Fréttablaðið - 28.12.2002, Blaðsíða 19

STÍLLINN MINN
19LAUGARDAGUR 28. desember 2002
Ekki hefur borið mikið á Spil-verksmanninum Sigurði Bjólu
Garðarssyni á liðnum misserum,
en hann hefur unnið sem hljóð-
maður í Þjóðleikhúsinu undanfar-
in ár. Hann stjórnar nú hljóðsetn-
ingu í jólaleikriti Þjóðleikhússins,
Með fullri reisn.
„Ég veit ekki,“ segir Bjólan
þegar hann er inntur eftir frí-
stundaiðjunni. „Ætli það séu ekki
aðallegar einhverjar músíkpæl-
ingar, maður dundar sér alltaf
eitthvað við að semja tónlist. Það
er svona aðferð til að tala við
sjálfan sig,“ segir hann. „Mér
finnst líka ákaflega gaman að fara
út í náttúruna og hugsa ekki
neitt.“
Hann segist stundum renna
fyrir fisk, en vonar eiginlega að
ekki bíti á. „Ég vorkenni svo fisk-
inum,“ segir hann afsakandi, en
vill nú ekki endilega meina að
hann sé ofboðslega mjúkur maður
sem megi ekkert aumt sjá.
En hvernig gekk frumsýningin
á annan í jólum? „Svona sæmilega
hjá mér, það var reyndar smá bil-
erí,“ segir hann. „Það eru fimmt-
án leikarar með míkrófóna og
þetta vill bila. Kannski er þetta
aðallega spurning um heppni. En
mér heyrðist fólk almennt
ánægt.“
Sigurður segir ekki ætla að
strengja nein nýársheit. „Mér
finnst það ekki virka, að minnsta
kosti ekki fyrir mig. En mér
finnst mjög mikilvægt að menn
geri alltaf sitt besta.“
Hann segist ekki búast við að
gefa út tónlist á nýja árinu. „Það
hefur enginn haft samband við
mig til að falast eftir einhverju,“
segir hann hlæjandi. „Ég er líka
frekar hlédrægur og ekki mikið
fyrir að flagga mér.“
Hann er samt til í senda þjóð-
inni örlítil skilaboð inn í nýja árið.
„Mér finnst að fólk mætti að
ósekju vera betra hvert við annað
og hugsa minna um peninga,“ seg-
ir hann og því er hér með komið á
Sigríður Arnardóttir,
úr Fólk með Sirrý á Skjá 1
BLÚSSAN
Þetta er úr Gallerí 17. Ég fæ mér yf-
irleitt föt sem eru í samræmi við
það sem er á dagskrá í þættinum.
Það voru að koma jól þarna og mig
langaði í eitthvað sem væri svolítið
fínt en ekki of sparilegt. Kóngablár
er minn uppáhaldslitur og ég vel
föt mikið eftir litum. Mér fannst því
skemmtilegast fyrir jól að breyta al-
gjörlega til og fá mér kínakraga og
vera himinblá og glansandi. Ég er
yfirleitt aldrei í fötum í asískum stíl,
þetta var algjör undantekning. Ég á
hins vegar mikið af fötum í þessum
lit. Sterkir litir finnst mér hressa
upp á mig.
ÚRIÐ
Maðurinn gaf mér það í jólagjöf
fyrir nokkrum árum. Ég er ekki mik-
ið með skart eða glingur. Yfirleitt
bara eyrnalokka og úr, þá er það
komið. Ég get ekki haft of mikið á
mér, mér finnst það ekki alveg vera
ég.
BUXUR
Í sjónvarpinu finnst mér gott að
hafa svartan í grunn. Svarta skó,
svartar buxur og svarta sokka. Þá
get ég leikið mér með sterka liti
með. Ég er miklu meira í buxum
en pilsum og kjólum, fer þó stund-
um í þá, en mér finnst vera komin
rosalega mörg flott flauelspils í
búðirnar núna. Ég á því bæði stutt
og síð flauelspils. Mér finnst líka
flott að vera í svörtu pilsi og svört-
um stígvélum. Ég er aðeins að
auka pilsanotkunina. Mér finnst
tískan núna alveg eins og best get-
ur orðið. Algjör draumur, flott pils
og flott há stígvél.
SKÓRNIR
Minn veikleiki eru háhælaðir, tá-
mjóir skór. Ég veit að maður á ekki
bara að vera í svona skóm, og ég
hef oft fjallað um það í þættinum
mínum, en mér finnst þetta bara
svo flott. Ég held að ég hafi fæðst í
háhæluðum skóm. Í mínum frítíma
er ég oft í íþróttaskóm að hlaupa
og labba. Einhvern tímann fékk ég
mér alveg flatbotna skó og mér
fannst ég fá aðeins í bakið. Á
íþróttaskóm er alltaf pínulítill hæll.
Ég veit að þetta er vitleysa í mér,
en ég ræð ekki við þetta. Eldri son-
ur minn er oft að skamma mig fyrir
þetta.
Við höfðum verið að fikta og fáað „fljóta með“ í veiði all-
lengi. En svo stigum við skrefið
til fulls haustið 1996 og fengum
okkur almennilegar byssur og
veiðikort,“ segir Bergur Ólafs-
son, en hann og Jónas Jónatans-
son eru veiðifélagar og hafa farið
til skotveiða saman mörg undan-
farin ár. Bergur segir að þeir fé-
lagar séu komnir með nóg fyrir
jólin – það verða bæði gæsa- og
rjúpujól á þeim bænum.
