Morgunblaðið - 16.03.2020, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. MARS 2020
✝ Helga SignýHelgadóttir
fæddist í Kaup-
mannahöfn 14. októ-
ber 1932. Hún lést á
Landspítalanum 24.
febrúar 2020.
Foreldrar Helgu
voru hjónin Ellen
Marie Torp Steffen-
sen frá Kalundborg
í Danmörku og
Helgi Jónatansson
frá Efsta-Bóli í Önundarfirði.
Þau bjuggu í Vestmannaeyjum.
Systur Helgu Signýjar eru Ása
Sigríður, fædd 1930, lést 2015, og
Gunnhildur Svava, fædd 1935.
Hinn 14. október 1950 giftist
giftist Helge M. Garåsen, þau
skildu. Börn þeirra eru þrjú.
Sambýlismaður Dagnýjar er
Kjell Arne Henriksen.
Helga og Þórarinn bjuggu í
Reykjavík og lengst af í Laugar-
neshverfi.
Helga vann ýmis störf, m.a. í
Handavinnubúðinni á Hrísateigi,
Domus verslun á Laugavegi,
Þjónustuíbúðum við Dalbraut og
starfsævina endaði hún í félags-
málaráðuneytinu.
Hún var alla tíð virk í Kven-
félagi Heimaeyjar sem er fé-
lagsskapur brott fluttra kvenna
frá Vestmannaeyjum. Einnig var
hún í kór félags eldri borgara í
Reykjavík og tók virkan þátt í
kirkjustarfi Digraneskirkju. Hún
tók einnig mikinn þátt í fé-
lagsstarfi eldri borgara í Reykja-
vík og Kópavogi.
Útför Helgu var gerð í kyrr-
þey frá Digraneskirkju hinn 4.
mars. 2020.
Helga Þórarni Sig-
fússyni Öfjörð frá
Lækjamótum í Flóa,
fæddum 3. janúar
1926, dánum 14.
október 2014. Hann
var lengst af verk-
stjóri í Vélsmiðjunni
Héðni í Reykjavík.
Börn Helgu og
Þórarins eru 1)
Helgi, fæddur 1950,
látinn 2016. Hann
var ókvæntur og barnlaus. 2) Ell-
en, fædd 1953, gift Sigurgeiri
Þorsteinssyni. Hann lést árið
2003. Þau eiga eitt barn. Sam-
býlismaður Ellenar er Róbert
Jónsson. 3) Dagný, fædd 1955,
Þegar kær móðursystir, Helga
Signý, er kvödd reikar hugurinn
svo langt aftur í tímann að elstu
minningarnar koma upp á yfir-
borðið, bjartir dagar æskunnar.
Helga og Þórarinn, maður henn-
ar, bjuggu á Laugarnesvegi og
var ávallt og alla tíð mikill sam-
gangur og vinátta milli móður
minnar, sem var yngst þriggja
systra, og Helgu, sem var í miðj-
unni. Ása, elsta systir þeirra, bjó á
Sauðárkróki og á þeim dögum var
lengra að fara en ávallt voru fagn-
aðarfundir þegar þær komu þrjár
saman. Sjálfsagt voru þær systur
nánari en gengur og gerist þar
sem þær misstu báða foreldra sína
ungar og stutt var á milli þeirra í
aldri. Það var ekki langt að fara
frá æskuheimili mínu í Vogahverf-
inu og á ferðum mínum inn í
Laugarnes stoppaði ég stundum
til að tína blóm fyrir Helgu
frænku. Ég vona að eigendur
skrautgarða á Sunnuveginum séu
búnir að fyrirgefa mér. Æskujólin
voru ekki haldin án fjölskyldunnar
í Laugarnesi og við bræðurnir
tveir litum á þrjú frændsystkini
okkar þar sem stóru systkini okk-
ar. Mátulega stríðin, mátulega
góð. Helga var athafnasöm og sem
dæmi má nefna að þau Þórarinn
leigðu kartöflugarð í Mosfells-
dalnum og seinna fengu þau skika
úr landi jarðarinnar Lækjamóta í
Flóa, sem var æskuheimili Þórar-
ins. Oft fengum við að koma með
og KK, kartöflukofinn, varð griða-
staður þeirra hjóna, með skóg-
rækt til viðbótar við kálræktina.
