Íþróttablaðið - 01.12.1935, Qupperneq 3

1. árg. — Desember 1935. — 1.—2. tbl.

y
A v a r p.
Með hverju ári sem líður, fjölgar þeim
mönmim, hæði konum og körlum, sem leggja
stund á íþrótlir, og er það vel farið. Að sama
skapi vex þörfin fgrir íþróttamenn til að
fylgjast vel með öllu því, sem gerist á sviði
íþróttanna, hæði heima fyrir og erlendis.
Til þess að svo verði, er íþróltamönnum
nauðsynlegt að hafa sitt eigið blað, sem ein-
göngu helgar sig málefnum þeirra.
Með sögu íslenzkra íþróttablaða fyrir auy-
um, þarf að vísu nokkra bjartsýni til þess að
ráðast í útgáfu nýs íþróttablaðs, en væntan-
lega ræður sú bjartsýni niðurlögum síns versta
andstæðings, sem er tómlætið.
Vér íslendingar erum sennilega eina þjóðin
á hnettinum, af hinum svo kölluðu menning-
arþjóðum, scm á ekkert opinbert mádgagn fyr-
ir íþróttamenn sína.
Slíkt ástand er með öllu óviðunandi og ó-
sæmandi fyrir þjóð, sem dáir svo mjög
hreystiverk og hetjudáðir forfeðra sinna, að
jafnvel eftir þúsund ár hrífast niðjarnir af
íþróttamönnunum Skarphéðni, Gretti og
Gunnari á Hlíðarenda, svo að nokkrir séu
nefndir.
Þá má og minnast á það, að kröfurnar um
að tileinka sér háttu og siði annara þjóða,
vaxa hröðum skrefum með þjóð vorri, og eru
íþróttamenn þar engir eftirbátar annara.
íþróttablaðið, sem nú hefur göngu sína, mun
gera sér far um að hafa augun opiri fyrir öllu
því, sem gerist á sviði íþróttamálanna, og
flytja lesendum sínum innlendar og erlendar
fréttir og greinar um íþróttamál.
Það væntir þess, að íþróttamenn og íþrótta-
unnendur um land alt, veiti því góðar við-
tökur og greiði götu þess eftir bestu föngum.
Ef þeir gera það, þá er harmsögu íslenskra
íþróttablaða lokið.