Bergur er virðulegur skáta-
höfðingi í Hafnarfirði og rann-
sóknarblaðamaður Fréttablaðsins
grípur ummæli hans hvað fiktið
varðar á lofti og spyr: Ekki voruð
þið að skjóta í leyfisleysi?
„Jahh, sko, sjáðu til maður
minn. Menn sofa hjá áður en þeir
gifta sig... Eins er það í skotveið-
inni að það er stundum sem menn
fá að prófa úti á sjó eða uppá
fjöllum.“
Við liggur að Bergur móðgist
við næstu spurningu sem er:
Hvað er það mesta sem þið hafið
veitt í einni ferð?
„Enginn sannur veiðimaður
hugsar um að skjóta sem mest
heldur að veiða handa sér og sín-
um til matar. Í rjúpu og gæs eru
þetta eingöngu einhver tugur
fugla á hverju hausti. Öðru gegn-
ir um sjófuglinn. Þar hefur verið
veitt í soðið fyrir marga.“
Bergur fer til veiða um land
allt og hefur veitt sjófugl í Faxa-
flóanum og Breiðafirði. Rjúpu í
Dölunum, uppá Kili, norður í
Fljótum og allt að Dyrfjöllum í
austri. Gæsin hefur verið sótt í
Fljótin, á suðurlandinu við Vík, á
hálendinu og allt norður á Húsa-
vík. Bergur er á því að rjúpna-
veiði hafi dregist talsvert saman
á vissum landssvæðum og nefnir
sem dæmi að í tveggja tíma akst-
ursfjarlægð frá Hafnarfirði sé
nánast hver fugl skotinn á fyrstu
klukkustundum hvers veiðitíma-
bils. En á öðrum svæðum er jafn-
vel aukning.
En verður rjúpnaveiði þá ekki
bönnuð á næsta ári?
„Nei, en hún verður að öllum
líkindum takmörkuð og tímabilið
þrengt. Veiðimenn hafa reyndar
verið minna á ferðinni í ár en í
fyrra sem betur fer. Ég tel heilla-
vænlegra að setja mönnum skorð-
ur en að stytta tímabilið. Bæði
mætti höfða til skynseminnar og
ábyrgðar veiðimanna að ganga
ekki hart að stofninum og einnig
því að leyfa fleirum að njóta veið-
innar í stað þess að 10% veiði-
manna veiði 50% af fuglinum.“
Að setja þá kvóta á menn?
„Já, alveg hiklaust. Við getum
líkt þessu við notkun á skíða-
brekkunum í Bláfjöllum. Ef
þröngur hópur manna fengi 80%
sætanna í lyftunum kæmust ansi
fáir að og hinir sætu fúlir eftir
heima.“
Bergur lætur það vera hversu
dýrt sport veiðar séu, segir að
stofnkostnaður geti numið frá eitt
til þrjúhundruð þúsund krónum,
og hver veiðiferð frá fimm og
uppí fimmtíu þúsund. Þannig að
veiðin hrekkur aldrei fyrir kostn-
aði?
„Ef kostnaði er deilt niður á
hvern fugl væri niðurstaðan sú að
betra væri að kaupa sér kjúkling
í Fjarðarkaupum. Hins vegar
snýst þetta um góðan félagsskap,
ferðalög, útiveru og afslöppun úti
í náttúrinni. Sá tími er ómetanleg-
ur.“
jakob@frettabladid.is
Að skjóta sér og
sínum til matar
Kannski er þetta salt í sárin. Margir hafa vanið sig á að snæða rjúpur um
jólin en ekki getað vegna rjúpufæðar. Rjúpnaskyttur hafa unnvörpum komið
aftur til byggða með skottið á milli fótanna en það á ekki við um
Hafnfirðinginn Berg Ólafsson.
RJÚPUR AÐ HÆTTI HELGU PÁLU
Einsog Bergur bendir á þá veiða sannir
veiðimenn sér til matar og þá kemur til
kasta maka hans, Helgu Pálu Gissurar-
dóttur, að matreiða bráðina eftir kúnstar-
innar reglum. Hér er ein rjúpuuppskrift
úr fórum hennar fyrir þá sem nældu sér
í rjúpu fyrir þessi jólin.
RJÚPUR FYRIR 6
10-12 rjúpur
matarolía
salt og pipar
Hlutið rjúpurnar í sundur þannig að
bringan og lærin séu laus frá hryggbein-
inu. Skerið fóarnið í tvennt og fjarlægið
lyngið. Rjúpurnar eru kryddaðar með
salti og pipar og steiktar á pönnu og
settar í pott. Síðan er fóarn, hjarta og
bein steikt og sett með í pottinn. Vatnið
rétt látið fljóta yfir og soðið í eina
klukkustund.
SÓSA
soðið af rjúpunum
2,5 dl rjómi
hveiti
smjör
1 msk villibráðarkraftur (Oskars)
1 msk rifsberjahlaup/sulta
salt og pipar
Smjörbolla löguð úr hveiti, smjöri og
sigtuðu soði. Rjómanum hellt saman við
og kryddað með villibráðarkrafti, salti og
pipar. Smá rifsberjasulta sett útí.
MEÐLÆTI
Borið fram með hvítum kartöflum,
Waldorfsalati, rauðkáli, rauðbeðum og
grænum baunum.
HÁTÍÐ Í BÆ
Fjölskyldan safnaðist öll saman yfir rjúpunum á annan í jólum.
Sigurður Bjóla Garðarsson tónlistarmaður vinnur nú sem
hljóðmaður í Þjóðleikhúsinu:
Alltaf í einhverjum
músíkpælingum
BJÓLAN
Er hlédrægur maður sem finnst ekkert keppikefli að vera áberandi.