Helga var líka ævintýragjörn og
hikaði ekki við að taka að sér ný og
erfið verkefni. Ég minnist þess að
hafa heimsótt hana eitt sumarið á
Laugarvatn þar sem hún var mat-
ráðskona á Eddu-hóteli. Uppá-
haldið mitt var sérríterta – mar-
engsbomba sem Helga bjó til og
stóðst engin terta á landinu henni
snúning. Ég hef aldrei skipt um
skoðun. Ég get mér þess til að
tertan góða hafi alltaf selst upp á
kökubasar Kvenfélagsins Heima-
eyjar sem haldinn var árlega í
Súlnasalnum. Þær systur, sem ól-
ust upp í Eyjum, tóku virkan þátt í
starfi félagsins alla tíð. Söngur og
kátína voru rík í fari Helgu, ég
ímynda mér að það hafi verið arf-
ur frá móður þeirra, sem var
dönsk. Þótt hún hafi látist langt
um aldur fram skildi hún eftir
spor, menningararf sem fjölskyld-
an hefur notið. Helga starfaði hin
seinni ár í félagsmálaráðuneytinu
við móttöku- og ritarastörf. Þar
sem annars staðar þar sem Helga
starfaði hafði hið góða karma
hennar áhrif svo eftir var tekið. Á
efri árum tók Helga virkan þátt í
félagsstarfi, m.a. hjá kór aldraða í
Reykjavík. Eftir að Þórarinn lést
hefur faðir minn samviskusam-
lega keyrt þær systur á æfingar
og tónleika. Ég veit að söknuður
foreldra minna á eftir að verða
mikill. Þung stund í lífi Helgu var
andlát Helga Rafns, elsta barns-
ins, fyrir nokkrum árum. En hún
naut góðra samvista við dætur
sínar, Ellen og Dagnýju, hvort
sem var á Íslandi eða Noregi. Við
Rannveig og dætur okkar þrjár,
Gunnhildur, Björk og Steinunn,
sendum þeim og fjölskyldum okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Nú eru þáttaskil en eftir situr
minningin um hlýju og ástúð
Helgu frænku. Hvíli hún í friði.
Þórður Bogason.
Í dag kveðjum við kæra móð-
ursystur okkar, Helgu Signýju.
Helga mun þó áfram lifa í minn-
ingum okkar sem hin káta, stelpu-
lega og skemmtilega frænka okk-
ar sem alltaf tók á móti okkur
systkinunum að norðan með hlýju
og glaðværð. Helga var miðstelp-
an í hópi þriggja systra, móðir
okkar Ása Sigríður lést árið 2015
og sú yngsta er Gunnhildur
Svava. Systur þessar fæddust og
ólust upp í Vestmannaeyjum og
hafa ætíð kennt sig við Eyjarnar,
enda bernskuminningarnar þaðan
og taugarnar þangað sterkar.
Þær urðu þó fyrir því áfalli að
missa báða foreldra sína mjög
ungar, móður sína, Ellen Marie,
þegar elsta dóttirin var ellefu ára
og föður sinn, Helga Jónatansson,
tæpum áratug síðar. Sú erfiða lífs-
reynsla hefur eflaust mótað þær
mikið og ekki víst að barnshug-
urinn og -hjartað hafi getað unnið
úr því áfalli með góðu móti og með
aðstoð fagfólks eins og nú er sjálf-
sagt. En foreldramissirinn hefur
líka án efa þjappað þeim saman
enda voru böndin á milli þeirra af-
ar sterk alla tíð og mikið samband
þeirra í milli. Ekki er heldur að efa
að lyndiseinkunn þeirra hafi
hjálpað þeim mikið, allar afar fé-
lagslyndar, kátar, söngelskar og
einkar skemmtilegar. Aldrei logn-
molla í kringum þær. Alltaf til í að
vera með í skemmtilegheitum og
fjöri. Hláturinn aldrei langt und-
an. Alltaf gaman þegar þær komu
saman. Minningarnar um Helgu
eru ekki síst frá bernskuárum
okkar þegar stóra fjölskyldan frá
Sauðárkróki gerði innrás hjá þeim
Helgu og Þórarni þar sem þau
bjuggu ásamt börnunum sínum
þremur á Laugarnesveginum. Í
minningunni eru ferðirnar til
Reykjavíkur ævintýri. Yfirleitt
var stoppað í nokkra daga, gjarn-
an hjá Helgu og Þórarni, vinir og
ættingjar heimsóttir og dýrðin í
borginni tekin út. Það er orðið
býsna langt síðan þetta var en
engu að síður er minningin um
Helgu alltaf eins, falleg og glað-
leg. En nú er Helga farin í aðra
heima. Þar bíða ástvinir hennar,
eiginmaður, sonur, foreldrar,
systir og aðrir sem henni þótti
vænt um og taka vel á móti Helgu.
