Austri - 18.12.1986, Síða 23

Egilsstöðum, jólin 1986.
AUSTRI
23
uðum við okkur við tunnurnar.
Sagt er, að vinnusvik íslendinga
hafi hafist á stríðsárunum.
Þar á eftir fór ég að vinna í flug-
vellinum í Reykjavík. Þar var
verkstjórinn breskur, en túlkurinn
hét Baldur Líndal. Þessi breski
maður var þægilegur í viðmóti.
Þegar hann hætti störfum þarna
sem verkstjóri, gáfum við honum
kindargæru sútaða og fullunna. Af
honum tók við skoskur maður, er
nefndur var Patti daglega af undir-
mönnum sínum. Við höfðum kaffi
með okkur í vinnuna, en hann
sagði, að við mættum ekki drekka
það. Eitt sinn fór hann frá okkur
nokkru fyrir kaffitíma, og vildu
allir þá fara að drekka kaffið. Þá
sagði ég: „Við skulum ekki drekka
kaffið núna, heldur þegar hann
kemur.“
Nú vildi þannig til, þegar Patti
kemur aftur, að ég er næstur
honum í röðinni. Tek ég þá upp
kaffidót mitt og allir aðrir sem
þarna unnu, að þremur undantekn-
um. En Patti sagði ekkert þá né
heldur eftir það. Kaffið kom ekki
til frekari umræðu á þessum vinnu-
stað.
Nú vildi það þannig til, að offi-
seri einn vildi reka mig, en það vildi
Patti ekki. Hann vildi, að offiserinn
færði rök fyrir því. Eitt sinn sem
oftar keypti ég dagblaðið Vísi. Til
þess að blaðið fyki ekki brott frá
mér, setti ég smásteina á hvert horn
þess og hafði það þannig á skurð-
barminum — og las. Offiserinn sá
þetta, og lagði að svo búnu fyrir að
ég yrði rekinn. Það vildi Patti hins
vegar ekki að yrði gert, en bað mig
bara að lofa því að gera þetta ekki
aftur, sem ég lofaði og stóð við.
Eitt sinn var ég að moka í skurði,
og hallaði honum upp á við. Sá ég
þá hvar offiserinn kemur og starir
á mig stórum augum. Ég færði mig
ofar í skurðinn, eftir því sem hann
Hrefna Tynes:
Tveir skátasöngavar
TenáraðiL ííúð skátaCjós,
(áttu. það Cýsa þér.
Láttu það eýCa andans eíd
og aCít sem göjugt er.
Pá verður dtía Cjósið þitt
Cjómandi stjama skcer,
Cýsir Cýð atta tíð,
nm og fjctr.
Pá átt, skáti, að vaka og vinna,
vera trúr í þinni stétt;
skátastörfam þínum sinna,
segja satt og breyta rétt!
Vekja þann á verði’ er sefur,
vera sóCin björt og fdý.
Fyrir dag ftvem Guð þér gefur
gefst þér tœkifceri á ný!
Auðunn Bragi Sveinsson
lauk við að þýða erindi þessi
úr dönsku 29. maí 1982.
færði sig ofar á hólinn þarna rétt
hjá. Og þegar offiserinn var kom-
inn upp á hólinn, stökk ég upp úr
skurðinum, tók í handfangið á
skóflunni og snerist sjálfur í marga
hringi. Ég hugsaði mér að sýna
offiseranum það, að mér væri sama
þótt ég yrði rekinn. Síðan fer hann
að líta í kringum sig. Eftir þetta lét
hann mig alveg í friði, karlinn. Það
var verið að gera flugvöllinn í
Vatnsmýrinni í Reykjavík. Þarna
voru mjög margir menn í vinnu. Ég
var um tíma í fæði á matsölunni
Heitt og kalt í Hafnarstræti. Þó að
fæðið væri þar ódýrt, var það eigi
að síður sæmilegt. Síðar borðaði ég
á Ingólfs kaffi. Þar var fæðið mjög
gott.
Ég fór heim, austur að Þver-
hamri, á milli. Eftir að suður kom
vann ég uppi á Geithálsi við
Reykjavík. Þar var mikið sprengt.
Þá vann ég við birgðastöð hersins,
skammt frá Sjómannaskólanum.
Þarna voru um 70 manns í „vinnu“.
Stundum komu aðeins tveir bílar á
dag, ogjafnmargirfóru. Mennlágu
á steingólfinu þarna. Þeir létu sér
bara líða vel.
Svo lenti ég í Nauthólsvík. Þar
var verið að byggja eitthvað fyrir
herinn. Vann þar þá maður, sem
verið hafði herbergisfélagi minn á
Siglufirði. Vinnan hófst með því að
við áttum að bera smásteina á
vömbinni langan veg. Þessi félagi
minn var óánægður með það
verklag. Hann vildi fá börur við
þetta starf. Kom hann þá að máli
við verkstjórann. Honum sýndist
þetta ekki nema sjálfsagt mál, en
sagði að Ameríkaninn vildi hafa
það svona. Hann sagði, að sér væri
sama þótt steinarnir væru hankaðir
og dregnir. Við héldum þessum
frumstæðu vinnubrögðum áfram.
