Morgunblaðið - 24.03.2020, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 24.03.2020, Blaðsíða 20
20 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. MARS 2020 Virðing, reynsla & þjónusta Allan sólarhringinn 571 8222 Svafar: 82o 3939 Hermann: 82o 3938 Ingibjörg: 82o 3937 www.kvedja.is svafar & hermann ✝ BenediktBragason fæddist í Reykja- vík 26. ágúst 1970. Hann lést á Land- spítalanum, Foss- vogi, 14. mars 2020. Benedikt var sonur hjónanna Braga Benedikts- sonar, f. 11.8. 1936, d. 24.3. 2009, og Bergljótar Sveinsdóttur, f. 10.4. 1935. Systkini hans eru a) Sveinn Magnús, f. 1.2. 1961, maki Björk Gunnarsdóttir, f. 10.4. Benedikt ólst upp í Hafn- arfirði og stundaði nám í Lækjarskóla og svo seinna í Iðnskólanum í Reykjavík það- an sem hann lauk sveinsprófi í kjötiðn árið 1994. Benedikt lauk einnig námi í markaðs- og sölutækni frá Viðskipta- og tölvuskólanum árið 1997 og einkaþjálfun FÍA árið 1998. Benedikt starfaði við kjötiðn, sölumennsku og sjómennsku. Útför Benedikts fer fram frá Víðistaðakirkju í dag, 24. mars 2020, kl. 15. Vegna samkomubanns verður að tak- marka fjölda gesta í útförina. Útförinni verður streymt á minningarsíðu Benedikts á Facebook um leið og útförin fer fram. 1964. Synir þeirra eru Sveinn Ómar og Hrólfur, b) Soffía Emelía, f. 16.2. 1962, c) Lilja, f. 23.9. 1963, maki Michael Sigþórs- son, f. 25.5. 1962. Synir þeirra eru Bragi og Gellir, d) Guðrún Björg, f. 26.12. 1968, og e) Trausti, f. 14.1. 1975. Sonur Benedikts og Em- ilíu Katrínar Leifsdóttur, f. 14.10. 1975, er Benóný Orri Benediktsson, f. 3.8. 1997. Elsku pabbi, ég á erfitt með að trúa því að þú sért farinn frá mér. Ég sit núna og rifja upp all- ar góðu stundirnar sem við átt- um saman. Þú varst með fyndnari mönn- um sem ég þekki. Þú hafðir sterka og mikla rödd og það fór aldrei á milli mála hvenær þú varst mættur á svæðið; alltaf með fyndna sögu af sjálfum þér eða öðrum. Þó að þið mamma hafið ekki búið saman frá því ég var þriggja ára hefur alltaf verið gott sam- band á milli ykkar. Ég veit að mamma á eftir að sakna þín og við reynum að vera sterk saman mæðginin. Ég skal passa upp á mömmu fyrir þig, elsku pabbi. Þú varst ótrúlegur dýravinur og barngóður með eindæmum. Við höfum brallað ótrúlega mikið saman í gegnum tíðina. Við höfum ferðast mikið saman og síðasta ferðin okkar með Nor- rænu til Danmerkur síðasta sumar er ógleymanleg. Í þeirri ferð var mikið hlegið og haft gaman. Ég hef undanfarna daga verið að fara yfir myndirnar og myndböndin sem ég tók upp í þeirri ferð og tárast við hverja mynd. Ég gleðst samt yfir að eiga þessar myndir og minning- arnar. Í gegnum árin höfum við ferðast víða. Við fórum á fót- boltaleik í Madrid þar sem þú vildir að ég fengi að sjá Cristiano Ronaldo, uppáhaldsleikmanninn minn, spila. Þá bjuggum við sam- an í Danmörku þegar ég var um sjö ára og á Spáni þegar ég var 13 ára. Þá eru ógleymanlegir Liverpool-leikirnir sem við horfðum á saman enda báðir grjótharðir Liverpool-menn. Pabbi, þú kenndir mér að spila billjarð og snóker að ógleymdum fótboltanum. Þú kenndir mér líka að spila uno, yatzy og kasínu og gátum við eytt heilu kvöld- unum í að spila. Þau voru oft mjög fyndin uppátækin sem okkur datt í hug að gera saman og alltaf var stutt í hláturinn hjá okkur feðgum. Pabbi, þú gafst aldrei upp og varst alltaf með einhver plön, misgáfuleg. Pabbi, þú varst besti vinur minn og við vorum mjög nánir, alveg sama hvað gekk á. Þú varst alltaf góður við vini mína og þeim þótti öllum rosalega vænt um þig því þú varst alltaf svo