Minningin um yndislega frænku
lifir með okkur sem höldum áfram
í þessu jarðlífi. Að leiðarlokum
þökkum við Helgu góða samfylgd
í gegnum árin um leið og við vott-
um eftirlifandi dætrum og fjöl-
skyldum þeirra okkar innilegustu
samúð.
F.h. barna Ásu og Sæmundar,
Elín, Herdís, Hafsteinn,
Gunnhildur, Margrét, Her-
mann og Anna Elísabet.
Helga S.
Helgadóttir
✝ Hrefna Ein-arsdóttir fædd-
ist á Ísafirði 26. apr-
íl 1938. Hún lést á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 3. mars 2020.
Foreldrar henn-
ar voru Helga Mar-
grét Jónsdóttir, f. í
Mosdal í Önund-
arfirði 1894, og Ein-
ar Guðmundur Eyj-
ólfsson, f. á Tröð í
Álftafirði 1880. Þau bjuggu á Ísa-
firði og síðar í Hafnarfirði. Hinn
30. nóvember 1957 giftist Hrefna
Ævari Þór Hjaltasyni, f. 2. ágúst
1936, d. 5. september 2009. For-
eldrar hans voru Hjalti Hanson,
f. 25. júní 1909, d. 10. janúar
1998, og Svanhvít Guðmunds-
dóttir, f. 3. nóvember 1911, d. 17.
desember 1978.
Börn Hrefnu og Ævars eru 1)
Hjalti, f. 20. október 1956. Dóttir
Hjalta er Hrefna Margrét, f. 20.
júlí 2006. 2) Trausti Þór, f. 22. júlí
1959, hann er giftur Ástríði
Torfadóttur, f. 19. janúar 1960.
Dætur þeirra eru Svanhvít Erla,
f. 13. febrúar 1986, Katrín Lilja, f.
4. júní 1989, og Heiðrún, f. 9. maí
1994. 3) Svanþór, f. 5. maí 1963,
hann er giftur Ásgerði Há-
konardóttur, f. 27.
ágúst 1963. Sonur
þeirra Hákon Ævar,
f. 7. júlí 1982 er gift-
ur Ylfu Guðnýju
Sigurðardóttur, f.
21. mars 1982, börn
þeirra eru Örvar
Þór, f. 18. október
2009, og Björk
Fjóla, f. 16. ágúst
2013. 4) Auður, f. 22.
október 1971, er gift
Sigurði Inga Viðarssyni, f. 29.
desember 1971. Synir þeirra eru
Viðar Þór, f. 23. október 1996, og
Hjalti, f. 19. september 2000.
Hrefna ólst upp á Ísafirði og
flutti til Hafnarfjarðar með for-
eldrum sínum árið 1953. Hrefna
stundaði nám í Flensborgarskóla
Hafnarfjarðar og lauk gagn-
fræðaprófi þaðan. Hrefna og
Ævar stofnuðu sitt fyrsta heimili
á Sólbergi í Setbergslandi. 1963
fluttu þau í Garðabæ og bjuggu
þar lengst af. Síðustu árin bjó
Hrefna á Herjólfsgötu í Hafn-
arfirði en dvaldi á Hrafnistu í
Hafnarfirði sl. ár. Hrefna vann
lengst af í Flataskóla í Garðabæ.
Útför Hrefnu fer fram í Linda-
kirkju í dag, 16. mars 2020,
klukkan 13.
Amma var alltaf góð við alla,
hún var umhyggjusöm, ljúf og
yndisleg. Henni þótti vænt um
fólkið sitt og hafði góða nærveru
alla tíð.
Amma fylgdist vel með íþrótt-
um og fréttum sem tengjast því.
Við gátum spjallað endalaust um
íþróttir við ömmu og fylgdist hún
vel með íþróttaiðkun okkar
bræðra. Sérstakan áhuga hafði
amma á handbolta og fylgdist
hún vel með handboltalandsliðinu
en hún æfði sjálf handbolta sem
unglingur.
Ein af minningunum sem við
eigum um ömmu var að heim-
sækja hana á bolludaginn en hún
sá alltaf til þess að við fengjum
„alvöru“ heimabakaðar vatns-
deigsbollur, með súkkulaði,
rjóma og sultu. Annað sem við
fengum bara hjá ömmu þegar við
vorum litlir var að strá sykri yfir
cheerios-skálina.
Það var svo virkilega notalegt
að heimsækja ömmu á Hrafnistu
í Hafnarfirði þar sem amma
dvaldi síðastliðið ár en þar leið
henni vel og hún tók öllum fagn-
andi í spjall og súkkulaðirúsínur.
