urra daga fjarveru vegna vinnu.
Ég þaut fram til að hitta hann og
knúsa, áttaði mig svo á að ég var
búin að fara með bænirnar svo ég
varð að að fara með þær aftur.
Pabbi minn var einstakur dýra-
vinur. Kindur voru í miklu uppá-
haldi hjá honum og talaði hann
alltaf um fé eða kindur, alls ekki
rollur. Eftir að pabbi fór á hjúkr-
unarheimilið Ljósheima fékk
hann nokkrum sinnum kiðling í
heimsókn, sem hann kunni svo
sannarlega að meta, en það var
yndislegri starfsstúlku að þakka.
Það var einstakt samband á milli
pabba og kisunnar Uno sem varð
tæplega 18 ára og var mikið
dekurdýr hjá foreldrum mínum.
Þeir spjölluðu saman, fóru í
göngutúra saman, lögðu sig sam-
an, fóru í útilegu saman og svona
mætti lengi telja. Þrátt fyrir
hversu dekraður Uno var fékk
hann ekki að fara í bílskúrinn ef
þar voru mýs. Nei minn veiddi
mýsnar lifandi og sleppti þeim
síðan vestur á sandi. Músagildrur
voru pyntingartæki sem átti ekki
að líða. Margar svipaðar sögur
rifjast upp, en þær lýsa vel hans
fallega hjartalagi. Þá eru ófáar
minningarnar tengdar útilegum,
bústaðaferðum og ferðalögum
um landið, bæði frá barnæsku
minni og eftir að ég eignaðist
sjálf fjölskyldu. Hann þekkti
landið okkar vel og var mikið
gaman að ferðast með þeim
mömmu. Hann var einstaklega
minnugur allt fram á síðustu
stundu og það ber að þakka.
Kennitala segir nefnilega ekki
allt eins og margur heldur. Marg-
ar vísur og ljóð hef ég skrifað eft-
ir honum síðustu ár ásamt ýms-
um fróðleik sem annars væri
líklega gleymdur. Það verður
skrýtið fyrst um sinn að geta ekki
bara spurt pabba. Ég trúi að
elsku Einar minn hafi tekið á
móti pabba okkar og nú séu þeir
sameinaðir. Ég lofa að hugsa eins
vel og ég get um elsku mömmu.
En þangað til næst Guð geymi
þig elsku besti minn.
Þín dóttir,
Eygló Alda.
Með söknuð og miklu þakklæti
í hjarta kveð ég þig, elsku
tengdapabbi. Allt frá því við
kynntumst hefur hógværð þín og
manngæska verið mikil. Ekki
minnist ég þess að þú hafir svo
mikið sem byrst þig við nokkurn
mann, en ef það hefur átt sér
stað, hefur það ekki verið að
ástæðulausu. Ég er sannfærður
um að meiri dýra- og mannvinur
er vandfundinn. Sagan af risa-
stóra vikurhlassinu sem þú fluttir
hér um árið fyrir ungu húsbyggj-
endurna sem þú þekktir ekkert,
og það án þess að taka krónu fyr-
ir lýsir þér vel. Og þegar mýsnar
gerðu sig heimakomnar í bíl-
skúrnum hjá ykkur þá mátti ekki
beita hefðbundnum gildrum eða
hleypa kisa inn í bílskúrinn, nei
það varð að ná þeim lifandi og
fara með þær vestur á sand og
sleppa þeim þar. Margar mjög
góðar minningar á ég frá okkar
samverustundum hvort sem við
vorum heima á Garðafelli, í úti-
legu eða í bústað einhvers staðar,
alltaf já alltaf var gaman meira að
segja þegar lyklarnir læstust inni
í bíl í Borgarfirðinum. Og síðustu
ár er ljúft að minnast allra góðu
samverustundanna með þér á
Bakkanum, Ljósheimum eða
heima í Eyjum og hvað minni þitt
var ótrúlega gott, mundir bæjar-
og staðarnöfn hvort sem var á Ís-
landi eða erlendis betur en við
yngra fólkið, alveg fram á síðustu
daga. Með þakklæti í hjarta kveð
ég þig, elsku Siggi minn, og takk
fyrir allt og allt.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
...
