Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.2020, Side 11

Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.2020, Side 11
E iríkur Jónsson er lækn-issonur sem átti heima fyrstu árin í Danmörku þar sem hann fæddist og flutti svo til Svíþjóðar þar sem pabbi hans stundaði nám. „Fyrsta æskuminningin mín er þegar við vorum í Gullfossi á leiðinni heim frá Svíþjóð og það kom brotsjór á skipið sem skellti því á hliðina og braut rúður. Svo réttir skipið sig af. Við vorum í óskaplega fínni káetu. Þetta var eins og hótelherbergi með baðkari og öllu. Ég hendist þarna út í horn en mér fannst svo skrítið að mamma sat ennþá í bað- karinu en það var ekkert vatn eftir í því. Það var allt á gólf- inu. Þetta er það fyrsta sem ég man í lífinu. Svo byrjaði lífið,“ segir Eiríkur og hlær að minningunni. Aðspurður hvernig fátækir námsmenn með tvö börn höfðu efni á slíkri ferð segir hann pabba sinn hafa verið af aðalsættum að austan, „það voru til einhverjir peningar einhvers staðar“. Talaði ekki í marga mánuði Eiríkur á eina eldri systur og þrjár yngri. Hann var mikill mömmustrákur og varð svo- lítið utanveltu eftir að fjöl- skyldan flutti aftur til Íslands þegar hann var fimm ára. „Ég var feiminn og sat helst alltaf í fanginu á mömmu, alveg þar til ég varð átta ára. Ég vildi ekki fara í skóla. Ég vildi bara vera hjá mömmu. Ég talaði hálfbjagað eftir að hafa búið í Svíþjóð og ákvað því að segja sem minnst. Mér leið ekki vel í skólanum en gekk vel að læra. Ég talaði einkennilega, skildi íslensku en talaði sænsku svo að ég þagnaði bara, er mér sagt. Ég sagði lítið sem ekkert í skólanum í marga mánuði en þegar ég svo loks byrjaði að tala, talaði ég óaðfinnanlega íslensku og hef haft íslensk- una að starfi síðan. En ég tala ekki stakt orð í sænsku.“ Þegar fjölskyldan flutti heim var fyrsta heimili henn- ar á Rauðalæk. Síðan fluttu þau í Hvassaleiti þar sem Eiríkur tók átta ára gamall strætó klukkan sjö á morgn- ana í skólann. „Það var alltaf kolniðamyrkur. Ég sæi fólk í dag senda átta ára gamalt barn í strætó í myrkri. Ég fór svo ekki alltaf í skólann heldur í sjoppuna með pening sem ég stal frá mömmu. Þar keypti ég pepsí, lakkrísrör og kókosbollu. Rörið notaði ég til að drekka pepsí og svo freyddi þetta allt þegar maður át kókos bolluna með.“ Eiríkur viðurkennir að hafa verið óstýrilátur og mamma hans eftirlátssöm við hann. „Pabbi reyndi að skamma mig en það gekk ekki vel. Eitt það síðasta sem hann, gamall maðurinn, sagði við systur mínar áður en hann dó, þegar þær voru að skammast út í að ég ætti að gera eitthvað, var: „Stelpur mínar, ég er búinn að læra það fyrir löngu að það segir enginn Eiríki fyrir verkum. Ekki reyna það.““ Þú verður læknir Eiríkur þrælaði sér í gegnum skólann og varð þægilegri í umgengni. Var sendur í sveit á Reyðarfjörð þar sem afi hans var kaupfélagsstjóri. „Ég var í uppáhaldi hjá ömmu og afa og var þar á sumrin og vildi helst ekki fara heim. Ég var bara að spila við ömmu í stássstofunni og var kallaður litli prins. Ég fór nú stundum á traktorinn með Einari Þorvarðarsyni frænda en ég var ekki mikið að vinna. Það er nú líka dáldil kúnst. Að vinna lítið. Einar frændi var nörd og kenndi mér allt um hnefa- leika, myndlist og bókmenntir. Það var góður skóli. En hvað, á þetta að vera ævisaga?“ spyr Eiríkur. Ég bendi honum á að ég sé að stytta mér leið og vilji eiga þetta skrifað niður þegar hann deyr því þá verði ég fljótari með minningar- greinina. „Ókei,“ svarar hann, og áfram höldum við. „Ég tók aðeins lengri tíma í að klára skólann og verða stúdent. Ég var dáldið að elt- ast við stelpur. Ég var ekki feiminn lengur þá. Ég var farinn að rífa kjaft,“ segir Ei- ríkur og viðurkennir að vænt- ingarnar til hans varðandi nám hafi verið á einn veg. Hann yrði læknir. „Það voru bara sjö sér- fræðingar í bænum. Það þótti voða fínt. Pabbi var gigtar- og lyflæknir. Í öllum fjölskyldu- boðum var ég spurður: Jæja, Eiríkur litli, ætlar þú ekki að verða læknir eins og pabbi þinn? Svo kom næsti gestur og næsti og allir spurðu að því sama. Svo komu jólin og þá var komin út bók sem hét Litli læknissonurinn. Ég fékk ekki aðrar jólagjafir frá ættingjum það árið. Átta stykki af sömu bókinni. Það var alveg búið að Þorbjörg Marínósdóttir tobba@dv.is Eiríkur hefur unnið á flestöllum stærri fjölmiðlum landsins, oftar en einu sinni á mörgum. Hann rekur sinn eiginn fjölmiðil, eirikurjonsson.is. MYNDIR/VALLI FRÉTTIR 11DV 24 APRÍL 2020

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.