Hugur og hönd - 01.06.1980, Blaðsíða 34

saumaðar gólfmottur
Víða í sveitum eru heybindivélar og fellur þá til talsvert
af sterku nælongarni, sem gjarna má reyna að endurnýta.
Frú Asta Asgeirsdóttir notar bindigarnið sem uppi-
stöðu í gólfmottur, og saumar utan um það með mislitu
ullarbandi. Nota má upprak, afganga og misgróft band.
Byrjað er á að leggja tvo þræði af bindigarninu hlið við
hlið og sauma eða vefja til skiptis utan um það. Akvarð-
ast lengd mottunnar af því hve langur þessi fyrsti brugðn-
ingur er. Síðan er bindigarnið lagt áfram hringinn, saum-
að utan um það og upp í fyrri umferð. Þekur þá saum-
urinn það vel, að ekki sést í uppistöðuþráðinn. Gefa þarf
uppí við sveigjurnar til endanna svo mottan verði vel
slétt.
Er ánægjulegt að sýna lesendum af hvílíkri smekkvísi,
hugkvæmni og vandvirkni unnið er að þessum gólfmottum
og er frú Ásta glæsilegur fulltrúi þeirra kynslóða sem
kunnu að breyta ull í fat og mjólk í mat, og mótaði þá
verkmenningu sem íslensk þjóð má ekki glata.
30
HUGUR OG HÖND