Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.2020, Side 20

FURÐULEGUSTU
ÍSLENSKU
DÓMSMÁLIN
Húsdraugur, milljóna arfur í garð katta og ósáttir
klámframleiðendur eru á meðal þess sem komið
hefur til kasta dómstóla hér á landi undanfarin ár.
Þ að getur allt gerst í rétt­arsal og flestir hafa ein­hvern tímann horft á
bandaríska réttardramaþætti
og kvikmyndir, sem oftar en
ekki fjalla um stórfurðuleg
málaferli og fáránlegar ákær­
ur. Ísland fer ekki varhluta af
því eins og sjá má á þessari
samantekt þar sem kennir
ýmissa undarlegra grasa.
Töldu almannahagsmunum
ógnað vegna heimiliskattar
Sjaldgæft er að deilur um
eignarhald á gæludýrum rati
í íslenska réttarsali en í maí
2012 var eitt slíkt mál flutt
fyrir Héraðsdómi Reykja­
víkur.
Maður og kona voru að slíta
sambúð og vildu bæði fá að
halda ketti sem þau höfðu átt
saman. Maðurinn lagði fram
beiðni til héraðsdóms til að fá
dómsúrskurð í því skyni að
fá köttinn tekinn úr höndum
konunnar, en beiðninni var
hafnað á þeirri forsendu að
honum hefði ekki tekist að
sanna með nægjanlegum
hætti eignarhald sitt á kett­
inum. Samkvæmt framburði
mannsins fyrir dómi gaf
konan honum köttinn í jóla­
gjöf árið 2010. Konan hélt því
hins vegar fram að hún hefði
fengið köttinn sem kettling að
gjöf frá nafngreindum manni
og þá lofað þeim manni að láta
köttinn aldrei frá sér.
Í kjölfar þess að beiðni
mannsins var hafnað í hér­
aðsdómi tók hann upp á því að
fara heim til fyrrum sambýlis­
konu sinnar, á meðan hún var
í burtu, í því skyni að sækja
köttinn. Fékk hann aðstoð
iðnaðarmanna sem voru að
vinna við húsið til þess að láta
lyfta sér upp með vinnulyftu
að svölum hússins, þar sem
hann stóð og kallaði á köttinn.
Hann fjarlægði köttinn síðan
af heimilinu.
Konan kærði manninn um­
svifalaust fyrir húsbrot og
þjófnað og í skýrslutöku hjá
lögreglu viðurkenndi maður­
inn að hafa farið heim til henn­
ar og haft köttinn á brott með
sér. Sagðist hann einfaldlega
„hafa farið og náð í köttinn.“
Í kjölfarið lagði lögreglan
á höfuðborgarsvæðinu fram
beiðni til héraðsdóms um
húsleitarheimild hjá mann­
inum. Í beiðni lögreglu kom
fram að „rökstuddur grunur
væri fyrir því að maðurinn
hefði með ólögmætum hætti
tekið köttinn og væri með
með hann í sinni vörslu.“
Því væri nauðsynlegt að
gera húsleit hjá honum, í
því skyni að leggja hald
á köttinn og koma honum
í hendur konunnar á ný.
Vísaði lögregla til þess að
„rökstuddur grunur léki
á því að framið hefði verið
brot sem sætt gæti ákæru og
að maðurinn hefði verið þar
að verki, enda væru augljósir
rannsóknarhagsmunir í húfi.“
Héraðsdómur hafnaði þó
húsleitarbeiðninni á þeim for­
sendum að óljóst var hvaða
tilteknu rannsóknarhags­
munir væri í húfi í þessu
tilviki. Eins og atvikum
málsins væri háttað leiddu
almannahagsmunir ekki
til þess að húsleitarkrafa
næði fram að ganga.
Konan áfrýjaði málinu
í kjölfarið til Hæstarétt­
ar sem komst að sömu
niðurstöðu.