(Bubbi Morthens)
Þinn tengdasonur,
Sigvard.
Elsku hjartans afi minn, nú er
komið að kveðjustund.
Ég er ekki tilbúin að kveðja
þig og eru því þessi orð skrifuð
með miklum trega.
Þú munt alltaf eiga sérstakan
stað í hjarta mínu sem enginn
mun ná að fylla upp í því þú varst
engum líkur.
Hjartalag þitt var einstakt, við
fjölskyldan vorum ekki þau einu
sem tókum eftir því og sannaðist
það í hvert sinn sem ég var spurð
að því hverra manna ég væri og
ef sá sem spurði þekkti til þín var
nóg að segja nafnið þitt og þá
fékk ég að heyra ótal sögur um
þig, elsku afi. Þær voru allar um
það hve duglegur þú varst í
vinnu, þolinmóður við þá sem
voru að taka sín fyrstu skref í
vinnu og góður vinur vina þinna.
Mikið sem ég var montin í hvert
sinn sem einhver hafði eitthvað
um þig að segja, svo stolt að kalla
þig afa minn.
Ég vona að þú vitir hve mikið
ég hef alltaf litið upp til þín og er
svo þakklát fyrir þau rúm 27 ár
sem við fengum saman og sér-
staklega þakklát fyrir að hafa
fengið að búa hjá þér og ömmu
fyrstu árin mín í fjölbraut. Það
gerði okkur enn nánari og mynd-
aði það ómetanlegt samband á
milli okkar, samband sem sást
ekki endilega utan á okkur en
dýrmæt tenging okkar á milli.
Eins sárt og það er að reyna að
sætta sig við að þú sért farinn þá
hugga ég mig við dýrmætar
minningar um tímann sem við
áttum saman og þær ómetanlegu
stundir Írisar Drafnar og Evu
Berglindar með elsku afa lang.
Við lofum að passa upp á elsku
ömmu.
Ég elska þig afi minn, þú veist
það.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða,
svo gestrisin, einlæg og hlý.
En örlög þín ráðin - mig setur hljóða,
við hittumst ei framar á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma,
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár.
Þó komin sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár-
.minning þín lifa um ókomin ár.
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Minning þín mun ætíð lifa í
hjörtum okkar, elsku afi.
Sandra Sif Sigvarðsdóttir
og fjölskylda.
Elsku hjartans afi minn, ég
kveð þig með miklum söknuði en
með miklu þakklæti í huga fyrir
að hafa fengið að njóta þeirra for-
réttinda að eiga þig að.
Það er svo skrítið að eiga ekki
eftir að stoppa hjá þér á leið
minni í gegnum Selfoss, en það
gerðum við alltaf og bjuggum til
minningar sem ég á eftir að hlýja
mér á. Það var einstaklega gam-
an að heyra sögur og frásagnir
um líf þitt. Það var með ólíkind-
um hvað þú varst minnugur í
þeim frásögnum en hugur þinn
var alveg skír þó að líkaminn
væri þreyttur.
Þú varst með allt á hreinu, öll
nöfn og öll smáatriði og gast
frætt okkur um allt mögulegt.
Það var alltaf gott að tala við þig
elsku afi, og dýrmætasta afmæl-
iskveðjan þetta árið var kveðjan
frá þér, en mamma mín var hjá
þér og rétti þér símann þar sem
þú óskaðir mér til hamingju með
daginn, spurðir svo hvernig allir
hefðu það og hvort að það væru
ekki allir hressir en fólkið þitt var
alltaf ofarlega í huga þínum.
