Íþróttablaðið - 01.04.1975, Blaðsíða 31

Jóhann Baldurs, form. Unglinganefndar.
— Það vantar fleiri eldri menn til að starfa
með okkur.
drengja, sem ekki létu það á sig fá þótt
vindur blési köldu úr norðri. Guðmundur
hefur á undanförnum árum ekki aðeins
getið sér gott orð sem knattspyrnumaður,
heldur hefur einnig sýnt hæfileika við
unglingaþjálfun og leitt mörg lið til sigurs
á landsmótum.
En til þess að eitt lið nái góðum árangri,
þarf meira til en góða knattspyrnumenn
og þjálfara. Það þarf einnig góða og ötula
forystumenn. sem eru þess albúnir að
fórna tíma til að sinna ýmsum málum
varðandi íþróttina. Þessir menn gleymast
oft þegar rætt er um árangra íþróttaflokka
og starfs þeirra er ekki getið eins og vert
væri.
Þarna á vellinum voru þeir Jóhann
Baldurs og Valdimar Valdimarsson, sem
báðir hafa um margra ára skeið unnið
knattspyrnunni I Kópavogi mikið gagn og
þá sérstaklega í þágu þeirra yngstu.
Þeir voru að fylgjast með æfingunni og
ræða ýmis þau mál, sem þá yngstu varð-
aði. Það bar því vel I veiði að leggja fyrir
þá nokkrar spurningar.
Jóhann sagðist vera formaður unglinga-
nefndar, en auk hans eru í henni þeir
Ólafur Friðriksson og Steinar Haraldsson.
Hlutverk nefndarinnar er að annast öll
málefni yngri flokkanna og kvennaflokks-
ins. Sagði hann að þetta fyrirkomulag, að
hafa sérstaka nefnd fyrir yngri flokkana,
hefði tíðkast í Kópavogi í mörg ár og
gefist vel. Jóhann sagði að það væri mikið
starf að annast þessi mál, enda væri æf-
ingasókn góð, þetta 50—60 strákar hjá
hverjum flokk. Eitt mesta vandamálið
væri, að konta á leikjum fyrir þá, sem ekki
kærnust i aðalliðið og væru þeir að vinna
að því, að koma á slíkum mótum í sam-
vinnu við Keflvíkinga, Hafnfirðinga og
e.t.v. fleiri.
Tvennt er það sagði Jóhann, sem gerir
okkur erfitt fyrir í starfinu, en það er
skortur á þjálfurum, sem við höfum þó
venjulega getað leyst og í ár höfum við
ráðið góða þjálfara fyrir alla flokka, nema
6. flokk. Hitt er, að okkur vantar fleiri
eldri menn, sem vilja starfa með okkur,
því eins og er þá lendir þetta á alltof fáum
mönnum.
Jóhann sagði, að mikið væri af efnileg-
um ungum knattspyrnumönnum í Kópa-
vogi og því ástæðulaust að kvíða framtíð-
inni, ef rétt væri á málum haldið. Þá sagði
hann, að þeir væru ekki síður til fyrir-
myndar utan vallar og í alla staði hinir
bestu drengir. Því það er ekki síður nauð-
syn á því.
Við vonum og trúum því, að hinn góði
árangur okkar á s.l. ári sé árangur af góðu
starfi á undanförnum árum, sem við von-
um að verði framhald á. Við ætlum að
verðlauna strákana fyrir frammistöðuna í
fyrra með því að fara til Færeyja í vor, en
2., 3. og kvennaflokkurinn fara til Dan-
merkur síðar í sumar.
Valdimar Valdimarsson er starfsmaður
vallarins, varaformaður knattspyrnuráðs
og mikill áhugamaður um knattspyrnu,
sérstaklega þeirra yngstu, svo og stúlkn-
anna.
Ég er viss um að kvennaknattspyrnan á
framtíð fyrir sér, sagði Valdimar og ég
held að stúlkunum þyki mun meira gam-
an að leika knattspyrnu, en handknattleik.
Annars sagðist Valdimar aldrei hafa verið
svo frægur að leika knattspymu sjálfur, en
hann hefði smitast af íþróttinni. er synir
hans og dóttir hefðu farið að leika knatt-
spyrnu. Hann sagðist eiga margar góðar
minningar frá mörgum góðum leikjum
þeirra yngstu, en þar væri leikið af mestri
gleði og áhuga. Það ætti því að vanda til
leikja þeirra, ekki síður en þeirra eldri,
m.a. varðandi dómara o.fl.
Valdimar sagðist muna þá tíma, er hann
stóð einn á línunni og hvatti unga knatt-
spyrnumenn úr Kópavogi til dáða, en á
því hefði orðið mikil breyting til batnaðar,
sérstaklega þó á s.l. sumri, ef fjöldinn
allur af foreldrum drengjanna fylgdust
með leikjunum þeim til ómetanlegs gagns.
Þegar þeir hefðu verið að leika í Reykja-
vík gegn félögum þar, hefðu ráðamenn
haft það á orði, að engu væri líkara, en að
Breiðablik væri á heimavelli.
Valdimar kom á keppni í knattspyrnu
innan húss milli skóla í Kópavogi árið
1969 og hefur það mót verið haldið árlega
síðan við vinsældir. Sagði hann, að
þetta mót hefði verið ómetanleg lyftistöng
fyrir knattspyrnuna í Kópavogi og sam-
starfið við skólana hefði verið mjög gott,
enda væri nauðsynlegt að koma á meira
samstarfi milli skóla og íþróttafélaga, sem
væri báðum til gagns.
Knattspyrnan í Kópavogi á sér bjarta
framtíð sagði Valdimar að lokum og taldi,
að það yrði mikill klaufaskapur ef þeir
yrðu ekki í fremstu röð á næstu árum með
allan þennan góða efnivið, sem þeir hefðu
yfir að ráða.
Valdimar Valdimarsson vallarvörður með meiru. —
línunni og hvafti strákana.
Ég man þá tíð er ég stóð einn á
Á æfingu hjá 6. flokki í Kársnesskóla. — Þar var margur knár, þótt ekki væri hann
hár í loftinu.
23