Hugur og hönd - 01.06.2008, Síða 13

Á ÞJÓÐMINJASAFNINU
Þjms. 3024
Mig langar til aö spyrja þig, löngu horfna kona,
hvað leiddi hendur þínar
aö sauma þessar rósir í samfelluna þína?
Og svona líka fínar!
Var þaö þetta yndi, sem æskan haföi seitt þér
í augu og hjarta?
Eöa fyrir manninn, sem þú mættir fyrir nokkru,
aö þú máttir til að skarta?
Áttirðu þér leyndarmál, sem leyfðist ekki aö segja,
en lærðir ekki aö skrifa?
Eða væntirðu þér athvarfs þar, sem ekkert var að finna,
þegar erfitt var að lifa?
Var það lífs þíns auðlegð, eða blaðsins bitri kvíði
þegar blómið hefur angað?
Var það ást þín í meinum, eða eilífðardraumur,
sem þú yfirfærðir þangað?
En hver veit nema finnist þér fávíslegt að spyrja,
hvað fólst í þínu geði,
því ég er máske arftaki allra þinna sorga
og allrar þinnar gleði?
Halldóra B. Björnsson (1949). Ljóð. Reykjavík, Helgafell, s. 49.
Munsturteikning Anna Lilja Jónsdóttir
HUGUR OG HÖND 2008 13