Hvöt - 01.02.1947, Blaðsíða 10

8
H V ft T
nienn skulum við ekki dæma hart
fyrir afstöðu þeirra til bindindis-
málanna. Það eru aðrir, sem verð-
skulda þyngri dóm. Það er sá mikli
fjöldi manna, sem drekka „í liófi“
og þykjast kunna fótum sínum for-
ráð og vilja alls ekkert á sig leggja
til hjálpar þeim meðbræðrum sín-
um og systrum, sem veikari eru á
svellinu. Það eru þessir menn, hóf-
drykkj umennirair, sem fyrst og
fremst bcra ábyrgð á áfengisböl-
inu. Þeir eru fyrirmynd ungling-
anna, sem neyta fyrsta vínsopans,
í þeirri trú að þeim muni t'akast að
halda áfengislöngun sinni í skefjum.
Ofdykkjumennirnir verða engum
fyrirmynd. Þcir eru aumkaðir og
fyrirlitnir af flestum. Nei, það eru
hófdrykkjumennirnir, mennirnir
sem skála i fínum veizlum; það eru
þeir, sem þyngsta sök eiga. Frá sjón-
armiði þeirra erum við bindindis-
mennirnir litlu betri en drykkju-
ræflarnir. Iivorirtveggja eru í þcirra
augum hvimleiðir öfgamenn, en þeir
einir þræða hinn gullna meðalveg.
Þeir geta því öruggir horft til him-
ins og sett upp Faríseasvip. Þessum
Iiugsunarhætti verður að ln-evta.
Menn verða að láta sér skiljast, að
liófdrykkja er ekki til sem lausn
þessara mála. Meðan áfengis er
nejdt, er til áfengisböl, hvað sem
líður öllu skrafi um hófdrykkju.
Æskumenn! Þið eruð nú að leggja
út í hildarleik lífsins. Þið inunuð
mæta ýmsum erfiðleikum, eins og
títt er, en í baráttunni eigið þið
að efla þroska ykkar og mannvit.
Verið þess minnugir, að í ykkar
Iiöndum er framtíðin. Þetta veit
þjóðin, og' hefur í samræmi við það,
lagt fram geypilega fjárupphæð til
skóla og annara stofnana og starf-
semi, sem ætluð er til að veita æsk-
unni sem beztan undirbúning und-
ir lifið. Fyrir þetta standið þið í
skuld við þjóðina, skuld, sem hún
ætlast til, að þið greiðið með því
að verða sem nýtastir menn og
starfsamastir í þágu þjóðarinnar.
Bindindissamtökin stefna í þá átt,
að veita ykkur styrk i baráttunni,
hjálpa ykkur til að halda frelsi
ykkar fyrir ásókn eiturlyfja, sem
eru skaðsamleg bæði fyrir líkama
ykkar og sál.
Við þá, sem neita öllum sannind-
um og slá höfðum sínuin við harð-
an steininn og krefjast afskiptaleys-
is af hálfu bindindissamtakanna,
svo að þeim takist að sýkja sem
mest út frá sér, vil ég segja þetta:
Við munum halda áfram að sanna
þjóðinni þær óskapa fórnir, sem
fjölmargir einstaklingar og hún i
heild færir Bakkusi, þangað til augu
hennar opnast fyrir skaðsemi á-
fengisneyzlunnar. Við munum hakla
áfram að láta hana heyra kvala-
stunur þeirra, sem áfengismein-
semdin hefir sært dýpstum sárum.
Við munum lialda áfram að knýja
á hjartadyr hennar, þangað til heil-
brigð og óbrengluð dómgreind
liennar og skynsemi kemur til dyra
og hún breytir eftir liennar boði.
Við erum þess fullvisir, að þeir
tímar koma, að allt þetta tekst, en
þangað til inunum við heyja barátt-
una og leita brautargengis allra
þeirra, sem öðlazt liafa skilning á
nauðsyn þessara mála.