Morgunblaðið - 21.04.2020, Síða 25

DÆGRADVÖL 25
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 21. APRÍL 2020
„HINRIK ER EKKI LENGUR MEÐAL VOR.
ÉG TÓK VIÐ ÞEGAR HANN KLÁRAÐI
„BUCKET-LISTANN” SINN.”
„PABBI, NÚ FER ÉG AÐ BYRJA Í SJÖTTA
BEKK. ER ÞAÐ ÞAR SEM KYNSLÓÐABILIÐ
BYRJAR?”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... að snæða með þeim
sem búa einir.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
HLUSTAÐU Á
ÞETTA …
ÞEIR HALDA ÞVI FRAM HÉR
AÐ ÞAÐ AÐ TYGGJA TYGGJÓ
BÆLI HUNGUR
Í ALVÖRU?
MÉR FINNST ÞAÐ AÐ TYGGJA
BEIKON GAGNAST BETUR
HRÓLFUR, FINNST ÞÉR ÞAÐ
ÓMANNÚÐLEGT AÐ HAFA
GULLFISKA Í BÚRUM?
JÁ, ÞAÐ
FINNST
MÉR!
SÉRSTAKLEGA
EF ÞÚ VISSIR
HVAÐ ÉG ER
SVANGUR!
lenskra sveitarfélaga, og Sigríður
Lúðvíksdóttir, f. 7.11. 1903, d. 1.5
1991, húsmóðir.
Börn Jónasar eru 1) Valgerður, f.
26.5. 1973, viðburðastjóri í Vigdísar-
stofnun. Sambýlismaður hennar er
Ragnar Eyþórsson, f. 28.11. 1965,
skrúðgarðyrkjumeistari. Börn
þeirra eru: Guðný Helga, f. 26.6.
2008, og Jónas Karl f. 30.3. 2010. 2)
Jónas Þór, f. 5.7. 1975, hæstaréttar-
lögmaður, var kvæntur Kristínu H.
Þorvaldsdóttur, deildarstjóra hjá
Símanum, f. 30.5. 1975. Börn þeirra
eru: María Lovísa, f. 24.6. 2003, og
Margrét Lára, f. 5.7. 2007.
Systkini Jónasar eru Dóra Har-
aldsdóttir, f. 11.12. 1943, fyrrverandi
símstöðvarstjóri í Grundarfirði.
Eiginmaður hennar er Móses G.
Geirmundsson, f. 22.3. 1942, fyrrver-
andi verkstjóri hjá G. Run hf.
Jónas er sonur þeirra Haraldar
Eggertssonar, f. 25.7. 1911, d. 24.4.
2005, rafvirkjameistara í Reykjavík,
og Ástu Sigríðar Jónasdóttur, f.
14.12. 1914, d. 12.12. 1971, húsmóður
í Reykjavík.
Jónas
Haraldsson
Reginbald Jóhannesson
bóndi á Eiríksstöðum í Ögursveit
Þóra Rósinkransdóttir
húsmóðir á Ögri
Eggert Reginbaldsson
útvegsbóndi á Kleifum
í Súðavíkurhreppi
Júlíana Haraldsdóttir
húsmóðir í Bolungarvík
Haraldur Eggertsson
rafvirkjameistari í Rvík
Haraldur Halldórsson
bóndi, járnsmiður og
skytta á Eyri
Salóme Halldórsdóttir
húsmóðir á Eyri í Skötufirði
Anna
Haraldsdóttir
húsfreyja á Eyri
Salóme R.
Gunnarsdóttir
húsfr. í Ögurvík
Sverrir
Hermannsson
ráðherra
Gísli Jón
Hermannsson
útgerðarm. í
Rvík
Hannibal
Jóhannesson
bóndi á Bakka
í Langadal
Elín Hannibalsdóttir
húsfreyja í
Fremri-Arnardal í
Eyrarhreppi
Hannibal
Valdimarsson
ráðherra
Finnbogi Rútur
Valdimarsson
ritstjóri og
alþingismaður
Arnór
Hannibalsson
heimspekingur
Jón Baldvin
Hannibalsson
fv. ráðherra
Jónas Jónsson
bóndi í Hrútsstaða-Norðurkoti
í Gaulverjabæjarhreppi
Anna Eiríksdóttir
húsmóðir á Stokkseyri
Jónas Jónasson
skipstjóri í Reykjavík
Einhildur G. Tómasdóttir
húsmóðir í Reykjavík
Tómas Tómasson
sjómaður áAkranesi
Sigríður Magnúsdóttir
húsmóðir áAkranesi
Úr frændgarði Jónasar Haraldssonar
Ásta Sigríður Jónasdóttir
húsmóðir í Reykjavík
Jón Gissurarson skrifaði á Leirnorðan úr Skagafirði á föstu-
dag: „Hér blæs nú nokkur vindur af
suðri með 5-6 gráðu hita. Komið er
blíðskaparveður með óm af vori.
Farið er að heyrast í einstaka fugli
syngja vorið í varpa:
Blíðan skapar enduróm
óðum léttist sporið.
Heyri ég fagran fuglahljóm
færa til mín vorið.
Ingólfur Ómar var á svipuðum
nótum, sagði „nú er vorið að koma,
– allavegana finn ég keim af því og
þá fer allt af stað. Þessar morgun-
vísur eiga vel við um þessar mundir
enda hefur sú gula látið sjá sig við
og við“:
Mild og fögur morgunstund
mínu geði svalar,
meðan sólin signir grund
og sunnanblærinn hjalar.
Ljóma skartar loftið blátt
líkist töfrum hreinum.
Elfarstraumur kliðar kátt,
hvíslar blær að greinum.
Sigmundur Benediktsson var
kampakátur: „Sælir félagar! Þið
eruð skemmtilega vorlegir!“:
Leysir snjá við lækjasöng,
lifna þráir Harpa.
Glóey ljáir geislaföng,
grænka strá í varpa.
Föstudagsyrkingum lýk ég með
Skírni Garðarssyni: „Vorum úti áð-
an að spæja eftir vorinu hér í
Reykjavík, fundum það ekki, en
mættum í staðinn Guðna Á. Hann er
góður vorboði“:
Vorboðana vildum sjá á Víkur-teigi,
fundum Guðna á förnum vegi,
föstu- á mjög góðum –degi.
Guðmundur á Sandi orti 15 ára
ljóð og nefndist „Kvistur blaðlausi“:
Þar er þessi vísa:
Björkin háa höggvin var,
er hann var aðeins mynd af tré,
þar missti ’ann það hið mæra skjól,
sem móðurverndin lét í té.
„Bónorðsför“ er annað kvæði
Guðmundar, gamankvæði raunar,
og er þetta þar:
Skal við brjóst mitt flaska fest,
fjörinu svo ei týni.
Ástin logar allra best
upp af brennivíni.
Gömul vísa í lokin:
Ærnar mínar lágu í laut,
leitaði ég að kúnum.
Allt var það í einum graut
uppi á fjallabrúnum.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Ómur af vori
og sunnanblær