Hvöt - 01.02.1947, Blaðsíða 16
14
H V ö T
komi annar strætisvagn og önnur
kvensa, og þess vegna sé ástæðu-
laust að hlaupa. Hitt er þá sótt þeim
mun fastar, að ná augnabliksást-
um kvenna í algleymi ölvímunnar.
Þannig liafa menn stundum jafn-
vel fastnað sér konur með raun-
hæfum aðferðum, er rómantík og
„flört“ hefur ekki dugað. Fjöldi
ungra sveina og meyja situr að
sumbli á skemmtisamkomum og í
samsætum, í skemmtiferðalögum
og hvarvetna til þess að geta svifið
á vængjum óvitsins inn i loghita
augnablikssælu ástarinnar. Slík
fótskriða niður brekkuna er auð-
veld og samþýðist vel mannlegum
vanþroska. Áfengið steypir af stóli
skynsemi og sjálfstjórn manna, en
fær frumstæðustu og skepnulegustu
hvötum þeirra völdin, en þá eru
þessar hvatir manna jafnan á suðu-
marki sökum áfengisbrennslunnar.
Asthneigð og kynhvöt er ekkert,
sem upplýstur og' þroskaður mað-
ur þarf að skammast sin fyrir.
Þessi lífæð þróunar og þroska er
af jafngöfugum uppruna sem allt
]>að, er við tignum og sýnum mesta
virðingu. En þessi lifsstraumur er
svo sterkur og straumharður, að
bezt mun hverjum einum farnast,
sem þar stýrir fleyi sínu allsgáður.
Og aðeins þannig fæst hin full-
komna sæla.
Það er illt til þess að vita, að
lieimska, hleypidómar og fáfræði
skuli hafa ráðið mestu um almenn-
ings álit og afstöðn manna til kyn-
ferðismálanna fram á hin síðustu
ár, svo að menn skuli þurfa að stíga
niður frá þroskastigi mannvits og
sjálfstjórnar, niður i taumleysi og
forað áfengisvímunnar til þess að
koma sér á framfæri. Á þessu sviði
er það eins og víðar, að þroski og
manndómur þarf að koma í stað
ómenningar. Mikið af áfengisdýrlc-
un mundi hverfa, ef menn kynnu
að búa að sjálfum sér í ástamál-
um eins og uppréttum manni sæm-
ir. Þar með á ég hvorki við taum-
laust líf né meinlætalíf, heldur rétt
og' hlutskipti hins siðmenntaða og
þroskaða manns.
Sir William Rothenstein víkur að
þessu í bókinni „Men and Memo-
ries“, er hann segir:
„Margir ungir listamenn, sem ég
hef þekkt, dóu áður en þeir fengju
fullþroskað hæfileika sína. Þeir só-
uðu kröftum sínum í áfengisnautn
og annað hófleysi. Næturlífið í
Montmartre, sem mörgum okkur
þótti skemmtilegt, hafði ömurlegar
afleiðingar. Karlmenn voru á konu-
veiðum og' konur á mannaveiðum
á gruggugum slóðum, og drykkju-
skapurinn var beitan, sem notuð
var.“
Stjórn S.B.S. skipa nú þessir menn:
Formaður: Hjalti Þórðarson,
Samvinnuskólanum;
Ritari: Sigurður Magnússon,
Verzlunarskólanum;
Gjaidkeri: Stefán Ól. Jónsson,
Kennaraskólanum.
Ritnefnd HVATAR:
Sigurður Magnússon,
Verzlunarskólanum;
Ásbjartur Sæmundsson,
Samvinnuskólanum;
Guðjón Jónsson,
Kennaraskólanum.