Fréttablaðið - 24.12.2019, Blaðsíða 37
KVIKMYNDIR
The Rise of Skywalker
Leikstjórn: J.J. Abrams
Aðalhlutverk: Daisy Ridley, Adam
Driver, John Boyega, Oscar Isaac,
Anthony Daniels
Með hverri nýrri Stjörnustríðs-
mynd frá veldi gráðugu músarinn-
ar þyngist stöðugt straumur þeirra
Máttlausu þegar þeir veifa vega-
bréfi útgefnu og stimpluðu fyrir
lifandis löngu í vetrarbraut sem
er svakalega langt í burtu, og óska
eftir hugmyndafræðilegri vernd
fyrir ævintýraljóma bernskunnar.
Dulbúnum sem yfirveguðum og
hlutlægum kvikmyndagagnrýn-
anda hefur einum af síðustu alvöru
Star Wars-aðdáendunum tekist
að læða sér inn á síður útbreidd-
asta dagblaðs smástirnakerfisins í
allra, allra, allra síðustu tilrauninni
til þess að beina stríðum ranghug-
myndastraumi höfuðlausa hersins
í rétta sorppressu og koma aftur á
röð og reglu í æskudraumalandi
með einfaldri ábendingu um að
báðar eru The Last Jedi og The Rise
of Skywalker góðar Stjörnustríðs-
myndir.
Hvernig má annað vera þar sem
báðar eru þær alvöru Star Wars-
myndir þótt önnur hafi horft til
framtíðar á meðan hin er grátbólg-
inn óður til dásamlegrar fortíðar,
þakin gæsahúð sem spratt fram
1977 og hefur hríslast áfram yfir 42
ár og á að fá að gera það óhindrað
um ókomna tíð …
Níundi og síðasti kaf linn í
hádramatískri geimsápuóperunni
sem kennd er við Geimgenglana
er epískt meistaraverk. Nei, djók.
Hún er margslunginn gallagripur
en fegurðin, nostalgían og tilfinn-
ingaþrungin tengsl áhorfendanna
sem eru með gilt boðskort í þetta
partí lætur hana, eins og Skywal-
kerana, rísa undir öllum göllunum.
Þótt ég sé í það minnsta tveimur
árum yngri en „Baby Yoda“ er ég
samt nógu gamall til þess að muna
vel þá stórkostlegu tíma þegar eina
krafan sem gerð var til Star Wars
var að það væri skemmtilegt.
Allt fór þetta á versta veg þegar
heilagur Lúkas gerði eftir langa bið
kengsúran forleik að skemmtileg-
ustu kvikmyndatrílógíu allra tíma
sem varð að Brexit milli stjörnu-
kerfa. Pólitískum leiðinleika þar
sem Mátturinn varð einhvers
konar blóðsjúkdómur sem meiri
líkur voru á að hægt væri að greina
á Húð og kyn frekar en skynja
órætt af lið sem tengir okkur öll
saman.
Sandaldan misstigin
Við hörkuðum okkur nú samt í
gegnum þetta saman og fengum
útrás fyrir vonbrigðin og gremjuna
með því að beina öllu saman að Jar
Jar Binks. Ekkert óeðlilegt við það.
Verst bara að illu öf lin fengu að
bulla, krauma og rugla í kollinum
á óhörðnuðum og illa uppöldum
Star Wars-aðdáendum sem ákváðu
síðan að missa endanlega vitið
þegar Disney fékk J.J. Abrams til
þess að gera illa dulbúna en hress-
andi endurgerð af Star Wars anno
1977 og hefja þannig nýjan þríleik.
Allt betra en hitt
Frá yfirtökunni hefur Disney dælt
út fimm Stjörnustríðsmyndum,
sem allar eru betra og meira ekta
Star Wars en forleikur Lucasar en
í sturlaðri þversögn hefur sjúk asta
liðið í okkar eigin röðum hrokkið
svo heiftarlega af hjörunum að nú
mæra þau glataðar epísóður I og II
og hinn þó í það minnsta slarkfæra
III kaf la á kostnað nýrri og miklu
skemmtilegri mynda. Takið eftir
orðinu: SKEMMTILEGRI sem er
það eina sem Star Wars á að hverf-
ast um.
Jar Jar snýr aftur
Undanfarin tvö ár hafa meintir
Stjörnustríðsaðdáendur gert Rian
Johnson og áttunda kaf lann, The
Rise of Skywalker, að Jar Jar og
djöf last sem óðir á myndinni og
láta ekki síst, að því er virðist, í
óbærilegri eymd þvingaðs hreinlíf-
is, vaxandi fjölda og styrk kvenna
í þessum heimi fara stjórnlaust í
taugarnar á sér.