hress og skemmtilegur. Strákarnir tala oft um það hversu öflugur þú varst á hliðarlínunni þegar við vorum að spila fótbolta. Þú varst mjög duglegur að peppa liðið áfram. Ég á eftir að sakna þín ótrú- lega mikið en ég hugga mig við það að þú sért kominn í sum- arlandið til afa Braga, ömmu Þurýar og Grímu. Ég er búinn að fá ótrúlega mörg falleg skilaboð frá vinum og ættingjum frá því að þú kvaddir og það sýnir að þú snert- ir við mörgum. Ég kveð þig í bili, elsku pabbi minn, og við sjáumst aftur þegar minn tími er kominn til að fara í sumarlandið. Þinn elskandi sonur, Benóný Orri. Elsku Benó minn, þú fórst alltof fljótt en nú ertu kominn í sumarlandið til hans pabba þíns. Ég veit að hann hefur tekið vel á móti þér. Þú varst yndislegur drengur og kærleiksríkur. Þú varst fagur að utan sem innan. Þú hugsaðir alltaf vel um mig og sér í lagi hin síðari ár eftir að pabbi þinn féll frá. Þú varst skemmtilegur og gast alltaf séð spaugilegar hliðar á málum. Sem ungur drengur varstu uppátækjasamur og fjörugur. Þú varst mjög stoltur af einkasyni þínum, Benóný Orra, og skal engan undra. Ég kveð þig nú í hinsta sinn, elsku Benedikt minn, með kvöld- bæninni sem við fórum oft með þegar þú varst barn. Nú legg ég augun aftur, ó, Guð, þinn náðarkraftur mín veri vörn í nótt. Æ, virst mig að þér taka, mér yfir láttu vaka þinn engil, svo ég sofi rótt. (Sveinbjörn Egilsson) Mamma. Elskulegur og ástkær bróðir okkar fór frá okkur allt of snemma. Benó, eins og við köll- uðum hann, var fimmti í röð sex systkina. Mamma talar oft um okkur systkinin sem fyrra hollið og seinna hollið. Í fyrra hollinu eru Svenni, Soffa og Lilja og í seinna hollinu Guðrún Björg, Benó og Trausti. Leið Benós í þessu lífi var þyrnum stráð en ávallt var stutt í húmorinn hjá okkar manni og hann gat séð spaugilegar hliðar á flestum aðstæðum, spaugilegum sem alvarlegum. Eins og segir í laginu sem Si- natra söng þá gerði Benó okkar hlutina eftir sínu höfði. Reglur voru ekki að þvælast fyrir honum heldur gerði hann hlutina „my way“. Benó var mjög ákafur íþrótta- maður strax frá unga aldri og hugsaði yfirleitt vel um líkama sinn enda var líkamsrækt honum kær alla ævi. Benó hafði mikið keppnisskap og gat verið mjög tapsár en var alltaf fljótur að taka gleði sína á ný. Líkt og faðir okkar heitinn var Benó vinmargur og átti auðvelt með að kynnast fólki. Benó fór ekki í manngreinarálit og átti vini í öllum þjóðfélagshópum. Benó var mikill fjörkálfur sem barn og ótrúlega uppátækjasam- ur. Þau voru mörg prakkara- strikin sem hann og vinir hans tóku upp á í æsku og eflaust var það oft erfitt fyrir foreldra okkar að reyna að tjónka við hann. Það fór aldrei á milli mála þegar Benó var mættur á svæðið enda hló hann hátt og mikið. Það var yfirleitt auðvelt að finna Benó í stórum hópi, maður gekk bara á hljóðið og fann hann um- kringdan fólki að segja skemmti- sögur. Benó var einstakur dýravinur og með eindæmum barngóður. Hundar og börn löðuðust að hon- um. Systkinasynir hans Sveinn Ómar, Bragi, Gellir og Hrólfur eiga fallegar minningar um hann og ófáar skemmtisögurnar af Benó frænda sem alltaf gaf sér tíma til að gera eitthvað skemmtilegt með þeim. Benó var mjög stoltur af einkasyni sínum, Benóný Orra, og voru þeir feðgar miklir fé- lagar. Þá var Benó einstaklega annt um móður okkar og sinnti henni eins vel og honum var unnt eftir að faðir okkar féll frá. Við systkinin kveðjum Benó bróður nú í hinsta sinn og minn- umst hans sem fjörkálfs með stórt hjarta sem vildi öllum vel, og ekki síst einlægu hlátraskall- anna