Það verður skrýtið næstu jól
að upplifa fyrstu jólin okkar án
ömmu en hún var fastagestur hjá
okkur á aðfangadag og alltaf glöð
og hress. Við bræðurnir munum
sakna hennar mikið en minningin
um ömmu mun lifa í hjarta okkar
um ókomna tíð.
Viðar Þór og Hjalti.
Hrefna
Einarsdóttir
✝ Guðbjörg JónaRagnarsdóttir
fæddist í Reykjavík
3. febrúar 1930.
Hún lést á hjúkr-
unarheimilinu
Brákarhlíð 26. febr-
úar 2020. Foreldrar
hennar voru hjónin
Ragnar Guðmunds-
son, kaupmaður
Reykjavík, f. 29.
júní 1903, d. 3. sept.
1998, og Sigurbjörg Regína
Magnúsdóttir frá Kirkjubóli í
Reykjavík, f. 29. mars 1909, d.
22. júlí 1991. Hún var næstelst
þriggja systkina. Elstur var
Magnús Ragnarsson, f. 30. nóv.
1928, d. 21. maí 1996, og yngstur
var Garðar Lárus Ragnarsson, f.
21. ágúst 1931.
með eiginkonu sinni Ingibjörgu
Grímsdóttur, þær Kristínu Guð-
björgu og Júlíu. Margrét á 3
börn með Eggerti Val Þorkels-
syni þau Huldu Margréti, Gísla
Val og Gunnar Örn, núverandi
sambýlismaður Margrétar er
Kristján S. Stefánsson. Haraldur
átti tvö börn með Sigrúnu Þor-
steinsdóttur, þau Þórunni Díönu
og Harald. Seinni eiginmaður
Guðbjargar var Gunnar Bjarna-
son, f. 13. des. 1915. d. 15. sept.
1998. Þau áttu börnin Gunnar
Ásgeir, f. 3. maí 1964, og Reginu
Sólveigu, f. 1. júlí 1969, d. 29.
okt. 2011. Gunnar á 4 börn með
eiginkonu sinni Ingibjörgu Öddu
Konráðsdóttir, þau Bjarna Bene-
dikt, Margréti Lilju, Guðbjörgu
Regínu og Andrés Konráð. Reg-
ína Sólveig átti tvo syni með eig-
inmanni sínum Rafnari Karli
Rafnarssyni, þá Gunnar og
Skorra Hrafn. Guðbjörg átti þar
að auki fjölda langömmubarna.
Útför Guðbjargar fór fram í
Lágafellskirkju 6. mars 2020 í
kyrrþey.
Guðbjörg var tví-
gift. Fyrri eig-
inmaður hennar var
Haraldur Gíslason,
f. 28. sept. 1928, d.
30 jan. 1983, þau
áttu saman fjögur
börn. Ragnar, f. 15.
des. 1949, Gísla f. 9.
júní 1955, Margréti,
f. 19. júní 1956, og
Harald, f. 11. okt.
1985, d. 7. nóv.
1997. Ragnar á 6 börn, tvö með
fyrri eiginkonu sinni Þórdísi Sig-
urðardóttur, þá Sigurð og Har-
ald Daða, eitt með Sveinbjörgu
Gunnhildi Haraldsdóttur, El-
ínrósu Líndal, og þrjá syni með
núverandi eiginkonu sinni Sig-
ríði Þórðardóttur, þá Hjalta,
Gísla og Ingólf. Gísli á 2 dætur
Í dag kveðjum við fjölskyldan
ættmóður okkar, hana Guð-
björgu Jónu Ragnarsdóttur.
Guðbjörg amma var einstök fyrir
margar sakir. Hún var ekki bara
einstaklega falleg og alltaf vel til
fara. Heldur var hún einnig fág-
uð, með fallegt hjarta, trúföst og
skemmtileg.
Hún var kona langt á undan
sinni samtíð, sem vann verkin sín
í hljóði og gerði veröldina betri og
skemmtilegri að lifa í.
Lof um dugmikla konu, 31.
kafli Orðskviða er texti sem
minnir á ömmu. Harðduglega,
fallega sál sem gerði alltaf sitt
besta í lífinu.
Góða ferð í sumarlandið góða,
elsku amma.
Takk fyrir allar bænirnar,
pabba, ástina og lífið!
Elínrós Líndal.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson)
Elsku fallega amma mín, ég
óska þér góðrar ferðar heim til
Jesú því ég veit að þangað er
ferðinni heitið. Þar munu allir
þínir draumar rætast og þú munt
verða glöð og hamingjusöm.