Kannski þess vegna sem þeir
virðast ætla að höggva með batt-
eríslausum geislasverðum sínum
í sama knérunn núna þar sem það
er rosalegt „girl power“ í The Rise
of Skywalker og þótt aðalhetjan
okkar, hún Rey, glansi sem aldrei
fyrr er þetta svolítið mikið myndin
hennar elsku Leiu, prinsessunnar
okkar allra.
Annars sýnir endurtekinn kór-
söngur hinna neikvæðu núna best
fram á hversu ringlaður þessu
mannskapur er vegna þess að
fyrir utan stelpumáttinn er þessi
lokahnykkur J.J. Abrams leiftur-
sókn gegn Johnson og The Last
Jedi og hér er kerfisbundið og oft
með miklum stæl lokað á allar þær
áhugaverðu og spennandi leiðir
sem Johnson reyndi að feta til þess
að sulla gamla, góða, bláa Stjörnu-
stríðsvíninu á breyttar tunnur og
belgi nýrra tíma.
Það er nefnilega svo geggjað að
báðar eru þessar myndir góðar Star
Wars-myndir. Þrátt fyrir óþarfa
útúrdúra og of stóran skammt af
sýru í The Last Jedi og hreinan og
beinan kjánaskap, hriplekt handrit
og hnökra í framvindu sögunnar í
The Rise of Skywalker.
Þar þeytist Abrams í allar áttir og
virðist finnast hann þurfa að fara
voða víða til þess að hnýta sem
f lesta lausa enda, loka mörgum
sögum og kveðja alla þessa gömlu,
góðu og nýju vini. Og auðvitað
taka til eftir Rian Johnson sem
hann gerir af miklu meira kappi og
stælum en forsjá.
Gyllta sameiningartáknið
Þannig að eftir stendur skældur
þríleikur, í raun tvíhleypa með
feitri tímasprengju, bráðskemmti-
legum og áhugaverðum bastarði
sem kemur þó ekki að sök vegna
þess að þetta er gott Stjörnustríð
með alls konar slaufum, borðum,
rósum, f lúri og krúsídúllum fyrir
okkur þessi upprunalegu sem
skiljum, vitum og trúum.
Ég meina, hver tekur eftir eða er
að pæla í einhverjum smá göllum
og bjánalegum veilum í sögunni
sem er hvort eð er bara „mcguffin“
sem hefur þann tilgang einan að
keyra áfram atburðarás í þeim til-
gangi einum að fóðra fyrir okkur
stórfenglega geimbardaga og til-
komumik lar sk ylmingar með
geislasverðum í bland við mátulega
hallærisleg samtöl og fíf lagang?
Hér eru að vísu stórfínir leikarar
í góðum gír á öllum póstum með
þau Daisy Ridley og Adam Driver,
sem vinna feikilega vel með erfitt
samband Rey og Kylo Ren, lang-
fremst meðal jafningja.
Síðan segir allt sem segja þarf
um hversu mikið alvöru Stjörnu-
stríð þetta er að C-3PO fer á kostum
núna þegar hann fær loksins að
vera aftur memm í almennilegum
ævintýraleiðangri þannig að loks-
ins fáum við að heyra fallegt berg-
mál skemmtilegustu og æsilegustu
svaðilfara Han, Leiu, Luke og vél-
mennanna tveggja.
The Rise of Skywalker er einfald-
lega bara fantagóður lokakaf li sem
skilur við alla, sem ekki eru ryðg-
aðir fastir, sátta og sæla. Alvöru
Star Wars með tilheyrandi gæsa-
húð og táraf lóði.
Þórarinn Þórarinsson
NIÐURSTAÐA: Þetta er alvöru
Stjörnustríðsmynd og frábær skemmt-
un. Fjögurra stjörnu mynd fyrir inn-
vígða og innmúraða en sleppur með
þrjár á almennu geimfarrými. Hún ætti
líka að geta virkað sem WD-40 á ein-
hverjar ryðgaðar barnssálir sem hafa
villst í myrkri þoku hins illa.
Geggjaðir
stjörnustælar
Gamlir eftirlifandi vinir og kunningjar slást í enn eina almennilega lokaævintýraferð sem svíkur ekki enda nýliðarnir einnig í toppformi.
Friðurinn hefur verið rofinn og sameining-
artáknið sem Stjörnustríð var á gullöldinni
sem hófst 1977, gegnum mögru árin og meira að
segja hina myrku miðöld forleikjanna skelfilegu
er orðið slíkt sundrungarafl að nördar, sem áður
stóðu þétt saman gegn eineltistuddum og Trekkurum
vega hver annan af blindri heimsku og fullkomnu skiln-
ingsleysi á Mætti og innsta kjarna Star Wars sem kemst
ekki lengur í gegnum vitund okkar allra til þess að smyrja
ryðgaðar barnssálir og þannig binda okkur öll saman.
2 4 . D E S E M B E R 2 0 1 9 Þ R I Ð J U D A G U R32 L Í F I Ð ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
LÍFIÐ