sem einkenndu hann og smituðu alla í kringum hann. Elsku Benó, hvíl í friði. Sveinn Magnús, Soffía Emelía, Lilja, Guðrún Björg og Trausti Bragabörn. Benó var 14 ára þegar ég gerði mig heimakominn á Kletta- hraunið í von um að vinna ástir systur hans. Núna aðeins 35 ár- um seinna er komið að því að kveðja þennan litríka og skemmtilega mág minn, sem lát- inn er langt um aldur fram. Ég kannaðist reyndar aðeins við kappann frá fyrri tíð þar sem hann var mikill prakkari og varla var gert dyrabjölluat í Hafnar- firði án þess að Benó fengi pró- sentur. Það var ekki hægt að láta sér leiðast þar sem Benó var, jafnan hrókur alls fagnaðar, frásagnar- gáfan var einstök og efniviðurinn tíðast hann sjálfur og skemmti- legir samferðamenn og þetta var jafnan framreitt með hlátri sem hríslaðist frá innstu hjartans rót- um og var ómögulegt annað en að smitast af. Lífshlaupið stóð ekki lengi en yfirferðin var mikil, óhræddur við að prufa nýtt og takast á við nýja hluti, flytja til annarra landa. Benó var ekki týpan sem beið eftir að hlutirnir gerðust, hann lét þá gerast. Hjartalagið var gott og hann var hlýr og örlátur, brosið breitt, faðmurinn víður og þannig var manni iðulega heilsað, ekki ónýtt það. Benó var mikill vinur vina sinna og gaf sér góðan tíma með þeim, hann var t.d. einstaklega natinn við móður sína og gat tek- ið upp á ýmsu til að létta hennar lund. Elsku Benóný minn, innilegar samúðarkveðjur til þín og þinna á þessum erfiðu tímum. Guð veri með ykkur. Ég er ekki frá því, ef ég legg við hlustir, að ég heyri óm af hlátri úr Sumarlandinu, nú er stemningin komin þangað! Michael Sigþórsson. Elsku Benó minn. Í dag förum við með þig hinstu leiðina í Sumarlandið með ósk um að þar muni þér líða vel. Þú komst inn í líf mitt sem smápjakkur, bróðir vinkonu minnar Lilju, ljóshærður með krullur, hvatvís, brosmildur og hrókur alls fagnaðar. Uppá- tækjasamur með endemum enda ótal margar sögur af þér sem mjög virku barni! Örfáum árum síðar fór ég að vera með elsta bróður þínum Svenna og varð þar með „löggilt“ stóra systir þín. Það er óhætt að segja að til- finningarnar fara á flug á þessari stundu, það eru gleðistundirnar sem við áttum öll saman, fjör- kálfurinn með sín uppátæki og vitleysu, hláturinn og sögurnar sem þú sagðir og við grenjuðum öll úr hlátri. Svo er það hinn end- inn þar sem fíknin tók þig yfir og þú gerðir hluti sem þú hefðir aldrei gert allsgáður og ég veit að þú iðraðist þeirra. Ég kýs að kalla þann mann Benedikt, mann sem ég þekki ekki. Í mínum huga ert þú tvær persónur, Benó, glaði, skemmtilegi, góðhjartaði maðurinn sem við fjölskyldan elskuðum og hins vegar Bene- dikt sem var í neyslu og þann mann þekkti ég ekki. Það er óhætt að segja að þeg- ar við fjölskyldan höfum sest saman eftir andlát Benó þá kem- ur það fram hjá öllum og ekki síst ungu drengjunum í fjöl- skyldunni okkar að við eigum svo margar yndislegar og góðar minningar um hávaðann, hlátur- inn og vitleysuna. Það vantaði sko ekki metnaðinn og áætlanir um heimsyfirráð yfir hinum ýmsu hlutum. Elsku Benó minn, þitt stærsta afrek í lífinu var að eignast son þinn Benóný Orra og munum við öll hlúa að honum eftir bestu getu. Hvíl í friði, elsku drengurinn minn. Þín „stóra systir“, Björk (Systa). Hugur minn reikar aftur til baka til ársins 1970. Þann 26. ágúst það ár bárust boð um fæddan dreng þann 5. í aldursröð systkina sinna. Fljótlega fór mamma suður til Hafnarfjarðar og leit þá augum þetta nýja barnabarn sitt sem skírt var Benedikt eftir afa sín- um á Hvanná. Heimkomin