Eitt sinn kom ég inn í eldhúsið
hjá Ameríkananum þama. Sá ég
þá feitari mann en ég hafði fyrr
augum litið. Ég sá bara ekkert
mannslag á honum, svo afmynd-
aður var hann af spiki. Allt var með
mesta myndarbrag í eldhúsinu.
Hjá Bretanum var þetta með
öðrum brag. Þar var óþrifnaðurinn
svakalegur. Það var ekki saman
leggjandi. Sjálfur var ég með nesti
frá þeim matsölum, sem ég borðaði
hjá. Annars hef ég oft eldað og
lagað minn mat.
Síðast vann ég hjá hernum á
Reyðarfirði. Þangað fór ég gang-
andi með farangur minn frá Breið-
dalsvík. Allnokkur var farangur
minn. Ég gekk Fossárskarð, sem er
beint á móti Breiðdalsvík. Síðan
gekk ég Víkurheiði, milli Stöðvar-
fjarðar og Fáskrúðsfjarðar. Síðast
gekk ég Hrossdalsskarð til Reyð-
arfjarðar. Leið þessa gekk ég á
einum degi, og fann ekki fyrir því!
Guðmundur Arason, núverandi
útibússtjóri Kaupfélags Stöðfirð-
inga á Breiðdalsvík, sagði mér, að
herinn á Reyðarfirði hefði fylgst
með mér frá Eyri og inn eftir.
Guðmundur var þá í vinnu hjá
hernum á Reyðarfirði, en það er
önnur saga. Rétt á eftir var ég
mættur á staðinn, enda ekki langt
frá Eyri til þorpsins Búðareyrar við
Reyðarfjörð.
Ég fékk ekki strax við komuna
áskilin skilríki frá hernum. Ég brá
mér á ball, því að löngum hef ég
verið ballsækinn, en vörðurinn hjá
hernum neitaði mér um inngöngu
eftir ballið. Vekja varð upp ís-
lenska lögregluþjóninn til að koma
þessu í lag. Næsta dag fékk ég svo
skilríkin, og gat verið rólegur þess
vegna. Ég vann við húsabyggingar,
bragga sem allir þekkja. Ekki
fannst mér þau hús beint falleg,
enda var þeim ekki ætlað að standa
lengi, þó að raunin yrði önnur.
Eftir að herinn fór, skriðu íslend-
ingar inn í braggana og þótti gott að
nota þá sem húsnæði, svo voru þeir
lítilþægir.
5
Óskum starfsfólki
og Austfirðingum
gleðilegra jóla
og gæfuríks komandi árs.
Þökkum árið sem er að líða.
Gunnar & Snæfugl
Reyðarfírði
Netagerð
Friðriks Vilhjálmssonar
Neskaupstað
óskar starfsfólki
og viðskiptamönnum sínum
gleðilegra jóla
og farsæls komandi árs
með þakklæti fyrir viðskiptin og
samvinnuna á árinu sem er að líða
np •• 1* / X
Tyo ljoð
eftir Svein Ellingsen
(f. 1929), norskt skáld.
Nú er lífið hjá Guði geymt
Nú er Cífð hjá Guði geymt.
Vér gefumst Hans á vafd.
Tendruð er von í sórri sorg.
Gfeymir oss aCdrei Guð.
í veraldarhúmi vaki drótt
í veraCdarhúmi vaki drótt,
vonin og trúin styrki.
Einúver mú styðja auma fijörð.
Guð, íat þinn vdja verða ájörð!
Lúttu oss tifa þín Soð!
Linhver skal Sera annars neyð,
einfiver skal sýma niddi.
Réttúetis ftaíúú vef ska( vörð,
Guð, sé þitt ríki reist d jörðí
Lúttu oss Cifa þín Soð!
Herra, þú vakir um fidmsins nótt,
í ftúminu Sýr þinn andi.
Herra, þú sýmir oss konung Krist!
JafnveC í þyngstu frautavist
erum viú ött ftjú þér, Guð!
Auðunn Bragi Sveinsson ís-
lenskaði, des 1984.
ífriði Guðs vérjoum ftvífú;
oss júúmar jarðar skaut.
Kristur gröf vora gjörði sér.
Ætíð vér erum Guðs.
Guð, vor Faðir, það geyrnrr Cíf,
sem gengið er moídar tiC.
Kristur oss fiejúr fueCi veitt.
Tií Guös Hann unúún gekk.
Dagur kemur. Dagur Krists.
Þú tíminn mun tekinn Surt.
Kristur fnrtist, aCCt nú er nýtt.
Dauúann Guð hefur deytt.
Nú er Cífið hjá Guði geyrnt.
Vér gefumst Hans ú vaíú.
Ljúf von gfcedd íCíftog deyð.
Gféymir oss aCúrei Guú.
: Auðunn Bragi Sveinsson
snéri úr norsku
5endum starfsfólki og viðskiptavinum
bestu jóla- og nýársósklr.
Með þökk fyrir viðskiptin á liðnu ári.
Dagsverk sf.
Egilsstöðum
5endum starfsfólki okkar
og viðskiptavinum
okkar bestu óskir um
Qleðilegjól
og farsælt komandi ár.
Þökkum viðskipti og samstarf
liðins árs.
Valaskjálf
Sími1500
Gleðileg jól
farsælt komandi ár.
Þakka viðskiptin á síðasta ári.
Sveinn Guðmundsson
Rafverktaki Egilsstöðum