Elsku afi, hefði ég vitað að þetta
væri síðasta samtalið okkar, þá
hefði ég reynt að hafa það lengra.
Frá því ég man eftir mér hafa þú
og amma verið mínir demantar,
en ég man ekki eftir mörgum öðr-
um fyrstu æviár mín fyrir utan
foreldra mína en afa og ömmu og
hversu dásamlegt það var að
koma til ykkar á Garðafell. Það er
það sama hjá mínum börnum, en
afi lang og amma lang eru þeim
mjög dýrmæt og finnst þeim ekki
minna notalegt en mér að hjúfra
sig í hálsakotið þitt og finna
hlýjuna frá elsku afa lang. Mér
finnst svo sárt að vera að skrifa
síðustu kveðjuna mína til þín
elsku afi, þó ég viti að þú verður
alltaf með okkur þá er þetta
þyngra en tárum tekur. Með ein-
lægri þökk fyrir allt og allt.
Þótt döpur sé nú sálin,
þó mörg hér renni tárin,
mikla hlýju enn ég finn
þú verður alltaf afi minn.
(Höf. ók.)
Elsku heimsins besti afi minn,
þú munt alltaf lifa í minningunni
og sú minning er falleg.
Berglind Ósk Sigvarðsdóttir
og fjölskylda.
Sigurður Eiríksson
Minningarvefur á mbl.is
Minningar
og andlát
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr
að andlátum og útförum. Þar eru birtar
andláts-, útfarar- og þakkartilkynningar
sem eru aðgengilegar öllum en auk þess
geta áskrifendur lesið minningargreinar
á vefnum.
  
 


 
 þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát
ber að höndum og aðrar gagnlegar


 



 við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda hlýju og
samúð við andlát og útför elskulegrar konu
minnar, móður okkar, tengdamóður, dóttur,
systur, mágkonu og ömmu,
ÞURÍÐAR PÉTURSDÓTTUR,
Dalseli 17,
sem lést 4. desember.
Skúli Oddsson
Ólafur Pétur Georgsson Ýrr Baldursdóttir
Magnús Unnar Sandra Dís Jónsdóttir
Þórunn Skúladóttir Auður Björk Kvaran
Bergljót Sigurðardóttir
Sigurveig Pétursdóttir Roine Hultgren
Pétur Eggerz Pétursson Alda Arnardóttir
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
ÓLÖF EINARSDÓTTIR
hárgreiðslumeistari,
Engjaseli 52, Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
föstudaginn 13. desember.
Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Bogi Þórðarson
Þórður Birgir Bogason Tinna Björk Baldvinsdóttir
Einar Þór Bogason Jana Friðfinnsdóttir
Aron Baldvin, Dara Sóllilja, Stígur Diljan, Snæfríður Eva,
Tandri og Ýrr
Elskuleg eiginkona mín, móðir, tengdmóðir
og amma,
ÞÓRA ALBERTA GUÐMUNDSDÓTTIR
kennari, Glæsibæ 9, Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
laugardaginn 21. desember.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju, mánudaginn 6. janúar
klukkan 13.
Bjarni Sighvatsson
Kristján Guðni Bjarnason Ásdís Pétursdóttir
Ingimar Guðjón Bjarnason Sólveig Fríða Jóhannsdóttir
og barnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
JÓN FREYR ÞÓRARINSSON
fyrrverandi skólastjóri
Laugarnesskóla,
lést á líknardeild Landspítalans
laugardaginn 21. desember.
Útför fer fram frá Fella- og Hólakirkju 7. janúar klukkan 15.
Matthildur Guðný Guðmundsdóttir
Þórólfur Jónsson Sigrún Valgarðsdóttir
Össur Geirsson
Saga Össurardóttir Anders Olsen Setså
Hrafnhildur Sif Þórólfsdóttir Aðalsteinn Grétar Gestsson
Freyþór Össurarson Sophie Louise Webb
Freyja Matthildur og Sólbjartur Þór