sagði hún: Hann er ljóshærður og svo fallega blá- eygur. Hann er alveg dásamlegt barn. Hún fékk mynd af honum þar sem hann liggur nýfæddur í fangi pabba síns í gulri prjóna- peysu og með húfu svo rétt sést í lítið andlit. Pabbinn sem hélt svo fast um barnið að við brostum. Umhyggjusemi hans svo lýsandi fyrir ábyrgð þess að vernda þetta litla barn. Árin liðu. Ekki minnkaði ást mömmu á þessu unga barni sem fagnaði henni alla tíð með sinn útbreidda faðm svo sjaldan þau þó hittust. Hann bræddi hana. Svo geislandi hlýr og gefandi með útbreiddan faðm. Jafnframt uppátækjasamur og fyrirferðarmikill af atorkusemi. Stormandi um með ljósa hrokk- inkollinn sinn, dökkur á húð og stæltur. Systkinahópurinn var stór og við bættist lítill maður að auki. Félagar hópuðust að, stundum til hvers og eins barns og þá var oft kátt í höllinni með vissulega köll- um og hávaða sem gefur að skilja þar sem um kraftmikið ungviði var að ræða. Þegar nær dró unglingsaldr- inum urðu tækifærin margvísleg og ekki öll holl ungum og björt- um dreng sem fagnaði nýbreytni og stormaði hratt áfram í gegn- um lífið. Ávallt fagnandi, eigandi von á góðu. Elsku Benó minn. Ýmislegt spjölluðum við bæði til gamans og í fullri alvöru. Mér þótti afar vænt um þig en hvorki gat né í seinni tíð treysti mér til þess að gera fyrir þig það sem þurfti. Það var orðin of mikil breyting á þínu persónulega lífi og högum til að ég og fjölskylda mín treyst- um okkur til þess sem þó hjartað kallaði á. Ég trúi því að pabbi þinn og amma þín gefi þér faðmlag svo og allir þínir ástvinir í landi grænna grunda þar sem þú og þið hvílist við vötn og næði sem byggir upp sálu þína. Þú óttist ekkert illt því sproti og stafur Al- föður huggi þig. Hann búi þér borð frammi fyrir fjendum þín- um og bikar blessunarinnar verði barmafullur. Já, gæfa og náð fylgi þér alla daga og blessi fallegu sporin barnsins bjarta. Á dánardegi pabba þíns ert þú nú borinn til hvíldar, elsku Benó minn. Kannski er það lýsandi fyrir myndina forðum? Kæri Benóný, elsku Begga mín, systkin, fjölskylda og aðrir vandamenn. Við vildum sannar- lega vera með ykkur og taka ut- an um ykkur, en samúðarkveðj- an verður að duga að sinni á þessum annars undarlega tíma lífsins. Megi allar bjartar minn- ingar varðveitast meðal ykkar um góðan dreng í hjarta. Frá og með minningum barns- ins vil ég minnast Benedikts bróðursonar míns. Gunnþórunn Benedikts- dóttir og fjölskylda. Elsku frændi, orð fá ekki lýst hversu mikil sorg það er að missa þig. Þú fórst frá okkur allt- of snemma, löngu fyrir þinn tíma. Aldrei var langt í grínið og alltaf gaman að vera með þér enda með hjarta úr gulli og alltaf góður við alla. Allar minningarnar okkar sem ég mun alltaf elska, frá því ég og Benóný vorum yngri og þú að leika við okkur, þegar þú komst að horfa á mig keppa í handbolta og þegar þú kenndir mér „að pumpa byssurnar“ eins og þú orðaðir það. Bestu minningarnar um okkur eru um þegar við hittumst og borðuðum saman og ræddum um lífið og tilveruna, sögðum hvor öðrum frá pælingum og mark- miðum og svo var hlegið að göml- um sögum sem þú gólaðir yfir staðina, svo hlógum við saman í kór. Þú varst alltaf til staðar til að rétta manni hjálparhönd eða þegar mann vantaði bara ein- hvern til að spjalla við! Það var alltaf gaman að hitta Benó, eins og þegar ég sótti hann og sagðist ætla að bjóða honum að borða á American Style eða Hamborgarabúllunni og sætt- umst við á það. En síðan vildi Benó fyrst hitta vin sinn uppi í Hörpu og eftir að hafa keyrt þangað fyrst og hann spjallað við mann á efstu hæðinni í smátíma segir Benó: „Ég er kominn með borð fyrir tvo, Gellir. Núna erum við sko að fara í þriggja rétta.