Þar mun verða mikið af bleik-
um blómum, gyllingu og lekker-
heitum. Það verður ekkert að ótt-
ast því Jesú fylgir þér alla leið.
Ég elska þig, amma mín ...
takk fyrir allar góðu stundirnar.
Ég ætla að sleppa því að stríða
þér svona rétt í lokin þó að ég viti
það að þú þolir það alveg.
Ég fylgdi þér síðustu metrana
í huganum og ég fullvissa þig að
ég var með þér í hverju skrefi.
Ástarkveðja,
Hulda Margrét
Eggertsdóttir.
Guðbjörg Jóna
Ragnarsdóttir
Þá er komið að
kveðjustund, elsku
yndislega Matta,
það er svo skrítið að
sitja hér og raða saman einhverj-
um minningarorðum um þig, ég
var ekki alveg tilbúin að kveðja
þig í sumarlandið alveg strax. En
Matthildur Ó.
Bjarnadóttir
✝ Matthildur Ó.Bjarnadóttir
fæddist 27. maí
1952. Hún lést 4.
mars 2020.
Útför Matthildar
fór fram 12. mars
2020.
ég á svo margar
góðar og skemmti-
legar minningar um
þig og með þér öll
þessi ár okkar sam-
an. Ég stelpu-
skottan man svo
þegar Eiki frændi
kom með þig fyrst
heim til ömmu
Möggu og afa Bóas-
ar á Brekkustíginn;
þú ljóshærð, glaðleg
blómamær sem lífgaðir heldur
betur upp á litlu fjölskylduna
okkar í Njarðvíkunum.
Eiki frændi var sem minn stóri
bróðir og þú varst vinkona mín.
Mér fannst þið svo flott saman og
þið voruð mínar fyrirmyndir, allt
svo spennandi sem þið tókuð ykk-
ur fyrir hendur. Að vinna í garð-
inum á Brekkustígnum með ykk-
ur, allar ferðirnar í Dalbrekku,
sumarbústaðinn í Hraunborgum,
dunda þar í trjárækt og kartöflu-
rækt, veiðiferðirnar og allt sem
þú kenndir mér um blóm og tré.
Ég fékk líka að passa fallegu
frændsystkini mín þau Her-
borgu, Bjarna og Bóas og var oft
glatt á hjalla hjá okkur.
Eina sem kom til greina hjá
mér var að feta í sporin þín og
Eika og fara í Garðyrkjuskólann
og ég vissi að ég gat alltaf leitað
til þín ef mig vantaði upplýsingar
eða ráð, þú varst svo fróð um
blóm og ræktun. Þú hjálpaðir
mér með blómasafnið mitt fyrir
skólann við keyrðum saman um
allt Norðurland til að safna í
möppuna mína, dásamlegur tími.
Það voru mjög náin tengsl í
fjölskyldunni og það var svo fal-
legt samband milli ykkar mömmu
og pabba, Sigrúnar og Dedda.
Við vorum svo oft hjá ykkur þeg-
ar þið fluttuð norður og á Rein
var alltaf gott að koma og fá að
taka þátt í uppbyggingu gróður-
húsa og ræktuninni ykkar þar.
Ég Ingó, Deddi, Ella og Bóas
minn eigum öll yndislegar og
skemmtilegar minningar með
fjölskyldunni á Rein. Það er sárt
að kveðja þig elskulegust en ég sé
þig fyrir mér sem fallegan blóma-
engil á sólríkum stað. Elsku Eiki,
Herborg, Bjarni, Bóas og fjöl-
skyldur, megi guð og góðar vætt-
ir styrkja ykkur á erfiðum stund-
um og gefa ykkur ljós og frið.
Kveðja,
Margrét Eðvaldsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
LEÓ KRISTJÁNSSON,
vísindamaður emeritus,
lést á Landspítala Háskólasjúkrahúsi
föstudaginn 13. mars. Í ljósi hinna
óvenjulegu aðstæðna í samfélaginu um
þessar mundir mun útför fara fram í
kyrrþey.
Minningarathöfn verður haldin síðar og verður auglýst þegar þar
að kemur.
Elín Ólafsdóttir
Kristján Leósson Margrét Leósdóttir
Hildigunnur Sverrisdóttir Kristján Bragason
Nanna Kristjánsdóttir Elín Kristjánsdóttir
Tómas Leó Kristjánsson María Ósk Kristjánsdóttir
Kristján Nói Kristjánsson