Draugur kom við
sögu í sakamáli
Árið 2012 hlaut eigandi
söluturnsins Draums­
ins við Rauðarárstíg
eins árs fangelsi
fyrir brot gegn
lyfjalögum og pen­
ingaþvætti, en hann
var meðal annars
sakfelldur fyrir að
hafa selt tveimur
konum lyf seðilsskyld
lyf í söluturninum.
Fyrir dómi neitaði
eigandinn alfarið að hafa
selt konunum tveimur
lyfin. Hann viðurkenndi þó
að hafa leyft einni konu að
geyma poka með lyfjum inni
í versluninni.
Ástæðan? Konan bað hann
um að geyma pokann eftir
að hún sá drauga ganga um
heima hjá sér.
Fórnarlömbin voru einnig
sakborningar
Svokallað Nígeríusvindl er
ekki nýtt af nálinni hérlendis
og eitt slíkt rataði fyrir dóm­
stóla árið 2006. Nígeríumenn­
irnir Nosa Gibson Ehiorobo og
Sunday Osemwengie voru þá
dæmdir í 15 mánaða fangelsi í
Héraðsdómi Reykjaness eftir
að þeim tókst að selja íslensk­
um feðginum svarta pappírs­
miða í peningaseðlastærð og
telja þeim trú um að hægt
væri að breyta pappírnum
í alvöru peninga. Um var að
ræða eina milljón „evra“ sem
þeir sannfærðu Íslendingana
um að kaupa á 100.000 evrur.
Héldu þeir því fram við
feðginin að „evrurnar“ þyrfti
að geyma í bréfpoka og
sprauta í pokann tilteknum
vökva sem þeir voru með,
þá myndi hvíta duftið fara af
evrunum. Tjáðu þeir feðgin­
unum að það tæki efnið átta
klukkustundir að hvarfast
í burtu, en það var jafn
langur tími og þeir
sjálfir töldu sig þurfa
til að komast úr landi.
Þeir voru hins vegar
stöðvaðir á Keflavík­
urflugvelli áður en
þeir náðu að stinga
af með ránsfenginn.
Það sem einnig
var óvenjulegt við
málið var að á tímabili höfðu
feðginin einnig stöðu sakborn­
ings við yfirheyrslur, enda
höfðu þau tekið við pappírs­
miðunum á sínum tíma. Þau
voru þó aldrei ákærð fyrir
fjársvik en dómarinn í málinu
hafði á orði að það væri refsi­
verð heimska ef fórnarlömbin
í málinu þyrftu að dúsa lengi
í fangelsi.
Klámfólkið sem mátti
ekki koma á Hótel Sögu
Árið 2007 varð uppi fótur
og fit þegar það fréttist
að að tæplega 150 stærstu
netklámsframleiðendur heims
ætluðu að halda kaupstefnu í
Reykjavík undir yfirskrift­
inni SnowGathering 2007, en
skipuleggjendur ráðstefnunn­
ar voru eigendur hollenskrar
klámsíðu. Mótmælaraddir
almennings og borgaryfir­
valda létu ekki á sér standa
og að lokum ákváðu eigendur
Hótel Sögu að synja ráðstefnu­
gestum um gistingu á síðustu
stundu. Skipuleggjendur
neyddust því til að hætta við
að halda ráðstefnuna hér á
landi enda reyndist ómögulegt
að finna nýjan gististað með
svo skömmum fyrirvara.
Í samtali við Morgunblaðið
á sínum tíma sagði Hrönn
Greipsdóttir hótelstjóri að
hópurinn hefði verið á 49 her­
bergjum og vafamál væri
hvort hægt hefði verið að taka
tillit til annarra gesta á hinum
Kattavinafélag Íslands tengdist
óvenjulegu erfðamáli á tíunda áratugnum.
Auður Ösp
Guðmundsdóttir
audur@dv.is
20 FÓKUS 28. ÁGÚST 2020 DV