“ Og fengum við dýrindis nauta- steik í matinn og borð með fal- legt útsýni yfir Reykjavík. Ég veit þú ert á góðum stað í sumarlandinu með afa Braga og öllum rollunum. Elska þig, Benó frændi. Gellir Michaelsson. Nú ertu farinn í draumaland- ið, elsku vinur minn, æskuvinur frá fimm ára aldri eða eftir að foreldrar þínir tóku mér opnum örmum inn á heimili ykkar á Mávahrauninu. Ég byrjaði strax að verða heimagangur hjá ykkur. Við vorum ekki lengi að byrja á brallinu okkar saman. Eitt sinn datt þér í hug að loka mig inni í kústaskáp þar sem ég fékk nú töluverða innilokunarkennd og var ekki sáttur við vin minn, en þrátt fyrir þetta upphófst ein- stök vinátta á milli okkar og urð- um við órjúfanlegir vinir. Þegar við höfðum aldur til gengum við saman í Lækjarskóla. Þar bröll- uðum við mikið saman og vorum við einstaklega uppátækjasamir og þarna eignuðumst við okkar fyrstu minningar saman. Þegar þið fluttuð á Kletta- hraun var heimili ykkar eins og félagsmiðstöð fyrir okkur vinina. Þar vorum við ávallt velkomnir. Þú varst alltaf í miklu uppáhaldi hjá mömmu. Það sem þið gátuð talað saman um allt milli himins og jarðar. Eitt sinn fórum við að- eins fram úr okkur í uppátækja- seminni og þá fengum við ekki að hittast í smá tíma. Sennilega hef- ur þú sannfært mömmu, fengið hana til að samþykkja að þú fengir að vera með mér, með þínu einstaka brosi og þeirri gleði sem fylgdi þér alltaf. Við æfðum saman hand- og fótbolta hjá FH og varst þú mikill FH- ingur. Eitt sinn bauðst þú mér á handboltaleik nú á seinni árum. Við tókum syni mína tvo með. Þeir horfðu minnst á leikinn þar sem þeim þótti þú áhugaverðari en leikmennirnir, þeir muna þá stund enn í dag. Það var ávallt fjör í kringum þig. Eftir grunnskóla fluttir þú ásamt foreldrum þínum á Reyk- hóla. Þá upplifði ég tómarúm í lífi mínu. Það varð til þess að ég fór ótal ferðir til þín vestur þar sem við áttum góðar stundir. Seinna fórum við að vinna saman í Kjöt- sölunni í Skipholti þar sem við byrjuðum að læra kjötiðn ásamt Steina vini okkar. Upp úr þessu tóku djammárin við og þaðan eru til margar sögur, ótal ferðir sem við fórum saman til útlanda í sól, bolta og fleira. Við geymum þær sögur í hjarta okkar. Þegar þú eignast gullið þitt hann Benóný Orra snerist líf þitt um hann. Þú sást ekki sólina fyr- ir þessum sólargeisla sem þú átt- ir. Þið töluðuð um að flytja til Barselóna þar sem Benóný átti að sýna þessum Spánverjum hvernig ætti að spila fótbolta. Óbilandi trú sem þú hafðir á hon- um og öllum sem þér þótti vænt um. Það kom svo að því að leiðir okkar fóru í ólíkar áttir í kring- um þrítugt. En alltaf héldum við tengslum nema alveg síðustu ár, en alltaf fylgdist ég með þér úr fjarska, elsku vinur. Þú komst til okkar Möggu á heimili okkar og börnin okkar fengu örlítið að kynnast þér. Þú vaktir athygli þeirra eins og annarra og þau eiga minningar um þig, þó að fá- ar séu. Þú hafðir ávallt mikinn metnað til að gera stóra hluti í lífinu en því miður voru aðrir hlutir sem tóku stjórnina, fram fyrir hendur þínar. Vonandi ertu kominn á betri stað í dag, elsku hjartahlýi vinur minn, því það áttu skilið. Æv- intýri þín og okkar saman gætu fyllt margar bækur en sögurnar fá að lifa áfram og hlýja mér um hjartarætur þar til við getum rifjað þær upp þegar við hitt- umst síðar. Þinn æskuvinur, Árni Özur. Benedikt Bragason

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.